Çocuklukta duygusal ihmal, ebeveynlerden biri ya da her ikisi çocuğun duygusal ihtiyaçlarına cevap vermediğinde ortaya çıkar. Ebeveynlerine büyük ölçüde bağımlı olan insan çocukları, ebeveynlerinin maddi ve duygusal desteğine ihtiyaç duyar.

Sağlıklı fizyolojik ve psikolojik gelişim için özellikle duygusal desteğe ihtiyaç duyarlar.

Ebeveynler çocuklarını hem istismar hem de ihmal edebilirken, istismar genellikle çocuğa kasıtlı olarak verilen zarardır. İhmal ise kasıtlı olabilir veya olmayabilir. Ebeveynin hastalığı, yaralanması veya ölümü, boşanma, sık seyahat etme veya uzun saatler çalışma gibi durumlar çocuğun kasıtsız olarak ihmal edilmesine yol açabilir.

Duygusal desteğin önemi

Tüm hayvanlar, yavrularını bir çiftlikte büyütürler. evrimleşmiş gelişimsel niş .

Bu yavru yetiştirme tarzı, yavruların en iyi şekilde gelişebilmesini sağlar. İnsanlar binlerce yıldır yavrularını kendi gelişimsel nişlerinde yetiştirmiştir. Bu niş, insan yavrularının en iyi şekilde gelişmesi için kritik olan bazı temel bileşenlere sahiptir:

1. Anneye duyarlı bakım verme
2. Emzirme
3. Dokunma
4. Anne sosyal desteği

Tüm bu bileşenler mevcut olduğunda, insan çocukları muhtemelen en iyi şekilde gelişir. Bazı bileşenler eksik olduğunda, sorunlar ortaya çıkmaya başlar.

Gördüğünüz gibi, insan çocukları özellikle annelerinin duyarlı bakımına ihtiyaç duyarlar. Duyarlı bakım, bir çocuğun duygularının kabul edilmesi ve yanıtlanması anlamına gelir. Bu, çocuğa nasıl iletişim kuracağını, destek arayacağını ve vereceğini, yani nasıl bağ kuracağını öğretir.

Modern avcı-toplayıcı toplumlardaki yetişkinler, insanların binlerce yıldır yaşadığı gibi yaşamaktadır. Çocuklarının ihtiyaçlarına karşı son derece duyarlı oldukları tespit edilmiştir.2

Duygusal olarak karşılık görmek, çocukların ebeveynlerine güvenli bir şekilde bağlanmasını sağlar. Tepkisiz bakımın bir sonucu olan güvensiz bağlanma, çocuğun normal fizyolojik ve psikolojik gelişimini engeller.

İhmalden etkilenen gelişim alanları

İngiltere merkezli bir çocuk doktoru olan Corinne Rees'e3 göre, duyarlı bakım verme aşağıdaki temel gelişim alanlarının temelini oluşturur:

1. Stres düzenlemesi
2. Benlik algıları
3. İlişkilere dair önyargılar
4. İletişim
5. Dünyaya ilişkin önyargılar

Bunların üzerinden kısaca tek tek geçelim:

1. Stres düzenlemesi

Sosyal destek kazanmak stresi düzenlemenin etkili bir yolu olabilir. Duygusal olarak ihmal edilen çocuklar stresle nasıl başa çıkacaklarını öğrenemeyebilirler.

Yetişkin olduklarında, stresle başa çıkamamaktan kaynaklanan, depresyondan yeme bozukluklarına kadar her türlü sorundan muzdarip olabilirler.4

2. Benlik algıları

Çocukların duyguları kabul edildiğinde ve onaylandığında, bu onlara kim olduklarını ve nasıl hissettiklerinin önemli olduğunu öğretir. Bu da nihayetinde sağlıklı bir benlik imajının oluşmasına yol açar.

Bunun aksine duygusal ihmal, onlara kendilerinin ve duygularının önemli olmadığını öğretir.

Çocuklar hayatta kalmak için büyük ölçüde ebeveynlerine bağlı olduklarından, ebeveynlerini her zaman olumlu bir ışık altında görürler. Bu nedenle, duygusal destek alamazlarsa, bunun kendi hataları olduğunu düşünmeleri muhtemeldir. Bu, kusurlu bir benlik imajı geliştirmeye ve suçluluk ve utanç duymaya yol açar.

3. İlişkilere dair önyargılar

Duygular başkalarıyla ilişki kurmamıza yardımcı olur. Diğer insanlara duygusal olarak karşılık vermek ve duygusal olarak karşılık görmek onlarla bağlantı kurmamıza yardımcı olur. Duygusal olarak ihmal edilen çocuklar, ilişkilerin destekleyici olmadığına veya herhangi bir bağlantıyı teşvik etmediğine inanmaya başlayabilir.

Duyguların, ilişkilerin ve yakınlığın önemli olmadığına inanarak büyüyebilirler. Partnerleriyle duygusal bağ kurmakta zorlanabilirler ve duygusal olarak ulaşılmaz hale gelebilirler.

4. İletişim

Başkalarıyla iletişim kurmanın büyük bir kısmı duyguların paylaşılmasını içerir. Duygusal olarak ihmal edilen bir çocuk, duygularını etkili bir şekilde nasıl ileteceğini öğrenemeyebilir.

Şaşırtıcı olmayan bir şekilde, araştırmalar çocukluktaki duygusal ihmalin yetişkinlerde sosyal beceriksizliği şekillendirdiğini göstermektedir.5

Ayrıca, bazı çalışmalar erken duygusal ihmal ile alexithymia Bir kişinin kişisel duygularını tanımlayamadığı ve iletemediği bir kişilik özelliğidir.6

5. Dünyaya ilişkin önyargılar

Duygusal olarak ihmal edilmiş bir çocuk, tüm insanların duygusal olarak tepkisiz olduğunu düşünmeye mahkumdur. İnsanları, ebeveynlerimizle olan ilk etkileşimlerimize göre modelleme eğilimindeyizdir.

Ancak büyüdüğümüzde ve dış dünyayla daha fazla temas kurduğumuzda dünyanın çok daha büyük olduğunu fark ederiz. Yine de, ebeveynlerimizle olan ilk etkileşimlerimiz başkalarından beklentilerimizi şekillendirir. Ebeveynlerimiz duygusal olarak tepkisizse, başkalarının da öyle olmasını bekleriz.

Çocuklukta duygusal ihmal neden olur?

Çocuklukta duygusal ihmal birçok kişi için kafa karıştırıcı bir olgudur ve bunun iyi bir nedeni vardır. Ne de olsa bize ebeveynlerin çocukların yüksek yararını düşündükleri söylenir, değil mi?

Her zaman değil, özellikle de kendi çıkarları ile çocuklarının çıkarları çatıştığında.

Temellere dönecek olursak, yavrular esasen ebeveynlerin genlerini taşıyan araçlardır. Ebeveynler yavrulara öncelikle üremeye uygun hale gelene kadar onları yetiştirmek için bakarlar.

Başka bir deyişle, yavrular ebeveynlerin genlerini nesiller boyunca yayma hedeflerine ulaşmalarına yardımcı olur.

Ebeveynler, yavrularının hayatta kalamayacağını veya üreyemeyeceğini görürlerse, muhtemelen o yavruyu terk edecek veya yok edeceklerdir. Ebeveynler, yavruya yaptıkları yatırımın üreme açısından çok az getirisi olacağını düşünürlerse, muhtemelen o yavruyu ihmal edeceklerdir.7

Yavru, üreme şansı ne olursa olsun hayatta kalmak ister, ancak yavrunun hayatta kalması için yatırım yapması gereken ebeveynlerdir. Ve ebeveynler yatırımlarının boşa gitmesini istemezler.

Örneğin, memeliler ve kuşlar gibi iç döllenmeye sahip türlerde, dişiler genellikle birden fazla erkekle çiftleşir. Bu türlerde, erkeklerin yavrularını ihmal etme veya yok etme olasılığı dişilere göre daha yüksektir çünkü yavruların kendilerine ait olduğundan emin olamazlar.

Ayrıca, çok eşli türlerde, erkekler yavrularını terk edip bir sonraki dişiyle yavru üretmeye devam etmek ve böylece kendi üreme başarılarını en üst düzeye çıkarmak için bir teşvike sahiptir.

Bu da neden bu kadar çok insan erkeğinin ailelerini terk ettiğini, yani insanlarda 'baba yokluğu' olgusunun neden bu kadar yaygın olduğunu açıklamaktadır.

Kadınların bu işten kolayca sıyrılmasına izin vermeyeceğiz, endişelenmeyin.

İnsan dişileri de bazı özel durumlarda kendi yavrularını ihmal edebilir, istismar edebilir veya yok edebilir.

Buna bir örnek, yavrularının gelecekte hayatta kalma ve üreme şanslarını azaltan bazı fiziksel veya zihinsel engellerden muzdarip olmalarıdır.8

Bir başka örnek de, dişinin önce düşük statülü bir erkeğin yavrularını doğurması ve daha sonra yüksek statülü bir erkekle çiftleşmesi olabilir. Düşük statülü erkeğin yavrularına yatırım yapmak istemeyebilir çünkü yüksek statülü erkeğin yavrularına yatırım yapmak daha büyük bir yatırım getirisi sağlayabilir.

Daha önce hakkında bir makale yazdığım Susan Smith vakasında da büyük olasılıkla böyle oldu.

Ebeveynlik için uygun değil

Yavruları ihmal etmek, yavrulara yatırım yapmanın dezavantajlı olduğu durumlarda gerçekleşir. Yavruların veya eşin düşük kaliteli olmasının yanı sıra, belirli ebeveyn özellikleri de ihmale katkıda bulunabilir.

Örneğin, psikolojik sorunları olan ebeveynler kendilerini ebeveynlik için uygun görmeyebilir. Ailevi veya toplumsal baskı nedeniyle çocuk sahibi olmuş olabilirler.

Sonunda çocuklarını ihmal ederler çünkü içten içe ebeveynlik yapmaya uygun olmadıklarına inanırlar. Bu, çocuklarını ihmal eden ebeveynlerin neden alkolizm veya madde bağımlılığı gibi kendi psikolojik sorunlarına sahip olduklarını açıklar.

Psikolojik sorunların yanı sıra, mali sorunlar da ebeveynlerin ebeveynlik yapmaya uygun olmadıklarına veya ebeveynlik yatırımının değmeyeceğine inanmalarına neden olabilir. Yoksul veya istikrarsız kaynaklara sahip ebeveynlerin çocuklarına istismarda bulunma olasılığı daha yüksektir.8

İşin özü şu:

Ebeveynler, bu yatırımın üreme açısından getiri sağlayacağına inandıklarında çocuklarına duygusal veya kaynak açısından yatırım yapacaklardır. Çocuklarına yatırım yapmanın kendi üreme başarılarını engelleyeceğini düşünüyorlarsa, muhtemelen çocuğu ihmal veya istismar edeceklerdir.

Bu temel program, ebeveynlerin sözlerine de yansımaktadır:

"Eğer sen olmasaydın, bir işim ve daha fazla param olurdu."

Bu sözler bir anne, bir ev hanımı tarafından çocuğuna söylenmiştir.

Gerçekte söylediği şey şu:

"Sana sahip olarak üreme potansiyelimi kısıtladım. Daha fazla kaynak kazanabilir ve bunları başka bir yere, belki de bana daha yüksek bir üreme getirisi sağlayacak başka, değerli yavrulara yatırabilirdim."

Bu makale için araştırma yaparken, uzaktaki bir babanın çocuğuna söylediği başka bir gerçek hayat örneğine rastladım:

"Sen de annen gibi aptalsın."

Başka bir kadınla evlenmeye devam etti.

Gerçekte söylediği şey şuydu:

"Annenle evlenerek bir hata yaptım. Aptallığını sana da geçirdi. Sen aptalsın ve hayatta başarılı olamayacaksın (üreyemeyeceksin). Maddi ya da duygusal olarak yatırım yapmaya değmezsin. Akıllı görünen ve bana üreme konusunda başarılı olacak akıllı çocuklar verecek olan bu yeni kadınla evlenmem daha iyi."

Çocukluktaki duygusal ihmalin üstesinden gelmek

Çocuklukta duygusal ihmalin zararları gerçek ve ciddidir. Çocuklukta duygusal olarak ihmal edilenlerin başka yerlerde destek aramaları ve kendileri üzerinde çalışmaları önemlidir.

Çocukluğunuzda duygusal ihmal mağduru olduysanız, stresle başa çıkma, duygularınızı ifade etme ve ilişki kurma konularında kendinizi diğerlerine kıyasla dezavantajlı durumda bulabilirsiniz.

Kendiniz üzerinde çalışarak bu engelleri aşabilir ve tatmin edici bir yaşam sürebilirsiniz.

Ailenizle ilişkinizi kesmenin size yardımcı olacağını sanmıyorum. Muhtemelen yaptıkları şeyi neden yaptıklarına dair en ufak bir fikirleri yoktu. Burayı okuduğunuza göre, eminim çoğu insanın da olmadığını anlayabilirsiniz.

Ebeveynleriniz aşırı bir şey yapmadıysa, onlarla olan bağlarınızı bozmamanızı tavsiye ederim. Sonuçta onlar sizin genleriniz ve onları her zaman bir düzeyde önemseyeceksiniz.

Bazı insanlar, kendileri üzerinde çalışmak için zaman harcamaları gerekirken, hayatlarındaki tüm başarısızlıkları ebeveynlerine yüklerler. Diğerleri ise, ortada çok az şey varken ya da hiç yokken ebeveynlerini ihmalle suçlayabilirler.

Mesele şu ki, hepimiz evrim tarafından nihai olarak bencil olacak şekilde tasarlandık - sadece kendi hayatta kalmamızı ve ürememizi önemsiyoruz. Bu bencillik, başkalarının yerine geçmemizi ve olayları onların bakış açısından görmemizi zorlaştırıyor.

İnsanlar 7/24 kendi ihtiyaçlarına odaklanır ve karşılanmadıklarında ağlarlar. Geçmişte ebeveynlerinin kendileriyle ilgilenmediği durumları seçip, ilgilendikleri durumları görmezden gelme önyargısına sahiptirler.

Anne babanızı ihmalle suçlamadan önce kendinize sorun:

"Beni hiç umursamadılar mı?"

Peki ya hasta olduğun zaman?

Ebeveynlerinizin sizi sevgi ve duygusal destek yağmuruna tuttuğu durumları hatırlayamıyorsanız, devam edin ve istediğiniz kadar onları suçlayın.

Eğer yapabiliyorsanız, o zaman belki, sadece belki, suçlamanız sadece kendi bencilliğinizin bir yansımasıdır.

Gerçeklik nadiren bu kadar siyah ve beyazdır. İstismara karşı sevgi, ihmale karşı destek... Zihnin çalışma şekli nedeniyle gözden kaçırabileceği pek çok gri alan vardır.

Referanslar

1. Narvaez, D., Gleason, T., Wang, L., Brooks, J., Lefever, J. B., Cheng, Y., & Çocuk İhmalini Önleme Merkezleri. (2013). Evrimleşmiş gelişim nişi: Bakım verme uygulamalarının erken çocukluk dönemi psikososyal gelişimi üzerindeki boylamsal etkileri. Erken çocukluk araştırmaları üç aylık , 28 (4), 759-773.
2. Konner, M. (2010). Çocukluğun evrimi: İlişkiler, duygular, zihin . Harvard Üniversitesi Yayınları.
3. Rees, C. (2008). duygusal ihmalin gelişim üzerindeki etkisi. pedi̇yatri̇kler ve çocuk sağliği , 18 (12), 527-534.
4. Pignatelli, A. M., Wampers, M., Loriedo, C., Biondi, M., & Vanderlinden, J. (2017). Yeme bozukluklarında çocukluk çağı ihmali: Sistematik bir inceleme ve meta-analiz. Journal of Trauma & Dissociation , 18 (1), 100-115.
5. Müller, L. E., Bertsch, K., Bülau, K., Herpertz, S. C., & Buchheim, A. (2019). Çocukluktaki duygusal ihmal, oksitosin ve bağlanma sistemini etkileyerek yetişkinlerde sosyal işlev bozukluğunu şekillendirir: Nüfus temelli bir çalışmanın sonuçları. Uluslararası Psikofizyoloji Dergisi , 136 , 73-80.
6. Aust, S., Härtwig, E. A., Heuser, I., & Bajbouj, M. (2013). Aleksitimide erken duygusal ihmalin rolü. Psikolojik travma: teori, araştırma, uygulama ve politika , 5 (3), 225.
7. Maestripieri, D., & Carroll, K. A. (1998). Çocuk istismarı ve ihmali: Hayvan verilerinin kullanışlılığı. Psikoloji Bülteni , 123 (3), 211.
8. Lightcap, J. L., Kurland, J. A., & Burgess, R. L. (1982). Çocuk istismarı: Evrim teorisinden bazı tahminlerin testi. Etoloji ve Sosyobiyoloji , 3 (2), 61-67.