Dit artikel zal je helpen om angst te begrijpen, waar het vandaan komt en de psychologie van irrationele angsten. Er staan ook ideeën in om angst te overwinnen.

Sajid wandelde in alle rust in het bos, ver weg van het lawaai van zijn stad. Het was een stille, serene sfeer en hij genoot van elke minuut van deze heilige herverbinding met de natuur.

Plotseling kwam er een blaffend geluid van achter de bomen die het pad omringden.

Hij was er zeker van dat het een wilde hond was en hij herinnerde zich de recente nieuwsberichten over wilde honden die mensen in dit gebied aanvielen. Het geblaf werd luider en luider en als gevolg daarvan was hij doodsbang en de volgende fysiologische veranderingen traden op in zijn lichaam:

• Zijn hart begon sneller te kloppen
• Zijn ademhaling nam toe
• Zijn energieniveau steeg
• Adrenaline kwam vrij in zijn bloed
• Zijn pijntolerantie en kracht namen toe
• Zijn nerveuze impulsen werden veel sneller
• Zijn pupillen verwijdden zich en zijn hele lichaam werd alerter

Zonder erbij na te denken, rende Sajid voor zijn leven terug naar de stad.

Wat was hier aan de hand?

Angst is een vecht-of-vluchtreactie

De emotie angst motiveert ons om te vechten of te vluchten voor de situatie waar we bang voor zijn. Alle fysiologische veranderingen in Sajids lichaam bereidden hem voor op een van deze twee acties - vechten of vluchten.

Omdat hij wist dat honden gevaarlijk waren, koos hij ervoor om te vluchten (flight) in plaats van te proberen een gek, wild dier in niemandsland te overmeesteren (fight). Zoals je kunt zien, is het doel van deze vecht- of vluchtreactie om te overleven.

Mensen praten meestal heel negatief over angst en vergeten vaak de belangrijke rol die angst speelt in onze overleving.

Ja, ik weet dat ze meestal verwijzen naar andere soorten ongewenste, irrationele angsten als ze zeggen dat angst een vijand is, maar die angsten zijn in wezen hetzelfde (zoals ik later zal uitleggen) als de angst die we ervaren als we achtervolgd worden door een wild beest.

Het enige verschil is dat de ongewenste, irrationele angsten meestal veel subtieler zijn - in die mate dat we ons soms niet eens bewust zijn van de redenen erachter.

Ongewenste, irrationele angsten

Waarom zouden we ooit irrationele angsten hebben? Zijn we geen rationele wezens?

We kunnen bewust rationeel zijn, maar ons onderbewustzijn, dat het grootste deel van ons gedrag bepaalt, is verre van rationeel. Het heeft zijn eigen redenen die vaak in strijd zijn met onze bewuste redenering.

De angst die in je loskomt als je wordt achtervolgd door een wild beest is volkomen gerechtvaardigd omdat het gevaar reëel is, maar er zijn veel irrationele angsten die mensen ontwikkelen voor situaties die eigenlijk niet zo bedreigend zijn.

Ze lijken niet bedreigend voor onze bewuste, logische en rationele geest, maar voor ons onderbewustzijn wel - dat is het probleem. Zelfs als de situatie of het ding waar we bang voor zijn helemaal niet gevaarlijk is, 'zien' we het toch als gevaarlijk en vandaar de angst.

Irrationele angsten begrijpen

Stel dat iemand bang is om in het openbaar te spreken. Probeer die persoon er vóór zijn toespraak op een logische manier van te overtuigen dat hij niet bang hoeft te zijn en dat zijn angst totaal irrationeel is. Het zal niet werken omdat, zoals eerder gezegd, het onderbewustzijn de logica niet begrijpt.

Laten we eens wat dieper in de geest van deze persoon kijken.

In het verleden werd hij vaak afgewezen en hij geloofde dat dit gebeurde omdat hij niet goed genoeg was. Als gevolg hiervan ontwikkelde hij een angst voor afwijzing, omdat elke keer dat hij werd afgewezen, dit hem herinnerde aan zijn ontoereikendheid.

Dus zijn onderbewustzijn maakte hem bang voor spreken in het openbaar omdat het dacht dat spreken voor een groot publiek de kans op afwijzing kan vergroten, vooral als hij niet goed presteert.

Hij was bang dat anderen erachter zouden komen dat hij niet goed is in toespraken houden, geen zelfvertrouwen heeft, onhandig is, enz.

Dit alles wordt door hem geïnterpreteerd als afwijzing en afwijzing kan iemands gevoel van eigenwaarde beschadigen.

Er kunnen veel redenen zijn waarom iemand bang is om in het openbaar te spreken, maar ze draaien allemaal om de angst om afgewezen te worden.

Het is duidelijk dat het onderbewustzijn van deze persoon de angst voor spreken in het openbaar gebruikte als een verdedigingsmechanisme om zijn gevoel van eigenwaarde en psychologisch welzijn te beschermen.

Dit geldt voor alle angsten. Ze beschermen ons tegen echte of vermeende gevaren - gevaren voor onze fysiologische overleving of psychologisch welzijn.

Fobieën en aangeleerde angsten

Als de angst buitensporig is en paniekaanvallen veroorzaakt wanneer het gevreesde voorwerp of de gevreesde situatie zich voordoet, dan spreken we van een fobie.

Hoewel we biologisch voorbereid zijn om irrationeel bang te zijn voor bepaalde dingen, zijn fobieën meestal aangeleerde angsten. Als iemand in zijn vroege leven een intense, traumatische ervaring met water heeft gehad (zoals verdrinking), dan kan hij een fobie voor water ontwikkelen, vooral op plaatsen waar de kans bestaat om te verdrinken.

Als iemand geen traumatische ervaring met water heeft gehad, maar alleen iemand anders heeft 'zien verdrinken', kan ook die persoon hydrofobie ontwikkelen als hij de angstige reactie van de drenkeling ziet.

Dit is hoe angsten worden aangeleerd. Een kind wiens ouders zich voortdurend zorgen maken over gezondheidskwesties, kan deze angst van hen overnemen en een constante piekeraar blijven tijdens zijn eigen volwassenheid.

Als we niet voorzichtig en bewust zijn, zullen mensen hun angsten op ons blijven overbrengen die ze zelf misschien van anderen hebben geleerd.

De enige manier om angsten te overwinnen

is... ze onder ogen zien. Dit is de enige methode die werkt. Immers, als moed gemakkelijk te ontwikkelen was, dan zou iedereen onbevreesd zijn.

Maar dat is duidelijk niet het geval. Jezelf blootstellen aan de dingen en situaties waar je bang voor bent is de enige manier om angst te overwinnen.

Laat me uitleggen waarom deze aanpak werkt:

Angst is niets anders dan een overtuiging - een overtuiging dat iets een bedreiging vormt voor je overleving, gevoel van eigenwaarde, reputatie, welzijn, relaties, wat dan ook.

Als je irrationele angsten hebt die eigenlijk geen bedreiging vormen, dan moet je gewoon je onderbewustzijn ervan overtuigen dat ze geen bedreiging vormen. Met andere woorden, je moet je onjuiste overtuigingen corrigeren.

De enige manier waarop dit kan, is door je onderbewustzijn te voorzien van 'bewijzen'. Als je de dingen en situaties waar je bang voor bent vermijdt, versterk je alleen maar je overtuiging dat datgene waar je bang voor bent bedreigend is (anders zou je het niet vermijden).

Hoe meer je wegloopt voor je angsten, hoe meer ze zullen groeien. Dit is geen gekunstelde gemeenplaats, maar een psychologische waarheid. Wat gebeurt er als je besluit je angsten onder ogen te zien?

Hoogstwaarschijnlijk realiseer je je dat het ding of de situatie waar je bang voor was niet zo gevaarlijk is als het van tevoren leek. Met andere woorden, het heeft je geen kwaad gedaan. Het was helemaal niet bedreigend.

Doe dit vaak genoeg en je zult je angst doden. Dit komt omdat je je onderbewustzijn steeds meer 'bewijzen' zult geven dat er in feite niets te vrezen valt en er een tijd zal komen dat de angst volledig zal verdwijnen.

Je valse geloof zal verdorren omdat er niet langer iets is om het te ondersteunen.

Angst voor het onbekende (bedreigingen)

Laten we het scenario een beetje veranderen in Sajid's voorbeeld dat ik aan het begin van deze post gaf. Laten we zeggen dat hij in plaats van te kiezen voor vluchten, koos voor vechten.

Misschien besloot hij dat de hond hem niet veel zou storen en dat hij, als dat toch gebeurde, zijn best zou doen om de hond weg te jagen met een stok of iets dergelijks.

Terwijl hij daar angstig wachtte en een stok pakte die hij in de buurt had gevonden, verscheen er een oude man achter de bomen met zijn hond. Blijkbaar waren zij ook van een wandeling aan het genieten.

Sajid kalmeerde onmiddellijk en haalde opgelucht adem. Hoewel het heel goed mogelijk was dat Sajid echt in gevaar was geweest als het een wilde hond was geweest, illustreert dit scenario perfect hoe irrationele angsten ons beïnvloeden.

Ze beïnvloeden ons omdat we nog niet 'weten' dat het slechts perceptiefouten zijn.

Als we genoeg kennis vergaren over de dingen waar we bang voor zijn, kunnen we ze gemakkelijk overwinnen. Onze angsten kennen en begrijpen is het halve werk om ze te overwinnen.

We zijn niet bang voor de dingen waarvan we weten dat ze ons geen kwaad kunnen doen; we zijn bang voor de dingen die onbekend zijn omdat we ofwel aannemen dat ze bedreigend zijn ofwel onzeker blijven over hun potentieel om kwaad te doen.