Abraham Maslow, een humanistisch psycholoog, rangschikte de verschillende soorten behoeften in een hiërarchie. Humanistische psychologen geloofden in humanisme, een benadering die ervan uitging dat mensen van nature goede kwaliteiten hebben en het potentieel om grootsheid te bereiken.

Maslow presenteerde zijn theorie in de eerste helft van de 20e eeuw, in een tijd waarin psychodynamische en behavioristische benaderingen het gebied van de psychologie domineerden.

Deze benaderingen richtten zich intensief op de problemen van menselijk gedrag. De humanistische benadering daarentegen gaf mensen een pauze van de pathologieën van menselijk gedrag door de aandacht te richten op positieve groei.

Het begrijpen van de soorten behoeften die we hebben ligt aan de basis van het begrijpen van menselijk gedrag. De behoeftehiërarchie van Maslow bood een kader dat mensen gemakkelijk konden begrijpen en waarmee ze zich konden identificeren. Dat en de eenvoud van de theorie zijn misschien de redenen waarom ze nog steeds zo populair is.

De meeste mensen die je kent zijn er waarschijnlijk wel vaag mee bekend en sommigen hebben misschien zelfs een aardig idee waar het over gaat.

Soorten behoeften in de theorie van Maslow

Menselijk gedrag wordt gemotiveerd door verschillende soorten behoeften. Maslow identificeerde deze behoeften en rangschikte ze in een hiërarchie. Wanneer de behoeften op een lager niveau in de hiërarchie voldoende worden bevredigd door een individu, komen de behoeften op een hoger niveau naar boven en probeert het individu aan deze behoeften te voldoen.1

1. Fysiologische behoeften

Deze behoeften werden door Maslow onderaan zijn hiërarchie geplaatst en hebben te maken met de basisbehoeften van overleving en voortplanting. Deze behoeften omvatten de behoeften van het lichaam zoals lucht, water, voedsel, slaap, onderdak, kleding en seks.

Zonder veel van deze behoeften wordt het lichaam ziek of sterft het. Als je geen lucht hebt om in te ademen, water om te drinken of voedsel om te eten, kun je er niet aan denken om iets anders te doen.

2. Veiligheidsbehoeften

Als aan onze overlevingsbehoeften is voldaan, proberen we ervoor te zorgen dat we ons in een veilige omgeving bevinden. Deze veiligheidsbehoeften variëren van fysieke veiligheid zoals niet in een brandend huis wonen, geen ongeluk krijgen, etc. tot emotionele veiligheid zoals niet rondhangen in omgevingen die giftig zijn voor onze emotionele gezondheid.

Bovendien omvat dit niveau behoeften zoals financiële veiligheid en veiligheid van het gezin. Als je je niet veilig voelt in je omgeving, vind je het moeilijk om je op iets anders te concentreren (bijvoorbeeld op je studie).

Omdat ik het grootste deel van mijn leven in een politiek verstoord gebied heb gewoond, heb ik dit uit de eerste hand ervaren. Je geest schakelt over op de alarmmodus. Het maakt je hyperwaakzaam en motiveert je om prioriteit te geven aan je veiligheid door je mentale middelen toe te wijzen aan de dreiging.

Je raakt gefocust op het vermijden van bedreigingen en vindt het moeilijk om je op iets anders te concentreren.

3. Sociale behoeften

Zodra aan je fysiologische en sociale behoeften is voldaan, kun je je sociale behoeften bevredigen, zoals de behoefte aan saamhorigheid, liefde, zorg en vriendschap. Mensen zijn sociale dieren met sociale behoeften. Het is niet genoeg voor ons om alleen maar te leven en vrij te zijn van gevaar. We willen ook liefde en gezelschap.

4. Behoeften aan waardering

We willen er niet alleen bijhoren en geliefd zijn bij andere mensen, we willen ook dat ze ons respecteren en bewonderen. Dit zijn externe achtingbehoeften waaraan andere mensen voor ons voldoen. We willen dat ze ons status, macht en erkenning geven.

Een andere categorie van waardebehoeften is intern. We willen dat we zelf ook gerespecteerd en bewonderd worden. Dit is waar eigenwaarde, zelfrespect en zelfvertrouwen om de hoek komen kijken.

5. Zelfrealisatie

Wanneer aan alle andere behoeften in de hiërarchie is voldaan, richten we ons op de hoogste behoefte van allemaal - de behoefte aan zelfverwerkelijking. Een zelfverwerkelijkt individu is iemand die alles is geworden wat hij kan zijn. Hij heeft zijn volledige potentieel in het leven bereikt.

Zelfgeactualiseerde mensen hebben een verlangen naar groei en tevredenheid. Ze zijn voortdurend op zoek naar groei, kennis en creativiteit.

Zelfverwerkelijking is een subjectief concept, wat betekent dat het voor persoon A iets anders kan zijn dan voor persoon B. Iemand kan zichzelf verwerkelijken door de beste muzikant te worden, terwijl een ander zichzelf verwerkelijkt door een geweldige ouder te worden.

Hieronder volgen enkele van de belangrijkste kenmerken van zelfgeactualiseerde mensen:

• Ze zijn realiteitsgericht Dit betekent dat ze waarheid van onwaarheid kunnen onderscheiden.
• Ze zijn probleemgericht Dit betekent dat ze problemen zien als uitdagingen die overwonnen moeten worden.
• Ze genieten van autonomie en verkiezen de kapitein van hun levensschip te zijn.
• Ze verzetten zich tegen inculturatie Dit betekent dat ze niet beïnvloed worden door hun cultuur. Ze zijn vaak non-conformistisch.
• Ze hebben een niet-vijandig gevoel voor humor. Hun grappen gaan over zichzelf of over de menselijke conditie. Ze maken geen grappen over anderen.
• Ze accepteren zichzelf en anderen als wie ze zijn.
• Ze hebben een frisheid van waardering Een vermogen om gewone dingen met verwondering te zien.

Tekorten en groeibehoeften

Alle behoeften behalve zelfverwerkelijking zijn deficiëntiebehoeften omdat ze ontstaan als gevolg van een tekort aan iets. Een tekort aan water doet je drinken, een tekort aan voedsel doet je eten en een gebrek aan veiligheid dwingt je om maatregelen te nemen om veiliger te zijn.

Op dezelfde manier motiveert een tekort aan liefde en saamhorigheid je om deze dingen te zoeken en motiveert een tekort aan bewondering en eigenwaarde je om bewondering te krijgen en eigenwaarde op te bouwen.

Integendeel, de behoefte aan zelfverwerkelijking is een behoefte aan groei omdat het voortkomt uit een behoefte om te groeien en niet uit een tekort aan iets. Groei voedt meer groei en zelfverwerkelijkte individuen vinden zichzelf niet in staat om volledig te voldoen aan hun behoefte om het beste te zijn wat ze kunnen zijn. Ze verleggen altijd de grenzen van wat ze denken dat voor hen mogelijk is.

Tekortkomingen van de theorie

Maslow stelde oorspronkelijk dat behoeften op een lager niveau eerst bevredigd moeten worden voordat er een behoefte op een hoger niveau kan ontstaan. We kunnen veel voorbeelden bedenken waarbij dit niet noodzakelijkerwijs het geval is.

Veel mensen in ontwikkelingslanden, ook al zijn ze arm en sterven ze van de honger, zijn in staat om hun sociale behoeften te vervullen. De stereotype hongerende kunstenaar is een ander voorbeeld van iemand die zelfgeactualiseerd is (de beste kunstenaar die hij kan zijn) maar niet kan voldoen aan de basisbehoefte aan voedsel.

Maslow wijzigde later zijn werk en wees erop dat de hiërarchie niet star is en dat de volgorde waarin deze behoeften worden bevredigd niet altijd de standaard progressie volgt.2

Een ander probleem dat wetenschappers hebben met de theorie is dat het moeilijk is om het empirisch te testen. Zelfactualisatie is een subjectief concept dat niet gemeten kan worden. Het is ook moeilijk om te meten hoe vervuld iemand zich voelt op een bepaald niveau en op welk punt ze beginnen te voldoen aan de volgende hogere behoefte.

Ook houdt de theorie geen rekening met individuele behoeften. Er wordt alleen gesproken over universele menselijke behoeften die culturen overstijgen.3

Menselijke behoeften worden ook gevormd door ervaringen uit het verleden. De behoeftehiërarchie van Maslow houdt geen rekening met die belangrijke factor.

Ondanks deze beperkingen is de theorie van Maslow krachtig en het feit dat deze bij zoveel mensen aanslaat, spreekt boekdelen over de relevantie ervan.

Behoeften op een lager niveau zijn dwingender

De oorspronkelijke theorie van Maslow stelde dat hoe lager de behoefte in de hiërarchie staat, hoe dominanter die behoefte is. Dat wil zeggen, als er meerdere behoeften in een persoon actief zijn, zullen de lagere behoeften het meest dwingend zijn.

Dit betekent natuurlijk niet dat de persoon altijd zal kiezen voor de behoefte van een lager niveau. Het is gewoon zo dat deze behoeften een sterkere druk uitoefenen op het individu dan andere behoeften.

Als iemand bijvoorbeeld honger heeft en ook wil socializen, zal de druk van de honger groter zijn dan de druk om te socializen. Het kan zijn dat ze uiteindelijk eten of socializen of beide (eten met andere mensen).

Als mensen gestrest zijn, hebben ze de neiging om terug te vallen op behoeften van een lager niveau. Dit suggereert dat de behoeften van een lager niveau de basis vormen waarop de behoeften van een hoger niveau rusten.

Hiërarchie van behoeften in het licht van evolutie

De behoeftenhiërarchie van Maslow moet worden gezien als een hiërarchie van de sterkte van universele menselijke behoeften. De behoeften op een lager niveau zijn het sterkst omdat ze een directe invloed hebben op onze overleving en voortplanting. Naarmate we hoger in de piramide komen, hebben de behoeften steeds minder directe invloed op onze overleving en voortplanting.

De behoeftehiërarchie van Maslow is ook een weerspiegeling van de evolutie van menselijke behoeften. We delen fysiologische behoeften en veiligheidsbehoeften met bijna elk ander organisme.

Als je met je voeten in de buurt van een kakkerlak tikt, rent hij in veiligheid. Hij heeft behoefte aan overleving en veiligheid. Maar de kakkerlak geeft er waarschijnlijk niet om de bewondering en het respect van andere kakkerlakken te krijgen. Hij probeert toch zeker niet de beste kakkerlak te zijn die hij kan zijn.

We delen onze sociale behoeften met andere sociale zoogdieren en zelfs enkele van onze behoeften op het gebied van achting. Veel zoogdieren hebben dominantiehiërarchieën waarbij de dominante leiders als het ware 'gerespecteerd' worden. Maar zelfverwerkelijking lijkt een uniek menselijke behoefte te zijn.

De hersengebieden die mensen in staat stellen tot zelfactualisatie zijn waarschijnlijk de meest recente producten van de evolutie van het menselijk brein.

De behoefte aan zelfverwerkelijking stelt sommige mensen in staat om behoeften op een lager niveau, zoals eten, op te geven. Evolutie heeft de menselijke geest in staat gesteld om te beslissen dat vioolspelen voor de rest van je leven belangrijker is dan eten of voortplanten.

Andere dieren hebben niet de cognitieve luxe om zo'n geavanceerde beslissing te nemen. In elk geval zijn de gevallen van mensen die afzien van voedsel en voortplanting voor zelfverwezenlijking zeldzaam. Ze zijn beroemd juist omdat ze zeldzaam zijn.

Mensen herinneren zich dat Newton nooit trouwde of dat Van Gogh zijn hele leven in armoede leefde omdat het hen verbaast hoe sommige mensen hun behoeften op een lager niveau kunnen opgeven voor zelfactualisatie.

Hoe dan ook, het is waarschijnlijker dat mensen die zelfactualiseren indirect een groot reproductief succes hebben omdat zelfgeactualiseerde individuen, door hun volledige potentieel te bereiken, bijdragen aan hun samenleving die hen terugbetaalt. Ze krijgen ook respect en bewondering van andere mensen die graag met hen omgaan. Dit vergroot hun kans op het aantrekken van een geschikte partner.

Zelf-actualisatie is daarom misschien wel het grootste geschenk van de evolutie aan de reproductieve fitheid van mensen en, in sommige gevallen, haar grootste vloek.

Implicaties van Maslows theorie voor geluk

Niets verklaart geluk beter dan de behoeftenhiërarchie van Maslow. Geluk vloeit voort uit de vervulling van behoeften. Volgens de theorie van Maslow zou een zelfgeactualiseerd persoon die alle behoeften op een lager niveau voldoende heeft bevredigd, ultiem geluk moeten ervaren.

De echte wereld is echter niet zo ideaal en slechts heel weinig mensen zijn in staat om deze staat te bereiken. Volgens Maslow zelf bereikt slechts 2% van de menselijke bevolking deze staat.

Het probleem is dat wij mensen beperkte tijd, energie en middelen hebben en dat we te veel behoeften hebben om te bevredigen.

Het resultaat is dat we in een bepaald tijdsbestek niet aan al onze belangrijke behoeften kunnen voldoen. Toon me een ongelukkig persoon en ik toon je een persoon die niet voldoet aan één of meerdere niveaus van Maslows hiërarchie van behoeften. Ze kunnen te veel vastzitten op een bepaald niveau terwijl ze andere niveaus negeren.

Hun tijd, energie en middelen zijn beperkt. Dus in plaats van te proberen aan elke behoefte in de hiërarchie te voldoen, richten ze zich op de niveaus die voor hen het belangrijkst zijn.

Iemand die zijn passie volgt om de beste fictieschrijver te worden, is gericht op zelfverwezenlijking en besteedt veel tijd aan alleen schrijven, terwijl hij financiële veiligheid en sociale behoeften negeert.

Op dezelfde manier vermijdt iemand die blut is verliefd te worden en richt zich op de eindjes aan elkaar knopen. "Als de honger toeslaat, gaat de liefde het raam uit", zoals ze zeggen.

Als je probeert alle levels tegelijk te halen, loop je het risico dat je geen enkel level voldoende haalt.

De enige manier om uit deze puinhoop te komen is uit te zoeken wat je belangrijkste behoeften zijn en je daarop te richten. Later kun je proberen andere behoeften te bevredigen.

Als vuistregel geldt: hoe meer je zorgt voor je behoeften op een lager niveau, hoe meer vrijheid en zekerheid je krijgt om te gokken met liefde, erkenning en zelfverwerkelijking. Houd de behoeftehiërarchie van Maslow in gedachten als je je tijd, energie en middelen investeert in verschillende bezigheden.

Referenties

1. Maslow, A. H. (1943). Een theorie van menselijke motivatie. Psychologische beoordeling , 50 (4), 370.
2. Koltko-Rivera, M. E. (2006). Het herontdekken van de latere versie van de behoeftenhiërarchie van Maslow: Zelftranscendentie en mogelijkheden voor theorie, onderzoek en eenwording. Overzicht van algemene psychologie , 10 (4), 302-317.
3. Tay, L., & Diener, E. (2011). Behoeften en subjectief welzijn over de hele wereld. Tijdschrift voor persoonlijkheids- en sociale psychologie , 101 (2), 354.