W tym artykule omówimy przeformułowanie w psychologii, bardzo przydatne narzędzie mentalne, którego można użyć, aby poczuć się lepiej w trudnych sytuacjach.

Jedną z bardzo ważnych koncepcji dotyczących życia jest to, że wszystko, co dzieje się w naturze, jest absolutne. Nie jest ani dobre, ani złe, chyba że nadamy mu znaczenie, jeśli nie umieścimy wokół niego ram.

Ta sama sytuacja może być dobra dla jednej osoby i zła dla innej, ale pozbawiona wszelkiego znaczenia i sprowadzona do samej siebie, jest tylko sytuacją.

Weźmy na przykład zabijanie. Można argumentować, że zabicie kogoś jest z natury złe, ale mogę podać wiele przykładów, w których można to uznać za dobry, a nawet "odważny" czyn. Żołnierz zabijający wrogów w obronie swojego kraju, policjant strzelający do przestępcy i tak dalej.

Rodzina przestępcy z pewnością będzie postrzegać strzelaninę jako złą, tragiczną i żałosną, ale dla policjanta to zabójstwo było dobrym czynem w służbie społeczeństwu i może nawet wierzyć, że zasługuje na medal.

Osobiste ramy odniesienia, jakie przyjmujemy wokół sytuacji życiowych, w dużym stopniu determinują nasze interpretacje tych sytuacji, a tym samym nasze stany emocjonalne.

Coś się dzieje, obserwujemy to, w oparciu o to, co wiemy, nadajemy temu znaczenie, a następnie czujemy się z tym dobrze lub źle. To, jak dobrze się z tym czujemy, zależy całkowicie od tego, czy widzimy w tym jakąś korzyść. Jeśli widzimy korzyść, czujemy się dobrze, a jeśli nie lub widzimy szkodę, czujemy się źle.

Koncepcja przeformułowania w psychologii

Teraz, gdy wiemy, że to rama, a nie sytuacja, zwykle powoduje nasze emocje, czy możemy zmienić naszą ramę, powodując tym samym zmianę naszych emocji? Oczywiście. To jest cała idea stojąca za przeformułowaniem.

Celem przeformułowania jest spojrzenie na pozornie negatywną sytuację w taki sposób, aby stała się ona pozytywna. Wiąże się to ze zmianą postrzegania danego wydarzenia, tak aby można było skupić się na możliwościach, jakie ono nam daje, zamiast na trudnościach, w jakie nas wpędza. Nieuchronnie prowadzi to do zmiany emocji z negatywnych na pozytywne.

Przykłady przeformułowania

Jeśli masz do czynienia z trudnymi warunkami pracy, to zamiast przeklinać swoją pracę, możesz postrzegać ją jako okazję do poprawy swoich umiejętności i zdolności rozwiązywania problemów. Możesz również postrzegać ją jako okazję do rozwijania odporności.

Jeśli nie zdałeś testu, to zamiast nazywać to porażką, możesz potraktować to jako okazję, by następnym razem wypaść lepiej.

Jeśli utknąłeś w okropnym korku, zamiast się denerwować, możesz potraktować to jako świetną okazję do posłuchania audiobooka, którego chciałeś posłuchać od dłuższego czasu.

Jeśli straciłeś kontakt ze starymi przyjaciółmi i czujesz się z tym źle, być może to życie oczyszcza przestrzeń dla nowych ludzi, którzy mogą wkroczyć w twoje życie.

Całe zjawisko "pozytywnego myślenia" to nic innego jak przeformułowanie. Uczysz się postrzegać rzeczy w pozytywny sposób, aby pozbyć się niechcianych emocji.

Ale pozytywne myślenie ma też swoją wadę, która może okazać się niebezpieczna, jeśli nie będzie trzymana w ryzach...

Istnieje cienka granica między przeformułowaniem a oszukiwaniem samego siebie

Zmiana ram jest dobra, o ile odbywa się w granicach rozsądku. Ale poza rozsądkiem może (i często prowadzi) do samooszukiwania się. Wiele osób desperacko pragnie myśleć "pozytywnie", więc tworzą świat fantazji pozytywnego myślenia i uciekają do niego, gdy życie sprawia im trudności. Ale kiedy rzeczywistość uderza, uderza mocno.

Ludzki umysł nie jest w stanie długo akceptować zmian, które nie są poparte rozumem. Prędzej czy później uświadamia sobie, że sam siebie oszukiwał. W tym momencie możesz albo popaść w depresję, albo zmotywować się do działania.

Co się stało z lisem?

Wszyscy słyszeliśmy historię o lisie, który oświadczył, że "winogrona są kwaśne". Tak, zmienił swoje położenie i przywrócił stabilność psychiczną. Ale nigdy nie powiedziano nam, co stało się później.

Opowiem ci więc resztę historii i mam nadzieję, że zainspiruje cię ona do mądrego korzystania z reframingu NLP.

Po oświadczeniu, że winogrona są kwaśne, lis wrócił do domu i próbował racjonalnie przeanalizować to, co mu się przydarzyło. Zastanawiał się, dlaczego tak bardzo starał się dotrzeć do winogron, skoro mimo wszystko były kwaśne.

"Pomysł, że winogrona są kwaśne, przyszedł do mnie dopiero wtedy, gdy nie udało mi się ich dosięgnąć", pomyślał. "Kupiłem racjonalizację, aby nie starać się bardziej, ponieważ nie chciałem wyjść na głupca, ponieważ nie byłem w stanie dosięgnąć winogron. Oszukiwałem samego siebie".

Następnego dnia przyniósł ze sobą drabinę, dotarł do winogron i rozkoszował się nimi - nie były kwaśne!