«بازوهای ضربدری» شاید رایج ترین ژست زبان بدن باشد که در زندگی روزمره خود با آن مواجه می شویم. ضربدری دست ها روی سینه یک ژست کلاسیک دفاعی است.

این حالت تدافعی معمولاً به صورت ناراحتی، ناراحتی، خجالتی یا ناامنی ظاهر می‌شود.

زمانی که فرد احساس می‌کند از موقعیتی تهدید می‌شود، دست‌های خود را روی سینه خود می‌گذراند و مانعی ایجاد می‌کند که به او کمک می‌کند از آن محافظت کند. اندام‌های حیاتی آنها - ریه‌ها و قلب -عبور.

شخصی که منتظر کسی است و در عین حال احساس ناخوشایندی دارد، ممکن است این حرکت را انجام دهد.

در یک گروه، فردی که احساس اعتماد به نفس نمی‌کند معمولاً کسی است که دست‌هایش را روی هم گذاشته است.

وقتی شخصی ناگهان خبر بدی را می شنود، فوراً دستان خود را روی هم می اندازد تا به طور نمادین از خود در برابر اخبار بد محافظت کند.

همچنین زمانی که شخصی این حرکت را مشاهده خواهید کرد احساس توهین می کند دفاع یک واکنش طبیعی به یک حمله است. وقتی کسی مورد تحقیر یا انتقاد قرار می گیرد، احتمالاً دستان خود را روی هم می زند تا حالت دفاعی را در پیش بگیرد.

اگر دیدید دو نفر در حال صحبت کردن هستند و یکی از آنها به طور ناگهانی دست های خود را روی هم می زند، می توانید با خیال راحت فرض کنید که دیگری چیزی گفته یا انجام داده است که نفر اول انجام نداده است.مانند.

بازوهای ضربدری و خصومت

اگر دست ها روی هم قرار گیرند و مشت ها گره شده باشند، این نشان دهنده نگرش خصمانه علاوه بر حالت تدافعی است.

وقتی عصبانی هستیم و می خواهیم به کسی مشت بزنیم، به معنای واقعی یا نمادین، مشت هایمان را گره می کنیم. این یک موقعیت بسیار منفی زبان بدن است که فرد می تواند آن را به دست آورد. قبل از ادامه تعامل با او، باید سعی کنید بفهمید که چه چیزی او را آزار می دهد. ژست ضربدری بازوها همراه با دست هایی است که عضلات دوسر را محکم گرفته اند.

این یک تلاش ناخودآگاه برای "در آغوش گرفتن خود" است تا فرد بتواند از ناامنی خود خلاص شود. فرد تمام تلاش خود را می کند تا قسمت جلویی آسیب پذیر بدن خود را در معرض دید قرار ندهد.

شما ممکن است این حرکت را در اتاق انتظار دندانپزشک یا در فردی که دوست یا خویشاوندش تحت یک عمل جراحی بزرگ قرار دارد مشاهده کرده باشید. بیرون منتظرند کسانی که از سفر هوایی می ترسند ممکن است این حرکت را در حالی که منتظر برخاستن هستند، تصور کنند.

من حالت تدافعی دارم، اما جالب است

گاهی اوقات یک فرد ، در حالی که احساس دفاعی می کند، سعی می کند این تصور را ایجاد کند که "همه چیز خوب است". همراه با ژست «قاطع کردن بازوها»، هر دو انگشت شست خود را بالا می برند و به سمت بالا اشاره می کنند. هنگامی که شخص صحبت می کند، ممکن است با انگشت شست خود اشاره کند تا تاکید کندنکات خاصی از مکالمه.

این نشانه خوبی است که فرد در حال بدست آوردن قدرت و تغییر از موقعیت دفاعی به موقعیت قدرتمند است. پس از چند ثانیه یا چند دقیقه، فرد ممکن است موقعیت دفاعی روی دست را رها کند و کاملاً باز شود.

تدافع، تسلط و تسلیم

معمولی موقعیت دفاعی نیز نشان دهنده نگرش تسلیمانه است. فرد دست هایش را روی هم می زند، بدن سفت و متقارن می شود، یعنی سمت راست تصویر آینه سمت چپ است. آنها به هیچ وجه بدن خود را کج نمی کنند.

اما زمانی که حالت ضربدری بازوها همراه با یک کج یا چرخش جزئی بدن باشد به طوری که سمت راست بدن تصویر آینه ای نباشد. سمت چپ نشان می دهد که فرد احساس تسلط دارد. آنها همچنین ممکن است در حین گرفتن این موقعیت کمی به عقب متمایل شوند.

وقتی افراد با موقعیت بالا برای عکس گرفتن ژست می گیرند، ممکن است این حرکت را در نظر بگیرند. کلیک شدن باعث می شود کمی احساس آسیب پذیری کنند، اما با چرخاندن اندکی بدن و لبخند زدن آن را پنهان می کنند.

تصویر کنید که یک پلیس ایستاده در حال عکس گرفتن با دست‌های ضربدری و شانه‌های موازی با شما - ناظر. کمی عجیب به نظر می رسد زیرا فقط حالت دفاعی وجود دارد. حالا او را با بازوهای روی هم، اما با زاویه کمی از شما تصور کنید. اکنون، سلطه وارد معادله می شود.

در بازجویی ها، زمانی که مظنون، اگرچه احساس ناامنی می کند،می‌خواهد بازجو را عصبانی کند، ممکن است این حرکت را انجام دهد.

زمینه را در ذهن داشته باشید

بعضی از افراد ادعا می‌کنند که از روی عادت یا فقط به این دلیل که احساس راحتی می‌کنند دست‌هایشان را روی هم می‌زنند. این می تواند درست باشد، بنابراین شما باید با نگاه کردن به بافت موقعیت، بفهمید واقعاً چه اتفاقی در حال رخ دادن است.

اگر شخصی در اتاقی تنها باشد و فیلم خنده‌دار تماشا می‌کند، مطمئناً نشان‌دهنده حالت تدافعی نیست و ممکن است فرد فقط سعی کند خود را راحت‌تر کند.

اما اگر شخص هنگام تعامل با افراد خاص، اما نه با دیگران، دستانش را روی هم می زند، این نشانه واضحی است که چیزی در مورد همین افراد او را آزار می دهد.

وقتی احساس خوبی داریم، سرگرم می‌شویم، علاقه‌مندیم یا هیجان‌زده هستیم، دست‌هایمان را روی هم نمی‌گذاریم. اگر ما خودمان را می بندیم، پس باید دلیلی پشت آن باشد.

تا می توانید از این ژست خودداری کنید زیرا اعتبار شما را کاهش می دهد. به من بگو، اگر سخنران با دستانش ضربدری صحبت کند، حرف های او را باور می کنی؟ قطعا نه! احتمالاً فکر می کنید که آنها ناامن هستند یا چیزی را پنهان می کنند یا شما را گمراه می کنند یا فریب می دهند.

همچنین، ممکن است در نهایت به حرف های او توجه چندانی نداشته باشید زیرا ذهن شما درگیر احساسات منفی است که به دلیل ژست دفاعی او نسبت به او ایجاد کرده اید.

قطع کردن بازوها جزئی

ما می‌توانیم ببینیم بسیاری از حرکات زبان بدن را می‌توان به صورت کامل یا کامل مشاهده کردجزئي. ضربدری جزئی بازوها نسخه ملایم تری از ژست متداول ضربدری بازوها است.

هنگامی که کودک با موقعیتی تهدیدآمیز روبرو می شود، پشت یک مانع پنهان می شود - صندلی، میز، والدین، زیر پله ها، پشت والدین، هر چیزی که بتواند آن را از منبع تهدید مسدود کند.

در حدود سن 6 سالگی، پنهان کردن اشیاء نامناسب می شود و بنابراین کودک یاد می گیرد که دستانش را محکم روی سینه خود بگذارد تا مانعی بین خود و خود ایجاد کند. تهدید.

اکنون، با افزایش سن و آگاهی بیشتر نسبت به خود، زمانی که احساس خطر می کنیم، راه های پیچیده تری برای ایجاد موانع در پیش می گیریم. همه، حداقل به طور شهودی، می دانند که عبور از دست ها یک حرکت دفاعی است.

بنابراین ما حرکات ظریفی اتخاذ می کنیم تا مطمئن شویم که موقعیت دفاعی و تهدید شده ما برای دیگران چندان واضح نیست.

این نوع از حرکات شامل مواردی است که به عنوان حرکات ضربدری جزئی بازو شناخته می شود.

ژست ضربدری جزئی بازو

یک حرکت صلیب جزئی بازو شامل چرخاندن یک دست در قسمت جلویی بازو است. بدن و لمس کردن، نگه داشتن، خراشیدن یا بازی با چیزی روی بازوی دیگر یا نزدیک آن بازوی دیگر این ژست بیشتر توسط زنان انجام می شود.

هر چه دست بازو را بالاتر بگیرد، فرد احساس دفاعی بیشتری می کند.به نظر می رسد که فرد خودش را در آغوش می گیرد.

وقتی ما بچه بودیم، والدین ما زمانی که غمگین یا پرتنش بودیم ما را در آغوش می گرفتند. به عنوان بزرگسالان، زمانی که در موقعیت‌های استرس‌زا قرار می‌گیریم، سعی می‌کنیم آن احساس راحتی را دوباره ایجاد کنیم.

هر حرکتی که شامل حرکت دادن یک دست در سراسر بدن باشد، می‌تواند به منظور ایجاد یک مانع استفاده شود. به عنوان مثال، مردان اغلب دکمه‌های سرآستین خود را تنظیم می‌کنند، با ساعت خود بازی می‌کنند، دکمه سرآستین را می‌کشند، یا تلفن خود را برای ایجاد این موانع بازو چک می‌کنند.

ما می‌توانیم بسیاری از ژست‌های زبان بدن را در موقعیت‌هایی ببینیم که یک فرد در دید گروهی از تماشاگران قرار می‌گیرد. خودآگاهی که ناشی از فشار افراد زیادی است که تماشا می‌کنند، باعث می‌شود که فرد بخواهد با ایجاد یک مانع، خود را پنهان کند.

شما این حرکت را زمانی متوجه خواهید شد که فردی وارد اتاقی پر از افرادی می‌شود که او را نمی‌بیند. نمی داند چه زمانی باید از کنار گروهی از تماشاچیان عبور کند. افراد مشهور اغلب وقتی در معرض دید عموم قرار می‌گیرند، از موانع جزئی جزئی بازو استفاده می‌کنند.

آنها تمام تلاش خود را می‌کنند تا لبخند بزنند و حالتی خونسرد نشان دهند، اما کاری که با بازوها و دست‌های خود انجام می‌دهند، احساسات واقعی آنها را آشکار می‌کند.

در سفر از طریق حمل‌ونقل محلی، اغلب می‌بینید که مسافری به محض اینکه سوار اتوبوس یا قطار می‌شود، این حرکت را انجام می‌دهد. زنان با چرخاندن یک دست و گرفتن کیف دستی خود این کار را کاملاً آشکار انجام می دهند.

اگر متوجه این موضوع شدیددر یک گروه ژست بگیرید، سپس شخصی که این کار را انجام می دهد ممکن است برای گروه غریبه باشد یا ممکن است احساس ناامنی کند. اکنون به این نتیجه نرسید که فرد فقط به خاطر انجام این ژست اعتماد به نفس ندارد یا خجالتی است.

ممکن است به خاطر چیزی که به تازگی شنیده احساس ناامنی کند.

اگر در حال مذاکره با شخصی هستید، یک راه موثر برای بررسی نحوه انجام مذاکره، ارائه نوعی شادابی به طرف مقابل است. سپس تماشا کنید که فنجان چای یا قهوه یا هر چیز دیگری را که به او دادید روی میز کجا می گذارد

اگر آن شخص با شما رابطه خوبی برقرار کرده است و برای هر چیزی که می گویید "باز" ​​است، ممکن است آن را قرار دهد. فنجان سمت راستش روی میز.

برعکس، اگر فرد متقاعد نشده باشد و نگرش بسته نسبت به شما داشته باشد، ممکن است فنجان را در سمت چپ خود قرار دهد. بنابراین او می تواند بارها و بارها هر زمان که جرعه جرعه می نوشد، مانعی ایجاد کند.

یا ممکن است فضای کافی در سمت راست او وجود نداشته باشد. می بینید که مهارت های غیرکلامی آسان به دست نمی آیند. قبل از اینکه بتوانید به یک نتیجه محکم برسید، باید هر احتمال دیگری را از بین ببرید.