Wat veroorzaakt homofobie?

Waarom zijn sommige mensen homofoob?

Wat zijn de psychologische en biologische drijfveren van homofobie?

Dit artikel probeert deze vragen te beantwoorden.

Homofobie is een wijdverbreid fenomeen dat al bekend is sinds het begin van de menselijke geschiedenis. Het varieert van antagonistische houdingen tegenover homoseksuelen tot gewelddadige handelingen tegen hen.

Homoseksualiteit is in veel landen ter wereld illegaal/strafbaar, zoals de volgende afbeelding laat zien:

Als homoseksuelen zoveel haat en tegenwerking ontvangen, is het logisch om aan te nemen dat ze door heteroseksuelen als een bedreiging worden gezien.

In dit artikel bespreken we de mogelijke oorzaken van homofobie:

1) Biseksuelen als reproductieve bedreiging

Mannelijke biseksuelen vormen een voortplantingsbedreiging voor mannelijke heteroseksuelen. In tegenstelling tot vrouwen moeten mannen seksuele technieken oefenen en hoe meer ze oefenen, hoe beter ze worden.

Mannelijke biseksuelen hebben de neiging om op jonge leeftijd vroegtijdige seksuele ervaring op te doen met zowel mannen als vrouwen. Ze kunnen ook oefenen in het hebben van seksuele relaties met verschillende persoonlijkheidstypes, wat hen een voorsprong geeft op heteroseksuele mannen die deze ervaring missen.

Bovendien is de intraseksuele concurrentie van mannetjes voor vrouwtjes al intens en mannelijke biseksuelen verergeren deze gemiddelde concurrentie alleen maar, zodat een individueel heteroseksueel mannetje meer moet concurreren om een partner te vinden.

Dit is waarschijnlijk de reden waarom bijna al het homofobe geweld gericht is tegen mannelijke homoseksuelen. Lesbianisme is nooit officieel gecriminaliseerd. Lesbiennes zijn niet zo'n grote bedreiging voor de voortplanting voor heteroseksuele vrouwen als homo's dat zijn voor heteroseksuele mannen.

2) Risico op ziekte

Ondanks het feit dat biseksuele mannen een voortplantingsvoordeel hebben ten opzichte van heteroseksuele mannen, lopen ze een groter risico op seksueel overdraagbare aandoeningen zoals syfilis en AIDS.

Het is mogelijk dat wat bekend staat als homofobie een overdrijving is van de natuurlijke afkeerreactie die de meeste mannelijke heteroseksuelen voelen bij het kijken naar of denken aan mannelijke homoseksuele activiteit. Van afkeer is immers bekend dat het voornamelijk functioneert als een ziektevermijdingsmechanisme.2

Het is echter één ding om een afkeer te hebben van een homoseksuele activiteit of je voor te stellen dat je aan zo'n activiteit deelneemt, maar het is iets heel anders om anderen actief te verhinderen aan zo'n activiteit deel te nemen.

Homofobie was misschien niet zo'n probleem onder onze nomadische voorouders, die in kleine groepen leefden waar het risico op het verspreiden van ziektes kleiner was, maar toen de mensheid verder ging met het uitvinden van de landbouw en zich vestigde in grote populaties langs rivierdalen, bracht de toename in bevolkingsdichtheid een verhoogd risico op het verspreiden van ziektes met zich mee.

Dit vormde de basis voor het handhaven van wetten die homoseksuele activiteiten verbieden en verklaart waarom de meeste wetten die homoseksuele activiteiten tegenwoordig verbieden terug te voeren zijn tot de post-agrarische tijdperken van de menselijke beschaving.

3) Bedreiging voor mannelijkheid

De meeste heteroseksuele mannen zijn mannelijk ingesteld. Mannelijke eigenschappen verhogen hun partnerwaarde en dus de kans op het aantrekken van partners. Een groot aantal homo's is vrouwelijk en daarom kunnen mannen, door afstand te nemen van vrouwelijke homo's, hun mannelijkheid opnieuw bevestigen.

Daarom plagen jongens elkaar al van jongs af aan door elkaar "homo" te noemen, omdat dat het laatste is wat ze willen zijn. Vanuit dit perspectief kan homofobie worden gezien als een extreme manier om de mannelijke mannelijkheid te beschermen.

Uit een onderzoek van de Cornell University bleek dat wanneer mannen zich bedreigd voelden in hun mannelijkheid, ze meer homofobe gedragingen vertoonden in een poging hun mannelijkheid te herbevestigen.3

4) Onderdrukte homoseksualiteit

Je hebt misschien wel eens gehoord van iemand die heftig tegen homoseksualiteit predikte, maar zelf letterlijk met zijn broek naar beneden betrapt werd op een homoseksuele daad.

Dit is het voorbeeld van iemand die zijn homoseksualiteit heeft onderdrukt. Die wist diep van binnen wel dat hij homoseksuele neigingen had, maar kon er niet mee in het reine komen of zich er niet volledig van bewust worden, misschien vanwege het stigma dat kleeft aan uit de kast komen als homoseksueel.

Dus vochten ze fel tegen alles wat hen ook maar enigszins herinnerde aan hun latente homoseksualiteit, door homoseksuelen te kleineren en te schande te maken wanneer ze maar de kans kregen.

Een onderzoek heeft aangetoond dat homofobie sterker aanwezig is bij personen met een niet erkende aantrekkingskracht tot hetzelfde geslacht die zijn opgegroeid bij autoritaire ouders die dergelijke verlangens verboden.4

Bovendien is uit onderzoek gebleken dat mannen met homofobe neigingen meer naar homoseksuele beelden kijken dan andere heteroseksuele mannen5 en dat zulke mannen zelfs een toename in erectie vertonen als ze worden blootgesteld aan mannelijke homoseksuele stimuli.6

Referenties

1. Baker, R. (2006). Spermaoorlogen: ontrouw, seksuele conflicten en andere slaapkamergevechten Basic Books.
2. Curtis, V., De Barra, M., & Aunger, R. (2011). Disgust als adaptief systeem voor ziektevermijdingsgedrag. Filosofische Handelingen van de Koninklijke Maatschappij van Londen B: Biologische Wetenschappen , 366 (1563), 389-401.
3. Cornell University. (2005). Mannen overcompenseren wanneer mannelijkheid wordt bedreigd. ScienceDaily. Op 14 januari 2018 ontleend aan www.sciencedaily.com/releases/2005/08/050803064454.htm
4. Weinstein, N., Ryan, W. S., DeHaan, C. R., Przybylski, A. K., Legate, N., & Ryan, R. M. (2012). Parental autonomy support and discrepancies between implicit and explicit sexual identities: Dynamics of self-acceptance and defense. Tijdschrift voor Persoonlijkheids- en Sociale Psychologie , 102 (4), 815.
5. Cheval, B., Radel, R., Grob, E., Ghisletta, P., Bianchi-Demicheli, F., & Chanal, J. (2016). Homofobie: een impulsieve aantrekking tot hetzelfde geslacht? Bewijs van eye-tracking data in een picture-viewing taak. Tijdschrift voor seksuele geneeskunde , 13 (5), 825-834.
6. Adams, H. E., Wright, L. W., & Lohr, B. A. (1996). Is homofobie geassocieerd met homoseksuele opwinding? Tijdschrift voor abnormale psychologie , 105 (3), 440.