تصور کنید در یک اتاق با شخصی صحبت می کنید. طرف مقابل به خاطر چیزی که شما می گویید عصبانی می شود.

از کجا می دانید؟

به نگاه خشمگینانه‌ای که به شما می‌کنند، سوراخ‌های بینی باز شده و مشت‌های گره کرده‌شان توجه می‌کنید. آنها برای مدتی اخم می کنند و بدون اینکه چیزی بگویند از اتاق بیرون می آیند و در را پشت سر خود می کوبند.

شما دقیقاً می دانید چه اتفاقی افتاده است. میدونی که از حرفت آزرده خاطر شدند. شما واقعیت شرایط را می پذیرید. شما به خاطر عصبانی شدن از دست آنها عصبانی نمی شوید.

در مکالمات تلفنی که به سیگنال های غیرکلامی دسترسی ندارید، اوضاع کمی پیچیده می شود. اگر کسی تلفن را به شما قطع کند - نسخه تلفنی هجوم به اتاق - احتمالاً مطمئن نیستید که چه اتفاقی افتاده است.

چه چیزی آنها را تحریک کرد؟

آیا آنها عصبانی شدند؟

یا فقط عجله داشتند؟

چرا قطع کردن تلفن با کسی بی احترامی است

همه انسانها نیاز اساسی به دیده شدن، شنیده شدن و تایید شدن دارند. وقتی دیگران حضور ما را تصدیق می کنند و به ما گوش می دهند، وجود ما را تایید می کنند و به ما احساس خوب و مهم می دهند.

برعکس آن نیز صادق است.

وقتی احساس می کنیم دیده نشده، شنیده نشده و بی اعتبار می شویم، احساس بد و بی اهمیتی به ما می دهد. این باعث می‌شود که ما احساس بی‌احترامی کنیم.

به همین دلیل است که قطع کردن ناگهانی تلفن یک نفر فوق‌العاده بی‌ادبانه و بی‌احترامی است. وقتی این کار را انجام می دهید، در حال برقراری ارتباط هستید:

«من به اندازه کافی برای شما احترام قائل نیستمبه شما گوش می‌دهم."

چرا کسی به اندازه کسی که تلفن را قطع می‌کند از اتاق بیرون می‌آید، دردناک نیست؟

در مثال اتاقی که در بالا آوردم، می‌توانید دلیل این کار را مشخص کنید. باعث شد. با تشکر از سیگنال های غیر کلامی. مشخص کردن دلیل از این طریق به شما کمک می کند خود را از موقعیت دور کنید. این به شما اجازه می‌دهد تا چیزها را شخصی نگیرید.

یک شکاف قصدی اغلب در غیاب سیگنال‌های غیرکلامی ایجاد می‌شود. شما مطمئن نیستید که قصد طرف مقابل در پشت رفتار او چه بوده است. شما در مورد دلیل آنها برای قطع کردن تلفن مطمئن نیستید.

در چنین موقعیت های اجتماعی نامطمئن، احتمال بیشتری وجود دارد که مسائل را شخصی بگیرید:

«آنها عمداً تلفن را قطع کردند تا به من صدمه بزنند. "

ممکن است درست باشد، اما اگر طرف مقابل چنین قصدی نداشته باشد، مثبت کاذب است.

نیت کلیدی است

شما ممکن است به دلیل شکاف قصد آسیب دیده باشید. و انتساب نادرست ایجاد شده در مکالمات تلفنی. اما به محض اینکه متوجه نیت غیر مخرب آنها شدید، می توانید دیگر احساس بدی نداشته باشید.

به عنوان مثال، اگر کسی تلفن شما را قطع کرد، می توانید دفعه بعد که با او صحبت می کنید به سادگی از او بپرسید که چرا این کار را انجام داده است. اگر چیزی مانند «عجله داشتم» یا «سیگنال من خراب شد» بگویند، از پس آن برمی‌آیید.

وقتی با شخصی صحبت می‌کنید، و باید تلفن را قطع کنید یا در تماس دیگری شرکت کنید. ، همیشه بهتر است هشدار دهید که مکالمه را ترک خواهید کرد. یک «خداحافظ» یا «من صحبت خواهم کرد».برای شما بعدا” می تواند تفاوت بزرگی ایجاد کند. این هشدارها باعث نمی شود طرف مقابل احساس کند که او را در غبار رها کرده اید.

همه چیز در مورد پویایی قدرت است

اکنون اجازه دهید در مورد چیزهای شاداب صحبت کنیم: موقعیت هایی که در آن شخصی عمدا آویزان می شود بر شماست.

چرا مردم این کار را انجام می دهند؟

آنها این کار را انجام می دهند تا احساس قدرت کنند. وقتی مکالمه را کنترل می کنید، احساس قدرت بیشتری می کنید. پایان دادن ناگهانی مکالمه راهی برای کنترل مکالمه است. این راهی است برای اعمال قدرت بر طرف مقابل و ایجاد احساس ناتوانی و بی ارزشی در او.

شخصی که تلفن را قطع می کند به طور موقت قدرت می گیرد و قربانی احساس می کند شنیده نشده، بی اهمیت است، فاصله گرفته، شکست خورده و رها شده است. .

همه ما به طور غریزی می دانیم که چقدر برای افراد مهم است که احساس کنند مهم هستند. بنابراین، وقتی به آنها احساس بی اهمیتی می‌دهیم، به آنها ضربه می‌زنیم که به دردشان می‌خورد.

هر موقعیتی متفاوت است. برای درک اینکه چرا کسی تلفن شما را قطع کرده است، باید به زمینه آن موقعیت نگاه کنید.

افراد معمولاً زمانی سعی می‌کنند قدرت را به دست آورند که احساس ناتوانی کنند.

بگویید که دارید با شریک زندگی‌تان بحث می‌کنید، و چیزی می‌گویید که آنها پاسخی برای آن ندارند. وقتی نمی توانند با یک پاسخ به شما پاسخ دهند، احساس ناتوانی می کنند. آنها احساس می کنند که شما برنده شده اید.

آنها برای به دست آوردن مجدد قدرت چه می کنند؟

آنها تلفن را قطع می کنند.

نابالغ. من می دانم.

و وقتی شما را اذیت می کند که آنها تلفن را قطع کرده اند، آنها را مهر و موم می کنندپیروزی.

تعادل مجدد قدرت

قطع کردن عمدی تلفن به کسی چیزی جز تلاش برای به دست آوردن مجدد قدرت نیست. سوالی که باید در چنین مواقعی از خود بپرسید این است:

"من چه کار کردم که آنها احساس ناتوانی کنند؟"

اگر تنها کاری که انجام دادید این بود که دیدگاه دیگری را به اشتراک بگذارید، این رفتار مشکل آنهاست. . آنها نمی توانند اختلافات را مدیریت کنند.

اما اگر کاری برای آسیب رساندن به آنها انجام دادید، تعجب نکنید اگر سعی کردند قدرت را دوباره به دست آورند.

به عنوان مثال، اگر بحث از کنترل خارج شد و شما شروع به توهین به آنها می کنید، قطع کردن تلفن ممکن است نه تنها راهی برای آنها برای به دست آوردن مجدد قدرت بلکه برای به دست آوردن آرامش روانی نیز باشد.

وقتی کسی تلفن شما را قطع کرد چه باید کرد

اگر آنها کسی هستند که برای شما مهم نیست، دوباره تماس آنها را نگیرید. شما می خواهید از گفتن اینکه رفتار آنها چه احساسی در شما ایجاد می کند به این افراد خودداری کنید زیرا آنها به سادگی اهمیتی نمی دهند. اگر این کار را انجام دهید، به آن‌ها این رضایت را می‌دهید که می‌توانند بر شما غلبه کنند.

وقتی صحبت از افرادی می‌شود که به شما اهمیت می‌دهند، ممکن است بخواهید برای مدتی از صحبت کردن با آنها اجتناب کنید. این به آنها فضایی می دهد تا متوجه اشتباه خود شوند. این به آنها می‌آموزد که نمی‌توانند این رفتار را کنار بگذارند و از شما انتظار داشته باشند که با آنها عادی باشید.

اگر آنها مالکیت خود را ندارند، کاری که می‌توانید انجام دهید مقابله با آنها است. به آنها بگویید که چگونه رفتار آنها باعث شده است که شما احساس بی احترامی کنید به شیوه ای غیر تهدیدآمیز. اگر به شما اهمیت می دهند، عذرخواهی خواهند کردو تمام تلاش خود را برای تکرار نکردن این رفتار انجام دهند.

قبل از اینکه تلفن شما را قطع کنم

اگر این رفتار به ندرت رخ می دهد، احتمالاً غیرعمدی است و باید سعی کنید عصبانی نشوید. از آنها بپرسید چرا با لحنی آرام و خنثی تلفن شما را قطع کردند.

اگر این رفتار به طور مرتب رخ می دهد، می تواند به برخی مسائل عمیق تر اشاره کند. به احتمال زیاد، اتفاقی که در گذشته برای آنها افتاده است باعث می شود که آنها مرتباً احساس ناتوانی کنند. آن‌ها سعی می‌کنند با آسیب‌دیدگی‌شان با شما مقابله کنند.

شاید والدینشان اغلب در مکالمات آنها را قطع می‌کنند، و اکنون آنها این رفتار را الگوبرداری می‌کنند.

شاید آنها از انجام هر کاری که می‌خواستند فرار کرده‌اند، بنابراین نسبت به اعمال خود احساس مسئولیت نمی‌کنند.

دلیل هر چه باشد، همیشه می‌توانید از طریق ارتباط آنها را از رفتار خود آگاه کنید و ببینید جایی که می توانید از آنجا بروید.