Het is cruciaal om emotionele behoeften te begrijpen. In feite kunnen we veel van onze eigen emoties niet echt begrijpen als we onze emotionele behoeften niet begrijpen.

We ontwikkelen allemaal een aantal specifieke emotionele behoeften tijdens onze kindertijd. Hoewel we later in ons leven behoeften blijven ontwikkelen als we opgroeien, vertegenwoordigen de behoeften die we tijdens onze vroege kindertijd vormen onze kernbehoeften.

Deze kernbehoeften zijn sterker en dieper geworteld dan de behoeften die we later in ons leven ontwikkelen. Als we opgroeien, doen we ons best om deze behoeften te vervullen.

Het jongste kind in een gezin krijgt bijvoorbeeld meestal de meeste aandacht van zijn ouders en broers en zussen. Hij raakt gewend aan deze aandacht en ontwikkelt daardoor een emotionele behoefte om altijd in het middelpunt van de belangstelling te staan.

Dit geldt vooral voor drie of meer broers en zussen. Als hij opgroeit, raakt hij gemotiveerd om elk pad te volgen dat hem in staat stelt om deze behoefte aan maximale aandacht te vervullen.

Een feit dat je moet begrijpen over het onderbewustzijn is dat het altijd probeert om de gunstige jeugdervaringen opnieuw te creëren en situaties te vermijden die lijken op ongunstige ervaringen uit iemands jeugd.

Dus, in het bovenstaande voorbeeld probeert het jongste kind de ervaring van in het middelpunt van de belangstelling staan opnieuw te creëren wanneer hij opgroeit.

Verschillende mensen ontwikkelen verschillende emotionele behoeften. Net zoals sommige mensen aandacht willen, willen anderen misschien financieel succes, roem, spirituele groei, het gevoel geliefd te zijn, veel vrienden, een geweldige relatie, enz.

De sleutel is om naar binnen te kijken en uit te vinden wat echt maakt je gelukkig en vraag niet aan anderen wat je moet doen omdat hun emotionele behoeften verschillen van de jouwe.

Waarom emotionele behoeften belangrijk zijn

Emotionele behoeften zijn belangrijk, want als we ze niet bevredigen, worden we verdrietig of kunnen we zelfs depressief worden. Aan de andere kant, als we ze wel bevredigen, worden we echt gelukkig.

Alleen door onze eigen specifieke, belangrijkste emotionele behoeften te bevredigen, kunnen we echt geluk ervaren. Daarom hangt ons geluk of ongeluk volledig af van het soort emotionele behoeften dat we hebben.

Te veel mensen geven anderen geluksadvies dat voor hen werkt zonder rekening te houden met het fundamentele feit dat verschillende mensen om verschillende redenen gelukkig worden.

Wat persoon A gelukkig maakt, zal niet noodzakelijk persoon B gelukkig maken omdat persoon A misschien heel andere emotionele behoeften heeft dan persoon A.

Zelfs als je je niet bewust bent van je emotionele behoeften, is je onderbewuste geest dat wel. Je onderbewuste geest is als een vriend die om je welzijn geeft en wil dat je gelukkig blijft.

Als je onderbewustzijn zich realiseert dat de acties die je onderneemt niet voldoen aan je belangrijkste emotionele behoeften, dan zal het je moeten waarschuwen dat er iets mis is en dat je van richting moet veranderen.

Het doet dit door je slechte, pijnlijke gevoelens te sturen.

Als je je slecht voelt, motiveert je onderbewustzijn je om je huidige strategie om je behoeften te bevredigen opnieuw te bekijken.

Als je deze waarschuwing negeert en je acties niet verandert, zullen de slechte gevoelens niet verdwijnen maar alleen maar in intensiteit toenemen, waardoor je uiteindelijk depressief wordt.

Dit gebeurt omdat je onderbewustzijn denkt dat je door de intensiteit van deze slechte gevoelens te verhogen misschien gedwongen wordt om deze waarschuwingssignalen op te merken en de juiste acties te ondernemen.

Veel mensen voelen zich slecht zonder te weten waarom, en deze slechte gevoelens blijven meestal toenemen omdat ze hun emotionele behoeften niet begrijpen en ze totaal irrelevante acties ondernemen in plaats van de acties te ondernemen die hen op het pad kunnen brengen van het vervullen van hun emotionele behoeften.

Als iemand bijvoorbeeld beroemd wil worden, dan zullen alle acties behalve het vinden van een manier om beroemd te worden irrelevant zijn en daarom zal het onderbewustzijn de slechte gevoelens die hij ervaart omdat hij niet beroemd is niet intrekken.

Een voorbeeld uit de praktijk

Laat me een voorbeeld uit de praktijk geven dat het concept van emotionele behoeften superduidelijk maakt:

Het gebeurde twee maanden geleden. De hogeschool waar ik studeer ligt zo'n 20 km van de stad waar ik woon, dus we zijn verplicht om in de collegebussen te stappen voor de lange reis.

In mijn bus zaten twee senioren die de hele tijd grappen uithaalden, hard lachten en aan elkaars been trokken. Het was duidelijk dat deze senioren alle aandacht in de bus trokken omdat iedereen van hun capriolen hield.

Zo niet mijn vriend Samir (naam veranderd) die zich aan hen ergerde en me vertelde hoe dom en idioot zij en hun grappen waren.

Nadat de senioren waren afgestudeerd en vertrokken, was onze lichting de nieuwe senior lichting in de bus (Samir zat in mijn lichting). Al snel zag ik een radicale verandering in Samirs gedrag die me verbaasde. Hij begon zich op precies dezelfde manier te gedragen als de senioren.

Grappen maken, hard praten, lachen, toespraken houden - alles wat hij maar kon doen om in het middelpunt van de belangstelling te staan.

Wat is hier gebeurd?

Verklaring van Samirs gedrag

Ik kwam te weten dat Samir het jongste kind van zijn ouders was. Omdat de jongste kinderen meestal de behoefte aan aandacht ontwikkelen, was Samir onbewust zijn gunstige jeugdervaring aan het herscheppen om te voldoen aan zijn emotionele behoefte om altijd in het middelpunt van de belangstelling te staan.

In het begin, in de tijd van die leuke senioren, kon Samir deze behoefte niet bevredigen. Omdat de senioren alle aandacht opeisten, was hij jaloers op hen en bekritiseerde hij hen.

Toen we uit de bus stapten en in de richting van het college liepen, zag ik een droevige, ontevreden uitdrukking op zijn gezicht. Maar toen die senioren vertrokken, werd Samirs concurrentie uitgeschakeld. Hij kreeg eindelijk de kans om alle aandacht te trekken, en dat deed hij.

In eerste instantie twijfelde ik aan mijn analyse omdat ik wist hoe complex menselijk gedrag kan zijn en dat ik geen overhaaste conclusies moest trekken zonder alle variabelen in overweging te nemen.

Maar deze twijfel verdween toen we uit de bus stapten en naar het college liepen tijdens die paar dagen dat Samir met succes maximale aandacht had getrokken.

Tijdens beide dagen had Samir, in plaats van een lege uitdrukking, een grote glimlach op zijn gezicht en vertelde hij me (hij herhaalde beide keren precies dezelfde zin):

"Vandaag heb ik echt veel genoten in de bus!"

Het zal me niet verbazen als hij jaren later een carrièrepad kiest waarbij hij in het middelpunt van de belangstelling staat, zoals spreker in het openbaar, acteur, toneelspeler, zanger, politicus, goochelaar, enz.

Als hij dat niet doet, is de kans groot dat hij niet veel voldoening vindt in zijn werk.