Artikel ini akan menumpukan pada mekanik di sebalik pembentukan stereotaip, menerangkan sebab orang mensterotaipkan orang lain dan cara kita boleh mula memecahkan stereotaip ini.

Stereotaip bermaksud mengaitkan ciri personaliti atau satu set ciri personaliti kepada sekumpulan manusia. Ciri-ciri ini mungkin sama ada positif atau negatif dan stereotaip kumpulan biasanya dilakukan berdasarkan umur, jantina, bangsa, wilayah, agama, dll.

Sebagai contoh, "Lelaki adalah agresif" ialah stereotaip berdasarkan jantina, manakala "orang Itali mesra" ialah stereotaip berdasarkan wilayah.

Pada terasnya, stereotaip ialah kepercayaan yang dipelajari/diperolehi tentang sekumpulan orang. Kami memperoleh stereotaip daripada budaya yang kami tinggali dan maklumat yang kami dedahkan. Bukan sahaja stereotaip dipelajari secara tidak sedar, tetapi stereotaip juga berlaku secara tidak sedar.

Ini bermakna walaupun anda mungkin menganggap diri anda bebas daripada sebarang stereotaip, anda masih akan menstereotaipkan orang secara tidak sedar. Ia adalah ciri sifat manusia yang tidak dapat dielakkan.

Untuk menguji tahap stereotaip tidak sedarkan diri dalam kalangan manusia, saintis menggunakan apa yang dikenali sebagai 'Ujian Persatuan Tersirat'. Ujian ini melibatkan menunjukkan imej subjek dengan cepat dan mengukur tindak balas mereka untuk memikirkan persatuan yang mereka pegang dalam fikiran mereka sebelum mereka mendapat masa untuk berfikir dan bertindak balas dengan cara yang lebih sedar dan betul dari segi politik.

Ujian persatuan inilah yang telah mendedahkanbahawa walaupun orang yang secara sedar berfikir mereka tidak stereotaip terdedah kepada stereotaip tidak sedarkan diri.

Pembentukan stereotaip dan stereotaip

Mengapakah stereotaip merupakan ciri psikologi manusia yang meluas?

Untuk menjawab soalan ini, kita kembali kepada persekitaran Palaeolitik dalam yang mana kebanyakan mekanisme psikologi kita berkembang.

Manusia pada masa itu menyusun diri mereka dalam kumpulan nomad dengan kira-kira 150-200 ahli dalam setiap kumpulan. Mereka tidak perlu menjejaki sejumlah besar orang. Mereka hanya perlu mengingati nama dan sifat personaliti sekitar 150-200 orang.

Hari ini, masyarakat di mana orang tinggal mempunyai populasi yang besar secara eksponen berbanding zaman dahulu. Orang akan menjangkakan bahawa manusia kini sepatutnya dapat mengingati nama dan sifat lebih ramai orang.

Tetapi ini tidak berlaku. Orang ramai tidak mengingati lebih banyak nama hanya kerana mereka hidup dalam masyarakat yang lebih besar. Bilangan orang yang diingati oleh seseorang dengan namanya masih berkorelasi dengan apa yang diharapkan daripadanya semasa zaman Palaeolitik.2

Jadi bagaimana anda hendak mengenal pasti dan memahami bilangan orang yang sangat besar yang hidup di dunia hari ini ?

Anda mengenal pasti dan memahaminya dengan mengkategorikannya. Sesiapa sahaja yang telah mempelajari statistik tahu bahawa jumlah data yang terlalu banyak boleh ditangani dengan lebih baik dengan menyusun dan mengkategorikannya.

Stereotaip bukan apa-apatetapi mengkategorikan. Anda melayan kumpulan orang sebagai individu. Anda mengkategorikan dan mengaitkan sifat kepada kumpulan orang berdasarkan negara, bangsa, wilayah, jantina, dsb.

Stereotaip = Kecekapan kognitif

Oleh itu, stereotaip ialah satu cara untuk memahami sesuatu yang besar dengan cekap. bilangan orang dengan membahagikan mereka kepada kumpulan.

Stereotaip "Wanita adalah emosi" memberi anda pengetahuan tentang separuh daripada populasi manusia supaya anda tidak perlu meninjau atau mengkaji setiap wanita di planet ini. Begitu juga, "Orang Hitam bermusuhan" ialah stereotaip yang memberitahu anda bahawa terdapat sekumpulan orang yang mempunyai kecenderungan tidak mesra.

Seperti yang anda lihat, stereotaip adalah generalisasi dan ia boleh membutakan anda daripada fakta bahawa sebilangan besar orang dalam kumpulan stereotaip mungkin tidak sesuai dengan stereotaip. Dalam erti kata lain, anda tidak menganggap kemungkinan bahawa "Semua wanita tidak beremosi" atau "Setiap orang kulit hitam tidak bermusuhan".

Stereotaip ada atas sebab tertentu

Stereotaip biasanya mempunyai inti kebenaran dalam diri mereka. Jika tidak, mereka tidak akan terbentuk sejak awal.

Sebagai contoh, sebab kami tidak menemui stereotaip seperti "Lelaki beremosi" kerana lelaki, secara purata dan tidak seperti wanita, pandai menyembunyikan emosi mereka.

Intinya ialah bahawa stereotaip tidak lahir dari udara yang tipis. Mereka mempunyai sebab yang baik untuk wujud. Pada masa yang sama, tidak semua individu dalamkumpulan stereotaip semestinya akan memiliki sifat yang dikaitkan dengan kumpulan itu.

Jadi apabila anda mensterotaipkan seseorang, kemungkinan anda betul dan salah ada. Kedua-dua kemungkinan wujud.

Kita vs Mereka

Mungkin fungsi stereotaip yang paling penting ialah ia membantu kita membezakan antara kawan dan lawan. Lazimnya, orang dalam kumpulan sosial seseorang berkemungkinan dianggap baik, manakala kumpulan luar berkemungkinan dianggap tidak disenangi.

Ini bukan sahaja membantu kita berasa selesa tentang diri kita dan identiti kumpulan kita tetapi juga membolehkan kita merendahkan dan kadangkala malah tidak berperikemanusiaan kumpulan luar. Stereotaip negatif terhadap kumpulan luar telah menjadi ciri konflik manusia sepanjang sejarah.

Selain itu, stereotaip negatif lebih berkuasa daripada stereotaip positif. Kajian neurosains menunjukkan bahawa otak kita bertindak balas dengan lebih kuat terhadap maklumat tentang kumpulan yang digambarkan secara tidak baik.3

Bagi nenek moyang pemburu-pengumpul kita, tidak dapat membezakan kawan daripada musuh boleh bermakna kematian dengan mudah.

Cara stereotaip dipecahkan

Stereotaip ialah pembelajaran melalui perkaitan. Ia berfungsi dengan cara yang sama seperti semua kepercayaan lain. Jika anda terdedah kepada hanya satu jenis perkaitan, anda akan mengukuhkannya dari semasa ke semasa. Jika anda terdedah kepada persatuan yang bercanggah, ada kemungkinan anda akan memecahkan stereotaip.

Sebagai contoh, jika anda sebelum ini percaya bahawa "Orang Afrika adalah jahilorang” kemudian menonton orang Afrika berjaya dalam bidang intelektual boleh memecahkan stereotaip anda.

Walau bagaimanapun, tidak semua daripada kita mempunyai keupayaan yang sama untuk membebaskan diri daripada stereotaip. Kajian terbaru yang diterbitkan dalam Journal of Experimental Psychology menunjukkan bahawa orang yang mempunyai kebolehan kognitif yang lebih tinggi (seperti pengesanan corak) lebih berkemungkinan untuk belajar serta melepaskan diri daripada stereotaip tentang pendedahan kepada maklumat baharu.4

Dalam erti kata lain, kebijaksanaan diperlukan untuk belajar dan melepaskan stereotaip, sama seperti yang diperlukan untuk belajar dan melepaskan semua yang lain.

Rujukan

1. Nelson, T. D. (2006). Psikologi prasangka . Pearson Allyn dan Bacon.
2. Bridgeman, B. (2003). Psikologi dan evolusi: Asal-usul fikiran . Sage.
3. Spiers, H. J., Love, B. C., Le Pelley, M. E., Gibb, C. E., & Murphy, R. A. (2017). Lobus temporal anterior menjejaki pembentukan prasangka. Jurnal neurosains kognitif , 29 (3), 530-544.
4. Lick, D. J., Alter, A. L., & Freeman, J. B. (2018). Pengesan corak unggul dengan cekap mempelajari, mengaktifkan, menggunakan dan mengemas kini stereotaip sosial. Jurnal Psikologi Eksperimen: Umum , 147 (2), 209.