Primaire en secundaire emoties (Met voorbeelden)

 Primaire en secundaire emoties (Met voorbeelden)

Thomas Sullivan

Onderzoekers proberen al tientallen jaren om emoties te classificeren. Toch is er maar weinig overeenstemming over welke classificatie juist is. Vergeet de classificatie van emoties, er is zelfs onenigheid over de juiste definitie van emotie.

Voordat we het hebben over primaire en secundaire emoties, moeten we eerst definiëren wat emoties zijn.

Ik houd de dingen graag eenvoudig, dus ik geef je de eenvoudigste manier om te zien of iets een emotie is. Als je een interne toestand kunt detecteren, er een label aan kunt hangen en dat label achter de woorden "Ik voel..." kunt plakken, dan is het een emotie.

Bijvoorbeeld: "Ik voel me verdrietig", "Ik voel me raar" en "Ik heb honger". Verdriet, raarheid en honger zijn allemaal emoties.

Laten we nu overgaan op een meer technische definitie van emoties.

Een emotie is een interne fysiologische en mentale toestand die ons motiveert om actie te ondernemen. Emoties zijn de gevolgen van hoe we bewust of onbewust onze interne (lichaam) en externe omgeving interpreteren.

Telkens wanneer er veranderingen zijn in onze interne en externe omgeving die onze fitheid (overleving en reproductief succes) beïnvloeden, ervaren we een emotie.

Een emotie zet ons aan tot actie. "Wat voor actie?" vraag je je misschien af.

Elke actie, eigenlijk, variërend van gewone handelingen tot communicatie tot denken. Bepaalde soorten emoties kunnen ons in bepaalde denkpatronen brengen. Denken is ook een actie, zij het een mentale.

Emoties detecteren bedreigingen en kansen

Onze emoties zijn ontworpen om bedreigingen en kansen in onze interne en externe omgeving te detecteren.

Als we een bedreiging ervaren, ervaren we negatieve emoties die ons een slecht gevoel geven. De slechte gevoelens motiveren ons om die bedreiging weg te nemen. Als we een kans of een positieve uitkomst ervaren, voelen we ons goed. De goede gevoelens motiveren ons om de kans na te streven of te blijven doen wat we aan het doen zijn.

We worden bijvoorbeeld boos als we bedrogen worden (externe bedreiging). De boosheid motiveert ons om de bedrieger te confronteren zodat we onze rechten terug kunnen krijgen of de slechte relatie kunnen beëindigen.

We zijn geïnteresseerd in een potentiële romantische partner (externe mogelijkheid). Deze interesse motiveert ons om de mogelijkheid van een relatie na te streven.

Wanneer ons lichaam uitgeput raakt van voedingsstoffen (interne bedreiging), voelen we honger, wat ons motiveert om deze voedingsstoffen aan te vullen.

Wanneer we denken aan mooie herinneringen uit het verleden (interne kans), zijn we gemotiveerd om ze opnieuw te beleven en dezelfde interne staat (geluk) opnieuw te ervaren.

Begrijpen welke specifieke situatie of gebeurtenis een emotie oproept, is dus de sleutel tot het begrijpen van die emotie.

Een stemming daarentegen is niets anders dan een minder intense, verlengde emotionele toestand. Net als emoties zijn stemmingen positief (goed) of negatief (slecht).

Wat zijn primaire en secundaire emoties?

Veel sociale wetenschappers dachten dat mensen primaire en secundaire emoties hadden. Primaire emoties waren instincten die we deelden met andere dieren, terwijl secundaire emoties uniek menselijk waren.

Een andere opvatting die in dezelfde richting gaat, stelt dat primaire emoties in ons zijn ingeprent door de evolutie, terwijl secundaire emoties worden aangeleerd via socialisatie.

Beide opvattingen zijn nutteloos en worden niet gestaafd door bewijs.2

Ja, sommige emoties hebben sociale componenten (zoals schuld en schaamte), maar dat betekent niet dat ze niet geëvolueerd zijn.

Een betere manier om emoties te classificeren is op basis van hoe we ze ervaren.

In deze categorisering zijn primaire emoties die emoties die we als eerste ervaren nadat we een verandering in onze omgeving tegenkomen. Het is het resultaat van onze eerste interpretatie van de verandering.

Deze eerste interpretatie kan bewust of onbewust zijn. Meestal is het onbewust.

Primaire emoties zijn dus snelle eerste reacties op bedreigingen of kansen in onze omgeving. Elke emotie kan een primaire emotie zijn, afhankelijk van de situatie. Toch volgt hier een lijst met veelvoorkomende primaire emoties:

Zie ook: Waarom heb ik bindingsangst? 11 Redenen Je kunt aangenaam verrast worden (Opportunity) of onaangenaam verrast (Threat). En nieuwe situaties kunnen verbazing opwekken omdat ze een kans bieden om iets nieuws te leren.

Je vindt bijvoorbeeld dat je eten vies ruikt (interpretatie) en je voelt walging (primaire emotie). Je hoeft niet veel na te denken voordat je walging voelt.

Primaire emoties hebben de neiging om snel te reageren en vereisen op deze manier minimale cognitieve interpretatie.

Er zijn echter ook gevallen waarin je een primaire emotie kunt voelen na een lange periode van interpretatie.

Meestal zijn dit situaties waarin interpretaties niet op het eerste gezicht duidelijk zijn. Het kost wat tijd om tot de eerste interpretatie te komen.

Bijvoorbeeld, je baas geeft je een schouderklopje. Zoiets als, "Je werk was verrassend goed". Je denkt er op dat moment niet veel van. Maar later, als je erover nadenkt, realiseer je je dat het een belediging was die impliceert dat je normaal geen goed werk aflevert.

Nu voel je wrok als een uitgestelde primaire emotie.

Secundaire emoties zijn onze emotionele reacties op onze primaire emoties. Een secundaire emotie is hoe we ons voelen over wat we voelen of net gevoeld hebben.

Je geest is als een interpretatiemachine die dingen blijft interpreteren om emoties te genereren. Soms interpreteert het je primaire emoties en genereert het secundaire emoties op basis van die interpretatie.

Secundaire emoties hebben de neiging om langer te duren dan primaire emoties. Ze verdoezelen primaire emoties en maken onze emotionele reacties ingewikkelder.

Als gevolg daarvan zijn we niet in staat om te begrijpen hoe we ons echt voelen en waarom. Dit weerhoudt ons ervan om op een gezonde manier met onze primaire emoties om te gaan.

Je bent bijvoorbeeld teleurgesteld (primair) omdat je een daling in de verkoop van je bedrijf ziet. Deze teleurstelling leidt je af van je werk en nu ben je boos (secundair) op jezelf omdat je teleurgesteld en afgeleid bent.

Secundaire emoties zijn altijd zelfgestuurd omdat wij natuurlijk degenen zijn die primaire emoties voelen.

Nog een voorbeeld van een secundaire emotie:

Je voelt je angstig (primair) tijdens het geven van een toespraak. Vervolgens schaam je je (secundair) omdat je je angstig voelt.

Omdat secundaire emoties langer duren, zijn we geneigd om ze bij andere mensen te dumpen. Het klassieke voorbeeld is dat iemand een slechte dag heeft (gebeurtenis) en zich daar slecht over voelt (primair). Dan is hij boos (secundair) omdat hij zich slecht voelt en uiteindelijk dumpt hij zijn woede bij anderen.

In deze situaties is het cruciaal dat je terugkijkt en uitzoekt waar je gevoelens echt vandaan komen. Onderscheid maken tussen primaire en secundaire emoties helpt hierbij.

Waar komen secundaire emoties vandaan?

Secundaire emoties komen voort uit onze interpretatie van primaire emoties. Simpel. Nu, hoe De manier waarop we onze primaire emoties interpreteren is gebaseerd op verschillende factoren.

Als de primaire emotie slecht voelt, zal de secundaire emotie zich waarschijnlijk ook slecht voelen. Als een primaire emotie goed voelt, zal de secundaire emotie zich waarschijnlijk ook goed voelen.

Ik wil er hier op wijzen dat primaire en secundaire emoties soms hetzelfde kunnen zijn. Er gebeurt bijvoorbeeld iets goeds en iemand is gelukkig (primair). Dan voelt iemand zich gelukkig (secundair) omdat hij zich gelukkig voelt.

Secundaire emoties hebben de neiging om op deze manier de valentie (positiviteit of negativiteit) van primaire emoties te versterken.

Secundaire emoties worden sterk beïnvloed door ons leren, onze opvoeding, onze overtuigingen en onze cultuur. Veel mensen raken bijvoorbeeld van streek (secundair) als ze negatieve emoties voelen (primair).

Zie ook: 13 Kenmerken van een emotioneel afvoerende persoon

Als je hier regelmatig leest, weet je dat negatieve emoties hun doel hebben en zelfs nuttig kunnen zijn. Door educatie heb je je interpretatie van negatieve emoties veranderd.

Meerdere primaire emoties

We interpreteren gebeurtenissen niet altijd op één manier en voelen ons niet altijd op één manier. Soms kan dezelfde gebeurtenis leiden tot meerdere interpretaties en dus meerdere primaire emoties.

Het is dus mogelijk dat mensen twee of meer emoties tegelijkertijd afwisselen.

Er is niet altijd een eenduidig antwoord op de vraag "Hoe voel je je?". De persoon kan antwoorden met iets als:

"Ik voel me goed omdat... maar ik voel me ook slecht omdat..."

Stel je voor wat er zou gebeuren als deze meervoudige primaire emoties hun eigen secundaire emoties zouden genereren. Dit is waarom emoties zo complex en moeilijk te begrijpen kunnen zijn.

De moderne maatschappij, met haar rijke cultuur en opvoeding, stelt ons in staat om lagen en lagen van interpretatie toe te voegen aan onze primaire emoties.

Als gevolg daarvan verliezen mensen het contact met hun primaire emoties en hebben ze een gebrek aan zelfinzicht. Zelfinzicht kun je zien als een proces waarbij je laag na laag van secundaire emoties verwijdert en je primaire emoties recht in het gezicht aankijkt.

Tertiaire emoties

Dit zijn emotionele reacties op secundaire emoties. Tertiaire emoties, hoewel zeldzamer dan secundaire emoties, laten opnieuw zien hoe gelaagd emotionele ervaringen kunnen worden.

Een veelvoorkomend voorbeeld van een tertiaire emotie zou zijn:

Spijt hebben (tertiair) omdat je boos (secundair) was op je geliefde - boosheid die ontstond omdat je je prikkelbaar (primair) voelde dankzij een slechte dag.

Referenties

  1. Nesse, R. M. (1990). Evolutionaire verklaringen van emoties. Menselijke natuur , 1 (3), 261-289.
  2. Smith, H., & Schneider, A. (2009). Kritische modellen van emoties. Sociologische methoden & onderzoek , 37 (4), 560-589.

Thomas Sullivan

Jeremy Cruz is een ervaren psycholoog en auteur die zich toelegt op het ontrafelen van de complexiteit van de menselijke geest. Met een passie voor het begrijpen van de fijne kneepjes van menselijk gedrag, is Jeremy al meer dan een decennium actief betrokken bij onderzoek en praktijk. Hij heeft een Ph.D. in psychologie aan een gerenommeerd instituut, waar hij zich specialiseerde in cognitieve psychologie en neuropsychologie.Door zijn uitgebreide onderzoek heeft Jeremy een diep inzicht ontwikkeld in verschillende psychologische fenomenen, waaronder geheugen, perceptie en besluitvormingsprocessen. Zijn expertise strekt zich ook uit tot het gebied van psychopathologie, met de nadruk op de diagnose en behandeling van psychische stoornissen.Jeremy's passie voor het delen van kennis bracht hem ertoe zijn blog Understanding the Human Mind op te richten. Door een breed scala aan psychologische bronnen samen te stellen, wil hij lezers waardevolle inzichten bieden in de complexiteit en nuances van menselijk gedrag. Van tot nadenken stemmende artikelen tot praktische tips, Jeremy biedt een uitgebreid platform voor iedereen die zijn begrip van de menselijke geest wil vergroten.Naast zijn blog wijdt Jeremy ook zijn tijd aan het doceren van psychologie aan een vooraanstaande universiteit, waarbij hij de geesten van aspirant-psychologen en onderzoekers koestert. Zijn boeiende manier van lesgeven en authentieke verlangen om anderen te inspireren, maken hem tot een zeer gerespecteerde en veelgevraagde professor in het veld.Jeremy's bijdragen aan de wereld van de psychologie reiken verder dan de academische wereld. Hij heeft talrijke research papers gepubliceerd in gerenommeerde tijdschriften, zijn bevindingen gepresenteerd op internationale conferenties en bijgedragen aan de ontwikkeling van de discipline. Met zijn sterke toewijding om ons begrip van de menselijke geest te vergroten, blijft Jeremy Cruz lezers, aspirant-psychologen en collega-onderzoekers inspireren en opleiden op hun reis naar het ontrafelen van de complexiteit van de geest.