Limbische resonantie wordt gedefinieerd als een toestand van diepe emotionele en fysiologische verbondenheid tussen twee mensen. Het limbisch systeem in de hersenen is de zetel van emoties. Wanneer twee mensen in limbische resonantie zijn, zijn hun limbische systemen op elkaar afgestemd.

Limbische resonantie wordt ook wel aangeduid als emotionele besmetting of stemmingscontagie .

We hebben allemaal wel eens de ervaring gehad dat we de emoties van andere mensen 'vangen'. Dit gebeurt zowel bij positieve als negatieve emoties. Dit vermogen om emoties te vangen en te verspreiden is de reden waarom sommige mensen aanstekelijk lachen en waarom je negatief wordt als je in contact komt met een negatief persoon.

Limbische resonantie gaat niet alleen over het delen van emoties, maar ook over het delen van fysiologische toestanden. Als twee mensen emotioneel op elkaar afgestemd zijn, beïnvloeden ze elkaars fysiologische toestanden zoals hartslag, bloeddruk en ademhaling.

Limbische resonantie is wat mensen in staat stelt om contact te maken en diepe banden met elkaar te smeden. Het is de kern van wat ons sociaal maakt.

Reptielenbrein naar zoogdierenbrein

Ons reptielenbrein bestaat uit onze oudste hersenstructuren die verschillende onderhoudstaken voor ons lichaam uitvoeren. Deze functies, zoals ademhaling, honger, dorst en reflexen, zijn cruciaal om te overleven. Reptielen hebben deze basisreacties ook.

Als je bijvoorbeeld een hard geluid hoort, schrik je en spring je op je stoel. Het is de manier van je reptielenbrein om je te waarschuwen voor het gevaar. Je deinst weg van de bron van de dreiging (het harde geluid).

Toen sommige reptielen evolueerden tot zoogdieren, hadden ze hersenen nodig die hen konden helpen om voor hun jongen te zorgen. Waarschijnlijk omdat nakomelingen van zoogdieren afhankelijk zijn van hun moeder voor voeding. Ze moesten zich fysiek en emotioneel aan de moeder hechten.

Bij zoogdieren evolueerde het limbisch systeem bovenop het reptielenbrein en hielp het zoogdieren om contact te maken met hun jongen. Het geeft moeders en zuigelingen het vermogen om in limbische resonantie met elkaar te zijn. De moeder en het kind zijn emotioneel en fysiologisch op elkaar afgestemd.2

Deze eerste liefde en verbinding die een mens ervaart met een ander mens ligt aan de basis van alle menselijke verbindingen. Limbische resonantie is geëvolueerd om een moeder met haar kind te verbinden. Omdat de band zo krachtig is, blijven mensen er hun hele leven naar zoeken bij andere mensen.

Wanneer je contact maakt met een vriend of geliefde, zoek je dezelfde 'moederlijke' kwaliteiten in hen. Je wilt dat ze je aanraken, vasthouden, knuffelen en met je delen. Je wilt dat ze emotioneel contact met je maken en je mentale toestand begrijpen.

Deze verbinding is essentieel voor ons fysieke en emotionele welzijn. Dat gevoel van 'vol zitten' wanneer je een diepgaand gesprek met iemand hebt, is een goed teken dat je in limbische resonantie bent. Jullie hersenen produceren dezelfde 'feel good' chemicaliën.

Limbische resonantie en liefde

Het boek, Een algemene theorie van de liefde, populariseerde het concept van limbische resonantie. Het sprak ook over twee verwante concepten - limbische regulatie en limbische revisie. Ik zal het voorbeeld van romantische liefde gebruiken om te verduidelijken wat ze bedoelen.

Mensen ervaren zowel cognitief als emotioneel leren. De feiten die je weet over de wereld worden opgeslagen in je neocortex. Dit is de nieuwste laag die geëvolueerd is bovenop het limbisch systeem, het 'rationele' deel van de hersenen.

Wanneer je een wiskundig probleem probeert op te lossen, probeer je het patroon te achterhalen en welke formule bij het patroon zou passen. Je schakelt je neocortex in wanneer je zulke problemen probeert op te lossen.

Net zoals je patronen hebt voor numerieke problemen, heb je ook patronen voor emoties opgeslagen in je limbisch systeem. Wat dit betekent is dat de weg je limbische resonantie hebt bereikt met je primaire verzorgers in de kindertijd.

Wat betekende het om geliefd te zijn toen je een kind was? Wat waren de dingen die je ouders van je verwachtten?

Als presteren en goede cijfers halen je hielpen om de liefde van je vader te winnen, dan raakt dit patroon ingebakken in je limbische systeem. Als je opgroeit en aansluiting zoekt bij andere mensen, probeer je hen te laten zien dat je een hoge presteerder bent.

Dit kan verklaren waarom we op sommige mensen vallen en op andere niet. Ze komen overeen met het liefdespatroon dat we in onze vroege kindertijd hebben gevormd.

Als je vader afstandelijk was, dan kan het zoeken naar liefde als volwassen vrouw betekenen dat je op zoek gaat naar afstandelijke mannen. Dit is hoe je geprogrammeerd bent om liefde te krijgen. Dit is hoe je onderbewustzijn gelooft dat het liefde van een man kan krijgen. Dit is je liefdespatroon.

Dit is waarschijnlijk de reden waarom mensen verliefd worden op mensen die op hun ouders of broers of zussen lijken. En waarom ze steeds weer op dezelfde soort mensen vallen.

Dit kan ook van toepassing zijn op andere emoties. Als je een kale oom had die je mishandelde, zou je andere kale mannen in je leven kunnen haten zonder te weten waarom.

Limbische regulatie

We zoeken liefde en verbondenheid van mensen om limbische regulatie te bereiken, d.w.z. het reguleren van onze negatieve emoties. Negatieve emoties reguleren is moeilijk om alleen te doen. Mensen hebben elkaar nodig om hun negatieve emoties te reguleren.

Wanneer een zuigeling zich angstig of alleen voelt, zoekt hij contact met zijn moeder om zijn limbische regulatie te bereiken. Volwassenen zoeken dezelfde limbische regulatie in hun relaties.

Dit is de reden waarom je vriend, geliefde of broer of zus je vaak opbelt als ze ergens over moeten klagen, dat wil zeggen dat ze hun negatieve emoties moeten reguleren.

Wanneer ze je bellen om iets positiefs te delen, proberen ze hun positieve emoties te versterken via limbische resonantie.

Het is ook wat er gebeurt als je je favoriete film met een vriend bekijkt. Als zij op dezelfde positieve manier reageren als jij, versterken jouw emoties zich door resonantie. Als zij er niet enthousiast over zijn, is er geen resonantie.

Zoals het gezegde luidt en ik parafraseer: "Gedeelde ellende wordt gehalveerd en gedeeld geluk wordt verdubbeld."

Merk op dat om je ellende te halveren, de andere persoon niet ellendig moet zijn, anders verdubbel je je ellende door resonantie. In plaats daarvan moeten ze in een kalme, positieve staat zijn die jij kunt 'vangen'.

Limbische revisie

Je zit niet vast aan je limbische patronen. Het is de standaardmanier waarop je probeert je emotionele behoeften te bevredigen. Met ervaring kun je deze patronen opheffen. Dat is wanneer een limbische revisie plaatsvindt.

Als je dezelfde emotionele behoefte bereikt via een ander patroon dan je in het verleden gebruikte, bereik je limbische revisie.

Als je bijvoorbeeld altijd op afstandelijke mannen valt, kan het zijn dat je onderbewustzijn uiteindelijk 'inziet' dat je niet in staat bent om via hen de connectie te bereiken die je wilt.

Als je een andere man ontmoet die een band met je heeft maar niet afstandelijk is, leer je je limbische systeem opnieuw dat het mogelijk is om op een andere manier liefde te vinden.

Referenties

1. Lewis, T., Amini, F., & Lannon, R. (2001). Een algemene theorie van de liefde . Vintage.
2. Hrossowyc, D., & Northfield, M. N. (2009). Resonantie, regulatie en revisie; Rosen Methode ontmoet de groeiende rand van neurologisch onderzoek. Rosen methode internationaal tijdschrift , 2 (2), 3-9.