Dlaczego ludzie angażują się w obgryzanie paznokci? Co pokazuje gest obgryzania paznokci? Czy to po prostu dlatego, że urosły zbyt długie? Do czego więc służy obcinacz do paznokci?

Chociaż obgryzanie paznokci może mieć kilka przyczyn, w tym artykule przyjrzymy się temu, co powoduje gest obgryzania paznokci u ludzi z perspektywy mowy ciała. Przyjrzymy się również innym podobnym zachowaniom, które można zaobserwować obok obgryzania paznokci.

Obcinanie paznokci zębami jest nie tylko nieefektywne, ale także bardzo czasochłonne, a jednak niektórzy ludzie to robią. Musi więc istnieć jakiś inny powód stojący za nawykiem obgryzania paznokci niż tylko obcinanie paznokci.

Jak można się domyślić po tytule tego wpisu, powodem tym jest niepokój. Ludzie obgryzają paznokcie, gdy czują się czymś zaniepokojeni. Badania wykazały, że nuda i frustracja również mogą powodować obgryzanie paznokci.

Prawdopodobnie nuda i frustracja w połączeniu z lękiem są przyczyną obgryzania paznokci w takich przypadkach. Lęk może, ale nie musi, występować razem z nudą lub frustracją.

Czasami niepokój jest widoczny. Na przykład, gdy szachista znajduje się w trudnej sytuacji. Czasami nie jest tak widoczny. Na przykład, gdy ktoś niepokoi się nadchodzącą pracą w biurze, jedząc śniadanie w domu.

Lęk nie zawsze jest łatwy do wykrycia, ponieważ prawie zawsze wiąże się z jakimś przyszłym wydarzeniem, z którym dana osoba uważa, że nie jest w stanie sobie poradzić. Innymi słowy, dana osoba zwykle niepokoi się czymś, co się nie wydarzy, ale czymś, co uważa, że się wydarzy. o się wydarzyć.

Ważne pytanie brzmi: gdzie w tym równaniu mieści się obgryzanie paznokci? W jaki sposób służy ono osobie niespokojnej?

Utrata i odzyskanie kontroli

Ponieważ lęk sprawia, że dana osoba czuje, że ma niewielką lub żadną kontrolę nad nieuniknioną, przerażającą sytuacją, wszystko, co może sprawić, że poczuje się "pod kontrolą", może potencjalnie złagodzić lęk. Obejmuje to również obgryzanie paznokci.

Obgryzanie paznokci jest bardzo kontrolowanym, powtarzalnym i przewidywalnym ruchem. Nie ma na tej planecie ani jednej osoby, która nie potrafiłaby kontrolować czynności obgryzania paznokci. Nie jest to nic podobnego do kontrolowania statku kosmicznego. Wszystko, co musisz zrobić, to zatopić zęby w paznokciach raz za razem.

To poczucie kontroli, które dana osoba osiąga dzięki obgryzaniu paznokci, pomaga jej zmniejszyć poczucie utraty kontroli, które początkowo było wywołane przez jej niepokój. Ponadto, kiedy wbijamy w coś zęby, czujemy się silni.

Pragnienie poczucia władzy jest wywoływane przez poczucie bezsilności. Większa władza oznacza większą kontrolę. Oprócz obgryzania paznokci, niektórzy ludzie żują skuwki długopisów, a inni brutalnie zniekształcają swoje ołówki.

Inne zachowania lękowe

Lęk jest formą strachu, który osoba odczuwa, gdy uważa, że nie jest w stanie poradzić sobie z nadchodzącą sytuacją. Strach powoduje tak zwaną reakcję zamrożenia, w której ciało osoby staje się sztywne, a nie zrelaksowane.

Osoba może być bardzo zrelaksowana w towarzystwie swoich bliskich przyjaciół i krewnych, ale gdy tylko znajdzie się w towarzystwie nieznajomych, może stać się sztywna, poruszać się mniej i mówić mniej niż zwykle.

Umysł osoby niespokojnej jest zajęty jej niepokojem, przez co nie jest ona w stanie odpowiednio skoncentrować się na swoich bieżących działaniach i mowie. Dlatego też osoba niespokojna jest bardziej skłonna do popełniania głupich błędów, takich jak upuszczanie rzeczy, potykanie się, mówienie bezsensownych rzeczy itp.

Wszyscy od czasu do czasu popełniamy głupie błędy, ale jeśli odczuwamy niepokój, prawdopodobieństwo ich popełnienia znacznie wzrasta.

W filmie jest słynny dialog Pulp Fiction w którym aktorka, jedząc w restauracji, pyta coś w stylu: "Dlaczego ludzie muszą mówić bzdury, żeby czuć się komfortowo?".

Cóż, odpowiedź brzmi - ponieważ są niespokojni. Aby ukryć swoje poczucie dyskomfortu, niespokojna osoba próbuje mówić tak, aby ludzie wokół niego myśleli, że wszystko jest z nim w porządku. Ale to często przynosi odwrotny skutek, ponieważ jeśli osoba próbuje mówić w stanie niepokoju, prawdopodobnie mówi bzdury, ponieważ nie może w pełni skoncentrować się na swojej wypowiedzi.

Inne zachowania lękowe obejmują drżące gesty, takie jak stukanie stopami, stukanie dłońmi w kolana, bębnienie palcami w stół i potrząsanie zawartością kieszeni.

Gesty obgryzania paznokci i potrząsania

Gesty potrząsania wykonujemy, gdy jesteśmy zaniepokojeni, zniecierpliwieni lub podekscytowani. Obgryzanie paznokci często towarzyszy tym gestom. Gesty potrząsania wynikające z podekscytowania są prawie zawsze oczywiste ze względu na kontekst lub inne gesty, które im towarzyszą, takie jak uśmiech. Skupmy się więc na niepokoju i zniecierpliwieniu.

Wykonujemy gesty potrząsania, gdy czujemy, że "utknęliśmy" w jakiejś sytuacji. Zachowanie polegające na potrząsaniu jest nieświadomą próbą "ucieczki" ciała od obecnej sytuacji.

Kiedy dana osoba czuje, że nie jest w stanie poradzić sobie z nadchodzącą sytuacją (niepokój), spróbuje od niej uciec. Kiedy dana osoba czuje się śmiertelnie znudzona (niecierpliwość), będzie dziękować niebiosom, jeśli w jakiś sposób uda jej się odskoczyć.

Wyobraź sobie, że rozmawiasz na siedząco z przyjacielem, który nagle podryguje nogami. Zadajesz sobie pytanie: "Dlaczego jest niespokojny? A może to zniecierpliwienie? Mówiłem tylko o ślubie mojego kuzyna. Biorąc pod uwagę jego dotychczasowe zainteresowanie rozmową, nie sądzę, żeby był znudzony. Więc co go niepokoi? Małżeństwo? Kuzyn?".

Zakładając, że ma jakieś problemy w swoim małżeństwie, decydujesz się zapytać go o jego żonę. Zakładając, że ma jakieś problemy w swoim małżeństwie, kiedy wspominasz imię jego żony, jego niepokój powinien zdecydowanie wzrosnąć.

Musi to znaleźć odzwierciedlenie w jego mowie ciała. Albo będzie podskakiwał nogami z większą prędkością, albo może zacząć kopać powietrze. Podczas gdy podskakiwanie może być oznaką niepokoju, kopanie jest podświadomym sposobem walki z nieprzyjemnym.

Wtedy możesz śmiało powiedzieć mu: "Wszystko w porządku z tobą i twoją żoną?" Może spojrzeć na ciebie ze zdziwieniem i powiedzieć: "Co! Czytasz w myślach czy co?" Nie będzie wiedział, jakie skomplikowane obliczenia musiałeś wykonać, aby dojść do tego wniosku.