شما تصمیم می گیرید یک مهارت را یاد بگیرید، مثلا برنامه نویسی کنید، و بهترین کتابی را که در مورد آن می دانید بخرید. پس از اتمام کتاب و انجام برخی تمرین‌ها، احساس می‌کنید به برنامه‌نویسی تسلط دارید.

بگویید توانایی شما در برنامه‌نویسی از سطح 0 به سطح 3 رسیده است. احساس می‌کنید حرفه‌ای هستید و «برنامه‌نویسی» را به خود اضافه می‌کنید. رزومه در بخش "مهارت های پیشرفته". شما حتی خود را در زمره بهترین برنامه نویسان جهان قرار می دهید.

واقعیت این است که شما به تازگی قربانی اثر دانینگ کروگر شده اید، یکی از بسیاری از سوگیری هایی که ذهن انسان مستعد آن است. این اثر که به نام محققین دیوید دانینگ و جاستین کروگر نامگذاری شده است، بیان می‌کند که:

هرچه فردی کمتر شایستگی داشته باشد، شایستگی خود را بیش از حد برآورد می‌کند. برعکس، افراد شایسته تر تمایل به دست کم گرفتن شایستگی خود دارند.

محققان دانش آموزان را بر اساس یک سری معیارها مانند منطق و دستور زبان آزمایش کردند. آنها سپس نتایج واقعی آزمون را با برآورد خود هر دانش آموز از عملکرد خود مقایسه کردند.

دانش آموزانی که عملکرد واقعی آنها کمترین بود، عملکرد خود را به شدت بیش از حد تخمین زدند در حالی که افراد برتر عملکرد خود را کمی دست کم گرفتند.

جالب اینجاست که این مطالعه توسط یک سارق بانک احمق الهام گرفته شده بود که صورت خود را با آب لیمو پوشانده بود و فکر می کرد دستگیر نمی شود زیرا آب لیمو چیزها را نامرئی می کند. او فهمید که اگر آب لیمو به عنوان استفاده شود"جوهر نامرئی" پس شاید بتواند او را نیز نامرئی کند.

طبق نظر محققانی که مطالعه فوق را انجام دادند، افراد کم‌صلاحیت نمی‌دانند که شایستگی کمتری دارند، زیرا این کار را ندارند. به اندازه کافی شایستگی برای دانستن اینکه آنها کمتر شایستگی دارند.2

به عبارت دیگر، برای اینکه بدانید به اندازه کافی شایستگی ندارید، باید بدانید که سطح مهارت فعلی شما بسیار پایین تر از سطحی است که می توانید به آن برسید. اما شما نمی توانید این را بدانید زیرا از سطوحی که واقعاً می توانید به آن برسید بی اطلاع هستید. بنابراین، فکر می کنید سطح فعلی شما بالاترین سطحی است که می توانید به آن برسید.

اگر همه اینها گیج کننده به نظر می رسد، به مثال "برنامه نویسی" برگردید. با رسیدن به سطح 3 فکر می کنید که یک حرفه ای برنامه نویسی هستید اما یک برنامه نویس در جایی وجود دارد که به سطح 10 رسیده است و به غرور شما می خندد.

البته شما در مورد بی کفایتی خود در سطح 3 اطلاعی نداشتید زیرا شما هیچ تصوری از وجود سطوح بالاتر نداشتید و بنابراین فرض می‌کردید که سطح فعلی شما بالاترین سطح است.

چه اتفاقی می‌افتد وقتی هنوز در سطح 3 با اطلاعاتی مواجه می‌شوید که می‌تواند سطح مهارت شما را در برنامه‌نویسی افزایش دهد؟ مثلاً بگویید با یک کتاب برنامه نویسی جدید در یک کتابفروشی مواجه شدید.

در این مرحله، یکی از دو مورد ممکن است رخ دهد. می‌توانید این ایده را رد کنید که احتمالاً چیزهای بیشتری برای دانستن وجود دارد یا می‌توانید بلافاصله وارد کتاب شوید و سطح مهارت خود را در این زمینه بالا ببرید.برنامه نویسی.

اثر دانینگ کروگر- بازی ایگو

این نکته آخر دقیقاً همان چیزی است که یک نابغه را از یک آماتور، عاقل از احمق، و باهوش را از احمق جدا می کند.

0>هنگام مواجهه با اطلاعات جدید، افراد کم صلاحیت تمایل دارند که از آن درس نگیرند و کمتر شایستگی باقی بمانند. افراد شایسته تر متوجه می شوند که یادگیری پایانی ندارد و به همین دلیل دائماً در حال یادگیری هستند و سطح شایستگی خود را بالا می برند.

این واقعیت که آنها قبل از مواجهه با اطلاعات جدید در یک موقعیت خاص از قبل شایستگی داشتند، ثابت می کند که آنها نگرش یادگیری داشتند. از همان ابتدا که آنها به اندازه اکنون صلاحیت نداشتند.

چرا افراد کم‌صلاحیت از اطلاعات جدید یاد نمی‌گیرند و توانمندتر نمی‌شوند؟ این به نفس صدمه می زند ادامه دادن به فریب دادن خود به این فکر که شما بهترین هستید، بسیار ساده تر از رویارویی با واقعیت نادانی خود است.

همه چیز در مورد حفظ برتری درک شده شماست. در واقع، اثر دانینگ کروگر یک مورد خاص از سوگیری برتری توهم‌آمیز است - تمایل افراد به دست‌کم گرفتن نقاط مثبت خود در مقایسه با دیگران و در عین حال دست کم گرفتن نقاط منفی خود.

تنبلی می‌تواند عامل دیگری باشد. یادگیری سخت است و بیشتر افراد ترجیح می دهند برای بالا بردن سطح شایستگی خود تلاش لازم را انجام ندهند. اینبه این ترتیب، نه تنها از کار سخت اجتناب می‌کنند، بلکه در عین حال با این توهم که توانایی بالایی دارند، نفس خود را نوازش می‌کنند.

مراجع

1. Kruger, J., & دانینگ، دی (1999). بی مهارت و ناآگاه: چگونه مشکلات در تشخیص بی کفایتی خود منجر به خودارزیابی های متورم می شود. مجله شخصیت و روانشناسی اجتماعی ، 77 (6)، 1121.
2. Ehrlinger, J., Johnson, K., Banner, M., Dunning, D .، & کروگر، جی (2008). چرا افراد غیر ماهر بی‌خبرند: کاوش‌های بیشتر در مورد بینش خود (غایب) در بین افراد نالایق. رفتار سازمانی و فرآیندهای تصمیم گیری انسانی ، 105 (1)، 98-121.