من برای اولین بار با «سه میمون عاقل» در کتابی تصادفی که در کودکی خواندم آشنا شدم. میمون اول چشم ها را می پوشاند، دومی گوش هایش را می پوشاند و سومی دهانش را می پوشاند. حکمتی که این میمون ها قرار است منتقل کنند این است که شما باید "بدی ندید"، "بدی نشنید" و "بد صحبت نکنید".

من از "سه میمون عاقل" نام بردم دلیل. خرد را فراموش کنید، آنها می توانند چیزهای زیادی در مورد زبان بدن به شما بیاموزند.

وقتی بچه بودیم، همه ما مانند سه میمون عاقل رفتار می کردیم. اگر چیزی را می دیدیم که دوست نداشتیم یا از آن می ترسیدیم، با یک یا هر دو دستمان چشمانمان را می پوشاندیم. اگر چیزی شنیدیم که نمی‌خواستیم بشنویم، گوش‌هایمان را می‌پوشانیم و اگر مجبور بودیم خودمان را از گفتن چیزی که نمی‌خواستیم بگوییم جلوگیری کنیم، دهانمان را می‌پوشانیم.

وقتی بزرگ شدیم و نسبت به خود آگاه تر شویم، این حرکات خیلی واضح به نظر می رسند. بنابراین ما آنها را طوری اصلاح می کنیم که برای دیگران پیچیده تر و کمتر آشکار شوند.

هیچ بدی را ندید

در بزرگسالی وقتی می خواهیم از موقعیتی "پنهان شویم" یا نمی خواهیم به چیزی نگاه کنیم، چشم را می مالیم یا اطراف آن را می خراشیم، معمولاً یک انگشتی.

کج کردن یا چرخاندن سر و خاراندن ابرو رایج ترین شکل مشاهده شده از این حرکت است. نباید با ژست ارزیابی مثبت که در آن هیچ خراشیده ای وجود ندارد اشتباه گرفته شود (فقط یک ضربهدر طول ابرو).

این ژست در میان مردان رایج است و آن‌ها این کار را زمانی انجام می‌دهند که احساس خجالت، عصبانیت، خودآگاهی می‌کنند، یا هر چیزی که ممکن است باعث شود بخواهند از یک موقعیت خاص «پنهان» شوند.

وقتی شخصی دروغ می‌گوید، ممکن است ناخودآگاه سعی کند از کسی که به او دروغ می‌گوید پنهان شود و بنابراین ممکن است این حرکت را انجام دهد. با این حال، شما باید مراقب باشید. همچنین ممکن است او فقط عصبی باشد.

اگر فکر می کنید که او دلیل خوبی برای دروغ گفتن نداشت و چیزی برای خجالت یا عصبی شدن نداشت، باید سعی کنید بیشتر در مورد موضوع از او بپرسید تا دلیل واقعی "پنهان شدن" او را بیابید.

هیچ چیز بدی نشنید

این را تصویر کنید: شما در یک محیط کاری هستید و به کسی پیشنهاد می دهید. وقتی معامله را می شنوند، هر دو گوش خود را با دست می پوشانند و می گویند: "عالی است، به نظر چیزی است که باید منتظرش باشیم". آیا متقاعد خواهید شد که آنها از این معامله خوششان آمده است؟ البته که نه.

چیزی در مورد آن ژست شما را ناامید می کند. به همین دلیل است که مردم وقتی از آنچه می شنوند خوششان نمی آید گوش های خود را به روشی بسیار ظریف تر می پوشانند تا دیگران آن را تشخیص ندهند. این ناخودآگاه اتفاق می‌افتد و ممکن است کاملاً از کاری که انجام می‌دهند بی‌اطلاع باشند.

بزرگسالان به جای پوشاندن گوش، با لمس گوش، کشیدن آن، نگه داشتن، مالیدن و خاراندن گوش، چیزی را که می‌شنوند مسدود می‌کنند. یا ناحیه اطراف آن - سبیل های کناری یا گونه. اگر گوشواره به سر دارند،ممکن است با آن کمانچه بزنند یا بکشند.

بعضی از افراد برای پوشاندن سوراخ گوش تا جایی که تمام گوش را به جلو خم می‌کنند، برای اینکه کاملاً مشخص نباشد!

وقتی با کسی صحبت می‌کنید و او این کار را می‌کند. این ژست، بدانید که چیزی آنها را به تعویق می اندازد یا ممکن است فقط یک خارش باشد. زمینه به تنهایی باید به شما سرنخی بدهد که آیا فقط یک خارش بوده یا نه.

با این وجود، برای تأیید، پس از مدتی دوباره موضوع را ذکر کنید و ببینید آیا فرد دوباره گوش خود را لمس می‌کند یا از زبان بدن «مخفی» دیگری استفاده می‌کند. سپس مطمئناً خواهید فهمید.

افراد زمانی این حرکت را انجام می دهند که احساس کنند به اندازه کافی شنیده اند یا با آنچه گوینده می گوید موافق نیستند. فردی که دروغ می گوید نیز ممکن است این حرکت را انجام دهد زیرا به او کمک می کند ناخودآگاه جلوی کلمات خود را بگیرد. در این مورد، ذهن او این گونه است که «نمی‌توانم بشنوم که دروغ می‌گویم، این یک کار «شیطانی» است. به قول خودش، احتمالاً این ژست را انجام می دهد.

هیچ بدی نگو

این همان داستان با دهان است. بزرگسالان به جای پوشاندن دهان خود به روشی آشکار، با انگشتان خود در نقاط مختلف دهان خود را لمس می کنند یا اطراف آن را می خراشند. آنها حتی ممکن است انگشت خود را به صورت عمودی روی لب های بسته قرار دهند (مانند "سشس... ساکت بمان") و از گفتن چیزی که فکر می کنند نباید گفته شود جلوگیری می کنند.

در یک مناظره یا درهر گفتمان مشابهی، اگر شخصی مدتی صحبت نکرده باشد و ناگهان از او خواسته شود صحبت کند، ممکن است کمی دچار تردید شود. این تردید ممکن است در زبان بدن او به شکل خراش یا مالش خفیف دهان بیرون بیاید.

بعضی از افراد سعی می‌کنند با سرفه‌های ساختگی، ژست پوشاندن دهان را پنهان کنند. به عنوان مثال، در یک مهمانی یا در محیط‌های اجتماعی مشابه دیگر، اگر دوستتان باید یک راز کوچک کثیف در مورد X به شما بگوید، سرفه می‌کند، دهانش را می‌پوشاند و سپس در مورد آن به شما می‌گوید، به خصوص اگر X نیز حضور داشته باشد.

وقتی با شخصی صحبت می کنید و او به نوعی دهان خود را "پوشانده" می کند، ممکن است از نظری خودداری کند یا به سادگی با آنچه شما می گویید موافق نباشد. مخاطبانی که هنگام شنیدن صحبت های گوینده دهان خود را می پوشانند، معمولاً کسانی هستند که پس از پایان سخنرانی، مشکوک ترین سؤالات را مطرح می کنند.

در حین سخنرانی، ذهن آنها این گونه است: "او چه جهنمی است. گفتن؟ من با آن موافق نیستم. اما نمی توانم حرف او را قطع کنم. این "شیطانی" است که وقتی کسی صحبت می کند، حرفش را قطع کند. بگذارید حرفش را تمام کند.

ما همچنین هنگام تعجب یا شوکه شدن دهان خود را می بندیم اما دلایل در چنین شرایطی متفاوت و واضح است. همچنین به خاطر داشته باشید که برخی از افراد ممکن است به طور معمول چشم، گوش یا دهان خود را لمس کنند و ممکن است ربطی به احساس آنها نداشته باشد. به همین دلیل است که می گویم زمینه همه چیز است.