Dit artikel zal je helpen bij het begrijpen van schaamte, overgebrachte schaamte en waarom mensen zich schamen vanwege anderen (tweedehands schaamte).

Schaamte is een emotie die wordt ervaren wanneer iemand denkt dat zijn waardigheid en waarde op de een of andere manier is afgenomen.

Iemand die schaamte voelt, denkt dat er iets mis is met hem of haar, en daarom is je beschaamd voelen het tegenovergestelde van je waardig voelen.

De emotie schaamte is nauw verwant aan verlegenheid en schuld.

Terwijl schaamte de gedachte is dat wat we net deden door anderen als ongepast wordt beschouwd, en schuld ervaren we wanneer we onze belangrijke waarden schenden, is schaamte de gedachte dat we onteerd zijn of minder waard zijn geworden.

Schaamte en misbruik

Schaamte wordt een sociale emotie genoemd, omdat het zich meestal voordoet in een interpersoonlijke context.1 Schaamte wordt veroorzaakt wanneer we geloven dat we onze waarde in de ogen van anderen hebben verlaagd. anderen .

We geloven dat het negatieve beeld dat anderen van ons hebben niet zozeer komt door wat we hebben gedaan, maar door wie we zijn. Ten diepste denken we dat we gebrekkig zijn.

Mensen die in hun kindertijd fysiek of emotioneel zijn misbruikt, hebben meer kans om zich te schamen omdat ze denken dat er iets mis met hen moet zijn als anderen hen niet goed behandelen. Als kind hebben we geen andere manier om ons misbruik te begrijpen.

Een kind dat bijvoorbeeld vaak door zijn ouders werd mishandeld en mishandeld, kan uiteindelijk gaan geloven dat er iets mis is met hem en daardoor schaamtegevoelens ontwikkelen die al bij de geringste sociale mislukking worden opgeroepen.

Een longitudinaal onderzoek over een periode van 8 jaar toonde aan dat harde opvoedingsstijlen en mishandeling in de kindertijd schaamte bij adolescenten kunnen voorspellen.2 Het zijn niet alleen de ouders.

Mishandeling door leerkrachten, vrienden en andere leden van de samenleving kan een bron van schaamte zijn voor het kind.

Schaamte begrijpen die wordt overgedragen

Elke gebeurtenis die ervoor zorgt dat we ons onwaardig voelen, kan de emotie schaamte in ons losmaken. Maar als we al gevoelens van schaamte uit onze kindertijd hebben overgedragen, is de kans groter dat we schaamte voelen. We zijn schaamtegevoeliger.

Schaamte wordt soms opgeroepen in situaties die ons herinneren aan een soortgelijke schaamtevolle ervaring uit het verleden waarin we ons beschaamd voelden.

De reden waarom iemand zich bijvoorbeeld beschaamd voelt als hij een woord in het openbaar verkeerd uitspreekt, kan zijn dat hij zich ergens in het verleden beschaamd voelde toen hij hetzelfde woord verkeerd uitsprak.

Iemand anders die geen dergelijke ervaring heeft zal zich niet schamen om dezelfde fout te maken.

Evolutie, schaamte en woede

Wat de bron van schaamte ook is, het leidt altijd tot een verlaging van iemands sociale waarde. Evolutionair gezien zou de beste strategie voor een individu in een samenleving moeten zijn om de gunst en goedkeuring van zijn groepsleden te krijgen.

Daarom hebben we mentale mechanismen ontwikkeld die de kosten van schaamte proberen te minimaliseren.

De aversieve kwaliteit van schaamte motiveert bijvoorbeeld pogingen om het te beëindigen en de wens om het beschadigde zelf voor anderen te verbergen. Dit gaat van het vermijden van oogcontact en andere vormen van vermijdende lichaamstaal tot gewoon weglopen van de beschamende situatie.

Ondanks onze inspanningen om onze schaamte te verbergen, als anderen er getuige van zijn, zijn we gemotiveerd om degenen die getuige zijn geweest van onze vermeende vernedering kwaad te doen.

Deze verschuiving in emotie van schaamte naar woede wordt ook wel de vernederde woede of schaamte-woede cyclus genoemd.3

Je schamen voor anderen

Hoe vreemd het ook klinkt, soms schamen we ons voor de dingen die anderen doen, niet wij.

Onze samenleving, stad, land, familie, vrienden, favoriete muziek, favoriete gerecht en favoriete sportteam, allemaal van onze uitgebreide identiteit.

Met uitgebreide identiteit bedoel ik dat we ons met deze dingen identificeren en dat ze een deel van onze persoonlijkheid vormen - een deel van wie we zijn. We hebben ons imago met hen geassocieerd en daarom heeft wat hen beïnvloedt invloed op ons eigen imago.

Omdat we al deze dingen als delen van onszelf beschouwen, volgt hieruit dat als onze uitgebreide identiteiten iets zouden doen wat wij beschamend vinden, wij ons ook beschamend zouden voelen.

Daarom is het heel gewoon dat mensen zich beschaamd voelen als een goede vriend of een familielid een beschamende daad verricht.

Mensen 'hangen hun hoofd in schaamte' als een land- of gemeenschapsgenoot een gruwelijke daad begaat en bieden soms zelfs hun excuses aan.

Referenties

1. BARRET, K. C. (1995). Een functionalistische benadering van schaamte en schuld. Zelfbewuste emoties: de psychologie van schaamte, schuld, verlegenheid en trots , 25-63.
2. Stuewig, J., & McCloskey, L. A. (2005). The relation of child maltreatment to shame and guilt among adolescents: Psychological routes to depression and delinquency. Mishandeling van kinderen , 10 (4), 324-336.
3. Scheff, T. J. (1987). De schaamte-woede spiraal: Een casestudy van een eindeloze ruzie.