این مقاله بر تک‌همسری در مقابل چندهمسری تمرکز می‌کند و هر یک از این رفتارهای جفت‌گیری را در انسان روشن می‌کند.

بحث‌های بی‌پایانی در مورد این موضوع وجود دارد که آیا انسان‌ها ذاتاً تک‌همسر هستند یا چندهمسری. در رابطه با جفت گیری انسان، هم برای چندهمسری و هم برای تک همسری استدلال های درستی وجود دارد، بنابراین پاسخ احتمالاً در این بین است.

همانطور که در مورد بسیاری از پدیده های دیگر صادق است، مردم مشتاق به دست آوردن پاسخ های واضح هستند، حتی اگر ممکن است وجود داشته باشد. هیچکدام نباش این باعث می‌شود که دوگانگی‌های کاذب ایجاد کنند و طعمه سوگیری یا-یا شوند، یعنی «یا این وجود دارد یا آن، منطقه خاکستری وجود ندارد».

در حالی که چنین دوگانگی های واضحی ممکن است در برخی پدیده ها وجود داشته باشد، این طرز تفکر کمک چندانی به درک رفتار انسان به طور کلی و جفت گیری انسان به طور خاص نمی کند.

چندهمسری در انسان

وقتی به طبیعت نگاه می کنیم، یک راه خوب برای پیش بینی چندهمسر بودن یا نبودن یک گونه، بررسی تفاوت های فیزیکی بین دو جنس است.

تعدد زوجات بیشتر در طبیعت به شکل چند همسری ظاهر می شود و چند همسری نسبتاً نادر است.

به طور کلی، هر چه نرها در مقایسه با ماده ها بزرگتر باشند، احتمال چندهمسر بودن گونه بیشتر می شود. این به این دلیل است که نرهای این گونه، در رقابت برای به دست آوردن ماده، رشد می کنند تا بزرگتر شوند تا از نرهای دیگر جلوگیری کنند.

بنابراین، اگر تفاوت های فیزیکی بین جنس ها زیاد باشد،این گونه احتمالاً چندجنسه است و بالعکس. برای مثال، در فوک‌های فیل که چندجنسه هستند، یک نر غالب ممکن است حرمسرایی با حدود 40 ماده را نگه دارد.

به طور مشابه، یک گوریل آلفا با بیشتر ماده ها جفت گیری می کند. به همین دلیل است که گوریل ها بسیار بزرگ و مهیب هستند.

در انسان ها، تفاوت های فیزیکی کلی بین نر و ماده از نظر اندازه بدن، قدرت و قد وجود دارد. اما این تفاوت ها به اندازه فیل ها و گوریل ها آشکار نیست.

از این رو، می توان گفت که انسان ها دارای چند همسری متوسط ​​هستند.

یکی دیگر از شواهد برای چندهمسر بودن انسان ها از اندازه بیضه ناشی می شود. هر چه رقابت در یک گونه در میان نرها برای به دست آوردن ماده ها بیشتر باشد، احتمال اینکه گونه چندهمسری داشته باشد بیشتر می شود.

این به این دلیل است که رقابت شدید برنده های کمی و تعداد زیادی بازنده ایجاد می کند.

وقتی نرهای یک گونه نمی توانند با سایر نرها با قدرت و جثه بزرگ رقابت کنند، ممکن است این کار را با اسپرم خود انجام دهند.

به عنوان مثال، شامپانزه ها ممکن است به اندازه گوریل ها نباشند، اما بیضه های آنها بزرگ است، و آنها را قادر می سازد تا مقادیر زیادی اسپرم تولید کنند که ممکن است جایگزین اسپرم یک رقیب در دستگاه تناسلی ماده شود.

نیازی به گفتن نیست که شامپانزه ها چندهمسر هستند.

هرچه رقابت بین مردان برای زنان کمتر باشد، اندازه بیضه کوچکتر خواهد بود زیرا کم یابدون رقابت اسپرم

مردان نر در مقایسه با سایر پستانداران، بیضه‌های متوسطی دارند و از این رو، چندهمسری متوسطی دارند. پادشاهان، حاکمان، مستبدان و پادشاهان بارها حرمسراهای بزرگی از زنان را نگه داشته اند که بی شباهت به فوک های فیل و گوریل ها نیست.

تک همسری در انسان

تک همسری در انسان امروزی رایج است که نه تنها برای پستانداران بلکه برای پستانداران نیز نادر است. همانطور که دیوید باراش در کتاب خارج از عدن اشاره می کند، تنها 9 درصد پستانداران و 29 درصد از پستانداران تک همسر هستند.

مهمترین مفهومی که با تک همسری مرتبط است، سرمایه گذاری والدین است. مردان چندجنسی روی فرزندان خود سرمایه گذاری اندکی یا هیچ سرمایه گذاری نمی کنند، اما مردانی که پیوندهای زوجی تک همسری تشکیل می دهند، منابع زیادی را روی فرزندان خود سرمایه گذاری می کنند.

همچنین، در جوامع چندجنسی، مردان هیچ انگیزه ای برای سرمایه گذاری روی فرزندان خود ندارند، زیرا آنها هیچ راهی برای دانستن اینکه فرزندان مال آنهاست، ندارند.

وقتی نر و ماده یک رابطه تک همسری تشکیل می‌دهند، مرد احتمالاً سرمایه‌گذاری می‌کند، زیرا احتمال بیشتری وجود دارد که فرزند متعلق به او باشد.

به عبارت دیگر، یقین پدری بیشتری وجود دارد.

یک دلیل محتمل دیگر که چرا تک‌همسری در انسان تکامل یافته است، این است که چگونه فرزندان انسان پس از تولد عملاً درمانده می‌شوند (به چرا تک‌همسری تا این حد رایج است را ببینید).

در چنین سناریویی، سودمند نیستیک نر که تلاش، زمان و انرژی را برای تأمین یک جفت، تولید مثل و اجازه دادن به هر فرزندی که به دست می‌آید به دست سایر نرها یا به دلیل کمبود منابع بمیرد، صرف کند.

بنابراین، با بزرگ کردن فرزند با یک ماده - حداقل تا زمانی که فرزند بتواند بزرگ شود و از خود مراقبت کند - از مزایای تولید مثل برخوردار می شود.

بسیاری از پستانداران نر دارای سنبله های سفت شده روی آلت تناسلی خود هستند که ظاهراً حس را افزایش می دهد و تاخیر آنها را برای رسیدن به اوج کاهش می دهد. این با جفت گیری های چندهمسری و کوتاه مدت آنها سازگار است.

از آنجایی که این ویژگی دیگر در نخستی‌های نر وجود ندارد، استدلال می‌شود که رابطه جنسی طولانی‌تر باعث افزایش روابط تک‌همسری و صمیمانه‌تر می‌شود.

به طور کلی تک‌همسر، نسبتاً چندهمسری

انسان‌های مدرن را می توان به طور کلی تک همسر و چند همسری متوسط ​​توصیف کرد. پرندگان لانه سازی که درجه سرمایه گذاری والدین آنها با انسان مطابقت دارد نیز روند مشابهی را در رفتارهای جفت گیری خود نشان می دهند. آنها طیف کاملی از رفتارهای جفت گیری از تک همسری خالص تا چند همسری را نشان می دهند.

این کثرت گرایی استراتژیک رفتار جفت گیری انسان به آنها اجازه می دهد تا در مجموعه ای از شرایط معین، یک استراتژی بهینه را انتخاب کنند. استراتژی جفت گیری انسان چند بار

برای مثال، مردان استرالیایی که میلیون‌ها سال پیش زندگی می‌کردند، 50% سنگین‌تر از ماده‌ها بودند. پدیده فرهنگی اخیر تحمیل شده پس از امپریالیسم غربی.

در عوض، تک‌همسری از 3 میلیون سال پیش یکی از ویژگی‌های بارز تمایلات جنسی انسان بوده است. که پس از انقلاب کشاورزی رخ داد.

انقلاب کشاورزی به این معنی بود که انسان ها در نزدیکی زمین های حاصلخیز جمع شدند و شروع به انباشت منابع کردند. این شرایط را برای چند زن ایجاد کرد زیرا برخی از مردان نسبت به دیگران منابع بیشتری را جمع آوری کردند.

وقتی در مورد پادشاهان با چندین همسر می خوانیم، این دوره ای است که توصیف می شود.

با این حال، در اواخر این دوران، تغییری دوباره به سمت تک همسری رخ داد که شبیه نحوه جفت گیری انسان ها در دوران قبل از انقلاب کشاورزی بود.

این با وجود این واقعیت است که تنوع در اکتساب منابع از زمان انقلاب صنعتی به طور تصاعدی افزایش یافته است. چند توضیح قابل قبول برای این موضوع وجود دارد.

اول، دسته‌بندی انسان‌ها در مناطق کوچک احتمال خیانت و بیماری‌های مقاربتی را افزایش می‌دهد. از این رو قوانینی که در این مدت به وجود آمدنددوره بر مهار خیانت و بی وفایی تاکید داشت.

دوم، از آنجایی که مردان با موقعیت بالا با تعدادی زن جفت می شوند، این امر باعث شد که بسیاری از مردان بدون جفت در جمعیت مستعد خشم و خشونت باشند.6

اگر جامعه ای می خواهد صلح آمیز باشد. ، بخش بزرگی از نرهای جفت نشده آخرین چیزی است که می خواهد. با افزایش سطح تحصیلات، دموکراسی و تلاش برای صلح، تک همسری رواج یافت و این روند همچنان ادامه دارد. لیپتون، جی ای (2002). اسطوره تک همسری: وفاداری و خیانت در حیوانات و مردم . مک میلان.