Mike ingin membeli basikal baharu dan kekurangan wang tunai. Dia memutuskan untuk meminta wang daripada ibu bapanya. Dia mula-mula berfikir untuk pergi ke bapanya, tetapi, apabila difikirkan semula, dia membatalkan idea itu. Dia pergi kepada ibunya yang dengan senang hati mematuhi permintaan itu.

Mike sentiasa merasakan bahawa ayahnya kurang menyayanginya daripada ibunya. Dia tahu bahawa bapanya menyayangi dan mengambil berat kepadanya dan akan melakukan apa sahaja untuknya, tidak syak lagi, tetapi kasih sayang dan penjagaannya tidak setanding dengan ibunya. Pada mulanya, dia fikir hanya dia sahaja yang merasakannya tetapi selepas bercakap dengan ramai rakannya, dia mula menyedari bahawa kebanyakan ayah adalah seperti bapanya.

Ibu biasanya menyayangi, menjaga, menyokong dan memberi nafkah kepada anak-anak mereka. lebih daripada bapa. Ini adalah trend umum yang diperhatikan pada manusia dan mamalia lain.

Kasih ibu diletakkan di atas alas dan diberi status ketuhanan. Kasih sayang ayah, walaupun kewujudannya tidak dinafikan, hampir tidak diberikan status atau kepentingan yang sama.

Tetapi kenapa begitu?

Penjagaan ibu bapa adalah mahal

Renungkan sejenak fenomena penjagaan ibu bapa.

Dua orang berkumpul, mengikat, mengawan dan menumpukan sebahagian besar masa, tenaga dan sumber untuk membesarkan anak mereka. Dengan melabur dalam zuriat, ibu bapa kehilangan sumber yang boleh dikhaskan untuk diri mereka sendiri.

Sebagai contoh, sumber ini sebaliknya boleh disalurkan untuk mencari pasangan tambahan ataumeningkatkan hasil pembiakan (iaitu mencari lebih ramai pasangan dan mempunyai lebih ramai anak).

Selain itu, ibu bapa yang melindungi anak mereka membahayakan kelangsungan hidup mereka sendiri. Mereka lebih cenderung untuk cedera atau mati semasa cuba menangkis pemangsa untuk melindungi anak mereka.

Disebabkan kos yang begitu tinggi, penjagaan ibu bapa tidak universal dalam alam haiwan. Tiram, sebagai contoh, melepaskan sperma dan telurnya ke lautan, meninggalkan anak-anak mereka hanyut tanpa sebarang penjagaan ibu bapa. Bagi setiap tiram yang berjaya bertahan, beribu-ribu mati. Reptilia juga menunjukkan sedikit atau tiada penjagaan ibu bapa.

Syukurlah, kita bukan tiram mahupun reptilia dan pemilihan semula jadi telah memprogramkan manusia untuk menjaga anak kita, sekurang-kurangnya sehingga mereka mencapai akil baligh. Kos penjagaan ibu bapa, lebih kerap daripada tidak, ditimbang oleh faedah pembiakannya kepada manusia.

Penjagaan ibu bapa lebih mahal untuk lelaki manusia

Penjagaan ibu bapa lebih mahal kepada lelaki daripada betina manusia kerana lelaki lebih banyak kehilangan reproduktif berbanding wanita jika mereka terlibat dalam penjagaan ibu bapa jangka panjang.

Usaha yang ditujukan kepada keibubapaan tidak boleh ditujukan kepada mengawan. Memandangkan lelaki boleh menghasilkan lebih banyak zuriat berbanding wanita, jika mereka melibatkan diri dalam penjagaan ibu bapa mereka terlepas peluang mengawan tambahan yang boleh meningkatkan hasil pembiakan mereka.

Wanita pula boleh menghasilkan bilangan yang terhadkanak-kanak sepanjang hayat mereka dan membesarkan anak-anak itu menanggung kosnya sendiri. Oleh itu, mereka secara amnya tidak mampu untuk meningkatkan hasil pembiakan mereka dengan memanfaatkan peluang mengawan tambahan.

Selain itu, selepas usia tertentu (menopaus), wanita menjadi tidak berupaya untuk menghasilkan anak sama sekali. Strategi fisiologi ini mungkin berkembang untuk memastikan wanita menjaga dengan baik beberapa kanak-kanak yang mereka tanggung.

Apabila mereka mencapai menopaus, cara pembiakan lain menjadi hampir tidak wujud untuk wanita. Jadi anak mereka yang sedia ada adalah satu-satunya harapan mereka- satu-satunya kenderaan mereka untuk mewariskan gen mereka. Sebaliknya, lelaki boleh terus menghasilkan zuriat selagi mereka masih hidup. Oleh itu, jalan mengawan tambahan tersedia untuk mereka sepanjang masa.

Lelaki mempunyai mekanisme psikologi terbina dalam yang boleh menarik mereka menjauhi penjagaan ibu bapa untuk mencari peluang mengawan tambahan kerana ia boleh bermakna lebih banyak kejayaan pembiakan.

Oleh itu, terdapat kecenderungan terhadap pelaburan ibu bapa yang lebih rendah pada lelaki kerana semakin sedikit mereka melabur dalam anak mereka sekarang, semakin banyak yang mereka boleh peruntukkan ke arah potensi kejayaan reproduktif masa depan.

Kepastian bapa

Satu lagi sebab mengapa seorang wanita melaburkan lebih banyak sumber, masa dan usahanya kepada anak-anaknya ialah dia boleh 100% yakin bahawa dia adalah ibu kepada anaknya. Lagipun, dialah yang memberi secara fizikalkelahiran kepada anak tersebut. Kanak-kanak itu pada dasarnya adalah sebahagian daripada tubuhnya. Dia 100% pasti bahawa keturunannya mengandungi 50% daripada gennya.

Lelaki tidak menikmati kepastian seperti ini. Dari perspektif lelaki, selalu ada kebarangkalian bahawa lelaki lain telah menghamili betina.2

Lelaki mengalami kos yang besar dengan menyalurkan sumber mereka kepada keturunan lelaki lain. Sumber yang dikhaskan untuk anak-anak saingan ialah sumber yang diambil dari sumber sendiri. Oleh itu, mereka mempunyai kecenderungan bawah sedar untuk menjadi kedekut apabila melabur untuk anak-anak mereka.

Kesimpulannya, kehilangan peluang mengawan tambahan ditambah dengan ketidakpastian paterniti telah membentuk jiwa lelaki manusia untuk melabur sedikit lebih sedikit untuk anak mereka berbanding betina.

Perhatikan bahawa jika kedua-dua faktor ini dijaga, lelaki berkemungkinan akan melabur lebih banyak untuk anak mereka daripada yang mereka cenderung. Sebagai contoh, terikat secara romantik dengan pasangan mereka dalam hubungan monogami menghapuskan skop untuk mengawan tambahan dan lelaki dalam hubungan sedemikian mungkin akan melabur lebih banyak untuk anak mereka.

Selain itu, jika ketidakpastian paterniti dikurangkan entah bagaimana, ia sepatutnya juga membawa kepada peningkatan pelaburan dalam zuriat. Sebagai contoh, jika seorang kanak-kanak kelihatan sangat mirip dengan bapanya, bapa boleh lebih yakin bahawa anak itu adalah miliknya dan berkemungkinan besar untuk melabur lebih banyak.3

Inilah sebab mengapa anak-anak lebih berkemungkinanuntuk kelihatan seperti bapa mereka daripada ibu mereka.

Rujukan:

1. Royle, N. J., Smiseth, P. T., & Kölliker, M. (Eds.). (2012). Evolusi penjagaan ibu bapa . Oxford University Press.
2. Buss, D. (2015). Psikologi evolusi: Sains minda baharu . Akhbar Psikologi.
3. Bridgeman, B. (2003). Psikologi dan evolusi: Asal-usul fikiran . Sage.