Dzieci doświadczają traumy, gdy znajdują się w sytuacji zagrożenia. Są szczególnie podatne na zagrożenia, ponieważ są bezradne i nie rozwinęły jeszcze umiejętności radzenia sobie z przerażającymi wydarzeniami.

Kiedy dzieci doświadczają mniej niż idealnych okoliczności w domu lub w całym społeczeństwie, stają w obliczu niekorzystnych doświadczeń z dzieciństwa (ACE).

Jednak nie wszystkie niekorzystne doświadczenia z dzieciństwa muszą prowadzić do traumy.

Podobnie jak dorośli, dzieci mogą wykazywać odporność w obliczu niekorzystnych doświadczeń. Jednak wiele nagłych, nieoczekiwanych, wysoce zagrażających i uporczywych przeciwności losu może łatwo wywołać u dzieci traumę.

Ponadto dzieci różnią się pod względem sposobu, w jaki doświadczają potencjalnie traumatycznego wydarzenia. To samo wydarzenie może być traumatyczne dla jednego dziecka, ale nie dla innego.

Trauma w dzieciństwie pojawia się, gdy zagrożenie utrzymuje się Trauma z dzieciństwa może prowadzić do poważnych problemów ze zdrowiem fizycznym i psychicznym w wieku dorosłym.

Wszystkie traumatyczne doświadczenia, których dziecko doświadcza do 18 roku życia, można sklasyfikować jako traumę z dzieciństwa.

Rodzaje i przykłady traumy z dzieciństwa

Przyjrzyjmy się teraz różnym rodzajom i przykładom traumy, przez którą mogą przechodzić dzieci. Jeśli jesteś rodzicem, ta obszerna lista może pomóc ci w przeanalizowaniu życia twojego dziecka i ocenie, czy w którymś z obszarów mogą występować problemy.

Oczywiście niektóre z tych typów nakładają się na siebie, ale kategoryzacja jest ważna. Zamieściłem tak wiele przykładów, jak to tylko możliwe. Jednak najlepszą rzeczą, jaką może zrobić rodzic lub opiekun, jest nigdy nie ignorować sygnałów niepokoju wysyłanych przez dziecko.

Wszelkie odchylenia od normalnego zachowania, zwłaszcza zły nastrój i drażliwość, mogą oznaczać, że dziecko przeżyło traumę.

1. nadużycie

Znęcanie się to każde zamierzone lub niezamierzone zachowanie czynnika zewnętrznego (sprawcy), które krzywdzi dziecko. W zależności od rodzaju wyrządzonej szkody, znęcanie się może być:

Przemoc fizyczna

Przemoc fizyczna polega na fizycznym krzywdzeniu dziecka i obejmuje takie zachowania jak:

• Uderzenie dziecka
• Spowodowanie obrażeń
• Popychanie i nieostrożne obchodzenie się
• Rzucanie przedmiotami w dziecko
• Stosowanie ograniczeń fizycznych (np. wiązanie)

Wykorzystywanie seksualne

Wykorzystywanie seksualne ma miejsce, gdy sprawca wykorzystuje dziecko dla własnej satysfakcji seksualnej. Zachowania związane z wykorzystywaniem seksualnym obejmują:

• Niewłaściwe dotykanie dziecka ("zły dotyk")
• Mówienie dziecku niestosownych seksualnie rzeczy
• Molestowanie
• Próba odbycia stosunku płciowego
• Stosunek seksualny

Znęcanie się emocjonalne

Przemoc emocjonalna ma miejsce, gdy dziecko jest krzywdzone emocjonalnie. Podczas gdy ludzie poważnie traktują przemoc fizyczną i seksualną, przemoc emocjonalna jest często postrzegana jako mniej poważna, ale może być równie szkodliwa.

Przykłady przemocy emocjonalnej obejmują:

• Dyskredytowanie i poniżanie dziecka
• Upokarzające
• Zawstydzanie
• Wyzwiska
• Gaslighting
• Nadmierna krytyka
• Porównywanie dziecka do rówieśników
• Zagrożenie
• Nadmierna kontrola
• Nadmierna ochrona

2. zaniedbanie

Kiedy rodzice lub opiekunowie zaniedbują dziecko, może to spowodować traumę u dziecka, którego potrzeba miłości, wsparcia i opieki pozostaje niezaspokojona.

Zaniedbanie może być fizyczne lub emocjonalne. Fizyczne zaniedbanie oznacza ignorowanie fizycznych potrzeb dziecka. Przykłady fizycznego zaniedbania obejmują:

• Porzucenie dziecka
• Niezaspokojenie podstawowych potrzeb fizycznych dziecka (jedzenie, ubranie i schronienie)
• Nie zapewnienie opieki zdrowotnej
• Brak dbałości o higienę dziecka

Zaniedbanie emocjonalne ma miejsce, gdy potrzeby emocjonalne dziecka są ignorowane. Przykłady obejmują:

• Brak wsparcia emocjonalnego
• Brak zainteresowania życiem emocjonalnym dziecka
• Odrzucanie i unieważnianie uczuć dziecka

3. dysfunkcyjne środowisko domowe

Mniej niż idealne środowisko domowe negatywnie wpływa na zdrowie psychiczne dziecka i może prowadzić do traumy. Rzeczy, które przyczyniają się do dysfunkcyjnego środowiska domowego, obejmują

• Rodzice, którzy ciągle się kłócą
• Przemoc domowa
• Jedno lub oboje rodziców z problemami psychologicznymi
• Jedno lub oboje rodziców zmagających się z uzależnieniem
• Parentyfikacja (konieczność opieki nad rodzicem)
• Rozstanie z rodzicem

4) Dysfunkcyjne środowiska społeczne

Dziecko potrzebuje bezpiecznego i funkcjonalnego domu oraz bezpiecznego i funkcjonalnego społeczeństwa. Problemy w społeczeństwie mogą powodować problemy u dzieci. Przykłady dysfunkcyjnych środowisk społecznych obejmują:

• Przemoc w społeczności (przemoc gangów, terroryzm itp.)
• Znęcanie się w szkole
• Cyberprzemoc
• Ubóstwo
• Wojna
• Dyskryminacja
• Rasizm
• Ksenofobia

5) Śmierć bliskiej osoby

Śmierć ukochanej osoby może mieć większy wpływ na dzieci niż na dorosłych, ponieważ dzieci mogą mieć trudności z radzeniem sobie z taką niewytłumaczalną tragedią. Mogą mieć trudności z owinięciem swoich małych głów wokół koncepcji śmierci.

W rezultacie tragedia może pozostać nieprzetworzona w ich umysłach, powodując traumę.

6) Klęski żywiołowe

Klęski żywiołowe, takie jak powodzie, trzęsienia ziemi i huragany, to trudny czas dla całej społeczności, w tym także dla dzieci.

7) Poważna choroba

Poważna choroba może utrudniać wiele obszarów życia dziecka. Samotność wynikająca z izolacji może być szczególnie szkodliwa dla zdrowia psychicznego dziecka.

8) Wypadki

Wypadki takie jak wypadki samochodowe i pożary to nagłe, niespodziewane traumy, które sprawiają, że nawet dorośli stają się bezradni, nie mówiąc już o dzieciach. Wypadki mogą być szczególnie przerażające dla dzieci, ponieważ nie wiedzą one, jak sobie pomóc.