ژست زبان بدن «دست‌ها در جلو قفل شده» به سه روش اصلی نمایش داده می‌شود. دست‌های گره‌شده در جلوی صورت، دست‌های گره‌شده روی میز یا دامان، و در حالی که ایستاده‌اید، دست‌ها روی قسمت پایین شکم بسته شده‌اند.

وقتی فردی این حرکت را انجام می‌دهد، نوعی «خود» را انجام می‌دهد. -خویشتن داری - خودداری - پرهیز'. آنها به طور نمادین خود را «به هم می‌چسبند» و از واکنش منفی، معمولاً اضطراب یا ناامیدی، خودداری می‌کنند.

هر چه شخص در هنگام ایستادن دستان خود را بالاتر ببندد، احساس منفی بیشتری دارد.

افراد اغلب زمانی که نمی توانند طرف مقابل را متقاعد کنند این ژست را انجام می دهند. همچنین، زمانی که در مورد آنچه می گویند یا می شنوند مضطرب هستند. هنگامی که با آنها صحبت می کنید، سعی کنید مکالمه را در جهت دیگری حرکت دهید یا سؤال بپرسید.

به این ترتیب، حداقل می‌توانید نگرش منفی فرد را در صورت وجود آن، بشکنید.

زبان بدن بستن دست‌ها در زیر کمربند

کسانی که در موقعیتی احساس آسیب‌پذیری می‌کنند، اما انتظار می رود اعتماد به نفس نشان دهند و احترام ممکن است دستان خود را روی فاق یا پایین شکم خود ببندند.

با پوشاندن فاق یا زیر شکم، فرد احساس امنیت و اعتماد به نفس می کند. بنابراین، مردم معمولاً این ژست را با اعتماد به نفس اشتباه می گیرند. اعتماد به نفس ممکن است محصول این ژست باشد، اما قطعا دلیل آن نیست.

به عنوان مثال، بازیکنان فوتبال این ژست را هنگامی که به صحبت های خود گوش می دهند نشان می دهند.سرود ملی برای ادای احترام به سرود. در داخل، با توجه به وجود هزاران چشم به آنها، ممکن است احساس آسیب پذیری کنند.

این ژست معمولاً هنگامی که رهبران و سیاستمداران ملاقات می کنند و برای عکس گرفتن می ایستند مشاهده می شود. شما همچنین ممکن است این ژست را هنگامی که یک کشیش یک موعظه یا هر جلسه اجتماعی دیگری که توسط یک شخصیت معتبر اداره می شود، ایراد می کند، مشاهده کنید.

دستها پشت سر بسته شده

به مدیر مدرسه فکر کنید که در حال بازرسی از محیط مدرسه، پلیسی که در حال گشت زنی است و مافوق هایی که به زیردستان دستور می دهند. آنها اغلب دست های خود را پشت سر خود می بندند. چهره‌های معتبر با استفاده از این ژست اقتدار خود را نشان می‌دهند.

این ژست این پیام را منتقل می‌کند: «من احساس اعتماد به نفس و امنیت می‌کنم. من مسئول امور اینجا هستم. من رئیس هستم.

فرد قسمت تمام پیشانی بدن خود را بدون نیاز به محافظت از گلو، اندام های حیاتی و فاق در معرض دید قرار می دهد. در اصطلاح تکاملی، فرد هیچ ترسی از حمله از جلو ندارد و بنابراین نگرش بی باک و برتری از خود نشان می دهد.

بستن مچ دست/بازو در پشت

این دوباره یک حرکت خویشتن داری است که زمانی انجام می شود که فرد سعی می کند واکنش منفی را مهار کند. با بستن مچ دست یا بازو در پشت، آنها به درجاتی از خودکنترلی دست می یابند. گویی دست گرفتن از بیرون زدن دست دیگر جلوگیری می کند.

پسمی توانیم بگوییم که شخصی که نیاز دارد «به خوبی به خودش مسلط شود» این ژست را انجام می دهد. فرد نمی خواهد نگرش منفی و تدافعی نسبت به مردم نشان دهد. به همین دلیل است که این ژست پشت سر اتفاق می افتد.

اگر فرد دست‌های خود را به جلو می‌برد و دست‌های خود را دور قفسه سینه می‌بست، مردم به راحتی این واکنش را متوجه می‌شدند.

به عبارت دیگر، این یک حرکت دفاعی متقاطع است. اما پشت سر هر چه فرد بازوی دیگر خود را بالاتر ببندد، احساس منفی بیشتری دارد.

بگویید یک رئیس به چند جوان تازه استخدام شده دستور می دهد. بیشتر اوقات دست هایش را پشت سرش می بندد. اگر یک همکار به صحنه بیاید و همچنین شروع به دستور دادن کند، چه؟ بنابراین ممکن است شروع به نگه داشتن مچ پشت خود کند، نه دستش را.

حالا، اگر رئیس شرکت به صحنه بیاید و همکاران - مربیان را سرزنش کند و چیزی شبیه این بگوید: "چرا وقت خود را تلف می کنید؟" آنها قبلاً آنها را در نمایه شغلی خوانده اند. شروع کنید به آنها چند پروژه واقعی را واگذار کنید.»

در این مرحله، مافوق ما که مچ دست را گرفته بود، ممکن است بازوی خود را درمقام بالاتر به دلیل اینکه برتری او بیشتر تهدید شده است.