Gestowi wyciągnięcia ramion nad głowę często towarzyszy ziewanie, tj. napinanie mięśni twarzy podczas otwierania ust. Towarzyszy mu głęboki, powolny wdech, po którym następuje szybki wydech.

Ziewanie i wyciąganie ramion mogą występować niezależnie, ale gdy występują razem, gest ten nazywany jest pandykulacja .

Pandykulacja to mimowolny gest, w którym osoba wyciąga jedno lub oba ramiona powyżej lub w bok głowy. Rozciąganie może być również odczuwalne w górnej części pleców.

Gest ten może być wykonywany w pozycji siedzącej lub stojącej. Palce mogą być splecione lub nie. Łokcie mogą być zgięte lub nie. Czasami osoba wykonująca ten gest wyciąga również szyję, unosząc podbródek i dotykając tylnej części szyi.

Wykonywany na stojąco gest powoduje falę napięcia i rozluźnienia w całym ciele, a osoba unosi na chwilę pięty.

Wyciąganiu ramion nad głowę i ziewaniu może czasami towarzyszyć krótkie zamknięcie oczu. Czasami tułów może być skręcony z boku na bok.

Wszystkie kręgowce są znane z tego, że pandykulują podobnie. Psy i koty robią to wiele razy dziennie. Konie, lwy, tygrysy, lamparty, ptaki, ryby, wszystkie to robią.

Pokazuje to, że pandykulacja jest ewolucyjnie starym zachowaniem, które zostało zachowane w nas od najwcześniejszych kręgowców.

Nawet ludzki płód wykonuje ten gest w łonie matki około 12 tygodnia po poczęciu.2

Należy pamiętać, że dobrowolne rozciąganie przed sesją treningową lub jogą nie jest pandykulacją. Pandykulacja jest mimowolna i kontrolowana przez starsze, bardziej instynktowne części mózgu.

Kiedy wyciągamy ręce nad głowę?

Gest ten może być wykonywany, gdy budzimy się rano i gdy mamy zamiar zasnąć. Ziewanie jest bardziej powszechne niż rozciąganie ramion, gdy masz zamiar zasnąć, a za chwilę dowiesz się dlaczego.

Zazwyczaj gest ten wykonywany jest po długim okresie bezczynności fizycznej, na przykład po długim siedzeniu w jednym miejscu.

Sen to oczywiście także długi okres braku aktywności fizycznej.

Dlaczego pandykulujemy - aspekt fizjologiczny

Kiedy śpisz lub siedzisz w jednym miejscu przez długi czas, twoje mięśnie przyzwyczajają się do braku ruchu. Rozciąganie to sposób organizmu na ponowne przygotowanie mięśni do ruchu. Wysyła kaskadę sygnałów do centrum kontroli mięśni w mózgu, odbudowując połączenia między obszarami kontroli sensorycznej i motorycznej.

Również u zwierząt zaobserwowano występowanie pandykulacji w okresach przejścia z niskiej do wysokiej aktywności.

Ten gest łagodzi wszelkie napięcia lub zwężenia mięśni, zmniejszając ryzyko bólu, urazów lub skurczów.

Psychologiczne przyczyny rozciągania się i ziewania

Możemy również rozciągać się i ziewać, aby złagodzić stres psychiczny. Rozciąganie jest przyjemne, a ludzie często czują się odświeżeni po sesji rozciągania i ziewania.

To, dlaczego dokładnie ziewamy, jest pewną tajemnicą, ale istnieje kilka dobrych wyjaśnień, które mają sens.

Wyjaśnienie, które ma największy sens, jest takie, że ziewanie pozwala mózgowi przejść ze stanu nieuwagi lub spoczynku (nie zwracanie uwagi) do stanu uwagi (bycie czujnym).3

Innymi słowy, ziewanie to sposób, w jaki mózg próbuje wrócić do trybu online. To próba zwrócenia uwagi po okresie nieuwagi.

Podczas gdy rozciąganie jest sposobem na obudzenie ciała, ziewanie jest sposobem na obudzenie mózgu. Kiedy musisz obudzić zarówno ciało, jak i mózg, możesz rozciągać się i ziewać.

To wyjaśnia, dlaczego ziewamy, gdy budzimy się rano. Próbujemy przywrócić nasz mózg do działania po długim okresie nieświadomości, abyśmy mogli zająć się naszym otoczeniem.

Wyjaśnia to również, dlaczego ziewamy, gdy mamy zamiar zasnąć.

Ziewanie przed snem jest sposobem na utrzymanie uwagi na wykonywanym zadaniu. Częstotliwość ziewania przed snem wzrasta, gdy odkładamy sen, aby się na czymś skupić.

Z jednej strony Twój mózg i ciało są zmęczone i chcą odpocząć, a z drugiej strony chcesz, aby Twój mózg skupił się na pracy lub nauce. Konflikt ten prowadzi do ciągłego ziewania - próby mózgu, aby utrzymać czujność, mimo że tego nie chcesz.

W końcu, gdy jesteśmy niezainteresowani, trudno jest zwracać uwagę. Ziewamy, gdy jesteśmy znudzeni, więc możemy siłą zwracać uwagę na to, na co nie chcemy zwracać uwagi.

Ziewanie i rozciąganie, mimo że często występują razem, mogą mieć różne przyczyny.

Powiedzmy, że przemawiasz na konferencji. Kiedy kończysz godzinną prezentację, zauważasz, że niektórzy słuchacze wyciągają ręce, inni ziewają, a jeszcze inni robią jedno i drugie.

Kuszące jest myślenie, że twoja przemowa była nudna, ale po przeczytaniu tego artykułu nie można tak łatwo wyciągać takich wniosków.

Rozciąganie, z lub bez ziewania, prawdopodobnie miało miejsce, ponieważ musieli siedzieć w jednym miejscu przez długi czas.

Ziewanie, zwłaszcza bez rozciągania się, może świadczyć o zmęczeniu psychicznym, senności lub znudzeniu.

Nuda jest więc tylko jedną z wielu możliwości.

Referencje

1. Fraser, A. F. (1989), Pandiculation: porównawcze zjawisko systematycznego rozciągania. Stosowana nauka o zachowaniu zwierząt , 23 (3), 263-268.
2. De Vries, J. I., Visser, G. H., & Prechtl, H. F. (1982). Pojawienie się zachowania płodu. I. Aspekty jakościowe. Wczesny rozwój człowieka , 7 (4), 301-322.
3. Walusinski, O. (2014). Jak ziewanie przełącza sieć trybu domyślnego na sieć uwagi poprzez aktywację przepływu płynu mózgowo-rdzeniowego. Anatomia kliniczna , 27 (2), 201-209.