Een gemengde gezichtsuitdrukking is de gezichtsuitdrukking die iemand maakt als hij twee of meer emoties tegelijk ervaart. Een gemaskerde gezichtsuitdrukking is het resultaat van bewuste of onbewuste onderdrukking van een emotie.

Gemaskerde gezichtsuitdrukkingen manifesteren zich meestal als zwakke uitingen van de emotie, maar soms gebruiken we ook tegenovergestelde gezichtsuitdrukkingen voor het maskeren. Als ons gezicht bijvoorbeeld tegelijkertijd droefheid en blijdschap toont, hebben we misschien droefheid gebruikt om blijdschap te maskeren of blijdschap om droefheid te maskeren.

Het is niet waar dat we maar één emotie tegelijk voelen. We horen mensen vaak zeggen: "Ik heb gemengde gevoelens". Soms is dat ook van hun gezicht af te lezen.

We hebben allemaal wel eens meegemaakt dat we zo in de war waren dat we niet meer wisten hoe we ons voelden: "Ik weet niet of ik me blij of verdrietig moet voelen", vragen we ons af.

Wat er tijdens zulke momenten gebeurt, is dat onze geest verstrikt raakt in een web van twee of meer interpretaties van dezelfde situatie. Vandaar de gemengde emoties. Als er maar één duidelijke interpretatie was geweest, hadden we maar één emotie gevoeld.

Als de geest een situatie op veel manieren tegelijk interpreteert, resulteert dit vaak in een gemengde gezichtsuitdrukking - een mix van twee of meer gezichtsuitdrukkingen.

Gemengde vs. gemaskerde gezichtsuitdrukking

Het is niet altijd makkelijk om een gemengde en een gemaskerde gezichtsuitdrukking van elkaar te onderscheiden, omdat ze vaak veel op elkaar lijken en veel te snel kunnen gebeuren om het ons te laten opvallen. Als je echter een scherp oog ontwikkelt en een paar regels in gedachten houdt, kun je gemengde en gemaskerde gezichtsuitdrukkingen een stuk makkelijker herkennen.

Regel #1: Een zwakke uitdrukking is geen gemengde uitdrukking

Een zwakke of lichte uitdrukking van een emotie is ofwel een gemaskeerde uitdrukking of het is gewoon de weergave van de emotie in zijn vroegere, zwakkere stadium. Het kan nooit een mengeling van twee of meer emoties weergeven, hoe subtiel het ook lijkt.

Om te weten of het een gemaskeerde uitdrukking is, moet je even wachten. Als de uitdrukking sterker wordt, was het geen gemaskeerde uitdrukking, maar als de uitdrukking vervaagt, was het een gemaskeerde uitdrukking.

Regel #2: Bovenste deel van het gezicht is betrouwbaarder

Dit betekent dat je bij het analyseren van gezichtsuitdrukkingen meer moet afgaan op de wenkbrauwen dan op de mond. Ook al zijn sommigen van ons zich er niet van bewust hoe onze wenkbrauwen onze emotionele toestand overbrengen, alle van ons kent het verschil tussen een glimlach en een frons.

Als iemand zijn gezichtsuitdrukking moet manipuleren, is de kans dus groter dat hij met zijn mond het verkeerde signaal afgeeft dan met zijn wenkbrauwen.

Als je boosheid in de wenkbrauwen ziet en een glimlach om de lippen, dan is de glimlach waarschijnlijk niet oprecht en is deze gebruikt om de boosheid te maskeren.

Regel #3: Als je in de war bent, kijk dan naar lichaamsgebaren

Veel mensen weten heel goed dat gezichtsuitdrukkingen een heleboel emoties kunnen overbrengen. Maar de meeste mensen zijn niet zo zeker van de lichaamsgebaren.

Ze weten dat wanneer ze communiceren, anderen naar hun gezicht kijken en hun gezichtsuitdrukkingen in de gaten houden. Ze gaan er niet van uit dat mensen ook hun lichaamstaal inschatten.

Daarom zijn ze eerder geneigd om hun gezichtsuitdrukkingen te manipuleren dan hun lichaamsgebaren. Het is daarom dat als je iets verwarrends in het gezicht ziet, je het moet vergelijken met de non-verbale uitingen van de rest van het lichaam.

Regel #4: Als je nog steeds in de war bent, kijk dan naar de context

Ik heb het al eerder gezegd en ik zeg het nu weer: "Als je conclusie niet in de context past, dan is hij waarschijnlijk fout." Soms, als je in de war bent tussen gemengde en gemaskerde gezichtsuitdrukkingen, kan de context een redder in nood blijken en je uit je benarde positie bevrijden.

De gebaren in lichaamstaal en de gezichtsuitdrukkingen die mensen maken, zijn vaak logisch in de context waarin ze worden gemaakt. Het past allemaal bij elkaar. Als dat niet zo is, klopt er iets niet en is onderzoek gerechtvaardigd.

Alles samenvoegen

Je moet alle bovenstaande regels in gedachten houden als je nauwkeurige resultaten wilt. Hoe meer regels je in overweging neemt, hoe nauwkeuriger je conclusie zal zijn.

Ik zal opnieuw een voorbeeld geven van een mix van droevige en gelukkige uitdrukkingen omdat het waarschijnlijker is dan elke andere mix van emoties om verwarring te veroorzaken.

Je ziet verdriet in iemands wenkbrauwen en een glimlach om de lippen. Je denkt: "Oké, het bovenste deel van het gezicht is betrouwbaarder, dus verdriet wordt gemaskeerd door blijdschap."

Maar wacht... het is riskant om een conclusie te trekken op basis van slechts één regel.

Kijk naar de non-verbale woorden van het lichaam. Kijk naar de context. Rechtvaardigen ze je conclusie?

Enkele voorbeelden

De gezichtsuitdrukking hierboven is een mix van verbazing (opgetrokken wenkbrauwen, uitpuilende ogen, open mond), angst (gestrekte lippen) en verdriet (naar beneden gedraaide liphoeken). Dit is het soort uitdrukking dat iemand zou maken als hij of zij iets schokkend en angstaanjagend en verdrietig tegelijk hoort of ziet.

Deze uitdrukking is een mix van verbazing (uitpuilende ogen, open mond) en verdriet (omgekeerde 'V'-wenkbrauwen, hoefijzerrimpel op het voorhoofd). De persoon is verdrietig en verbaasd over wat hij hoort of ziet, maar er is geen angst.

Deze man voelt zich lichtelijk verbaasd (een uitpuilend oog, een opgetrokken wenkbrauw), walgend (neusgaten naar achteren getrokken, gerimpelde neus) en minachtend (een liphoek omhoog).

Hij ziet of hoort iets wat enigszins verrassend is (omdat de verbazing maar aan één kant van zijn gezicht te zien is) en tegelijkertijd walgelijk. Omdat hier ook minachting te zien is, betekent dit dat de uitdrukking gericht is op een ander mens.

Dit is een goed voorbeeld van een gemaskeerde gezichtsuitdrukking. Het bovenste deel van het gezicht van de man toont verdriet (hoefijzerrimpel op het voorhoofd), maar tegelijkertijd glimlacht hij. De glimlach is hier gebruikt om het verdriet te maskeren.

Dit wordt ook bevestigd door het feit dat de glimlach duidelijk nep is. Als we onze ware emoties verbergen, gebruiken we vaak een neplach om de ander ervan te overtuigen dat we 'oké' zijn met wat er gebeurt.

Om je een voorbeeld te geven van het soort situaties waarin zulke gemaskerde gezichtsuitdrukkingen kunnen worden gebruikt, moet je aan het volgende scenario denken: zijn oude liefde vertelt hem dat ze zich met iemand anders gaat verloven en hij reageert afwijzend. ligt "Ik ben blij voor je" en maakt dan deze gezichtsuitdrukking.

En tot slot...

Deze populaire internetmeme is misschien wel het beste voorbeeld van een gemaskerde gezichtsuitdrukking. Als je alleen naar zijn mond kijkt en de ogen bedekt, zou je concluderen dat het een lachend gezicht is. De pijn of het verdriet in deze foto zit in het bovenste deel van de foto.

Er is geen hoefijzerrimpel op het voorhoofd, maar de huid tussen de bovenste oogleden en wenkbrauwen van de man vormt de typische omgekeerde 'V' die je ziet bij verdriet. Als je dit gebied vergelijkt met de vorige foto, zie je dat de twee mannen dezelfde omgekeerde 'V' vormen.