Mensen vertonen nerveuze lichaamstaal wanneer ze zich in bedreigende sociale situaties bevinden. Wanneer iemand denkt dat hij niet in staat zal zijn om een bedreigende sociale situatie met een hoge inzet aan te kunnen op de manier die hij zou willen, wordt hij nerveus en angstig.

Als je tekenen van nervositeit en ongemak vertoont, maak je het anderen ook ongemakkelijk. Mensen hebben de neiging om de emotionele toestand van anderen op te vangen.

Daarom is het belangrijk om het tonen van nerveuze lichaamstaal zo veel mogelijk te beperken. Ze creëren een slechte eerste indruk en verlagen je sociale status.

Er zijn veel tekenen van nervositeit in lichaamstaal. Het is moeilijk om ze zinvol te classificeren. De beste manier om dit te doen is om na te denken over welke reacties iemand kan gebruiken om een sociale dreiging tegen te gaan.

Natuurlijk gaat een nerveus persoon niet recht op een bedreigende sociale situatie af. Dat is iets wat zelfverzekerde mensen doen. In plaats daarvan moet een nerveus persoon een manier vinden om een moeilijke sociale situatie te omzeilen. Dit kan door zich voor te doen:

1. Vermijdingsgedrag
2. Gedrag verbergen
3. Defensief gedrag
4. Zelfkalmerende gedragingen

Dit zijn allemaal 'zwakke' manieren om met sociale bedreigingen om te gaan, maar ze helpen de nerveuze persoon om wat respijt van de bedreiging te krijgen. Dit zijn erg brede categorieën en sommige signalen kunnen in meer dan één categorie vallen.

Hoe meer van deze tekenen je ziet, hoe waarschijnlijker het is dat iemand nerveus is. Probeer niet af te gaan op een enkel gebaar en let op de context.

1. Vermijdingsgedrag

Deze gedragingen vermijden een directe confrontatie met een sociale bedreiging. Als ze bijvoorbeeld met hun superieuren praten, voelen sommige mensen zich nerveus en vertonen ze vermijdingsgedrag zoals:

Oogcontact vermijden

Dit is een belangrijke en iets waar veel mensen mee worstelen. Als we oogcontact met mensen vermijden, communiceren we: "Ik ben niet zelfverzekerd genoeg om je onder ogen te komen."

Nerveuze mensen zullen, wanneer ze een kamer vol vreemden binnenkomen, hun best doen om oogcontact te vermijden. Ze zullen wegkijken om te vermijden dat ze mensen in het gezicht aankijken. Terwijl hun gezicht en lichaam misschien op anderen gericht zijn, zullen hun ogen van hen weg gericht zijn.

Dit creëert een incongruentie tussen hun lichaamsoriëntatie en de richting van hun blik.

Ze verschuiven hun ogen snel om oogcontact met mensen te vermijden. Als ze per ongeluk toch oogcontact maken, zijn ze de eersten die snel wegkijken.

Het gezicht en lichaam afwenden

Door je gezicht en lichaam weg te draaien van mensen is het makkelijker om oogcontact te vermijden. Als je naar mensen toegekeerd bent maar wegkijkt, kom je onbeleefd over. Maar als je je gezicht en lichaam wegdraait, kun je doen alsof iets belangrijks je aandacht heeft getrokken.

Als je je gezicht en lichaam afwendt, doe je meer moeite dan alleen je ogen afwenden. Je moet iets belangrijks hebben om naar te kijken.

Natuurlijk heeft een nerveus persoon zelden iets belangrijks om naar te kijken. Ze doen het gewoon om te vermijden dat ze met mensen in contact komen. Ze draaien hun lichaam misschien naar de andere persoon toe, maar ze draaien hun hoofd en strekken hun nek uit om naar niets te kijken.

Het is een kortstondige ontsnapping uit een licht bedreigende sociale situatie.

Haasten en ijsberen

Heb je ooit een spreker door de zaal zien lopen terwijl hij spreekt? Vervelend, nietwaar? Het is een manier om niet te veel aandacht op jezelf te vestigen.

Haasten kan een teken zijn van nervositeit en angst. Elk gedrag dat onnodig wordt gehaast in een sociale situatie communiceert dat de persoon zo snel mogelijk uit de situatie wil geraken.

Stel je een nerveuze man voor die uit eten gaat met een mooie vrouw. Hij laat het menu vallen terwijl hij het leest en raapt het dan snel weer op. Als het eten wordt geserveerd, pakt hij snel de vork en begint snel te eten.

Nee, hij heeft geen haast. Zijn nervositeit dwingt hem om zo snel mogelijk uit de situatie te komen, wat resulteert in gehaaste bewegingen.

Afstand bewaren

Een andere manier om sociale bedreigingen te vermijden, is om afstand te bewaren. Iemand die zich niet op zijn gemak voelt op een feestje, zal bijvoorbeeld afstand bewaren tot de anderen.

Mensen die afstand houden van anderen zijn bang dat ze hun persoonlijke ruimte binnendringen. Natuurlijk is het beleefd om niet in iemands ruimte binnen te dringen, maar je bent verwacht om in sommige situaties fysiek dicht bij mensen te zijn.

Als je verder staat dan je zou moeten staan, kom je ongemakkelijk en nerveus over. Je ontwijkt de blik van mensen en lijkt niet bereid om met ze in gesprek te gaan.

Een subtiele manier om de ruimte tussen jezelf en de ander te vergroten is achteruit lopen. Achteruit lopen terwijl je iets zegt geeft aan dat je niet gelooft in wat je zegt. En dat je bang bent voor hoe de luisteraar zal reageren op wat je zegt.

2. Gedrag verbergen

Verstopgedrag wordt meestal waargenomen in situaties waarin vermijdingsgedrag niet mogelijk is. Je kunt de situatie waarin je vastzit niet vermijden. Dus verstop je je als het ware in het volle zicht. Dit zijn de verstopgedragingen waar je op moet letten:

Jezelf klein maken

Als iemand met je praat, ontwijkt hij je niet, maar gaat hij met je in gesprek. Als iemand nerveus is, hoe komt dat dan tot uiting in zijn lichaamstaal?

Mensen proberen zichzelf onbewust kleiner te maken om zich voor anderen te verbergen. Een veelgebruikte manier om dit te doen is door minder ruimte in te nemen.

Nerveuze mensen willen niet gezien worden, dus vermijden ze om te veel ruimte in te nemen met hun lichaam en gebaren.

Een andere manier waarop mensen zichzelf kleiner kunnen laten lijken is door hun schouders op te trekken en naar voren te bewegen. Een slechte houding (naar beneden kijken) is niet alleen een manier om niet met anderen om te gaan, maar ook een manier om jezelf kleiner te maken.

Handen verbergen

Je handpalmen laten zien als je praat geeft eerlijkheid en openheid aan. Je handpalmen verbergen geeft het tegenovergestelde aan. Nerveuze mensen willen zich niet 'openstellen' voor anderen. Dus verbergen ze hun handen door ze aan de zijkanten te laten rusten of in hun zakken te stoppen in plaats van handgebaren te maken.

3. Defensief gedrag

Open gebaren doen mensen groter lijken, terwijl defensieve gebaren ze kleiner doen lijken. Een veelvoorkomend defensief gebaar is het kruisen van je armen.

Soms doen mensen ook aan gedeeltelijke armcrossing waarbij ze maar één arm over hun romp hebben. Andere keren zoeken ze een voorwerp om het voorste, kwetsbare deel van hun lichaam te bedekken.

Bevriezen is een ander veelvoorkomend defensief gebaar. Het vermijdt bewegingen waardoor je gemakkelijk opvalt. Iemand kan helemaal ontspannen en comfortabel zijn als hij bij jou is, maar stijf worden in sociale situaties.

Als je je lichaam vrij beweegt, straal je zelfvertrouwen uit. Mensen kunnen aanvoelen wanneer je verstijfd bent van angst of nervositeit. Ze zullen die slechte vibe van je krijgen.

4. Onderdanig gedrag

Onderdanig gedrag wordt veroorzaakt wanneer mensen met een lage status in de aanwezigheid zijn van mensen met een hoge status. Voorbeelden van onderdanig gedrag zijn:

Naar beneden kijken

Zoals je hebt gezien, is naar beneden kijken het kenmerk van nerveus gedrag. Het duidt op vermijding, defensiviteit, en Vrouwen kunnen wegkomen met naar beneden kijken omdat ze er dan aantrekkelijk uitzien, maar mannen niet.

Te veel knikken

Het te veel eens zijn met iemand kan ook een teken van onderdanigheid zijn. Zo zoeken mensen met een lage status de goedkeuring van mensen met een hoge status.

Stel je twee mensen voor die met elkaar praten en de een knikt veel meer dan de ander op een "Ja, meneer... Ja, meneer"-manier. Wie ziet er onderdanig uit?

Tonaliteit

Een hoge stem wordt geassocieerd met onderdanigheid.

Stel je een politiek leider voor die een toespraak houdt met een hoge stem. Mensen kunnen het moeilijk vinden om hem serieus te nemen.

Kinderen en vrouwen hebben van nature een hoge stem. Mensen hebben dus de neiging om hoge stemmen als kinderachtig en meisjesachtig te zien.

Heb je gemerkt hoe mensen hun toon veranderen naar een hogere toon aan het einde van een vraag of als ze iets grappigs zeggen? Dat heet opwaartse buiging of uptalk Nerveuze mensen gebruiken opwaartse verbuigingen waar dat niet nodig is, zoals aan het einde van uitspraken.

Het begin van deze clip is een goed voorbeeld van het effect van opwaartse verbuiging:

Een ander signaal van nervositeit in de stem is wanneer iemand afhaakt aan het einde van zijn zin. Hij zegt iets, merkt dat mensen niet opletten en haakt dan af. Het volume neemt af en het kan zelfs zijn dat hij zijn zin niet afmaakt.

Een snellere manier van praten kan erop wijzen dat de persoon uit nervositeit uit het gesprek wil stappen.

Hoe luider je spreekt, hoe overtuigender je woorden zijn. Vooral in groepssituaties geldt: hoe stiller je bent, hoe nerveuzer je waarschijnlijk bent.

5. Zelfkalmerende gedragingen

Nerveus zijn is geen prettige gemoedstoestand. Het voelt slecht en pijnlijk aan. Dus probeert de nerveuze persoon de pijn te verzachten met zelfkalmerende of zelfpacificerende gedragingen zoals:

Knokkels kraken

Als mensen nerveus en angstig zijn, hebben ze het gevoel de controle te verliezen. Om het gevoel van controle te herstellen, oefenen ze druk uit op hun lichaamsdelen of voorwerpen met hun handen.

Knokkels kraken helpt een nerveus persoon om zich weer onder controle te voelen.

Handen wringen

Dit gebaar, dat wordt veroorzaakt door angst en ongemak, heeft hetzelfde doel als knokkels kraken. Wanneer nerveuze mensen hun handen wringen, brengen ze die ook voor hun lichaam. Dit is dus ook een vorm van gedeeltelijke armkruisingen.

Nagelbijten

Controle kan niet alleen met de handen worden hersteld, maar ook met de mond. Nagelbijten en voorwerpen zoals een pen in de mond stoppen geven iemand het gevoel dat hij de controle heeft.

Friemelen

Friemelen zijn herhaalde en onnodige bewegingen zoals het tikken met handen of voeten. Deze bewegingen worden veroorzaakt door angst en helpen iemand om enige controle te krijgen. Deze gebaren communiceren nervositeit en ongeduld. De persoon wil uit de situatie geraken.