Het woord 'cultus' komt van het Latijnse cultus Een sekte heeft een eigen cultuur. Sektes hebben een sekteleider, meestal een man, en sektevolgelingen.

Een sekteleider en zijn volgelingen zijn met elkaar verbonden door gedeelde overtuigingen, praktijken en rituelen die als afwijkend worden beschouwd door de gangbare geloofssystemen van een samenleving.

We zien de leider-volger dynamiek overal in de samenleving, van politieke systemen tot zakelijke organisaties. Wat onderscheidt een sekte van andere groepen met leiders en volgers?

Harm.

Sekteleiders, in tegenstelling tot andere leiders, berokkenen hun volgelingen uiteindelijk op de een of andere manier schade. Deze schade kan al dan niet opzettelijk zijn.

Een sekteleider kan echt geloven wat hij gelooft en volgelingen aantrekken met zijn overtuigingskracht. Andere sekteleiders zijn niet zo waanzinnig. Ze zijn manipulatief en weten heel goed dat ze hun volgelingen oplichten.

Wie sluit zich aan bij een sekte en waarom?

Voordat we naar de kenmerken van sekteleiders kijken, is het essentieel om de kenmerken van volgelingen van sektes te begrijpen. Wat drijft hen om zich bij een sekte aan te sluiten?

Lid worden van een sekte kan veel menselijke behoeften bevredigen.

Ten eerste, lid worden van een sekte en geloven wat de sekte gelooft bevredigt de menselijke basisbehoefte om de wereld te willen begrijpen. Er zijn veel onbeantwoorde existentiële vragen waar veel geloofssystemen geen bevredigend antwoord op geven.

Een sekte die deze vragen probeert te beantwoorden, trekt dus mensen aan.

Ten tweede bevredigt het lid worden van een sekte de menselijke basisbehoefte om bij een gemeenschap te horen. Mensen die zichzelf zien als buitenbeentjes in hun huidige sociale omgeving zullen zich eerder aansluiten bij afwijkende groepen die beter weerspiegelen wie ze zijn.

Dus, een sekte waarvan de overtuigingen en waarden resoneren met iemand zal hen waarschijnlijk een gevoel van erbij horen, gemeenschap en acceptatie geven.

Ten derde zijn mensen die een overgang in hun leven of een identiteitscrisis doormaken kwetsbaar en eerder geneigd om zich bij een sekte aan te sluiten. De sekte biedt een stabiele identiteit waar ze zich aan vast kunnen klampen om hun crisis op te lossen.

Ten slotte vinden mensen het veel gemakkelijker om een volger te zijn dan om voor zichzelf te denken of een leider te worden.

Wie vormt een sekte en waarom?

Zoals ik al zei, is er niet veel verschil tussen sekteleiders en conventionele leiders. Het enige verschil ligt in de schade die sektes plegen te veroorzaken. Sekteleiders hebben dus dezelfde leiderschapskwaliteiten als andere leiders die hen succesvol maken.

Om de psychologie van een sekteleider te begrijpen, moet je hem zien als iemand die zijn status in de samenleving probeert te verhogen door dominantie uit te stralen. Status en dominantie gaan vaak hand in hand. Dit geldt voor zowel dierlijke als menselijke gemeenschappen.

Mannen hebben veel te winnen bij het verhogen van hun status. Zo krijgen ze betere toegang tot hulpbronnen en potentiële partners. Dit verklaart waarom bijna alle sekteleiders mannen zijn.

Er zijn twee manieren voor mannen om status te verwerven: de langzame en lange weg van hard werken en succes of de snelle weg van dominantie uitstralen.

Waarom werkt het projecteren van dominantie?

Het uitstralen van dominantie en zelfvertrouwen heeft een magnetisch effect. Het laat mensen geloven dat je een hoge status hebt. Mensen willen diegenen volgen die zelfvertrouwen hebben en rotsvast geloven in wat ze geloven.

Mensen geloven dat ze door het volgen van een dominant alfamannetje hun eigen status op de een of andere manier kunnen verhogen. Ze zullen hun leven kunnen verbeteren en beter af zijn dan rivaliserende mensengroepen.

Het resultaat?

Zodra hij een behoorlijke aanhang krijgt, komen de echte motieven van de sekteleider naar voren: status, macht, rijkdom en seksuele toegang tot vrouwen.

Een sekteleider kan op verschillende manieren dominantie projecteren. Sommige sekteleiders projecteren intellectuele dominantie. Hun overtuigingen en ideeën zijn intelligent en revolutionair. Anderen projecteren dominantie door charisma en de overtuiging die ze hebben in hun overtuigingen.

Sektarisch gedrag is ook te zien op sociale media, waar sommige beïnvloeders dominantie en arrogantie tentoonspreiden. Ze delen vaak controversiële standpunten om een sekte-achtige aanhang te krijgen.

De langzame weg naar een hoge status is waarschijnlijk duurzamer dan de snelle weg. Hoe sneller de sekteleiders stijgen, hoe sneller ze kunnen vallen. Sektes kunnen niet te groot worden, anders bedreigen ze de structuur van de samenleving. Zelfs als de structuur van de samenleving ooit sektes waren.

Kenmerken van sekteleiders

Hieronder volgt een volledige lijst van de gemeenschappelijke kenmerken van sekteleiders:

1. Ze zijn narcistisch

Sekteleiders geloven dat ze speciaal zijn en op een speciale missie zijn om de mensheid naar het licht te leiden. Ze fantaseren over onbeperkt succes en macht. Ze zijn voortdurend op zoek naar de bewondering van anderen en genieten ervan om in het middelpunt van de belangstelling te staan.

2. Ze zijn charismatisch

Charisma is het vermogen om mensen naar je toe te trekken door je charmes en persoonlijkheid. Sekteleiders hebben de neiging om zeer charismatisch te zijn. Ze zijn meesters in het uitdrukken van hun gevoelens en ervoor zorgen dat hun volgelingen zich bij hen aansluiten. Hun sociale vaardigheden zijn boven verwachting en ze hebben meestal een goed gevoel voor humor.

3. Ze zijn dominant

Zoals eerder besproken, is het uitstralen van dominantie de sleutel tot het worden van een sekteleider. Niemand wil een onderdanige leider volgen die onzeker is over zichzelf. Een groot deel van dominantie is het neerhalen van andere dominante figuren in de samenleving zodat je er beter uitziet dan hen.

Daarom demoniseren, kleineren en belasteren politici, die veel eigenschappen delen met sekteleiders, hun concurrenten.

4. Ze eisen gehoorzaamheid

Het projecteren van dominantie helpt sekteleiders om een machtsonevenwicht te creëren tussen hen en hun volgelingen. Zij hebben een hoge status en hun volgelingen hebben een lage status. Als de volgelingen gehoorzamen en doen wat hen gezegd wordt, kunnen ze hun status ook verhogen. Ze kunnen ook op een betere plek terechtkomen.

Op deze manier azen sekteleiders op het lage gevoel van eigenwaarde van hun volgelingen.

5. Ze beweren bovennatuurlijke krachten te hebben

Sekteleiders doen dit om de machtsongelijkheid te benadrukken.

"Ik ben speciaal. Ik heb toegang tot bovennatuurlijke krachten. Jij bent niet speciaal. Dus, dat heb je niet."

Sekteleiders kunnen beweren dat ze magische krachten hebben zoals praten met buitenaardse wezens, genezing of telepathie.

6. Ze zijn arrogant en opschepperig

Nogmaals, om hun volgelingen eraan te herinneren dat ze boven hen staan en om hun hoge status te versterken.

7. Het zijn sociopaten/psychopaten

Gebrek aan empathie is het kenmerk van sociopathie/psychopathie. Sociopathische/psychopathische neigingen maken het makkelijker voor sekteleiders om hun volgelingen zonder wroeging kwaad te doen.

8. Ze hebben waanideeën

Sommige sekteleiders kunnen lijden aan geestesziekten zoals schizofrenie of epilepsie. Deze geestesziekten kunnen psychoses of hallucinaties veroorzaken. Dus als ze zeggen dat ze met buitenaardse wezens kunnen praten, kunnen ze echt geloven dat ze dat kunnen.

Het interessante hieraan is dat ze andere mensen mee kunnen trekken in hun psychose. Als gevolg hiervan kunnen de volgelingen, gedreven door de overtuiging van hun overtuigingen, ook dingen zien die er niet zijn. Deze aandoening wordt gedeelde psychotische stoornis genoemd.

9. Ze zijn overtuigend

Sekteleiders zijn uitstekende marketeers. Ze moeten wel, anders kunnen ze geen volgelingen winnen en hun status verhogen. Ze weten wat mensen drijft. Ze weten hoe ze in de basisbehoeften van hun volgelingen moeten voorzien.

10. Ze zijn gezaghebbend en controlerend

Sekteleiders hebben de neiging om elk klein aspect van het leven van hun volgelingen te controleren. Wat te dragen, wat te eten, wat te zeggen, wat niet te zeggen, enzovoort. Dit wordt gedaan om de volgelingen in het gareel te houden en hun lage status en lage macht te versterken.

Sommige sekteleiders gebruiken ook angst en chantage om volgelingen te controleren en te behouden.

Jim Jones, een sekteleider die verantwoordelijk was voor 900 doden, dwong zijn volgelingen valse bekentenissen van criminele daden te ondertekenen om hen te chanteren en hen ervan te weerhouden te vertrekken.

11. Ze zijn uitbuitend

Het doel van al die autoriteit en controle is uitbuiting. Sekteleiders maken hun volgelingen onderdanig en zwak om ze gemakkelijk uit te buiten. Intelligente sekteleiders buiten hun volgelingen op zo'n manier uit dat de volgelingen het niet als uitbuiting zien.

Een sekteleider kan bijvoorbeeld seksuele toegang eisen tot vrouwelijke volgelingen en een belachelijke bewering doen als "Dit zal onze zielen zuiveren" of "Het zal ons naar een hoger bestaansniveau brengen".

12. Het zijn underdogs

Wie wil wanhopig zijn status in de maatschappij verhogen?

Natuurlijk, mensen met een lage status. Mensen met een hoge status hoeven hun status niet verder te verhogen.

Daarom zijn sekteleiders vaak underdogs. Het zijn verworpenen die bij meerdere pogingen om hun status te verhogen gefaald hebben en nu hun toevlucht nemen tot wanhopige en onethische maatregelen.

Wie kan zich inleven in een underdog?

Natuurlijk, andere underdogs. Andere mensen met een lage status.

Dit is een belangrijke reden waarom sekteleiders zoveel volgelingen aantrekken.

Het komt erop neer dat sekteleiders en volgelingen zich verenigen om 'het systeem omver te werpen', waarbij rivaliserende menselijke groepen worden beloond. Ze willen andere mensen met een hoge status omver werpen zodat zij een hoge status kunnen hebben.

Om dit te laten gebeuren moet de sekteleider een underdog zijn zodat zijn volgelingen zich met hem kunnen identificeren, maar hij moet tegelijkertijd dominantie uitstralen. Een ongebruikelijke mix van een lage status hebben en een hoge status uitstralen.

13. Ze verdragen geen kritiek

Sekteleiders kunnen woedend worden als ze kritiek krijgen. Voor hen is kritiek een bedreiging voor hun hoge status. Daarom nemen ze hun toevlucht tot extreme maatregelen om kritiek te voorkomen. Degenen die kritiek leveren worden zwaar gestraft, vernederd of zelfs geëlimineerd.

14. Het zijn visionairs

Sekteleiders geven hun volgelingen inspiratie en hoop op een betere toekomst (hoge status). Het zijn visionairs die hun volgelingen naar een betere plek willen brengen waar ze gelukkiger en beter af kunnen zijn dan niet-volgelingen.

Alle groepen hebben cultische neigingen

Een groep kan snel sekte-achtig worden als er overmatige bewondering en aanbidding is voor de groepsleider. Deel uitmaken van een groep en een groepsleider volgen in de hoop het beloofde land van hoge status en gelukzaligheid te bereiken is een diepgeworteld verlangen van de menselijke natuur.

Het stamt uit voorouderlijke tijden toen mensen in patriarchale groepen leefden en rivaliserende, genetisch ongelijksoortige menselijke groepen bevochten om land en andere hulpbronnen.

Maar deze oerneiging heeft de mensheid veel problemen bezorgd en doet dat nog steeds.

In een vrije samenleving zouden mensen vrij moeten zijn om zich aan te sluiten bij elke groep die ze willen, op voorwaarde dat ze zichzelf of anderen geen schade berokkenen. Als je het met me eens bent, ben je welkom om je bij mijn sekte aan te sluiten. Sorry, ik bedoelde groep.