We hebben allemaal wel eens te maken gehad met haat. Hoe aardig je ook denkt te zijn, ik weet zeker dat jij ook haters hebt - haters die je kent en haters die je niet kent, tenminste nog niet.

In dit artikel onderzoeken we de psychologie van haters.

Haat en psychologische pijn

De meest basale voorwaarde waaraan moet worden voldaan voordat iemand je kan haten, is dat je die persoon een bepaalde mate van psychologische pijn moet bezorgen.

Er is geen haat mogelijk zonder het idee van pijn. Dus wanneer iemand je haat, moet je er automatisch van uitgaan dat je die persoon een soort psychologische pijn hebt bezorgd, opzettelijk of onopzettelijk.

Het kan ook zijn dat ze zichzelf er op de een of andere manier van hebben overtuigd dat je een bedreiging voor hen bent, zelfs als dat niets met de werkelijkheid te maken heeft, zoals gebeurt in het geval van vooroordelen. Als mensen anderen haten die anders zijn dan zij, zien ze hen als mogelijk schadelijk zijn voor hun eigen welzijn.

Nu is haat een emotie die ons motiveert om pijn te vermijden, wat soms de vorm aanneemt van het kleineren van mensen die ons pijn doen.

Immers, als we mensen kleineren die ons pijn hebben gedaan, voelen we ons beter over onszelf omdat we niet alleen de bron van onze pijn overmeesteren en controle krijgen, maar we krijgen ook onze zoete wraak door hen pijn te doen.

Hieronder volgen de twee meest voorkomende manieren waarop je, bewust of onbewust, iemand in je hater kunt veranderen...

Wanneer je hun ego kwetst

Alle mensen hebben een sterke behoefte om zich superieur en speciaal te voelen. Mensen ontwikkelen zelfs psychologische stoornissen alleen maar om hun ego te beschermen.

Dus wanneer je iemand ziet die zijn haat over je uitspuugt, probeer jezelf dan deze vraag te stellen: "Hoe heb ik het ego van deze persoon gekwetst?" en je zult verbaasd zijn hoe alles duidelijk wordt.

Internet is een plek waar je veel haters en trollen ziet. Open een willekeurige discussie en je ziet waarschijnlijk mensen elkaar trollen. Waarom doen ze dat?

Meestal is het niets meer dan een strijd om ego's. Iemand post iets, degenen die het niet leuk vinden wat ze zien, beginnen te trollen.

Het ego van de oorspronkelijke poster wordt gekwetst en hij begint terug te trollen, wat op zijn beurt het ego van de oorspronkelijke troller kwetst... en zo gaat de strijd om superioriteit maar door. Al snel kiezen mensen partij en zijn we getuige van een virtuele wereldoorlog.

Als je iets krijgt wat ze zo graag wilden

Vaak resulteert dit in jaloezie, maar omdat jaloezie zo'n pijnlijke emotie is, ontstaat er ook haat tegenover de persoon op wie we jaloers zijn.

Dus de andere belangrijke vraag die je jezelf moet stellen als iemand je haat is: "Wat heb ik dat deze persoon zo graag wilde hebben?"

Meestal zal de persoon je een indirecte hint geven over wat het is waarvan hij het bezit in jou veracht.

Stel bijvoorbeeld dat je gepromoveerd bent op kantoor en een kleine fout begaat tijdens het werken aan een project. Zelfs als je baas het goed vindt, kunnen je collega's je belachelijk maken of je uitlachen uit haat tegen jou.

Ze kunnen dingen zeggen als: "Sinds wanneer promoveren ze idioten?" of "Ik wist dat je niet goed genoeg was voor deze functie".

Het is duidelijk dat deze mensen je haten omdat je iets hebt dat ze zo graag wilden hebben - promotie. Hun haat zorgt ervoor dat ze je aanvallen en belachelijk maken, zodat je het gevoel krijgt dat je niet verdient of niet waard bent wat je hebt en het misschien zelfs opgeeft - zodat het voor het grijpen ligt voor ze !

Elke prestatie die je levert, kan van je collega's haters maken.

Haat als afweermechanisme

Sommige mensen haten de manier waarop ze haten omdat ze op die manier gehaat zijn. Het kan zijn dat iemand die je vaak dom, stom, dwaas, nerd, loser, trut of andere scheldwoorden noemt, in het verleden door iemand anders zo is genoemd.

Dit is hoe het werkt: wanneer iemand hatelijke opmerkingen ontvangt, zal hij waarschijnlijk gekwetst worden, dat is de menselijke natuur. Maar de primaire taak van ons onderbewustzijn is om ons te beschermen tegen gekwetst worden.

Het onderbewustzijn van iemand die gekwetste gevoelens ervaart, bedenkt dus een plan om te voorkomen dat hetzelfde in de toekomst gebeurt:

Ik zal anderen pijn doen voordat ze mij pijn durven doen.

Op deze manier komt zijn geest met een verdediging voordat er een kans is op een aanval van de andere kant, een preventieve aanval.

Zijn onderbewustzijn wil geen middel onbeproefd laten om deze keer voorbereid te zijn - zelfs als dat betekent dat hij eerst moet aanvallen. Zoals het gezegde luidt: "Aanval is de beste verdediging".

Omdat dit allemaal onbewust gebeurt, is de persoon zich misschien niet eens bewust van het feit dat hij eigenlijk wraak neemt op mensen die hem eerder hebben gekwetst door andere onschuldige mensen te haten (zie pesten).

De dunne lijn tussen opbouwende kritiek en haat

Laten we eerlijk zijn, de meeste mensen weten gewoon niet hoe ze constructieve kritiek moeten leveren. Zelfs als ze iets nuttigs te zeggen hebben, kleuren ze het met haat en afwijzing waardoor hun belangrijke boodschap verloren gaat in de oorlog van de ego's.

Aan de andere kant is het makkelijk om in de val te lopen om iemand af te doen als een 'hater', alleen maar omdat ze er een andere mening op na houden dan jij.

De denkgeest wil zijn overtuigingen beschermen en haat graag degenen die zijn overtuigingen bedreigen. Daar moet je voor oppassen.

Maar je kunt er zeker van zijn dat degenen die constructieve kritiek leveren meestal niet hun toevlucht nemen tot kleinering omdat ze weten dat hun argumenten sterk zijn.

Degenen wiens argumenten zwak zijn, zullen waarschijnlijk haat gebruiken om dit te compenseren en hun argumenten te maken lijken sterker.