Voordat we kunnen praten over het overwinnen van het minderwaardigheidscomplex, is het belangrijk dat we begrijpen hoe en waarom de minderwaardigheidsgevoelens in de eerste plaats ontstaan. Kort gezegd motiveren minderwaardigheidsgevoelens ons om te concurreren met leden van onze sociale groep.

Minderwaardigheidsgevoelens geven een persoon een slecht gevoel omdat hij zich in een achtergestelde positie bevindt ten opzichte van zijn leeftijdsgenoten. Deze slechte gevoelens zijn signalen van het onderbewuste die de persoon vragen om te 'winnen' en zo superieur te worden aan anderen.

In onze voorouderlijke omgeving betekende winnen of een hoge sociale status hebben toegang tot hulpbronnen. Daarom dragen we psychologische mechanismen met ons mee die ons drie dingen laten doen:

• Onszelf vergelijken met anderen zodat we weten waar we staan ten opzichte van hen.
• Ons minderwaardig voelen als we merken dat we minder bevoordeeld zijn dan zij.
• Ons superieur voelen als we merken dat we meer bevoordeeld zijn dan zij.

Je superieur voelen is het tegenovergestelde van je minderwaardig voelen en daarom voelt het goed om je superieur te voelen. Gevoelens van superioriteit zijn 'ontworpen' om ons te motiveren om de dingen te blijven doen waardoor we ons superieur voelen. Een eenvoudig spel van het belonen van gedrag dat onze status verhoogt versus het bestraffen van gedrag dat onze status verlaagt.

Minderwaardigheidsgevoelens en jezelf vergelijken met anderen

Vergelijk jezelf niet met anderen' is een van de meest herhaalde en clichématige adviezen die er zijn. Maar het is een fundamenteel proces waarmee we onze sociale status meten. Het is een neiging die van nature in ons opkomt en niet gemakkelijk kan worden overwonnen.

Voorouderlijke mensen concurreerden niet met zichzelf, maar met anderen. Een prehistorische mens vertellen dat 'hij zichzelf niet met anderen moest vergelijken, maar met zichzelf' zou waarschijnlijk een doodvonnis voor hem zijn geweest.

Dat gezegd hebbende, kan sociale vergelijking schadelijk blijken voor iemands welzijn vanwege de minderwaardigheidsgevoelens die het opwekt. In dit artikel zal ik het niet hebben over hoe je jezelf niet met anderen kunt vergelijken, omdat ik denk dat dat niet eens mogelijk is.

Wat ik zal focussen op hoe het minderwaardigheidscomplex te overwinnen door dingen te doen die kan Ik zal laten zien hoe het herstellen van je beperkende overtuigingen en het afstemmen van je doelen op een solide zelfbeeld je een heel eind op weg kunnen helpen in het omgaan met minderwaardigheidsgevoelens.

Minderwaardigheidscomplex is een term die we geven aan een aandoening waarbij iemand vastloopt in zijn minderwaardigheidsgevoelens. Met andere woorden, de persoon is consequent niet in staat om met zijn minderwaardigheidscomplex om te gaan.

De meeste experts erkennen dat het normaal is om je van tijd tot tijd minderwaardig te voelen. Maar als de minderwaardigheidsgevoelens ernstig zijn en je niet weet wat je ermee moet doen, kunnen ze verlammend werken.

Zoals je eerder hebt gezien, hebben gevoelens van minderwaardigheid een doel. Als mensen geen minderwaardigheid zouden ervaren, zouden ze ernstig benadeeld zijn in het leven. Ze zouden gewoon niet in staat zijn om te concurreren.

Onze voorouders die niet het vermogen hadden om zich minderwaardig te voelen als ze zich in een achtergestelde positie bevonden, werden door de evolutie uitgeroeid.

Hoe minderwaardigheidscomplex voelt

Minderwaardigheidsgevoelens worden vaak ervaren wanneer iemand mensen of situaties tegenkomt die ertoe leiden dat iemand zichzelf met anderen vergelijkt. Mensen voelen zich meestal minderwaardig wanneer ze vinden dat anderen meer bereikt, capabeler en waardiger zijn.

De gevoelens van minderwaardigheid worden door het onderbewustzijn van een persoon gestuurd om hem te motiveren de gebieden van het leven waarin hij denkt achter te blijven, te verbeteren. Je minderwaardig voelen is het tegenovergestelde van je zelfverzekerd voelen. Wanneer iemand geen zelfvertrouwen heeft, gelooft hij dat hij onbelangrijk, onwaardig en ontoereikend is.

Je kunt je inferieur of superieur voelen over bepaalde dingen in het leven. Er is geen tussenweg. Het hebben van een tussenweg zou een verspilling van mentale middelen zijn omdat het je niet vertelt waar je thuishoort in de sociale hiërarchie.

Wat veroorzaakt minderwaardigheid?

Eigenlijk inferieur zijn.

Als je denkt dat Als je een Ferrari bezit, voel je je superieur en als je er geen bezit, voel je je minderwaardig. Als je denkt dat Als je een relatie hebt, voel je je superieur en als je geen partner hebt, voel je je minderwaardig.

De manier om het minderwaardigheidscomplex dat het gevolg is van deze twee zaken te overwinnen is om een Ferrari te bezitten en een partner te krijgen.

Ik heb deze voorbeelden bewust gekozen omdat eigenlijk de enige twee soorten onzekerheden die mensen hebben financiële en relationele onzekerheden zijn. En het is evolutionair gezien heel logisch waarom.

Maar merk op dat ik 'Als je denkt' cursief heb gedrukt, omdat het er ook op neerkomt wat je zelfbeeld is en wat je waarden zijn.

Als je een moeilijke jeugd hebt gehad waarin mensen je gedachten vulden met beperkende overtuigingen, is je zelfbeeld waarschijnlijk slecht en voel je je misschien voortdurend minderwaardig of 'niet goed genoeg'.

Mensen van wie de ouders te veel kritiek op hen hadden, kunnen flashbacks krijgen van hun ouders die tegen hen schreeuwen wanneer ze zelfs jaren later in het bijzijn van hun ouders zijn. Die kritiek en dat geschreeuw worden een deel van hun innerlijke stem. Wat een deel van onze innerlijke stem is geworden, is een deel van onze geest geworden.

Als je minderwaardigheidscomplex voortkomt uit iets als dit, kan cognitieve gedragstherapie heel nuttig zijn. Het zal je in staat stellen om je vervormde manier van denken te overwinnen.

Hoe minderwaardigheidscomplex overwinnen

Als je het al een tijdje volgt, heb je waarschijnlijk al een aardig idee van wat iemand moet doen om zijn minderwaardigheidscomplex te overwinnen. In plaats van voortdurend te proberen sociale vergelijking te vermijden, is de beste manier om je minderwaardigheidscomplex te overwinnen superieur te worden in de dingen waar je je minderwaardig over voelt.

Natuurlijk is het moeilijk om aan je minderwaardigheid en onzekerheid te werken, dus voelen mensen zich aangetrokken tot gemakkelijke maar ineffectieve oplossingen zoals 'Vergelijk jezelf niet met anderen'.

Er is één voorbehoud bij deze aanpak. Gevoelens van minderwaardigheid kunnen soms vals alarm zijn. Iemand kan zich minderwaardig voelen, niet omdat hij echt minderwaardig is, maar vanwege de beperkende overtuigingen die hij over zichzelf heeft.

Hier komen zelfconcept en zelfbeeld om de hoek kijken. Als je een vertekend beeld hebt van jezelf en je capaciteiten, dan moet je aan je zelfconcept werken.

Tafeltennis en minderwaardigheid

Om aan te tonen welke rol zelfconcept en waarden spelen in ons minderwaardig of superieur voelen, wil ik graag een nogal hilarische en schokkende persoonlijke ervaring delen.

Ik zat in het laatste semester van de universiteit. Ik en een paar vrienden speelden tafeltennis in het hostel van onze universiteit. Ik wil dat je je hier concentreert op drie personages.

Eerst was er Zach (naam veranderd). Zach had veel ervaring met tafeltennis. Hij was de beste onder ons. Dan was er die weinig ervaring had met het spel. Dan was er ik, hetzelfde als Foley. Ik had nog maar een paar spelletjes gespeeld.

Onnodig te zeggen dat ik en Foley vanaf het begin werden verpletterd door Zach. De kick die hij kreeg door ons te verslaan was voelbaar. Hij glimlachte en genoot de hele tijd van de wedstrijden.

Misschien uit behoefte om zijn superioriteit te laten gelden, uit mededogen of omdat hij niet wilde dat we ons terneergeslagen voelden, begon hij met zijn linkerhand te spelen om de wedstrijd eerlijk te laten verlopen. Tot zover alles goed.

Terwijl ik het plezier en de superioriteit van Zach goed kon voelen, gedroeg Foley zich vreemd. Hij nam het te zwaar op om door Zach verslagen te worden. Hij had de hele tijd een serieuze uitdrukking op zijn gezicht terwijl hij speelde.

Foley nam de wedstrijden te serieus, bijna alsof het een examen was. Natuurlijk is verliezen niet leuk, maar tafeltennissen op zich is best leuk. Hij leek daar niets van mee te maken.

Ik hield ook niet van verliezen, maar ik ging zo op in het spel dat winnen of verliezen er niet toe deed. Ik merkte dat ik er steeds beter in werd toen ik Foley regelmatig begon te verslaan. Ik hield van de uitdaging om steeds beter te worden in het spel.

Helaas voor Foley werd zijn nervositeit en angst, of wat het ook was, alleen maar sterker. Terwijl ik en Zach het naar ons zin hadden, gedroeg Foley zich alsof hij op kantoor werkte, wanhopig om een deadline te halen.

Het werd me duidelijk dat Foley leed aan een minderwaardigheidscomplex. Ik zal niet in details treden, maar hij onthulde later dat hij nooit goed was geweest in een sport in zijn jeugd of op school. Hij had altijd geloofd dat hij niet goed was in sport.

Daarom had dit onschuldige spelletje tafeltennis zo'n krachtig effect op hem.

Ik verloor ook van Zach, maar het verslaan van Foley gaf me een goed gevoel en het vooruitzicht om op een dag Zachs linkerhand te verslaan wond me op. Naarmate we meer wedstrijden speelden, werd ik steeds beter.

Uiteindelijk versloeg ik Zachs linkerhand! Al mijn vrienden die consequent van Zach hadden verloren, juichten agressief voor me.

Toen ik won, gebeurde er iets dat me met stomheid geslagen achterliet. De gebeurtenis die voor altijd in je geheugen gegrift staat.

Toen ik won, was het alsof de zekering van Zach ontplofte. Hij werd gek. Gekte heb ik wel gezien, maar nog nooit van dat niveau. Eerst gooide hij zijn tafeltennisbatje hard op de grond. Toen begon hij hard tegen de betonnen muur te slaan en te schoppen. Als ik hard zeg, bedoel ik hard .

Zachs gedrag verbaasde iedereen in de zaal zichtbaar. Niemand had ooit deze kant van hem gezien. Mijn vrienden lachten en juichten harder om de wonden van hun nederlagen uit het verleden te helen. Ik was te verbijsterd door het hele gebeuren om mijn overwinning de viering te geven die het verdiende.

Voor Zach was het tijd voor wraak.

Zach smeekte me om nog een spelletje te spelen, nog maar één spelletje. Deze keer speelde hij met zijn dominante rechterhand en verpletterde me totaal. Hij won het spel en zijn eigenwaarde terug.

Minderwaardigheids- en meerderwaardigheidscomplex

Zachs gedrag is een perfect voorbeeld van hoe minderwaardigheids- en meerderwaardigheidscomplex tegelijkertijd in een persoon kunnen bestaan. Overcompenseren voor je minderwaardigheid door je superieur voor te doen is een effectief verdedigingsmechanisme.

Foley's was een simpel geval van minderwaardigheidscomplex. Ik stelde hem voor om een sport te gaan beoefenen en daar goed in te worden. Zaak gesloten. Zach was al goed in iets, zo goed dat hij veel van zijn eigenwaarde ontleende aan dat ding. Toen zijn superieure positie bedreigd werd, kwam de holle kern eronder bloot te liggen.

Ik verloor ook, keer op keer, maar het vernietigde niet de kern van wie ik was. Zachs probleem was dat zijn eigenwaarde sterk afhankelijk was van zijn sociale status.

"Ik ben waardig omdat ik hier de beste speler ben."

Mijn gevoel van eigenwaarde lag in het feit dat ik mijn vaardigheid in een sport aan het ontwikkelen was. Ik leerde en boekte vooruitgang naast het meedoen. Ik wist dat als ik genoeg oefende, ik ook Zachs rechterhand zou kunnen verslaan.

Dit wordt de groeimindset genoemd. Ik ben er niet mee geboren. In de loop der jaren heb ik geleerd me te identificeren met en mijn eigenwaarde te plaatsen in mijn vaardigheden en capaciteiten. Vooral mijn vermogen om te leren. Het script in mijn hoofd was:

"Ik ben een constante leerling. Mijn eigenwaarde ligt in hoe ik in staat ben om nieuwe dingen te leren."

Dus het maakte niet veel uit als ik verloor. Ik zag dat als een kans om te leren.

Zach is een goed voorbeeld van mensen met een vaste mindset. Mensen met deze mindset voelen zich snel minderwaardig omdat ze de wereld alleen zien in termen van winnen en verliezen. Of ze winnen of ze verliezen. Alles is voor hen een wedstrijd.

Ze brengen weinig of geen tijd door in de middenweg van het leren. Als ze leren, leren ze alleen om te winnen. Ze leren niet alleen om te leren. Ze plaatsen hun eigenwaarde niet in het leerproces zelf.

Een vaste mindset maakt mensen bang om nieuwe dingen te proberen. Als ze dat wel doen, zetten ze niet door. Ze springen van het ene ding naar het andere om mislukking te voorkomen. Zolang ze makkelijke dingen doen, kunnen ze niet falen, toch? Ze zijn waarschijnlijk ook perfectionistisch en overgevoelig voor kritiek.

Als ik nieuwe dingen leer, stijgt mijn gevoel van eigenwaarde, ongeacht of ik iemand heb verslagen. Natuurlijk zou ik graag iemand verslaan, maar mijn eigenwaarde is daar niet zo afhankelijk van.

Laatste woorden

Wat is je zelfbeeld? Hoe zie je jezelf en hoe wil je dat anderen je zien? Wat zijn je kernwaarden? Heb je een solide basis voor je persoonlijkheid zodat tijdelijke overwinningen en nederlagen je boot niet doen wankelen?

Het antwoord op deze vragen zal bepalen waar jij je eigenwaarde legt. Als je merkt dat je geen doelen bereikt die in lijn zijn met je zelfbeeld en waarden, zul je je zeker minderwaardig voelen. Bereik die doelen en je zult je minderwaardigheidscomplex overwinnen.

Doe de minderwaardigheidscomplextest om je minderwaardigheidsniveau te bepalen.