Być może jednym z najczęstszych stanów utraty przytomności jest śpiączka. Śpiączka to stan utraty przytomności, z którego nie można wybudzić osoby. Osoba w stanie śpiączki nie jest ani przytomna, ani świadoma. Żyje, ale nie jest w stanie reagować na bodźce.

Możesz być w stanie obudzić śpiącą osobę, potrząsając nią lub głośno mówiąc, ale nie zadziała to w przypadku osoby w śpiączce.

Ludzie zwykle zapadają w śpiączkę, gdy doznają poważnego urazu głowy, który może spowodować przemieszczanie się mózgu w czaszce, rozrywając w ten sposób naczynia krwionośne i włókna nerwowe.

To rozdarcie powoduje puchnięcie tkanki mózgowej, która naciska na naczynia krwionośne, blokując przepływ krwi (a tym samym tlenu) do mózgu.

To właśnie brak dopływu tlenu do mózgu uszkadza tkanki mózgowe i powoduje utratę przytomności, która objawia się śpiączką.

Śpiączka może być również spowodowana innymi schorzeniami, takimi jak tętniak i udar niedokrwienny, które również blokują dopływ tlenu do mózgu. Zapalenie mózgu, zapalenie opon mózgowych, niski i wysoki poziom cukru we krwi również mogą prowadzić do śpiączki.

Stopnie lub poziomy utraty przytomności

Stopień utraty przytomności zależy od ciężkości urazu lub choroby. Śpiączka należy do rodziny zaburzeń zwanych zaburzeniami świadomości, które reprezentują różne stopnie utraty przytomności.

Aby zrozumieć te rodzaje stanów utraty przytomności, załóżmy, że Jack doznał urazu głowy podczas wypadku.

Jeśli mózg Jacka całkowicie przestanie funkcjonować, lekarze powiedzą, że jest on martwy mózg Oznacza to, że na stałe stracił przytomność i zdolność oddychania.

Jeśli Jack wślizgnie się do śpiączka Mózg nie wyłącza się całkowicie, ale działa na minimalnym poziomie. Może on oddychać lub nie, ale nie może reagować na żadne bodźce (takie jak ból lub dźwięk). Nie może wykonywać żadnych dobrowolnych czynności. Jego oczy pozostają zamknięte, a w stanie śpiączki nie występuje cykl snu i czuwania.

Powiedzmy, że po kilku tygodniach przebywania w śpiączce Jack wykazuje oznaki powrotu do zdrowia. Jest teraz w stanie otwierać oczy, mrugać, spać, budzić się i ziewać. Może również poruszać kończynami, grymasować i wykonywać ruchy żucia, ale nadal nie jest w stanie reagować na bodźce. Ten stan jest znany jako śpiączka farmakologiczna. stan wegetatywny .

Zamiast popaść w stan wegetatywny, Jack może popaść w tak zwany stan minimalnej świadomości. W tym stanie Jack może wykazywać nierefleksyjne i celowe zachowania, ale nie jest w stanie się komunikować. Jest świadomy z przerwami.

Jeśli Jack jest świadomy i obudzony, może budzić się i spać, a nawet komunikować się z oczami, ale nie jest w stanie wykonywać dobrowolnych czynności (częściowo lub całkowicie), to jest w stanie zamknięcia. Jest jakby zamknięty w swoim ciele.

Znieczulenie ogólne podawane pacjentom powoduje, że są oni tymczasowo nieprzytomni, dzięki czemu można przeprowadzić poważne operacje i zabiegi chirurgiczne, które w przeciwnym razie mogą być bardzo bolesne. Znieczulenie ogólne można traktować jako sztucznie wywołaną odwracalną śpiączkę.2

Powrót do zdrowia po śpiączce

Śpiączka zwykle trwa tylko kilka tygodni, a osoba jest w stanie stopniowo powrócić do zdrowia, przechodząc od utraty przytomności do świadomości. Stymulacja mózgu poprzez terapię i ćwiczenia może wspomóc proces powrotu do zdrowia.

Przypuszczalnie obwody mózgowe wymagają stymulacji i aktywacji, aby przywrócić ich normalne funkcjonowanie.

W rzeczywistości badanie wykazało, że pacjenci w śpiączce, którzy słyszeli znajome historie powtarzane przez członków rodziny, odzyskali przytomność znacznie szybciej i mieli lepszy powrót do zdrowia niż ci, którzy nie słyszeli takich historii.3

Im dłużej dana osoba pozostaje w śpiączce, tym mniejsze są szanse na wyzdrowienie, ale istnieją przypadki osób wybudzonych ze śpiączki nawet po 10 i 19 latach.

Dlaczego ludzie wchodzą w stany nieświadomości

Bezpiecznik w urządzeniu elektronicznym topi się i przerywa obwód, jeśli przepływa przez niego zbyt duży prąd. W ten sposób urządzenie i obwód są chronione przed uszkodzeniem.

Śpiączka wywołana urazem działa w podobny sposób, z tym wyjątkiem, że mózg nie jest całkowicie wyłączony (jak w przypadku śmierci mózgu), ale działa na minimalnym poziomie.

Gdy mózg wykryje poważny uraz wewnętrzny, wprowadza go w stan śpiączki, dzięki czemu unika się dalszych uznaniowych ruchów, utrata krwi jest zminimalizowana, a zasoby organizmu są mobilizowane w celu naprawy bezpośredniego zagrożenia życia.4

W tym sensie śpiączka jest bardzo podobna do omdlenia wywołanego zagrożeniem. Podczas gdy omdlenie jest reakcją na potencjalne zagrożenie, śpiączka jest reakcją na rzeczywiste zagrożenie. Podczas gdy omdlenie zapobiega doznaniu obrażeń, śpiączka jest ostatnią próbą umysłu, aby cię uratować, gdy faktycznie doznasz obrażeń.

Referencje

1. Mikołajewska, E., & Mikołajewski, D. (2012). Zaburzenia świadomości jako możliwy efekt braku aktywności pnia mózgu - podejście obliczeniowe. Journal of Health Sciences , 2 (2), 007-018.
2. Brown, E. N., Lydic, R., & Schiff, N. D. (2010). Znieczulenie ogólne, sen i śpiączka. New England Journal of Medicine , 363 (27), 2638-2650.
3. Northwestern University (2015, 22 stycznia). Głosy rodziny, historie przyspieszają powrót do zdrowia po śpiączce. ScienceDaily. Retrieved April 8, 2018 from www.sciencedaily.com/releases/2015/01/150122133213.htm
4. Buss, D. (2015). Psychologia ewolucyjna: nowa nauka o umyśle Psychology Press.