Dit artikel bespreekt de twee motivatiemethoden die mensen motiveren om actie te ondernemen om hun doelen te bereiken.

Mensen zijn van nature gemotiveerd om plezier te beleven en pijn te vermijden. We zijn beloningszoekende organismen en alles wat we doen bevat een inherente beloning, bewust of onbewust, waargenomen of echt.

Als je bijvoorbeeld een niet-roker bent, zou je kunnen denken dat roken een schadelijke en beloningsloze activiteit is, maar voor een roker kan het een nuttige manier zijn om van zijn angst af te komen (inderdaad een beloning).

Dus hoe vruchteloos of schadelijk een activiteit ook lijkt, voor iemand die het doet, zit er een soort beloning in of wordt een soort pijn afgewend (wat op zich een beloning is).

Op basis van deze informatie zijn er twee manieren waarop we onszelf kunnen motiveren.

Positieve motivatie (beloningen)

Het is het type motivatie dat je gebruikt wanneer je een activiteit uitvoert om een beloning te krijgen die meestal in de toekomst ligt. Deze toekomst kan onmiddellijk zijn of ver weg. De verwachting van een beloning is wat je drijft.

Je ideale toekomst visualiseren waarin je je beloning hebt ontvangen is een geweldige manier om jezelf positief te motiveren.

Wij mensen vinden het niet moeilijk om dingen te doen die resulteren in onmiddellijke, kortetermijnbeloningen (zoals ijs eten), maar als het gaat om beloningen die worden verkregen door het nastreven van langetermijndoelen, vinden we het bereiken ervan een Hercules-taak. Daar zit een evolutionaire reden achter die ik hier heb uitgelegd.

Het belangrijkste dat telt als het gaat om het nastreven van beloningen die ergens in de verre toekomst liggen, is geloof - geloof in je capaciteiten en geloof in de activiteiten die je uitvoert om die beloningen te bereiken.

Als je merkt dat je huidige activiteiten je nergens brengen, raak je immers snel gedemotiveerd.

Als dat gebeurt, is de beste manier om weer gemotiveerd te raken het vinden van een beloning in de activiteiten zelf!

Vind je het leuk om te doen wat je doet? Dan is dat genoeg beloning om het te blijven doen! Dat is een trefzekere manier om niet te stoppen met langetermijndoelen die belangrijk voor je zijn, zelfs als je nergens heen lijkt te gaan.

Dat betekent niet dat je je manieren niet moet veranderen om uit te vinden wat werkt, maar wat ik wil zeggen is dat wat je ook doet, zorg ervoor dat je een reden hebt om het graag te doen.

Negatieve motivatie (pijnvermijding)

Het is het type motivatie dat je gebruikt wanneer je een activiteit uitvoert om de pijn te vermijden die het gevolg zou kunnen zijn van het niet uitvoeren ervan. Een student die bijvoorbeeld hard studeert om niet te falen, motiveert zichzelf negatief.

Terwijl positieve motivatie een beloning verwacht, is negatieve motivatie het vermijden van pijn of straf. Een belangrijke factor om rekening mee te houden als je jezelf negatief motiveert, is je vermogen om pijn te verdragen.

Als je een hoge pijntolerantie hebt, wat betekent dat je veel pijn kunt verdragen voordat je tot actie overgaat, dan zal negatieve motivatie geen goed hulpmiddel voor je zijn. Totdat je pijn een bepaalde drempel bereikt, zul je niet gemotiveerd zijn om in actie te komen. In dit geval kan een hoge pijntolerantie dus een nadeel zijn.

Vergelijk dit met iemand die een lage pijntolerantie heeft - die niet te veel pijn kan verdragen en wiens drempel laag is. Voor hem zou negatieve motivatie een perfect hulpmiddel zijn.

Een ander belangrijk punt bij negatieve motivatie is dat als je geen oplossing bij de hand hebt, jezelf negatief motiveren hulpeloosheid en depressie kan veroorzaken.

Negatieve motivatie betekent wegrennen van pijn en om dat te doen moet je weten welke kant je op moet rennen. Er moet eerst een weg zijn. Als die er niet is, dan zal negatieve motivatie je alleen maar verlammen.

Als negatieve motivatie je dwingt om een uitweg te vinden, dan is dat goed! Maar "een uitweg vinden" is ook een uitweg op zich en dat is beter dan verlamd zijn.