လက်နှစ်ဖက်ကို ဦးခေါင်းအထက်တွင် ဆန့်တန်းထားသော ကိုယ်ဟန်အမူအရာသည် မကြာခဏဆိုသလို ဟားခြင်းဆိုလိုသည်မှာ ပါးစပ်ဖွင့်ထားစဉ် မျက်နှာကြွက်သားများကို ဆန့်ထုတ်ခြင်းဖြင့် မကြာခဏဆိုသလို ပါ၀င်သည်။ ပြင်းပြင်း ၊ နှေးကွေးသော ရှူသွင်းခြင်းဖြင့် ပါ၀င်ပြီး လျင်မြန်စွာ ရှူထုတ်လိုက်သည် ။

လက်နှစ်ဖက်ကို ငုံ့ခြင်းနှင့် ဆန့်တန်းခြင်းတို့သည် လွတ်လပ်စွာ ဖြစ်ပေါ်နိုင်သော်လည်း ၎င်းတို့ကို အတူတကွ ဖြစ်ပေါ်လာသောအခါတွင်၊ အမူအရာအား ပန်ကာ ဟုခေါ်သည်။

Pandiculation ဆိုသည်မှာ လူတစ်ဦးသည် လက်နှစ်ဖက်ကို အပေါ်မှ သို့မဟုတ် ၎င်းတို့၏ ဦးခေါင်းဘက်သို့ ဆန့်တန်းထားသည့် မလိုလားအပ်သော အမူအရာတစ်ခုဖြစ်သည်။ ဆန့်ဆန့်ကို အပေါ်ပိုင်း ကျောဘက်တွင်လည်း ခံစားနိုင်သည်။

ဤအမူအရာကို ထိုင်ခြင်း သို့မဟုတ် ရပ်ခြင်းတို့ ပြုလုပ်နိုင်သည်။ လက်ချောင်းများသည် ရောယှက်နေနိုင်သည် သို့မဟုတ် မယှက်နိုင်။ တံတောင်ဆစ်များသည် ကွေးနိုင်သည် သို့မဟုတ် မကွေးနိုင်ပါ။ တစ်ခါတစ်ရံတွင် ဤအမူအရာလုပ်သူသည် မေးစေ့ကိုမြှောက်ကာ လည်ပင်းနောက်ဘက်ကိုထိခြင်းဖြင့် လည်ပင်းကိုဆန့်လိုက်ပါမည်။

မတ်တပ်ရပ်ပြီးသောအခါ၊ အမူအရာသည် ခန္ဓာကိုယ်အနှံ့ တင်းမာမှုနှင့် ပြေလျော့စေသောလှိုင်းများကို ပေးပို့ပြီး လူသည် မော့ကြည့်လိုက်သည်။ သူတို့ရဲ့ ခြေဖနောင့်တွေကို ခဏလောက်ထားပါ။

လက်နှစ်ဖက်ကို ဦးခေါင်းထက်မှာ ဆန့်ထားပြီး မျက်လုံးကို ခဏမှိတ်ထားခြင်းဖြင့် တခါတရံ ဟင်းလင်းခြင်းကို တွဲနိုင်ပါတယ်။ တစ်ခါတရံတွင်၊ ခန္ဓာကိုယ်ကို ဘေးမှ လှည့်သွားနိုင်သည်။

ကျောရိုးရှိသတ္တဝါအားလုံးသည် အလားတူအလားသဏ္ဍာန်တူသည်ဟု သိကြသည်။ ခွေးတွေနဲ့ ကြောင်တွေက တစ်နေ့ကို အကြိမ်ပေါင်းများစွာ ပြုလုပ်ကြပါတယ်။ မြင်းများ၊ ခြင်္သေ့များ၊ ကျား၊ ကျားသစ်၊ ငှက်များ၊ ငါးများ အားလုံးသည် ၎င်းကို ပြုလုပ်ကြသည်။

ဤအရာသည် ကျွန်ုပ်တို့တွင် အစောဆုံးကတည်းက ဆင့်ကဲပြောင်းလဲလာခဲ့သည့် ဆင့်ကဲဖြစ်စဉ်တစ်ခုဖြစ်ကြောင်း ဤအရာက ဖော်ပြသည်။ကျောရိုးရှိသတ္တဝါများ။

လူသားကလေးများသည် ၎င်းကို မွေးရာပါပြုလုပ်သည်။ လူ့သန္ဓေသားသည်ပင် ကိုယ်ဝန်တည်ပြီးနောက် ၁၂ ပတ်ခန့်တွင် သားအိမ်အတွင်း၌ ဤအမူအရာကို ပြုလုပ်သည်။2

လေ့ကျင့်ခန်းမပြုလုပ်မီ သို့မဟုတ် ယောဂမကစားမီ စိတ်ဆန္ဒအလျောက် ဆန့်ထုတ်ခြင်းသည် တုန်လှုပ်ချောက်ချားခြင်းမဟုတ်ကြောင်း သတိပြုပါ။ Pandication ကို အလိုအလျောက်မဟုတ်ဘဲ သက်ကြီးရွယ်အို ဦးနှောက်၏ ဉာဏပိုင်းဆိုင်ရာ အစိတ်အပိုင်းများက ထိန်းချုပ်ထားသည်။

ကျွန်ုပ်တို့သည် ကျွန်ုပ်တို့၏လက်များကို ကျွန်ုပ်တို့၏ဦးခေါင်းထက်တွင် ဘယ်အချိန်ဆန့်ကြမည်နည်း။

မနက်အိပ်ရာနိုးသောအခါတွင် ဤအမူအရာသည် လုပ်ဆောင်နိုင်သည် အိပ်ခါနီးအချိန်။ အိပ်ခါနီးတွင် လက်များကို ဆန့်တန်းခြင်းထက် ဟင်းလင်းခြင်းသည် ပိုအဖြစ်များပြီး အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် ခဏတာအတွင်း သင်သိလာရပါလိမ့်မည်။

ပုံမှန်အားဖြင့်၊ ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာလှုပ်ရှားမှုများ ကြာရှည်ပြီးနောက် ဤအမူအရာသည် ပြီးသွားပါသည်။ ဥပမာအားဖြင့်၊ သင်သည် တစ်နေရာတည်းတွင် အကြာကြီးထိုင်ပြီးနောက် ၎င်းကို သင်ကိုယ်တိုင်လုပ်မိသွားနိုင်သည်။

အိပ်စက်ခြင်းသည်လည်း အချိန်အတော်ကြာ ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာလှုပ်ရှားမှုမရှိခြင်းလည်းဖြစ်သည်။

ကျွန်ုပ်တို့ဘာကြောင့် pandiculate? ဇီဝကမ္မရှုထောင့်

သင် တစ်နေရာတည်းတွင် အချိန်အကြာကြီး အိပ်စက်ခြင်း သို့မဟုတ် ထိုင်သည့်အခါတွင် သင့်ကြွက်သားများသည် လှုပ်မရှားဖြစ်လေ့ရှိသည်။ ဆန့်ထုတ်ခြင်းသည် သင့်ကြွက်သားများကို ပြန်လည်လှုပ်ရှားရန် အသင့်ဖြစ်စေရန် ခန္ဓာကိုယ်၏နည်းလမ်းဖြစ်သည်။ ၎င်းသည် အာရုံခံနှင့် မော်တာထိန်းချုပ်ရာနေရာများကြား ချိတ်ဆက်မှုများကို ဦးနှောက်၏ကြွက်သားထိန်းချုပ်ရေးဗဟိုသို့ အချက်ပြမှုတစ်ခုစီကို ပေးပို့သည်။

တိရိစ္ဆာန်များတွင်လည်း လှုပ်ရှားမှုနည်းသောကာလမှ မြင့်မားသောလှုပ်ရှားမှုအကူးအပြောင်းတွင် pandication ဖြစ်ပေါ်သည်ကို သတိပြုမိပါသည်။ .

ဤအမူအရာသည် ကြွက်သားများ တင်းကျပ်မှု သို့မဟုတ် တင်းကျပ်မှုများကို သက်သာစေပြီး ဖြစ်နိုင်ခြေကို လျှော့ချပေးသည်။နာကျင်ခြင်း၊ ထိခိုက်ဒဏ်ရာရခြင်း သို့မဟုတ် ကြွက်သားများကျုံ့ခြင်း။

ဆန့်ခြင်းနှင့် ဟင်းလင်းခြင်းအတွက် စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ အကြောင်းရင်းများ

စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ ဖိစီးမှုများကို သက်သာစေရန် ဆန့်ထုတ်ခြင်းနှင့် သမ်းခြင်းတို့ကိုလည်း ပြုလုပ်နိုင်ပါသည်။ ဆန့်ထုတ်ခြင်းသည် ကောင်းမွန်သည်ဟု ခံစားရပြီး လူများသည် မကြာခဏ ဆန့်ထုတ်လိုက်နှင့် ဟင်းလင်းပြင်လုပ်ပြီးနောက် လန်းဆန်းမှုကို ခံစားရလေ့ရှိသည်။

ကျွန်ုပ်တို့ သမ်းဝေရခြင်းမှာ လျှို့ဝှက်ဆန်းကြယ်မှုတစ်ခုဖြစ်သည်။ သို့တိုင်၊ အဓိပ္ပာယ်ရှိစေမည့် ကောင်းသောရှင်းလင်းချက်အချို့ရှိပါသည်။

အရှိဆုံးရှင်းပြချက်မှာ ဟင်းလင်းချက်ခြင်းသည် ဦးနှောက်အား မရည်ရွယ်ဘဲ သို့မဟုတ် အနားယူခြင်း (ဂရုမစိုက်ခြင်း) မှ အာရုံစူးစိုက်မှု (သတိရှိခြင်း) သို့ ပြောင်းလဲနိုင်စေခြင်းဖြစ်သည်၊ .3

တစ်နည်းအားဖြင့် ဟင်းခတ်ခြင်းသည် သင့်ဦးနှောက်သည် အွန်လိုင်းသို့ ပြန်သွားရန် ကြိုးစားသည့် နည်းလမ်းဖြစ်သည်။ အာရုံမစိုက်ဘဲ အချိန်တစ်ခုကြာပြီးနောက် အာရုံစိုက်ရန် ကြိုးပမ်းမှုတစ်ခုဖြစ်သည်။

ဆန့်ထုတ်ခြင်းသည် သင့်ခန္ဓာကိုယ်ကို နိုးကြားစေသည့်နည်းလမ်းဖြစ်သော်လည်း ဟင်းခတ်ခြင်းသည် သင့်ဦးနှောက်ကို နိုးကြားစေသည့်နည်းလမ်းတစ်ခုဖြစ်သည်။ သင့်ခန္ဓာကိုယ်နှင့် ဦးနှောက်နှစ်ခုစလုံးကို နိုးထရန် လိုအပ်သည့်အခါတွင် သင်သည် ဆန့်ထွက်နိုင်သလို သမ်းဝေသွားနိုင်ပါသည်။

မနက်အိပ်ရာနိုးချိန်တွင် ကျွန်ုပ်တို့ ဘာကြောင့် သမ်းဝေသည်ကို ရှင်းပြသည်။ ကျွန်ုပ်တို့သည် အချိန်အတော်ကြာ သတိလစ်မေ့မြောပြီးနောက် ကျွန်ုပ်တို့၏ ဦးနှောက်ကို အွန်လိုင်းသို့ ပြန်လည်ပို့ဆောင်ရန် ကြိုးစားနေပါသည်။

ကျွန်ုပ်တို့ အိပ်ခါနီးတွင် အဘယ်ကြောင့် သမ်းဝေသည်ကို ရှင်းပြပါသည်။

အိပ်ရာမဝင်မီ ဟင်းလင်းချက်ခြင်းသည် လက်ထဲတွင်ရှိသော အလုပ်အပေါ် အာရုံစူးစိုက်မှုကို ထိန်းသိမ်းရန် နည်းလမ်းတစ်ခုဖြစ်သည်။ တစ်ခုခုကို အာရုံစိုက်ဖို့ အိပ်ရေးပျက်တဲ့အခါ မအိပ်ခင် ဟင်းလင်းတဲ့အကြိမ်နှုန်းက တိုးလာပါတယ်။

တစ်ဖက်မှာ၊ သင့်ဦးနှောက်နဲ့ ခန္ဓာကိုယ်က ပင်ပန်းပြီး အနားယူလိုပါတယ်။ တစ်ဖက်က ဦးနှောက်ကို အာရုံစိုက်စေချင်တယ်။မင်းရဲ့အလုပ် ဒါမှမဟုတ် ကျောင်းတက်နေလား။ ပဋိပက္ခသည် အဆက်မပြတ် သမ်းဝေခြင်းကို ဖြစ်ပေါ်စေသည်- သင့်အား နိုးကြားနေစေရန် ဦးနှောက်၏ ကြိုးပမ်းမှု။

နောက်ဆုံးတွင် ကျွန်ုပ်တို့ စိတ်မဝင်စားသည့်အခါ၊ အာရုံစိုက်ရန် ခက်ခဲသည်။ ငြီးငွေ့လာတဲ့အခါ ညည်းတွားမိလို့ အာရုံမစိုက်ချင်တဲ့အရာကို အတင်းအာရုံစိုက်နိုင်ပါတယ်။

မကြာခဏဆိုသလို အတူတူဖြစ်ပေါ်နေပေမယ့် ကိုက်ခဲခြင်းနဲ့ ဆန့်ထုတ်ခြင်းတွေဟာ အကြောင်းရင်းအမျိုးမျိုးကြောင့် ဖြစ်နိုင်ပါတယ်။

ကွန်ဖရင့်မှာ ပြောနေသလား။ သင်၏ တစ်နာရီကြာ တင်ဆက်မှုကို ပြီးသောအခါတွင် ပရိသတ်အချို့သည် လက်ဆွဲဆန့်ကာ အချို့က သမ်းဝေကြပြီး အချို့မှာ နှစ်မျိုးလုံးလုပ်သည်ကို သတိပြုမိပါသည်။

သင်၏ စကားသည် ငြီးငွေ့ဖွယ်ကောင်းသည်ဟု ထင်မြင်မိသည်မှာ ဆွဲဆောင်မှုရှိပါသည်။ သို့သော်၊ ဤဆောင်းပါးကို ဖြတ်သန်းပြီးနောက်၊ သင်သည် ဤမျှလောက် လွယ်ကူစွာ ကောက်ချက်မချနိုင်ပါ။

တစ်နေရာတည်းတွင် အချိန်အကြာကြီး ထိုင်နေရသောကြောင့် ဇက်ကြောတက်ခြင်း၊ ဟင်းလင်းခြင်း သို့မဟုတ် မပါဘဲ ဖြစ်ကောင်းဖြစ်နိုင်သည်။

မဆန့်ဘဲ ဟင်းလင်း၊ အထူးသဖြင့် ဟင်းလင်းချက်ခြင်းသည် စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ ပင်ပန်းနွမ်းနယ်ခြင်း သို့မဟုတ် အိပ်ငိုက်ခြင်း သို့မဟုတ် ငြီးငွေ့ကြောင်း ပြသနိုင်သည်။

ထို့ကြောင့် ပျင်းခြင်းသည် လူများစွာထဲမှ ဖြစ်နိုင်ချေတစ်ခုမျှသာဖြစ်သည်။

ကိုးကားချက်များ

1. Fraser, A. F. (1989)။ Pandiculation: စနစ်တကျ ဆန့်ထုတ်ခြင်း၏ နှိုင်းယှဥ်မှုဖြစ်စဉ်။ Applied Animal Behavior Science , 23 (3), 263-268.
2. De Vries, J. I., Visser, G. H., & Prechtl, H. F. (1982)။ သန္ဓေသား၏ အပြုအမူ ပေါ်ပေါက်လာခြင်း။ I. အရည်အသွေးဆိုင်ရာရှုထောင့်။ လူသားအစောပိုင်းဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်မှု ၊ 7 (4)၊ 301-322။
3. Walusinski၊ O. (2014)။ ဟင်းလင်းပြင်ကို ဘယ်လိုပြောင်းမလဲ။cerebrospinal fluid စီးဆင်းမှုကို အသက်သွင်းခြင်းဖြင့် အာရုံစူးစိုက်မှုကွန်ရက်သို့ ပုံသေမုဒ်ကွန်ရက်။ လက်တွေ့ခန္ဓာဗေဒ ၊ 27 (2)၊ 201-209။