Dit artikel zal licht werpen op het concept van psychologische identiteit, hoe het gerelateerd is aan ego, en de oorzaken van een identiteitscrisis.

We hebben veel identiteiten die we opdoen door onze vroegere ervaringen en culturele achtergronden. Deze identiteiten kunnen grofweg worden ingedeeld in positieve (de identiteiten die we leuk vinden) en negatieve (de identiteiten die we niet leuk vinden).

Je kunt bijvoorbeeld een positieve identiteit hebben van 'een succesvol persoon zijn' en een negatieve identiteit van 'opvliegend zijn'.

Er is sprake van een identiteitscrisis wanneer iemand zijn psychologische identiteit verliest - wanneer hij zijn zelfconcept verliest; wanneer hij de manier verliest waarop hij zichzelf definieerde.

Het kan een identiteit zijn die ze leuk vonden (positief) of een identiteit die ze niet leuk vonden (negatief). In de meeste gevallen is een identiteitscrisis het gevolg van het verlies van een identiteit die diende om iemands eigenwaarde te vergroten, d.w.z. een positieve identiteit.

Identiteit en het ego

We lijden aan een identiteitscrisis wanneer we een identiteit verliezen die we gebruikten om ons ego mee te voeden. Het doel van de meeste van onze identiteiten is precies dat - ons ego in stand houden.

Een van de belangrijkste taken van het onderbewustzijn is het beschermen van ons ego. Het doet er alles aan om dat doel te bereiken, inclusief het behouden van een identiteit die de moeite waard is.

Mensen kunnen zich met bijna alles identificeren - een materieel bezit, een plaats, een vriend, een religie, een geliefde, een land, een sociale groep, enzovoort. Als je wilt weten met welke ideeën of dingen jij je identificeert, let dan op de woorden die je normaal gesproken na "mijn" plaatst ....

• Mijn stad
• Mijn land
• Mijn baan
• Mijn auto
• Mijn geliefde
• Mijn universiteit
• Mijn favoriete sportteam

Alles wat je toevoegt na "mijn" vormt je uitgebreide identiteit, ideeën die je aan je eigen ik hecht; ideeën die je gebruikt om jezelf te definiëren. Het is gemakkelijk te begrijpen waarom mensen zo gehecht raken aan hun uitgebreide identiteit. Het is gewoon een poging om iemands eigenwaarde te verhogen.

Als je een vriend hebt die een Mercedes bezit, zal hij zichzelf zien als 'de Mercedes-eigenaar' en die identiteit op de wereld projecteren om zijn eigenwaarde op te krikken. Als je broer aan het MIT heeft gestudeerd, zal hij de identiteit van een MITiaan op de wereld projecteren.

Mensen hechten zich sterk aan hun identiteit om een geldige reden - het helpt hen hun eigenwaarde te behouden, een fundamenteel doel van alle mensen. Een identiteit verliezen betekent dus iemands eigenwaarde verliezen en dat wil niemand.

Wanneer iemand een van zijn belangrijke, ego-versterkende identiteiten verliest, ontstaat er een identiteitscrisis.

Identificatie met tijdelijke dingen leidt tot een identiteitscrisis

Geen dood, geen ondergang, geen angst kan de overtreffende wanhoop opwekken die voortvloeit uit het verlies van identiteit.

Iemand die zich sterk identificeert met zijn baan zal een ernstige identiteitscrisis krijgen als hij ontslagen wordt. Iemand die zijn Mercedes verliest in een ongelukkig ongeval zal zichzelf niet langer zien als 'de trotse Merc-eigenaar'.

Iemand die zichzelf vooral ziet als 'de gelukkige echtgenoot van de mooie Janel' zal al zijn eigenwaarde verliezen als zijn huwelijk mislukt.

De enige manier om een identiteitscrisis te vermijden is om je helemaal niet te identificeren met tijdelijke dingen. Ik weet dat dat makkelijker gezegd is dan gedaan, maar je kunt het doen door je bewuster te worden van psychologische fenomenen en ze objectief te observeren.

Eén manier is om meer kennis op te doen door artikelen te lezen zoals degene die je nu leest.

Als je je identificeert met tijdelijke dingen, wordt je eigenwaarde automatisch kwetsbaar. Je weet nooit wanneer deze dingen van je afgenomen zullen worden. Je eigenwaarde wordt dan afhankelijk van de grillen van het leven.

Waar moet ik me dan mee identificeren?

Zelfs als we de identificatie met tijdelijke dingen opgeven, zullen we er nog steeds naar verlangen om ons met iets te identificeren, want zo werkt de geest. Hij kan er niet tegen om niets te zijn. Hij moet een manier vinden om zichzelf te definiëren.

Aangezien het ons doel is om onze eigenwaarde te behouden en te voorkomen dat die te fragiel wordt, is de enige logische oplossing om ons te identificeren met relatief permanente dingen.

Als je je identificeert met je kennis, vaardigheden en persoonlijkheid, dan blijven deze identiteiten bij je tot de dag dat je sterft. Je kunt deze dingen niet verliezen door een brand, ongeluk of scheiding.