Artikel ini akan meneroka psikologi di sebalik kekok dan sebab orang terjatuh atau tercicir apabila mereka kekok. Sudah tentu, terdapat sebab fizikal semata-mata di sebalik mengapa seseorang terjatuh atau terjatuh sesuatu.

Sebagai contoh, tersandung sesuatu. Dalam artikel ini, tumpuan saya akan tertumpu pada sebab psikologi semata-mata di sebalik kelakuan sedemikian.

Ketika dia berjalan menghampirinya dengan sejambak bunga ros di tangannya, sambil membayangkan dirinya memberikan sejambak itu, dia tergelincir pada kulit pisang dan jatuh dengan bunyi yang kuat.

Dia mungkin patah satu atau dua rusuk dan terpaksa dimasukkan ke hospital dengan segera. Walau bagaimanapun, kecederaan emosi akibat malu adalah jauh lebih besar daripada kecederaan fizikal.

Berapa kali anda pernah melihat adegan sedemikian dalam filem atau TV atau dalam kehidupan sebenar?

Apakah yang menyebabkan kekok dan mudah berlaku kemalangan pada orang yang kekok?

Jangka perhatian dan kekok yang terhad

Fikiran sedar kita hanya boleh memberi perhatian kepada bilangan perkara yang terhad pada satu masa. Perhatian dan kesedaran ialah sumber mental yang berharga yang boleh kami peruntukkan kepada beberapa perkara sahaja. Biasanya, ini adalah perkara yang paling penting kepada kami pada masa tertentu.

Memiliki rentang perhatian yang terhad bermakna apabila anda menumpukan perhatian anda pada sesuatu dalam persekitaran anda, anda secara serentak menghilangkannya daripada semua perkara lain .

Jika anda berjalan di jalan dan melihat orang yang menarik di atasnyadi sisi lain jalan, perhatian anda kini tertumpu pada orang itu dan bukan ke mana anda tuju. Oleh itu, anda berkemungkinan akan terlanggar tiang lampu atau sesuatu.

Kini gangguan yang merebut perhatian kita bukan sahaja terdapat di dunia luar, tetapi juga di dunia dalaman kita. Apabila kita mengalihkan perhatian kita dari dunia luar dan memfokuskannya pada dunia dalaman proses pemikiran kita, kejanggalan mungkin akan berlaku.

Malah, selalunya, gangguan dalaman yang menyebabkan kekok lebih daripada gangguan luar.

Katakan anda mempunyai rentang perhatian sebanyak 100 unit. Apabila anda benar-benar bebas daripada sebarang pemikiran dan sedar sepenuhnya tentang persekitaran anda, anda tidak mungkin bertindak kekok.

Sekarang andaikan anda mempunyai masalah di tempat kerja yang anda bimbangkan. Ini mengambil, katakan, 25 unit rentang perhatian anda. Kini anda mempunyai 75 unit lagi untuk diperuntukkan kepada persekitaran anda atau kepada perkara yang anda lakukan.

Memandangkan anda kurang prihatin terhadap persekitaran anda sekarang, anda mungkin menjadi kekok.

Sekarang, bagaimana jika anda bergaduh dengan pasangan anda pagi ini dan memikirkannya juga? Katakan ia mengambil 25 unit lagi rentang perhatian anda. Kini hanya 50 unit boleh diperuntukkan kepada persekitaran dan oleh itu anda lebih berkemungkinan menjadi kekok berbanding senario sebelumnya.

Lihat ke mana saya hendak pergi?

Apabila perhatian kognitif orang ramai lebar jalur penuh iaitu merekamempunyai 0 unit lagi untuk diperuntukkan kepada persekitaran mereka, mereka "tidak boleh tahan lagi" atau "memerlukan masa bersendirian" atau "perlu berehat" atau "mahu melarikan diri dari bunyi bising". Ini membolehkan mereka menyelesaikan isu dalaman mereka dan seterusnya membebaskan lebar jalur perhatian mereka.

Tinggal atau tiada rentang perhatian yang tinggal untuk diperuntukkan kepada persekitaran boleh menyebabkan kemalangan serius yang bukan sahaja boleh menyebabkan rasa malu tetapi juga boleh membawa maut.

Inilah sebab kebanyakan kemalangan maut berlaku apabila seseorang mengalami pergolakan dalaman, sama ada dalam filem atau dalam kehidupan sebenar.

Kebimbangan adalah punca utama kekosongan

…tetapi bukan satu-satunya punca. Terdapat banyak perkara yang boleh mengambil jalur lebar perhatian anda selain kebimbangan atau kebimbangan. Apa-apa sahaja yang menumpukan perhatian anda kepada dunia dalaman secara automatik membawanya menjauhi dunia luar dan dengan itu berpotensi menyebabkan kekok.

Ketidakhadiran mengikut definisi menunjukkan bahawa fikiran (perhatian) anda berada di tempat lain. Jadi apa-apa bentuk ketidakhadiran boleh menyebabkan seseorang menjadi kekok. Kebimbangan hanyalah salah satu bentuk hilang akal.

Andaikan anda berseronok menonton filem yang anda tidak boleh berhenti memikirkannya. Filem ini telah mengambil sebahagian besar daripada rentang perhatian anda. Jadi anda masih boleh tercicir sesuatu, tersandung atau terserempak dengan sesuatu walaupun tidak ada kebimbangan langsung.

Kesimpulan

Semakin lama andamenumpukan pada dunia dalaman- dunia proses pemikiran anda, semakin kurang anda akan tertumpu pada dunia luar. Kurang fokus pada persekitaran anda menyebabkan anda melakukan 'kesilapan' semasa anda berinteraksi dengannya. Ini adalah kekok.

Oleh kerana kita manusia mempunyai rentang perhatian yang terhad, kekok adalah akibat yang tidak dapat dielakkan daripada solekan kognitif kita. Walaupun kekok tidak boleh dilupuskan sepenuhnya, kekerapannya boleh dikurangkan dengan ketara dengan menyelesaikan isu emosi dan meningkatkan kesedaran situasi.