Wyciąganie pochopnych wniosków to zniekształcenie poznawcze lub tendencyjność poznawcza, w ramach której dana osoba wyciąga nieuzasadnione wnioski na podstawie minimalnej ilości informacji. Ludzie są maszynami do wyciągania pochopnych wniosków, skłonnymi do dokonywania szybkich osądów, które często są błędne.

Ludzie wyciągają pochopne wnioski, korzystając z heurystyki lub skrótów myślowych opartych na praktycznych zasadach, emocjach, doświadczeniu i pamięci, a nie na większej ilości informacji. Wyciąganie pochopnych wniosków jest napędzane chęcią znalezienia rozwiązania i zakończenia niepewności.

Przykłady przeskakiwania do konkluzji

• Mike nie otrzymuje natychmiastowej odpowiedzi od Rity i myśli, że straciła nim zainteresowanie.
• Jenna zauważa, że jej szef nie uśmiechnął się, gdy się z nim przywitała. Teraz jest przekonana, że musiała go w jakiś sposób wkurzyć. Ciągle skanuje w myślach, aby dowiedzieć się, co zrobiła źle.
• Jacob myśli, że wypadnie słabo na egzaminie, mimo że nie ma powodu, by tak sądzić.
• Martha uważa, że nigdy nie będzie dobrą matką, biorąc pod uwagę jej nieodpowiedzialną naturę.
• Podczas rozmowy kwalifikacyjnej z blondynką Bill uważa, że blondynki są głupie i nie warto ich zatrudniać.

Jak widać na tych przykładach, powszechne sposoby, w jakie przejawia się tendencyjność do wyciągania pochopnych wniosków, są następujące:

1. Wyciąganie wniosków na temat myśli i uczuć drugiej osoby (czytanie w myślach).
2. Wyciąganie wniosków na temat tego, co wydarzy się w przyszłości (wróżenie).
3. Wyciąganie wniosków na podstawie stereotypów grupowych (etykietowanie).

Dlaczego ludzie wyciągają pochopne wnioski?

Wyciąganie pochopnych wniosków jest napędzane nie tylko przez minimalną ilość informacji i dążenie do zamknięcia sprawy, ale także przez tendencję do potwierdzania swoich przekonań, lekceważąc dowody przeciwne.

Biorąc pod uwagę, że wyciąganie pochopnych wniosków często prowadzi do błędnych wniosków, łatwo jest przeoczyć, że czasami mogą one prowadzić do właściwych wniosków.

Na przykład:

Vicki poczuła złe wibracje od tego faceta na randce w ciemno. Później dowiedziała się, że był on zawziętym kłamcą.

Podczas jazdy Mark natychmiast nacisnął hamulec, nie wiedząc dlaczego. Kiedy się uspokoił, zauważył, że na drodze jest królik.

Czasami możemy dojść do właściwych wniosków na podstawie naszego szybkiego, intuicyjnego myślenia. Zwykle są to sytuacje, w których wykrywamy jakieś zagrożenie.

Wyciąganie pochopnych wniosków to przede wszystkim system przetwarzania informacji służący do wykrywania zagrożeń, który wyewoluował, aby pomóc nam w szybkim wykrywaniu zagrożeń i szybkim działaniu. Nasi przodkowie, którzy szybko wykryli i zareagowali na zagrożenie, przeżyli tych, którzy nie mieli tej zdolności.

To, że wyciąganie pochopnych wniosków wyewoluowało jako mechanizm wykrywania zagrożeń, jest widoczne w tym, jak ludzie używają go w dzisiejszych czasach do wyciągania wniosków dotyczących ewolucyjnie istotnych zagrożeń. Jeśli spojrzysz na powyższe przykłady, wszystkie są w jakiś sposób związane z przetrwaniem i sukcesem reprodukcyjnym.

Innymi słowy, jesteśmy skłonni wyciągać pochopne wnioski, gdy zagrożenia, z którymi mamy do czynienia, zagrażają naszemu przetrwaniu i sukcesowi reprodukcyjnemu.

Koszty dokonania błędnego osądu są niższe niż koszty uniknięcia lub opóźnienia wyciągnięcia wniosku. Jest to coś, co psycholog ewolucyjny Paul Gilbert trafnie nazywa strategią "lepiej bezpiecznie niż przykro "2.

Nasze środowiska ewolucyjne były pełne zagrożeń dla przetrwania i zagrożeń społecznych. Musieliśmy być czujni, aby uniknąć drapieżników i ataków ze strony innych ludzi. Musieliśmy pamiętać o tym, kto był dominujący, a kto podporządkowany w naszej grupie społecznej.

Co więcej, musieliśmy śledzić naszych sojuszników i wrogów, a także mieć się na baczności, aby uniknąć oszustw ze strony naszych kolegów i przyjaciół.

Co ciekawe, są to dziedziny, w których ludzie są skłonni do wyciągania pochopnych wniosków w dzisiejszych czasach.

Ponownie, dzieje się tak dlatego, że koszty niewyciągnięcia właściwych wniosków w tych domenach są znacznie wyższe niż koszty wyciągnięcia błędnych wniosków. Szybkość jest przedkładana nad dokładność.

Podam więcej przykładów:

1. myślenie, że twoja sympatia jest w tobie zakochana, ponieważ raz się do ciebie uśmiechnęła

Myślenie, że są tobą zainteresowani, jest lepsze dla twojego sukcesu reprodukcyjnego niż myślenie, że nie są. Jeśli rzeczywiście są zainteresowani, zwiększasz szanse na reprodukcję. Jeśli nie są, koszty dokonania tej oceny są niższe niż myślenie, że nie są zainteresowani.

W skrajnych przypadkach tendencja ta może prowadzić do myślenia urojeniowego i stanu psychiatrycznego zwanego erotomania gdy osoba fałszywie wierzy, że jest w romantycznym związku ze swoją sympatią.

2) Pomylenie przypadkowej osoby na ulicy ze swoją sympatią

Może mieć pewne wizualne podobieństwo do twojej sympatii, na przykład ten sam wzrost, włosy, kształt twarzy, chód itp.

Twój system percepcyjny pozwala ci zobaczyć twoją sympatię, ponieważ jeśli okaże się, że jest to twoja sympatia, możesz do niej podejść, zwiększając swoje szanse na reprodukcję. Jeśli zlekceważysz swoją percepcję i rzeczywiście będzie to twoja sympatia, masz wiele do stracenia pod względem reprodukcyjnym.

To również dlatego czasami mylimy nieznajomego z przyjacielem, witamy się z nim, a następnie zdajemy sobie sprawę, raczej niezręcznie, że jest on zupełnie obcy.

Z ewolucyjnego punktu widzenia, bardziej kosztowne dla przyjaźni jest nieprzywitanie się z przyjaciółmi, gdy ich spotykasz, niż przywitanie się z niewłaściwą osobą. Dlatego w końcu przesadzasz, aby zminimalizować koszty nie robienia tego.

3. mylenie kawałka liny z wężem lub wiązki nici z pająkiem

Ponownie, jest to ta sama logika "lepiej być bezpiecznym niż żałować". Czy kiedykolwiek pomyliłeś pająka z wiązką nici lub węża z kawałkiem liny? Nigdy się to nie zdarza. Kawałki lin lub wiązki nici nie stanowiły zagrożenia w naszej ewolucyjnej przeszłości.

Złożone problemy wymagają powolnej, racjonalnej analizy

Powolne, racjonalne myślenie rozwinęło się niedawno w porównaniu z szybkim, pochopnym myśleniem. Jednak wiele współczesnych problemów wymaga powolnej, racjonalnej analizy. Wiele złożonych problemów, z samej swojej natury, jest odpornych na szybkie podejmowanie decyzji w oparciu o niewystarczające informacje.

Rzeczywiście, wyciąganie pochopnych wniosków w przypadku takich problemów to najpewniejszy sposób na spieprzenie sprawy.

W dzisiejszych czasach, zwłaszcza w pracy, wyciąganie pochopnych wniosków często prowadzi do podejmowania błędnych decyzji. Zawsze warto zwolnić i zebrać więcej informacji. Im więcej informacji posiadasz, tym większą masz pewność. Im większą masz pewność, tym lepsze decyzje możesz podejmować.

Jeśli chodzi o przetrwanie i zagrożenia społeczne, nie powinieneś również dawać swojej tendencji do wyciągania pochopnych wniosków. Czasami, nawet w tych domenach, pochopne wyciąganie wniosków może doprowadzić cię na złą drogę.

Zawsze warto analizować swoje przeczucia. Nie sugeruję, by ignorować swoje przeczucia, po prostu analizuj je, gdy tylko możesz. Następnie, w oparciu o decyzję, którą należy podjąć, możesz zdecydować, czy podążać za nimi, czy je porzucić.

W przypadku dużych, nieodwracalnych decyzji lepiej jest zebrać jak najwięcej informacji. W przypadku małych, odwracalnych decyzji można zaryzykować minimalną ilość informacji i analiz.

Jak nie wyciągać pochopnych wniosków

Podsumowując, oto rzeczy, o których należy pamiętać, aby nie wyciągać pochopnych wniosków:

1. Przed wyciągnięciem jakichkolwiek wniosków należy zebrać jak najwięcej informacji o problemie.
2. Zastanów się nad alternatywnymi wyjaśnieniami tego zjawiska i ich porównaniem z dowodami.
3. Zdaj sobie sprawę, że w niektórych obszarach (przetrwanie i zagrożenia społeczne) jesteś bardziej skłonny do wyciągania pochopnych wniosków. Musisz być bardziej ostrożny w tych obszarach. Badania pokazują, że jesteśmy szczególnie skłonni do zbierania mniejszej ilości informacji, gdy dotyczą one nas samych, tj. gdy bierzemy rzeczy osobiście.3
4. Weryfikuj swoje wnioski przed podjęciem działań, zwłaszcza gdy decyzja, którą należy podjąć, jest ogromna i nieodwracalna.
5. Jeśli musisz wyciągnąć pochopne wnioski (np. nie możesz uzyskać więcej informacji), postaraj się zminimalizować związane z tym ryzyko (np. przygotuj się na najgorsze).
6. Przypomnij sobie, że w porządku jest być niepewnym. Czasami niepewność jest lepsza niż bycie w błędzie. Twój umysł zrobi wszystko, co w jego mocy, aby oprzeć się niepewności i sprawić, że będziesz myśleć kategorycznie ("Zagrożenie" lub "Brak zagrożenia" kontra "Może muszę dowiedzieć się więcej").
7. Trenuj, aby stać się lepszym w rozumowaniu i analitycznym myśleniu. Im lepiej opanujesz te umiejętności, tym częściej będziesz je stosować w swoich decyzjach.

Wyciąganie pochopnych wniosków i zamartwianie się

Jeśli przeanalizujesz treść zmartwień ludzi, zdasz sobie sprawę, że prawie zawsze są to rzeczy istotne ewolucyjnie. Martwienie się, widziane z tej perspektywy, jest mechanizmem psychologicznym zaprojektowanym w celu lepszego przygotowania nas na przyszłość.

Jeśli założymy, że wydarzy się najgorsze, zrobimy wszystko, co w naszej mocy, aby tego uniknąć. Jeśli założymy, że wszystko będzie dobrze, możemy być źle przygotowani, gdy tak się nie stanie.

Dlatego celem nie powinno być lekceważenie negatywnych myśli i emocji, takich jak zamartwianie się, ale analizowanie, na ile są one proporcjonalne do rzeczywistości.

Czasami obawy będą uzasadnione, a czasami nie.

Jeśli jest to uzasadnione, lepiej podejmij działania, aby przygotować się na przyszłość. Twoje wróżby mogą okazać się prawdziwe. Jeśli zmartwienie jest nieuzasadnione, przypomnij sobie, że twój umysł przesadza, ponieważ tak został zaprojektowany.

Musisz myśleć w kategoriach prawdopodobieństwa. Zawsze sprawdzaj to, co myślisz i czujesz z rzeczywistością. Zawsze zbieraj więcej informacji. To najlepszy sposób na efektywne zarządzanie swoim umysłem.

Referencje

1. Jolley, S., Thompson, C., Hurley, J., Medin, E., Butler, L., Bebbington, P., ... & Garety, P. (2014). Przeskakiwanie do błędnych wniosków? Badanie mechanizmów błędów rozumowania w urojeniach. Badania psychiatryczne , 219 (2), 275-282.
2. Gilbert, P. (1998) Ewolucyjne podstawy i adaptacyjne funkcje zniekształceń poznawczych. British Journal of Medical Psychology , 71 (4), 447-463.
3. Lincoln, T. M., Salzmann, S., Ziegler, M., & Westermann, S. (2011). Kiedy przeskakiwanie do wniosków osiąga swój szczyt? Interakcja podatności i cech sytuacji w rozumowaniu społecznym. Journal of Behavior Therapy and Experimental Psychiatry (czasopismo poświęcone terapii behawioralnej i psychiatrii eksperymentalnej) , 42 (2), 185-191.
4. Garety, P., Freeman, D., Jolley, S., Ross, K., Waller, H., & Dunn, G. (2011). Przeskakiwanie do wniosków: psychologia rozumowania urojeniowego. Postępy w leczeniu psychiatrycznym , 17 (5), 332-339.