Dit artikel bespreekt de betekenis van het steile handgebaar - een gebaar dat vaak wordt waargenomen in professionele en andere gespreksomgevingen.

Voordat ik inga op hoe het steile handgebaar eruit ziet en wat het betekent, wil ik dat je je het volgende scenario voorstelt:

Je bent aan het schaken en hebt een cruciaal moment in het spel bereikt. Het is jouw beurt en je denkt erover om een zet te doen die je briljant vindt. Een zet die je een voorsprong zal geven op je tegenstander.

Je hebt er geen idee van dat deze zet eigenlijk een valstrik is die je tegenstander voor je heeft uitgezet. Zodra je je hand over het schaakstuk brengt dat je wilt verplaatsen, merk je dat je tegenstander een handgebaar maakt.

Helaas voor je rivaal en gelukkig voor jou, ken je de betekenis van dit handgebaar heel goed.

Je heroverweegt je zet, overdenkt de gevolgen en besluit hem niet te doen! Uiteindelijk realiseer je je dat het een valstrik was.

Je bent geen schaakgrootmeester, maar de eenvoudige kennis van een lichaamstaalgebaar gaf je net een voordeel op je tegenstander.

Het steile handgebaar

Het handgebaar dat je tegenstander in het bovenstaande scenario maakte, staat bekend als 'de torenspits'. Het wordt meestal zittend gedaan terwijl de persoon in gesprek is.

De persoon brengt zijn handen naar voren, waarbij de vingertoppen elkaar raken en een structuur vormen die lijkt op een 'kerktoren'.

Dit gebaar wordt gemaakt door mensen die zich zeker voelen over wat er aan de hand is. Het wordt meestal gedaan in een gesprek wanneer iemand zich zeker voelt over het onderwerp waarover hij praat.

Maar iemand die gewoon luistert naar een onderwerp waar hij goed in is, kan dit gebaar ook maken.

De boodschap van dit gebaar is dus "Ik ben een expert in wat ik zeg" of "Ik ben een expert in wat er gezegd wordt".

Het wordt ook vaak waargenomen in superieur-ondergeschikte relaties. Het wordt vaak gedaan door superieuren wanneer ze instructies of advies geven aan ondergeschikten.

Als iemand een vraag beantwoordt met het gebaar 'de torenspits', weet dan dat hij weet, of in ieder geval denkt te weten, waar hij het over heeft.

In het bovenstaande voorbeeld van een schaakspel, toen je je hand boven het schaakstuk plaatste dat je wilde verplaatsen, maakte je tegenstander meteen het steile handgebaar.

Hij heeft je non-verbaal verteld dat hij vertrouwen heeft in de stap die je gaat zetten. Dit maakte je achterdochtig en dus heb je je stap opnieuw overwogen en overwogen.

De subtiele torenspits

Er is nog een andere, subtielere variatie van dit gebaar die het meest wordt waargenomen tijdens gesprekken. De ene hand grijpt de andere van boven vast, zoals te zien is in de afbeelding hieronder:

Het wordt gedaan door iemand die zich zeker voelt over wat er aan de hand is, maar ook twijfels heeft in zijn achterhoofd.

Terwijl de conventionele steeple laat zien dat iemand zich zelfverzekerd voelt, laat de subtiele steeple zien dat iemand zich 'niet zo zelfverzekerd' voelt. Het grijpen in dit gebaar is een poging om de controle terug te krijgen die verloren is gegaan door de twijfels.

De verlaagde torenspits

Een andere variatie van het steile handgebaar is wanneer iemand zijn steile handen laat zakken om ze naar zijn buik te brengen. Gewoonlijk wordt het gebaar voor de borst gemaakt, met de ellebogen omhoog.

Wanneer de persoon zijn ellebogen naar beneden brengt, opent hij zijn bovenlichaam en houdt hij de torenspits in een lagere positie. Naast vertrouwen brengt dit gebaar een coöperatieve houding over.1

De torenspits en debatten

Kennis van de betekenis achter het steile handgebaar kan erg nuttig zijn bij het lesgeven, debatten, discussies en onderhandelingen.

Als een leraar of opvoeder dit gebaar maakt, laat hij het publiek bijvoorbeeld weten dat er iets doordachts wordt gezegd waarover moet worden nagedacht.2

Let er in debatten en discussies op wanneer mensen dit gebaar maken terwijl ze praten en noteer de bijbehorende punten en onderwerpen. Dit zijn hun sterke punten.

Het heeft geen zin om je moeite te verspillen door tegen deze punten in te gaan. Ze hebben deze punten waarschijnlijk onderbouwd met solide bewijzen, redenen en statistieken.

Als je je in plaats daarvan richt op de onderwerpen waar ze niet zo zeker van zijn en daar tegenin gaat, zullen je kansen om de overhand te krijgen toenemen.

Mensen zijn ook erg koppig over de dingen waar ze zeker van zijn. Dus als je iemand probeert te overtuigen tijdens een onderhandeling, kun je dergelijke onderwerpen vermijden en je richten op de onderwerpen waar ze onzeker over zijn.

Ik zeg niet dat je altijd Vermijd de onderwerpen waar de andere persoon zeker van is. Als iemand ruimdenkend is, zal hij nog steeds naar je luisteren, zelfs als hij een tegenovergestelde mening heeft. Maar de meeste mensen zijn verre van ruimdenkend.

Ze houden koppig vast aan hun mening. Dus als je van tevoren weet welke onderwerpen ze niet ter discussie willen stellen, kan dat je veel tijd en energie besparen.

Gebruik steepling spaarzaam

Het is een goed idee om dit gebaar te gebruiken om je zelfvertrouwen over te brengen. Niet alleen zal je publiek je zien als een zelfverzekerd persoon, maar ze zullen waarschijnlijk ook positieve gevoelens voor je ontwikkelen.3

Je moet dit gebaar echter niet te veel gebruiken, anders kan het onnatuurlijk en robotachtig overkomen. Als je te veel steilt, kunnen mensen denken dat je overmoedig en arrogant bent.4

De kracht van dit gebaar ligt in hoe het anderen laat denken dat je een expert of een attent persoon bent. Je kunt niet in elke situatie overal een expert in zijn.

Dus als je dit gebaar te vaak maakt, verliest het zijn waarde. De meeste mensen zullen zich ongemakkelijk voelen en je afdoen als nep of overmoedig. Terwijl maar weinig mensen met kennis van lichaamstaal je manipulatie kunnen doorzien.

Referenties:

1. White, J., & Gardner, J. (2013). De x-factor in de klas: de kracht van lichaamstaal en non-verbale communicatie in het onderwijs Routledge.
2. Hale, A. J., Freed, J., Ricotta, D., Farris, G., & Smith, C. C. (2017). Twaalf tips voor effectieve lichaamstaal voor medische opleiders. Docent geneeskunde , 39 (9), 914-919.
3. Talley, L., & Temple, S. R. (2018). Silent Hands: A Leader's Ability to Create Nonverbal Immediacy. Tijdschrift voor sociale, gedrags- en gezondheidswetenschappen , 12 (1), 9.
4. Sonneborn, L. (2011). Non-verbale communicatie: de kunst van lichaamstaal De Rosen Publishing Group, Inc.