Waarom kunnen sommige mensen van hun ervaringen leren, veranderen en betere individuen worden terwijl anderen dat niet kunnen?

Ik weet zeker dat veel mensen die je ontmoet in wezen dezelfde persoon zijn als een paar jaar geleden. Ze denken nog steeds dezelfde gedachten, hebben dezelfde gewoonten, reacties en reacties. Maar waarom?

Dat komt waarschijnlijk omdat ze een lage intrapersoonlijke intelligentie hebben, een term die is ontleend aan de theorie van Howard Gardner over meervoudige intelligenties.

Intrapersoonlijke intelligentie (intra = binnen, binnenin) is het vermogen van een persoon om zich bewust te zijn van zijn eigen mentale leven - zijn gedachten, emoties, stemmingen en motivaties.

Iemand met een hoge intrapersoonlijke intelligentie is afgestemd op zijn innerlijke wereld. Het zijn zeer zelfbewuste mensen die niet alleen toegang hebben tot hun eigen emoties, maar ze ook kunnen begrijpen en uitdrukken.

Daarom is emotionele intelligentie een groot en cruciaal onderdeel van intrapersoonlijke intelligentie. Maar intrapersoonlijke intelligentie gaat verder dan emotionele intelligentie. Het is niet alleen het vermogen om de eigen emoties te begrijpen, maar ook al het andere dat in iemands hoofd omgaat.

Mensen met een hoge intrapersoonlijke intelligentie begrijpen hoe hun gedachten werken. Ze zijn vaak helder en denken goed na. Hun woorden weerspiegelen de helderheid van hun gedachten.

Verreweg het grootste voordeel dat mensen met een hoge intrapersoonlijke intelligentie hebben, is hun vermogen om diep na te denken. Het helpt ze om dingen te analyseren en problemen op te lossen, en ze vinden het leuk om te doen. Deze vaardigheden en houdingen komen van pas in veel carrières, vooral in onderzoek, schrijven, filosofie, psychologie en ondernemerschap.

Van zelfbegrip naar wereldbegrip

Mensen met een hoge intrapersoonlijke intelligentie hebben niet alleen een goed begrip van zichzelf, maar ook van andere mensen en de wereld. Een natuurlijk gevolg van afgestemd zijn op je eigen gedachten en emoties is afgestemd zijn op de gedachten en emoties van anderen.

Als je je gedachten niet begrijpt, begrijp je niet hoe je ze kunt gebruiken om de wereld en de mensen om je heen te begrijpen.

Hoewel er individuele verschillen bestaan, zijn mensen in veel opzichten hetzelfde. Dus als je je eigen gedachten, emoties en motivaties goed begrijpt, zul je ook het mentale leven van anderen goed begrijpen.

Vandaar dat intrapersoonlijke intelligentie leidt tot sociale of interpersoonlijke intelligentie.

Mensen die zichzelf kennen en begrijpen, hebben meestal ook een sterk gevoel van eigenwaarde en doelgerichtheid omdat ze zichzelf diepgaand hebben geanalyseerd. Ze weten wat hun doelen en waarden zijn. Ze zijn zich ook bewust van hun sterke en zwakke punten.

Hoewel hun persoonlijkheid geworteld is in een sterke kern, leren en groeien ze ook voortdurend. Ze zijn zelden dezelfde persoon als vorig jaar. Ze krijgen steeds nieuwe perspectieven op het leven, mensen en de wereld.

De fysieke, mentale en sociale werelden werken volgens bepaalde regels. Deze regels zijn over het algemeen niet gemakkelijk te achterhalen. Om deze regels te achterhalen - en het is een wonder dat we dat kunnen - moet je diep in de wereld kunnen kijken.

Omdat zelfbewuste mensen diep in zichzelf kunnen kijken, geeft hen dat het vermogen om diep in de wereld te kijken. Het is zeldzaam om een groot historisch figuur te vinden die een belangrijke bijdrage aan de mensheid heeft geleverd, maar niet zelfbewust was. Geen wonder dat ze altijd iets wijs te zeggen hebben.

"Kijk diep in de natuur en je zult alles beter begrijpen."

Ontwikkelen van intrapersoonlijke intelligentie

Als intrapersoonlijke intelligentie zoveel voordelen heeft, kan het dan ontwikkeld worden?

Mensen die van nature introvert zijn, hebben waarschijnlijk een hoge intrapersoonlijke intelligentie. Ze hebben de neiging om een rijk mentaal leven te hebben. Ze brengen veel tijd door in hun eigen hoofd. Dit kan hen vaak het gevoel geven dat ze 'te veel in hun hoofd zitten', maar niet in de wereld.

Toch, als je jezelf en de wereld beter wilt begrijpen, moet je veel tijd in je hoofd doorbrengen omdat dat de enige plek is waar het kan.

Intrapersoonlijke intelligentie is, net als emotionele intelligentie, een mentale vaardigheid, geen eigenschap.2 Een eigenschap zoals introversie is een gedragsvoorkeur. Hoewel introverte mensen waarschijnlijk een hoge intrapersoonlijke intelligentie hebben, kunnen anderen deze vaardigheid ook leren.

Als je een persoon bent met een gebrek aan intrapersoonlijke intelligentie, is de belangrijkste suggestie die ik je kan geven om het rustiger aan te doen.

We leven in het tijdperk van afleiding, waarin mensen nauwelijks de tijd krijgen om over hun eigen gedachten en emoties na te denken. Ik heb mensen gehad die me toegaven dat ze niet graag tijd alleen doorbrengen omdat ze hun eigen gedachten niet onder ogen willen zien.

Hoewel het cliché klinkt dat we niet voor onszelf moeten weglopen, onderschatten mensen de negatieve impact die een gebrek aan nadenken en diepe zelfreflectie kan hebben. Als je jezelf niet kunt begrijpen, is het moeilijk om anderen en de wereld te begrijpen. De gevolgen van het niet begrijpen van jezelf, anderen en de wereld zijn talrijk en onaangenaam.

Mensen die van zichzelf weglopen, geven zichzelf geen tijd en kans om te leren, te genezen en te groeien. Als je een slechte of zelfs traumatische levenservaring hebt meegemaakt, heb je tijd nodig voor genezing en zelfreflectie. Dit is het centrale thema van veel van mijn artikelen en ook van mijn boek over depressie.

Verschillende psychologische problemen, waaronder depressie, ontstaan soms omdat mensen niet de kans hebben gehad om hun negatieve ervaringen te verwerken. Geen wonder dat het tijdperk van afleiding het tijdperk van depressie met zich mee heeft gebracht.

Schrijver William Styron, die over zijn ervaring met depressie schreef in zijn boek Duisternis Zichtbaar merkte op dat het afzondering en diepe zelfreflectie waren die hem uiteindelijk uit de depressie haalden.

Gebrek aan intrapersoonlijke intelligentie komt vaak neer op pijnvermijding. Mensen willen niet in hun gedachten, emoties en stemmingen kijken omdat die vaak pijnlijk zijn. En mensen willen niet diep nadenken over de wereld omdat het moeilijk is om dat te doen.

Mensen gaan tot het uiterste om aan hun stemmingen te ontsnappen. Hoewel ik begrijp dat slechte stemmingen soms onverdraaglijk kunnen zijn, mag je de lessen die ze je kunnen leren niet missen.

Stemmingen zijn ingebouwde mechanismen die onze aandacht op onszelf richten zodat we onze ervaringen kunnen verwerken, diep zelfinzicht kunnen ontwikkelen en passende acties kunnen ondernemen.3

Laat de stemmingen hun werk doen. Laat ze je sturen en leiden. Je kunt ze reguleren zoveel je wilt, maar als je maar even de tijd neemt om ze te begrijpen, zal je intrapersoonlijke intelligentie aanzienlijk toenemen.

De complexe problemen van de wereld verschillen niet veel van complexe psychologische problemen. Ze vereisen langdurige analyse en diepe reflectie om op te lossen.

"Geen enkel probleem is bestand tegen de aanval van aanhoudend denken."

Meta-intrapersoonlijke intelligentie

Veel mensen nemen intrapersoonlijke intelligentie niet serieus omdat ze er de waarde niet van inzien. Ze hebben niet de intrapersoonlijke intelligentie om de waarde van intrapersoonlijke intelligentie te begrijpen.

Ze kunnen, in hun eigen gedachten, niet begrijpen hoe het hebben van intrapersoonlijke intelligentie voordelig voor hen kan zijn. Ze zien gewoon het verband niet omdat ze de gewoonte hebben om dingen oppervlakkig te analyseren.

De meeste mensen willen oplossingen voor complexe problemen op een presenteerblaadje aangereikt krijgen. Zelfs als ze die krijgen, profiteren ze er nooit ten volle van omdat ze de waarde er niet van inzien. Alleen de persoon die het mentale werk heeft gedaan om een oplossing te bedenken, kent de werkelijke waarde van die oplossing.

Referenties

1. Gardner, H. (1983). De theorie van meervoudige intelligenties . Heinemann.
2. Mayer, J. D., & Salovey, P. (1993). De intelligentie van emotionele intelligentie.
3. Salovey, P. (1992). Stemmingsgeïnduceerde zelfgerichte aandacht. Tijdschrift voor persoonlijkheids- en sociale psychologie , 62 (4), 699.