Er zijn talloze boeken geschreven over hoe je je doel kunt vinden. Het is een van de meest gestelde vragen op het gebied van zelfhulp, therapie en counseling. In dit artikel onderzoeken we wat je doel echt betekent en hoe je je doel kunt vinden.

Zoals veel wijze mensen al hebben gezegd, is een doel niet iets dat daarbuiten ligt te wachten om gevonden te worden. We zijn niet geboren om iets te doen. Deze mentaliteit kan ervoor zorgen dat mensen vast blijven zitten zonder dat ze een zinvol doel in hun leven vinden.

Ze wachten passief tot ze een moment van inzicht krijgen en eindelijk weten wat hun doel is. De realiteit is dat je proactief moet zijn om je doel te vinden.

Een doel hebben in het leven betekent dat je actief probeert een doel te bereiken dat groter is dan jezelf, m.a.w. het kan veel mensen beïnvloeden. Ons wijden aan een doel dat groter is dan onszelf geeft ons leven een gevoel van betekenis. We hebben het gevoel dat ons leven de moeite waard is. We hebben het gevoel dat we iets belangrijks doen.

Maar waarom?

Waarom willen we een doel hebben?

Waarom hebben mensen de behoefte om 'iets groots' te doen of 'een enorme impact' op de wereld te hebben?

Het antwoord is: Het is een van de meest betrouwbare manieren om de kans op overleving en voortplanting te vergroten - onze evolutionaire basisdoelen.

Een doel hebben en invloed hebben op veel mensen is de beste manier om je sociale status te verhogen. Sociale status is sterk gecorreleerd met evolutionair succes. In mijn artikel over een laag gevoel van eigenwaarde, zei ik dat we een aangeboren verlangen hebben om gezien te worden als waardevolle leden van onze samenleving. Het stelt ons in staat om meer waarde aan anderen te geven.

Als we meer waarde aan anderen geven, geven zij meer waarde aan ons (geld, connecties, hulp, etc.) Daarom geeft het als waardevol gezien worden ons de middelen die we nodig hebben om onze fundamentele evolutionaire doelen te bevorderen.

Hoe meer mensen we waarde bieden, hoe meer waarde we krijgen. Het draait allemaal om omhoog klimmen in de sociale hiërarchie. Hoe hoger je klimt, hoe zichtbaarder je wordt en hoe meer mensen waarde met je willen uitwisselen.

Er waren beperkte dingen die onze voorouders konden doen om hogerop te komen in de hiërarchie: meer land veroveren, sterkere allianties vormen, meer jagen, enz.

Daarentegen biedt het moderne leven ons eindeloze mogelijkheden om onszelf te verheffen in de ogen van 'ons volk'. Hoe meer opties we echter hebben, hoe groter de verwarring. Zoals auteur Barry Schwartz opmerkt in zijn boek De paradox van keuze Hoe meer opties we hebben, hoe minder tevreden we zijn met wat we kiezen.

Alle kinderen dromen ervan om beroemdheden te worden omdat ze zien dat beroemdheden veel mensen kunnen beïnvloeden.

We zijn voorbedraad om op te merken wie in onze omgeving de meeste sociale aandacht en bewondering krijgt. We willen hen nadoen en hetzelfde niveau van sociale status bereiken, wat ons op zijn beurt middelen verschaft om onze fundamentele evolutionaire doelen te bereiken.

Kinderen dromen er vaak van om wereldberoemd te worden. Naarmate mensen ouder worden, verfijnen ze meestal de definitie van 'hun mensen', d.w.z. de mensen die ze willen beïnvloeden. Maar het verlangen om een groot aantal mensen te beïnvloeden blijft intact omdat dat hun winst kan maximaliseren.

Daarom zoeken mensen naar een zinvol leven om sociale acceptatie en bewondering te krijgen van hun vermeende in-groups. Als ze daar niet in slagen, vormt dat een ernstige bedreiging voor hun evolutionaire doelen. Studies tonen aan dat wanneer mensen sociale uitsluiting ervaren, hun leven aan betekenis verliest.1

Doel en welzijn hebben

Het verstand is ontworpen om ons te belonen als we onze fundamentele evolutionaire doelen bereiken.2

Vandaar dat het gevoel 'een doel te hebben' waarschijnlijk geëvolueerd is om ons een signaal te geven dat we in de goede richting gaan.

Onderzoek toont aan dat het met winst nastreven van geëvolueerde doelen zoals verbondenheid, zorg voor verwanten en het verhogen van de sociale status het gevoel van een doel in het leven vergroot.3

Affiliatie is niets anders dan het hebben van goede relaties met anderen, d.w.z. dat je als waardevol wordt gezien. Het geven van zorg aan verwanten, d.w.z. het zorgen voor je naaste familie, is ook een manier om waardevoller te zijn voor je familieleden (je naaste in-group). Affiliatie en zorg voor verwanten zijn dus ook manieren om je sociale status te verhogen.

Naast subjectief welzijn heeft een doelgericht leven ook andere voordelen. Studies tonen aan dat mensen met een doelgericht leven langer leven.4

Een doelgericht leven draagt ook bij aan een betere lichamelijke gezondheid op oudere leeftijd.5

Het hebben van een doel maakt mensen weerbaarder tegen negatieve gebeurtenissen in het leven.6

Ook het hebben van een doel in het leven wordt geassocieerd met een grotere levenstevredenheid in alle leeftijdsgroepen.7

Zoals je kunt zien, beloont de geest ons royaal voor het leiden van een doelgericht leven, d.w.z. het vervullen van de evolutionaire doelen waarvoor het is ontworpen om deze maximaal te vervullen. Geen wonder dat de armste landen ook tot de ongelukkigste behoren. Als je worstelt om de eindjes aan elkaar te knopen, wordt het doel uit het raam gegooid.

De geest is als:

"Vergeet het maximaal bereiken van evolutionaire doelen. We moeten ons richten op het minimale succes dat we kunnen behalen."

Daarom zie je dat de armsten van de armen zich voortplanten en kinderen krijgen terwijl de rijksten van de rijken een partner afwijzen omdat ze 'niet dezelfde waarden hebben'. De armen hebben die luxe niet. Ze willen zich gewoon voortplanten en klaar zijn met de hele zaak.

Rol van psychologische behoeften en identiteit

Hoewel het uiteindelijke doel van het hebben van een doel is om de sociale status te verhogen, kan dit worden gedaan door middel van verschillende psychologische behoeften.

Onze levenservaringen vormen in de eerste plaats onze psychologische behoeften. Ze zijn als verschillende routes die mensen gebruiken om hun uiteindelijke evolutionaire doelen te bereiken.

Een doel in het leven hebben dat geworteld is in een psychologische behoefte is meestal stabiel. 'Je passie volgen' komt vaak neer op 'je psychologische behoeften bevredigen'.

Iemand die houdt van problemen oplossen zou bijvoorbeeld programmeur kunnen worden. Ze zeggen dan wel dat programmeren hun passie is, maar het is eigenlijk het oplossen van problemen waar ze van houden.

Als iets hun programmeercarrière bedreigt, kunnen ze overstappen naar een andere sector waar ze hun probleemoplossende vaardigheden kunnen gebruiken, bijv. gegevensanalyse.

De psychologische behoefte om een goede probleemoplosser te zijn - en om gezien te worden als een goede probleemoplosser - is direct verbonden met het bereiken van fundamentele evolutionaire doelen. Het is iets dat gewaardeerd wordt door onze samenleving en het hebben van deze vaardigheid maakt iemand een waardevol lid van de huidige samenleving.

Het punt dat ik probeer te maken is dat het "waarom" voorafgaat aan het "hoe". Het maakt niet uit hoe je precies aan je psychologische behoeften voldoet, zolang je er maar aan voldoet.

Daarom zijn passies niet altijd in steen gebeiteld. Mensen kunnen van carrière en passie veranderen zolang ze maar aan dezelfde onderliggende behoeften blijven voldoen.

Onze psychologische opmaak en behoeften bepalen wie we zijn. Het is de basis van onze identiteit. We hebben de behoefte om te handelen in overeenstemming met onze zelfidentiteit. Onze handelingen moeten consistent zijn met wie we denken dat we zijn en wie we willen dat anderen denken dat we zijn.

Identiteit is wie we zijn en het doel is wat we willen doen met wie we zijn. Identiteit en doel gaan hand in hand. Beide voeden en ondersteunen elkaar.

Wanneer we een doel vinden, vinden we een 'manier van zijn'. Wanneer we een manier van zijn vinden, zoals wanneer we een identiteitscrisis oplossen, vinden we ook een vernieuwd levensdoel om achteraan te gaan.

Een doelgericht leven komt neer op trouw zijn aan wie je bent of wie je wilt zijn. Als je identiteit en wat je doet niet goed op elkaar zijn afgestemd, zal dat je ongelukkig maken.

Onze identiteit of ons ego is voor ons een bron van eigenwaarde. Als we onze identiteit versterken, vergroten we ons gevoel van eigenwaarde. Als mensen hun doel volgen, voelen ze trots. Die trots komt niet alleen voort uit goed werk op zich, maar ook uit het versterken van het beeld van jezelf dat je aan de wereld presenteert.

Hoe je je doel vindt (stap voor stap)

Hier is een no-nonsense, praktische gids om je doel te vinden:

1. Maak een lijst van je interesses

We hebben allemaal interesses en deze interesses zijn waarschijnlijk verbonden met onze diepste psychologische behoeften. Als je zweert dat je geen interesses hebt, dan moet je misschien meer dingen proberen.

Vaak kun je je interesses vinden door terug te gaan naar je kindertijd en na te denken over de activiteiten die je leuk vond om te doen. Je moet een lijst met interesses hebben voordat je naar stap 2 gaat.

2. Houd je bezig met je interesses

Vervolgens moet je een plan maken om je met die interesses bezig te houden, bij voorkeur dagelijks. Trek minstens een maand lang elke dag tijd uit om je met je interesses bezig te houden.

Al snel zul je merken dat sommige van die activiteiten je niet meer liggen. Schrap ze van de lijst.

Je wilt het beperken tot 2-3 activiteiten die je dagelijks met plezier doet. Je weet wel, die activiteiten die je drijven. Je zult merken dat deze activiteiten het meest overeenkomen met je kernwaarden, psychologische behoeften en identiteit.

3. 'De ware' kiezen

Verhoog de tijd die je elke dag besteedt aan die 2-3 activiteiten. Na een paar maanden wil je beoordelen of je er goed in wordt.

Is je vaardigheidsniveau gestegen? Let op de feedback van anderen. Voor welke activiteit of vaardigheid prijzen ze je?

Je zou moeten merken dat je enigszins bedreven bent geraakt in minstens één van deze activiteiten. Als een activiteit het vuur van verlangen in je aanwakkert om er meer over te leren en er beter in te worden, dan weet je dat het 'de juiste' is.

Waar je je op moet richten is het selecteren van één activiteit die je mee kunt nemen naar de toekomst - die ene vaardigheid die je voor lange tijd kunt ontwikkelen en koesteren.

Dit hoeft niet te betekenen dat je de andere activiteiten helemaal negeert, maar je moet maximale aandacht besteden en maximale tijd besteden aan 'die ene'.

4. Verhoog uw investering

Zoals een artikel in Harvard Business Review al aangaf: je vindt je doel niet, je bouwt het op. Als je 'het ene' hebt gekozen om je op te richten, is dat nog maar het begin van een lange weg. Vanaf dit punt wil je jaren besteden aan het ontwikkelen van deze vaardigheid.

Stel jezelf deze vraag om een eerlijk niveau van betrokkenheid te garanderen:

"Kan ik dit de rest van mijn leven doen?"

Als het antwoord ja is, kun je aan de slag.

Toewijding is belangrijk. Zoek een topspeler op welk gebied dan ook en je zult zien dat ze jarenlang toegewijd waren aan hun vak. Ze keken niet naar links of rechts. Ze werden niet afgeleid door dat 'coole nieuwe bedrijfsidee'. Concentreer je op één ding totdat je het onder de knie hebt.

Uiteindelijk kom je op een punt waar je waardevol kunt zijn voor je samenleving en een impact kunt hebben.

5. Zoek rolmodellen en mentoren

Breng tijd door met mensen die al zijn wat je wilt zijn en die zijn waar je wilt zijn. Je passie volgen is eigenlijk een eenvoudig proces in twee stappen:

1. Vraag jezelf af wie je helden zijn.
2. Doe wat zij doen.

Rolmodellen inspireren en motiveren ons. Ze herinneren ons eraan dat we niet gek zijn omdat we ons hart hebben gevolgd. Ze beschermen ons geloof dat ook wij het kunnen maken.

Geen dag in je leven werken

Je kent het gezegde vast wel:

"Als je doet waar je van houdt, hoef je geen dag van je leven te werken."

Het is waar. Doen waar je van houdt is egoïstisch. Iemand moet wel gek zijn om je daarvoor te betalen. Hobby's en passies zijn dingen die we sowieso zouden doen, ongeacht succes of mislukking.

De reden waarom werk voor veel mensen als een last voelt, is omdat ze iets voor iets doen (loonstrookje). Ze ontlenen weinig tot geen waarde aan het werk zelf.

Als je werk je inherent waarde geeft, heb je niet het gevoel dat je aan het werk bent in de typische zin van het woord. Ervoor betaald krijgen wordt een extra waarde. Alles lijkt moeiteloos te gaan.

We beginnen ons leven allemaal vanuit een positie waarin we sommige dingen moeten doen en andere dingen willen doen. We moeten naar school. We moeten naar de universiteit. We willen plezier maken. We willen basketballen.

Hoewel er sommige dingen zijn die je moet doen die ook leuk zijn (bijv. eten), is deze overlapping in het begin voor de meesten van ons klein.

Naarmate de tijd verstrijkt en je je doel begint te volgen, zou deze overlap moeten toenemen. Dingen die je moet doen, maar niet wilt doen, zou je tot een minimum moeten beperken. Je zou de dingen die je wilt doen moeten maximaliseren, waardoor hun overlap met de dingen die je moet doen toeneemt.

Je moet werken, wat je ook doet. Daar is geen twijfel over mogelijk. Maar vraag jezelf dit af:

"Hoeveel van mijn werk moet ik doen en hoeveel wil ik doen?"

Deze vraag geeft antwoord op de vraag of je je doel hebt gevonden en wat je moet doen om dat doel te bereiken.

Het voelt raar om dingen als doel en passie wiskundig te maken. Maar toch, hoe groter de verhouding tussen 'willen doen' en 'moeten doen', hoe waarschijnlijker het is dat je je passie volgt.

Referenties

1. Stillman, T. F., Baumeister, R. F., Lambert, N. M., Crescioni, A. W., DeWall, C. N., & Fincham, F. D. (2009). Alone and without purpose: Life lost meaning following social exclusion. Tijdschrift voor experimentele sociale psychologie , 45 (4), 686-694.
2. Kenrick, D. T., & Krems, J. A. (2018). Welzijn, zelfactualisatie en fundamentele motieven: een evolutionair perspectief. e-Handboek voor subjectief welzijn. NobaScholar .
3. Scott, M. J., & Cohen, A. B. (2020). Surviving and thriving: fundamental social motives provide purpose in life. Persoonlijkheids- en Sociale Psychologie Bulletin , 46 (6), 944-960.
4. Hill, P. L., & Turiano, N. A. (2014). Purpose in life as a predictor of mortality across adulthood. Psychologische wetenschap , 25 (7), 1482-1486.
5. Windsor, T. D., Curtis, R. G., & Luszcz, M. A. (2015). Sense of purpose as a psychological resource for aging well. Ontwikkelingspsychologie , 51 (7), 975.
6. Schaefer, S. M., Boylan, J. M., Van Reekum, C. M., Lapate, R. C., Norris, C. J., Ryff, C. D., & Davidson, R. J. (2013). Purpose in life predicts better emotional recovery from negative stimuli. PloS één , 8 (11), e80329.
7. Bronk, K. C., Hill, P. L., Lapsley, D. K., Talib, T. L., & Finch, H. (2009). Doel, hoop en levenstevredenheid in drie leeftijdsgroepen. Tijdschrift voor Positieve Psychologie , 4 (6), 500-510.