Czy to prawda, że wszyscy jesteśmy tacy sami, czy też wszyscy jesteśmy różni? Ludzie wydają się spierać na ten temat bez końca. Rozważmy następujące scenariusze:

Mówi, że nie chce uwagi, ale czy spojrzałeś na jego twarz, kiedy został wywołany do przemówienia? Wyraźnie uwielbiał uwagę. Wszyscy kochamy uwagę. Wszyscy jesteśmy tacy sami.

Nie lubi, gdy ktoś ingeruje w jej życie osobiste. Inni mogą lubić, gdy pytasz ich o ich związki, ale ona bardzo się broni. Wszyscy jesteśmy różni.

Wielu ludzi o dobrych intencjach powie ci, że wszyscy jesteśmy wyjątkowi, że mamy swoje osobliwości i idiosynkrazje. To sprawia, że wierzysz, że nie ma dwóch takich samych osób, tak jak nie ma dwóch takich samych płatków śniegu.

Są też inni, którzy upierają się, że wszyscy jesteśmy tacy sami. Mówią ci, że wszyscy jesteśmy tacy sami.

Rezultatem jest dezorientacja: czy wszyscy jesteśmy tacy sami, czy nie?

Jestem pewien, że to zamieszanie musiało cię ogarnąć w pewnym momencie twojego życia. Być może wahałeś się między dwiema szkołami myślenia, w zależności od twoich ostatnich obserwacji.

Prawda, podobnie jak w przypadku wielu innych rzeczy, leży gdzieś pomiędzy, a nie na krańcach.

Wszyscy jesteśmy tacy sami, ale też różni

Obie szkoły myślenia są poprawne. Wszyscy jesteśmy tacy sami, ale też różnimy się od siebie.

Ludzie rodzą się z pewnymi zaprogramowanymi zachowaniami, które są częścią naszego dziedzictwa genetycznego. Są to zachowania, które wykazujemy tylko dlatego, że jesteśmy ludźmi.

Inny poziom wrodzonych zachowań ma związek z naszą płcią i hormonami płciowymi. Mężczyźni mają pewne sposoby zachowania, które różnią się od tego, jak zachowują się kobiety i odwrotnie.

Są to ustawienia domyślne, z którymi wszyscy się rodzimy, więc nikt nie rodzi się z czystym kontem.

Na przykład, wszyscy chcemy czuć się ważni, wyjątkowi i kochani. Wszyscy lubimy jedzenie i seks. Są to podstawowe ludzkie potrzeby, od których nikt nie może twierdzić, że jest wolny, chyba że się łudzi lub cierpi na poważne zaburzenia neurologiczne.

Ponadto wszyscy mamy podświadomy umysł, który działa w ten sam sposób u nas wszystkich. Chociaż przechowuje różne przekonania u różnych osób, interakcja z tymi przekonaniami odbywa się w ten sam sposób. Powoduje to podobne emocje i zachowania u ludzi.

Nie ma emocji, które odczuwa tylko kilka wybranych osób, ponieważ nasza podstawowa neurobiologia jest taka sama.

Samo to w dużej mierze umożliwiło badanie umysłu. Gdyby podświadomość każdego człowieka działała inaczej, nie wiedzielibyśmy o niej tego, co wiemy dzisiaj.

Istnieje również inna kategoria zachowań, znana jako zachowania wyuczone. Jak sama nazwa wskazuje, nie rodzimy się z tymi zachowaniami, ale uczymy się ich od naszego środowiska. To właśnie one sprawiają, że każdy z nas jest wyjątkowy.

Żadne dwie osoby nie są wychowywane w dokładnie takich samych okolicznościach, więc żadne dwie osoby nie mają takiego samego zestawu przekonań.

Nawet bliźnięta jednojajowe różnią się w swoich wyuczonych zachowaniach z powodu różnych doświadczeń życiowych, ale podstawowe aspekty ich osobowości (takie jak temperament) są mniej więcej takie same, ponieważ są one kontrolowane przez genetykę.

Chłopiec, który mówi, że nie chce uwagi, być może nigdy jej nie zyskał, więc wymyśla nowe kłamstwo: "Nie chcę uwagi", aby chronić swoje ego. Ale kiedy ją otrzymuje, zachowuje się jak większość ludzi.

Dziewczyna, która nie chce, aby inni wtrącali się w jej sprawy osobiste, może być osobą, której otoczenie sprawiło, że uwierzyła, że ingerencja innych może zaszkodzić jej związkowi. Może widziała, jak komuś się to przytrafiło, a może zdarzyło się to w jej poprzednim związku.

Wyuczone zachowania mogą przeważać nad wrodzonymi.

Kiedy otrzymujemy nowy telefon, ma on domyślne ustawienia fabryczne. Ludzie dostosowują ustawienia do własnych potrzeb i preferencji.

Ludzki umysł jest bardzo podobny do telefonu. Mamy pewne ustawienia domyślne i pewne ustawienia, które można dostosować. Pomyśl o aplikacjach jak o przekonaniach. Są one oparte na podstawowych ustawieniach, ale można je dodawać lub usuwać.

Możesz nawet zainstalować aplikację (z wirusem), która ingeruje w podstawowe ustawienia telefonu.

Podobnie, nasze środowisko może czasami programować nas przekonaniami, które zastępują nasze wrodzone programy genetyczne.

Weźmy za przykład ludzi, którzy nie chcą brać ślubu ani mieć dzieci.

Rozmnażanie ma fundamentalne znaczenie dla ewolucji i jesteśmy genetycznie zaprogramowani za pomocą wielu mechanizmów psychologicznych, aby zapewnić, że będziemy się rozmnażać.

Przyciągają nas potencjalni partnerzy, zakochujemy się w nich i przywiązujemy się do nich. Mamy instynkty rodzicielskie, które motywują nas do opieki nad naszymi młodymi.

Większość ludzi, z którymi się spotykamy, uważa posiadanie i wychowywanie dzieci za swój ostateczny cel w życiu.

A co z tymi, którzy nie chcą mieć dzieci? Nikt nie może zaprzeczyć, że tacy ludzie istnieją.

Jest mało prawdopodobne, aby ich zachowanie miało coś wspólnego z ich genetycznym zaprogramowaniem. W ich przypadku stało się tak, że ukształtowali pewne przekonania, które przeważyły nad ich pragnieniem rozmnażania się.

Nadal pociągają ich przedstawiciele płci przeciwnej. Nadal mają te same instynkty rodzicielskie, które mamy wszyscy. Jednak w ich umyśle korzyści płynące z braku reprodukcji przeważają nad korzyściami płynącymi z reprodukcji.

Niektórzy mogą nie chcieć mieć dzieci, ponieważ uważają, że planeta jest już przeludniona.

Niektórzy mogą nie chcieć brać ślubu, ponieważ są zbyt pasjonatami swojej pracy i nie chcą poświęcać czasu ani wysiłku na rodzicielstwo.

Niektórzy mogą nie chcieć mieć dzieci, ponieważ po prostu nie uważają tego za ważny cel w życiu.

Niektórzy mogą nie chcieć brać ślubu, ponieważ widzieli, jak dysfunkcyjne było małżeństwo ich rodziców. Nie chcą, aby to się powtórzyło.

Nasze wyewoluowane zachowania, które sprawiają, że wszyscy jesteśmy tacy sami, wynikają z wszechobecnych genetycznych impulsów nakłaniających nas do reprodukcji. Nie mamy wyboru, aby powstrzymać te impulsy.

Nie decydujemy się na to, by pociągała nas płeć przeciwna. Nie decydujemy się na to, by pragnąć towarzystwa intymnego partnera. Nie decydujemy się na to, by uważać dzieci za słodkie.

Jednak sam akt reprodukcji jest wyborem. Jeśli nabędziemy przekonania, które przekonują nas, że nieposiadanie dzieci jest lepsze niż ich posiadanie, przestaniemy działać zgodnie z naszymi impulsami. Ewolucja uczyniła nas na tyle inteligentnymi, że możemy oszukać siebie z własnego programowania.