Gehechtheidsstijlen worden gevormd in de vroege kindertijd en worden gedurende het hele leven versterkt. Kinderen kunnen een veilige of onveilige gehechtheidsstijl ontwikkelen op basis van hun interactie met primaire verzorgers.

Een kind met een veilige gehechtheidsstijl groeit op tot een volwassene die zich veilig voelt in relaties. Ze hebben goede relaties met anderen.

Een kind met een onzekere gehechtheidsstijl groeit op tot een volwassene die zich onzeker voelt in relaties. De kwaliteit van hun relaties lijdt eronder.

Er zijn twee soorten onveilige gehechtheid:

1. Angstig
2. Vermijdend

Een angstig gehecht persoon voelt een enorme angst in zijn of haar hechte relaties. Hij of zij is overmatig afhankelijk van zijn of haar partner. Hij of zij heeft een intense angst om zijn of haar partner te verliezen.

Vermijders daarentegen hebben de neiging om zich terug te trekken uit relaties. Zodra hun relatie te hecht wordt, gaan ze op zoek naar een uitweg.

De vermijdende gehechtheidsstijl heeft twee subtypes:

• Afwijzend-ontwijkend
• Angstig-vermijdend

Ontwijkende vermijders hebben de neiging om hun eigen emoties in een relatie weg te wuiven. Ze doen hun partner en de relatie ook af als onbelangrijk. Ze streven naar onafhankelijkheid en hebben er een hekel aan om afhankelijk te zijn van hun partner.

Angstige vermijders ervaren een combinatie van angst en vermijding in relaties. Ze verlangen naar nabijheid in relaties maar zijn er tegelijkertijd bang voor. Ze hebben vaak een laag zelfbeeld en zijn overdreven zelfkritisch.

Vermijdende gehechtheidsstijl

Mensen met een vermijdende gehechtheidsstijl vermijden nabijheid in relaties. Dit komt voort uit hun kindertijd toen hun verzorgers niet voldoende tegemoet kwamen aan hun behoeften, vooral emotionele behoeften.

Afwijzende vermijders streven ernaar onafhankelijk te zijn, de leiding te nemen en in hun eigen behoeften te voorzien. Ze leren:

"Ik kan anderen niet vertrouwen om aan mijn behoeften te voldoen."

Als gevolg daarvan ervaren ze vertrouwensproblemen in relaties.

Angstige vermijders groeien meestal op in een chaotische omgeving waar soms wel en soms niet aan hun behoeften werd voldaan. Wanneer niet aan hun behoeften werd voldaan, leerden ze dat:

"Ik ben verraden."

Deze ervaringen resulteren in de vorming van psychologische kernwonden. Vermijders dragen deze wonden hun hele leven met zich mee. Tenzij ze werken aan het helen van deze wonden, wordt hun psyche een land vol mijnen, wachtend om getriggerd te worden.

Belangrijkste vermijdende gehechtheidstriggers

Hoewel er verschillen zijn tussen de afwijzende en angstige gehechtheidsstijlen, hebben ze ook een aantal overeenkomsten. Beide zijn vermijdende gehechtheidsstijlen, ze worden getriggerd door een aantal van dezelfde dingen, zoals:

1. Relaties die dichterbij komen

Vermijders hebben de neiging om oppervlakkige relaties met mensen aan te gaan. Als iemand te dicht bij hen komt, gaan bij hen de alarmbellen rinkelen. De kernwond uit hun kindertijd van "ik word gekwetst als ik te dichtbij kom" wordt geactiveerd.

2. Onvoorspelbare situaties

Vermijders hebben een moeilijke of chaotische jeugd overleefd en zoeken stabiliteit als volwassenen. Ze brengen zichzelf niet graag in onvoorspelbare situaties.

3. Zich niet meer onder controle voelen

Vermijders houden van macht en controle. Machteloos zijn en gebrek aan controle triggeren de "ik ben machteloos en hulpeloos" kernwond die ze in hun vroege jeugd hebben opgelopen.

4. Kritiek

Zowel afwijzende als angstige vermijders verachten kritiek. Het triggert hun "ik ben defect" kernwond.

Terwijl afwijzende vermijders een hoog zelfbeeld ontwikkelen om zichzelf te bewijzen dat ze niet defect zijn, slagen angstige vermijders daar niet in. Angstige vermijders zijn dus meer geneigd om getriggerd te worden door kritiek.

5. Verwachtingen

Vermijders houden er niet van als er te veel verwachtingen aan hen worden gesteld. Ze hebben het gevoel dat ze er niet aan kunnen voldoen. Als ze niet voldoen aan de verwachtingen die aan hen worden gesteld, voelen ze zich onbekwaam en ontoereikend. Dit triggert hun "ik ben defect" kernwond.

Laten we eens specifiek kijken naar wat afwijzende en angstige vermijders triggert:

Ontmoedigende vermijdende gehechtheidstriggers

1. Eisen voor tijd en aandacht

Omdat afwijzende vermijders de neiging hebben om onafhankelijkheid en aandacht voor zichzelf belangrijk te vinden, kan aandacht voor anderen een behoorlijke last zijn. Ze raken waarschijnlijk getriggerd als hun partner te veel van hun tijd en aandacht vraagt.

Ze zien de situatie als volgt:

"Ik verlies mezelf."

Ontwijkende vermijders moeten veel tijd met zichzelf doorbrengen om niet het gevoel te hebben dat ze zichzelf verliezen.

Ze hebben gewoon niet dezelfde behoefte aan genegenheid en aandacht als andere mensen in relaties. Ze kunnen één keer per week of per maand met je praten en nog steeds denken dat ze op goede voet met je staan.

2. Onder druk gezet om zich open te stellen

Ontwijkende vermijders komen meteen afstandelijk over. Ze stellen zich niet gemakkelijk open en het kan veel moeite kosten om ze zover te krijgen. Ze houden er met name niet van om open te zijn over hun emoties en gevoelens. Daardoor voelen ze zich kwetsbaar.

Kwetsbaarheid triggert hun "ik ben onveilig bij anderen" kernwond. Hun jeugdtrauma zet hen aan het denken:

"Als ik te veel van mezelf prijsgeef, word ik teleurgesteld."

Net zoals ze in hun kindertijd teleurgesteld werden door hun verzorger toen ze uiting gaven aan hun emotionele behoeften.

3. Schending van grenzen

Ontwijkende vermijders bewaken hun persoonlijke ruimte als een fort. Ze hebben de neiging om stevige grenzen te stellen. Als anderen hun grenzen schenden, worden ze erg defensief.

4. Op anderen vertrouwen

Afwijzende vermijders zien het vertrouwen op anderen als een zwakte. Terwijl het voor andere mensen normaal kan voelen om op hun partner te vertrouwen in een relatie, hebben afwijzende vermijders daar moeite mee. Vaak hebben hun partners het gevoel dat afwijzende vermijders hen nergens voor nodig hebben.

5. Volatiliteit in relaties

Dankzij hun zelfredzaamheid kunnen afwijzende vermijders veel stabiliteit in hun leven bereiken. Als ze een relatie krijgen met iemand die emotioneel wispelturig is, vinden ze dat moeilijk om mee om te gaan.

Dezelfde reden waarom afwijzende vermijders niet kunnen omgaan met mensen die zeuren en driftbuien hebben.

6. Geen erkenning krijgen voor relationele inspanningen

Voor een afwijzende vermijderaar kost het veel moeite om uit te reiken en contact te maken met anderen. Iets wat voor anderen vanzelfsprekend is, voelt als een grote taak. Dus als afwijzende vermijders niet erkend worden voor hun relationele inspanningen, raken ze getriggerd.

Als een afwijzende vermijderaar bijvoorbeeld zijn uiterste best doet om een avondje uit met zijn partner te regelen en zijn partner waardeert dat niet, boem! Heel triggerend.

7. Mensen verwachten dat ze gedachten kunnen lezen

Tenzij ze eraan gewerkt hebben, zijn vermijdende mensen slecht in het lezen van non-verbale signalen. Dat komt deels door hun afwijzende houding tegenover emoties. Non-verbale signalen onthullen emotionele toestanden.

Dus als de partner van een afwijzende vermijderaar zegt: "Zie je niet dat ik niet in orde ben?!", dan hebben ze zoiets van:

"Denk je dat ik gedachten kan lezen?"

Angstige vermijdende gehechtheidstriggers

1. Gebrek aan vertrouwen

Gebrek aan vertrouwen in een relatie - in welke vorm dan ook - triggert een angstig-vermijder. Het triggert hun "ik ben verraden" kernwond uit hun kindertijd.

Dus dingen als een gebrek aan transparantie, geheimhouding, liegen en bedriegen kunnen buitengewoon kwetsend zijn voor een angstmijder.

Beloftes niet nakomen, passieve agressiviteit en incongruentie tussen woorden en daden kunnen om dezelfde reden triggeren.

2. Zich onwaardig voelen

Alles wat een angstige vermijder herinnert aan zijn "ik ben gebrekkig" kernwond is triggerend voor hem. Omdat hij een laag gevoel van eigenwaarde heeft, voelt hij zich snel minderwaardig als hij het gevoel krijgt minderwaardig te zijn.

Als er dingen fout gaan, geven ze snel zichzelf de schuld. Ze denken veel na over wat anderen van hen denken.

Hen wegduwen wanneer ze naar je uitreiken voor aandacht en genegenheid is ook een trigger voor angstige vermijders.

3. Gebrek aan aandacht

Het niet in overweging nemen van de gedachten en meningen van je angstige vermijdende partner bij het nemen van beslissingen is een triggerpoint voor hen. Voor hen staat overweging gelijk aan vertrouwen. Het geeft hen ook het gevoel dat ze gezien, gehoord en gewaardeerd worden, wat hun "ik ben onwaardig" wond geneest.