Aby zrozumieć, co powoduje faworyzowanie rodziców, przyjrzyjmy się dwóm hipotetycznym scenariuszom:

Scenariusz 1

Jenny zawsze czuła, że rodzice faworyzują jej młodszą siostrę. Wiedziała, że nie jest to spowodowane czynnikiem wieku, ponieważ była tylko kilka miesięcy starsza od swojej siostry. Ponadto była bardziej pracowita, ucząca się, spokojna i pomocna niż jej młodsza siostra.

To nie miało sensu, że jej rodzice poświęcali więcej uwagi jej młodszej siostrze, która nie miała prawie żadnych dobrych cech osobowości.

Scenariusz 2

Z tego samego powodu rodzice Aruna wydawali się preferować jego starszego brata, ale wręcz przeciwnie, było dla niego całkiem jasne, dlaczego. Jego starszy brat odniósł znacznie większy sukces niż on.

Arun często spotykał się z krytyką ze strony swoich rodziców, którzy namawiali go do poważnego traktowania swojej kariery i życia. Porównywali go do starszego brata, mówiąc takie rzeczy, jak: "Dlaczego nie możesz być taki jak on?" "Jesteś taką hańbą dla naszej rodziny".

Przyczyny faworyzowania przez rodziców

Chociaż wielu chciałoby wierzyć, że jest inaczej, faworyzowanie rodziców istnieje. Głównym powodem jest to, że rodzicielstwo samo w sobie jest kosztowną sprawą.

Za każdym razem, gdy robimy coś, co pociąga za sobą ogromne koszty, musimy upewnić się, że korzyści, które osiągamy, przewyższają je. Weźmy przykład firmy. Firma zdecyduje się na zapewnienie specjalistycznych kosztownych szkoleń swoim pracownikom tylko wtedy, gdy wie, że przyniesie to organizacji większe zyski.

Wydawanie ogromnej ilości pieniędzy na szkolenie pracowników, którzy nie przynoszą oczekiwanych rezultatów, to pieniądze, które idą w błoto. Musi być większy zwrot z inwestycji za tak wysoką cenę.

Podobnie, rodzice oczekują zwrotu z inwestycji od swoich dzieci, ale jest pewien haczyk - chcą przede wszystkim sukcesu reprodukcyjnego (pomyślnego przekazania swoich genów następnemu pokoleniu).

Mówiąc w kategoriach biologii, potomstwo jest w zasadzie nośnikiem genów rodziców. Jeśli potomstwo robi to, co powinno (przekazuje geny rodziców) bez kłopotów, to rodzice odniosą korzyści z inwestycji w swoje potomstwo na całe życie.

Ma więc sens, że rodzice uważają te dzieci, które prawdopodobnie przyczynią się do sukcesu reprodukcyjnego ich genów, za swoje ulubione dziecko i naciskają na te, które nie zmieniają swoich zachowań, aby ich szanse na sukces reprodukcyjny również wzrosły.

Młodsza siostra Jenny (Scena 1) była od niej piękniejsza, więc miała większe szanse na sukces reprodukcyjny niż ona, przynajmniej w nieświadomym postrzeganiu jej rodziców.

Mama Jenny namawiała ją do odwiedzania salonów i salonów kosmetycznych, aby zachęcić ją do poprawy wyglądu. Jej matka nienawidziła faktu, że Jenny nie dbała o siebie, i to z dobrych powodów ewolucyjnych (zobacz Co mężczyźni uważają za atrakcyjne w kobietach).

Z drugiej strony, gromadzenie zasobów jest kluczowym wyznacznikiem sukcesu reprodukcyjnego u mężczyzn, więc zamiast nękać go, by zmienił swój wygląd, rodzice Aruna chcieli, aby poważnie potraktował swoją karierę. Faworyzowali swojego starszego syna, ponieważ prawdopodobnie przyniesie on dobry reprodukcyjny zwrot z ich rodzicielskiej inwestycji.

Dlaczego pasierbowie bywają palantami?

Powszechnie wiadomo, że rodzice biologiczni zazwyczaj zapewniają więcej miłości, opieki i uczucia niż rodzice zastępczy. Dziecko wychowywane przez przybranych rodziców jest bardziej narażone na przemoc fizyczną i emocjonalną.

Jak wspomniałem wcześniej, rodzicielstwo jest kosztowne. Nie tylko pod względem zainwestowanych zasobów, ale także pod względem czasu i energii poświęconej na wychowywanie dzieci. Nie ma ewolucyjnego sensu wychowywanie potomstwa, które nie nosi twoich genów. Jeśli inwestujesz w takie potomstwo, ponosisz niepotrzebne koszty.

Tak więc, aby zmotywować pasierbów do unikania inwestowania w genetycznie niespokrewnione dzieci, ewolucja zaprogramowała ich na niechęć do pasierbów, a ta niechęć często objawia się w brzydki sposób w postaci fizycznego i emocjonalnego znęcania się.

Oczywiście nie oznacza to, że wszystko rodzice są agresywni, po prostu szanse na to, że będą palantami są większe; chyba że jakieś inne przekonanie lub potrzeba zastąpi tę ewolucyjną tendencję.

Tajemnica adopcji

Załóżmy, że pewna para nie była w stanie mieć własnych dzieci i zdecydowała się na adopcję. Kochali swoje adoptowane dziecko i troszczyli się o nie tak samo, jak jego biologiczni rodzice. Jak teoria ewolucji wyjaśnia takie zachowanie?

Zależy to od konkretnego przypadku, który można rozważyć. Ale najprostszym wyjaśnieniem może być to, że "nasze ewolucyjne zachowania nie są ustalone w kamieniu". Osoba może w ciągu swojego życia nabyć przekonania, które sprawią, że będzie działać wbrew temu, czego wymaga jej ewolucyjne programowanie.

Jesteśmy produktem zarówno naszego genetycznego zaprogramowania, jak i przeszłych doświadczeń życiowych. Istnieje wiele sił walczących ze sobą w naszej psychice, aby wytworzyć pojedynczy wynik behawioralny.

Ważną rzeczą do zapamiętania jest jednak to, że bez względu na to, jakie jest zachowanie, ekonomiczna zasada kosztów i korzyści nadal obowiązuje, tj. osoba wykona dane zachowanie tylko wtedy, gdy postrzegana korzyść przewyższa postrzegany koszt.

Może się zdarzyć, że para wspomniana powyżej, adoptując dziecko, próbuje uratować swój związek. Ponieważ wiadomość o niemożności posiadania dzieci może być niepokojąca i obciążać związek, para może adoptować i udawać, że ma dziecko.

To nie tylko ratuje związek, ale także podtrzymuje nadzieję, że jeśli nadal będą się starać, pewnego dnia mogą mieć własne dzieci.

Ponieważ rodzicielstwo jest kosztowne, jesteśmy zaprogramowani na czerpanie z niego przyjemności, aby zrównoważyć koszty. Rodzice odczuwają głęboką satysfakcję i zadowolenie, gdy opiekują się swoimi dziećmi. Być może rodzice, którzy adoptują, przede wszystkim zaspokajają tę zaprogramowaną potrzebę satysfakcji i zadowolenia.

Twierdzenie, że rodzice, którzy adoptują, naruszają zasady teorii ewolucji, jest jak twierdzenie, że uprawianie seksu ze środkami antykoncepcyjnymi jest sprzeczne z faktem, że seks ma biologiczną funkcję przekazywania genów.

My, ludzie, jesteśmy wystarczająco zaawansowani poznawczo, aby podjąć decyzję o włamaniu się do tej funkcji, aby po prostu przejść do części uczuciowej. W tym przypadku przyjemność.