Czy kiedykolwiek zastanawiałeś się, dlaczego ludzie w kółko powtarzają to samo w rozmowach? Jeśli jesteś podobny do mnie, nie możesz ignorować treści rozmów, ponieważ wiesz, że język może być oknem do umysłu.

Ludzie powtarzają to, co mówią z wielu powodów w różnych kontekstach. Zajmuję się tutaj tylko tymi przypadkami, w których to, co mówią w kółko, może dostarczyć wskazówek na temat ich psychologicznego składu.

Po pierwsze, chciałbym wyjaśnić, o jakich konkretnych przypadkach mówię. Nie mówię o przypadkach, w których osoba powtarza coś w rozmowie, ponieważ czuje, że nie została wysłuchana - na przykład osoba powtarzająca swój punkt widzenia w debacie.

Nie mówię też o przypadkach, w których oczywiste jest, dlaczego dana osoba się powtarza. Przykładem może być dziecko wielokrotnie proszące o cukierka, gdy jego matka najwyraźniej nie ma zamiaru go dać.

Incydenty, o których mówię, to te, w których zauważasz, że ktoś mówi innym to samo, co powiedział tobie. Zwykle jest to opowieść o incydencie, który im się przydarzył.

Teraz moje pytanie brzmi: dlaczego oni, ze wszystkich tematów, powtarzają to samo ludziom, których spotykają?

Zanim zagłębimy się w możliwe powody, chciałbym opowiedzieć o pewnym incydencie z mojego życia:

W ostatnim semestrze studiów licencjackich wraz z kilkoma kolegami pracowałem nad projektem grupowym. Mieliśmy dwie oceny pracy nad projektem - mniejszą i większą. Podczas oceny mniejszej nasz profesor wskazał niedociągnięcie w naszej pracy nad projektem.

To naturalne, że czujesz się źle (nieważne jak lekko), gdy doświadczasz czegoś takiego. Zauważyłem jednak, że nie wszyscy w grupie byli w ten sam sposób dotknięci tą uwagą.

Podczas gdy większość z nas zapomniała o tym wkrótce potem, była jedna dziewczyna w naszej grupie, która była tym wyraźnie bardziej dotknięta niż reszta z nas. Skąd to wiem?

Cóż, po tym incydencie powtarzała to, co powiedział profesor prawie każdemu, z kim rozmawiała, przynajmniej w mojej obecności. Tak bardzo, że nawet wskazała to w naszej głównej ocenie, pomimo mojego ostrzeżenia, aby nie ujawniać niczego, co mogłoby podważyć naszą ocenę.

To mnie zaintrygowało i sfrustrowało. Skonfrontowałem się z nią i powiedziałem raczej ze złością: "Dlaczego ciągle wspominasz o tym wszystkim? Dlaczego to dla ciebie taka wielka sprawa?".

Od tamtej pory zauważyłem, że wiele osób, w tym ja, zachowuje się dokładnie tak samo.

Umysł zawsze stara się nadać rzeczom sens

Jeśli ktoś powie ci, że twój przyjaciel zginął w wypadku i szczegółowo opisze ci, co się stało, raczej nie będziesz zadawać więcej pytań. Możesz natychmiast wpaść w stan szoku, niedowierzania, a nawet smutku.

Zastanów się, co by się stało, gdyby powiedzieli ci tylko, że twój przyjaciel zmarł, nie mówiąc ci dlaczego ani jak. Desperacko zadawałbyś te same pytania w kółko, aż twój umysł nadałby sens temu incydentowi (z pomocą odpowiednich odpowiedzi).

Ten przykład jest dość prosty, ponieważ wielokrotnie zadajesz pytania, aby uzyskać odpowiedzi. Ale dlaczego ktoś miałby powtarzać coś, co niekoniecznie jest pytaniem?

Ponownie, odpowiedź jest taka sama. Ich umysł próbuje nadać sens temu, co się stało. Problem jest nierozwiązany w ich umyśle. Powtarzając w kółko to samo, chcą go rozwiązać i pozbyć się go.

Wiele rzeczy, z którymi spotykamy się na co dzień, można łatwo rozwiązać (upadłem, bo się poślizgnąłem, on się zaśmiał, bo powiedziałem coś zabawnego itp.

W rezultacie nasze umysły utknęły w pętli prób nadania im sensu, ponieważ nie miały one jeszcze dla nas pełnego sensu.

Urazy z przeszłości i powtarzanie tych samych rzeczy

Osoba, która doświadczyła traumatycznych przeżyć w przeszłości, może nadal odgrywać je w swoich snach. Tylko poprzez wielokrotne mówienie o traumie, próbując nadać jej sens, może mieć nadzieję na zakończenie tych snów.

Kiedy słyszymy słowo trauma, zwykle myślimy o jakimś poważnym, niefortunnym incydencie. Ale trauma występuje również w innych, mniejszych formach. Ta uwaga naszego profesora była traumatyczna dla dziewczyny, która opowiedziała o tym wszystkim.

Kiedy ludzie zbliżają się do siebie w związkach, często rozmawiają o swojej złej przeszłości i doświadczeniach z dzieciństwa. Mogą nie wyrażać zbytnio tego, jak te doświadczenia ich traumatyzowały. Mogą próbować przedstawiać te przypadki jako zabawne lub interesujące. Ale fakt, że powtarzają te historie, jest silną oznaką traumy.

Następnym razem, gdy twój znajomy powie: "Czy mówiłem ci to już wcześniej?", powiedz "Nie", nawet jeśli to zrobił, aby lepiej zrozumieć jego psychologię.

Usprawiedliwianie się i powtarzanie tych samych rzeczy

Często złe doświadczenia, którym dana osoba próbuje nadać sens, mówiąc o nich wielokrotnie, wiążą się z obwinianiem siebie. Na głębokim poziomie dana osoba uważa, że jest w jakiś sposób odpowiedzialna za to, co jej się przydarzyło. A przynajmniej, że miała w tym swój udział lub mogła tego jakoś uniknąć.

Kiedy więc opowiadają swoją historię, prawdopodobnie będą próbowali się usprawiedliwić. Robiąc to, mogą nawet zniekształcić historię i opowiedzieć ją w taki sposób, aby oczyścić ich z wszelkiej winy i pokazać ich jako ofiary.

Dlaczego to robią?

Zawsze staramy się przedstawiać innym ludziom dobry obraz siebie, zwłaszcza tym, którzy są dla nas ważni. Jeśli w naszej niedawnej lub odległej przeszłości wydarzyło się coś, co może pogorszyć nasz wizerunek, upewniamy się, że wiedzą, że to nie nasza wina.

Ta paradoksalna sytuacja, w której najpierw obwinia się siebie, a następnie próbuje się usprawiedliwić, zwykle ma miejsce na poziomie nieświadomym. Nic więc dziwnego, że ludzie powtarzają to zachowanie bez zatrzymywania się na autorefleksji.

Ważne jest, aby pamiętać, że te przypadki, o których ludzie wielokrotnie mówią, niekoniecznie muszą być traumatyczne. Może to być coś, czego jeszcze nie w pełni zrozumieli.

Kiedy dziewczyna z naszej grupy projektowej powtórzyła uwagę profesora, nie wywołało to we mnie traumy, ale pozostawiło wrażenie. W tamtym czasie nie byłem w stanie tego zrozumieć.

W związku z tym mój umysł w kółko odtwarzał ten incydent i równie dobrze mógłbym w kółko opowiadać tę samą historię innym, ale tego nie zrobiłem.

Na szczęście dla nich, często jestem wystarczająco autorefleksyjny, aby nie angażować się w zachowania, które mogą ujawnić moją psychologię. Więc oszczędziłem im nudy. W końcu opowiedziałem tę historię i spróbowałem nadać jej sens w tym artykule.