Lachen is niet alleen het beste medicijn, maar ook een geweldige manier om je status in de maatschappij te verhogen. Als je mensen aan het lachen maakt, geef je ze een goed gevoel. Hierdoor zien ze je als een waardevol lid van de maatschappij en stijgt je gevoel van eigenwaarde.

Het is dus logisch dat je wilt leren hoe je iemand aan het lachen maakt, vooral in deze tijd.

Omdat stress tegenwoordig een normaal onderdeel van de menselijke conditie is, zijn mensen steeds meer op zoek naar manieren om ermee om te gaan. Lachen is een gezonde manier om met stress om te gaan. Het verbetert de fysieke en mentale gezondheid.

In dit artikel bespreken we waarom mensen lachen - de theorieën erachter en dan gaan we verder met de specifieke tactieken om mensen aan het lachen te maken. Als je een diep, theoretisch begrip hebt van lachen, kun je mensen op je eigen creatieve manieren aan het lachen maken in plaats van alleen maar te vertrouwen op specifieke tactieken.

Dat gezegd hebbende, zullen we ook kort bespreken waarom de tactieken werken in het licht van de theorieën.

Theorieën over lachen

1. Onschadelijke schok

Lachen gebeurt bijna altijd wanneer mensen wat ik noem 'een onschadelijke schok' ervaren. Lachen komt neer op het doorbreken van patronen. Wanneer je iemands patroon van waarnemen van de werkelijkheid doorbreekt, doorbreek je hun verwachtingen en schok je hen. Wanneer deze schok onschadelijk voor hen is, lachen ze.

Onze hersenen zijn erop ingesteld om veranderingen in patronen op te merken. In voorouderlijke tijden betekende een verandering in een patroon meestal dat er een bedreiging in de omgeving was. Het geluid van een brekende twijg in de struiken, het horen van voetstappen en gegrom 's nachts, betekende waarschijnlijk dat er een roofdier in de buurt was.

Daarom zijn we geprogrammeerd om aandacht te besteden aan een verstoring in onze patronen. Zulke schokkende gebeurtenissen creëren spanning in ons en maken onze hersenen bang. Wanneer we leren dat het schokkende feit eigenlijk onschadelijk is, lachen we om die spanning los te laten.

2. Superioriteitstheorie

Een andere nauw verwante theorie over lachen die hout snijdt, is de superioriteitstheorie. Volgens deze theorie staat lachen gelijk aan winnen. Net zoals we schreeuwen als we een wedstrijd winnen, is lachen een manier om de overwinning over iemand of iets uit te drukken.

Een grap is als een spel. In een spel is er een beginfase waarin de spanning zich opbouwt. Hoe groter de spanning en het conflict, hoe meer je schreeuwt van vreugde als je overwint.

Op dezelfde manier is er in veel grappen een beginfase waarin de opzet of het grondwerk van de grap wordt gelegd. Dit verhoogt de spanning, die vervolgens wordt weggenomen door de punchline. Hoe groter de spanning, hoe harder je lacht om die spanning los te laten.

Zoals Charles Gruner, auteur van Het spel van humor zegt hij in zijn boek:

"Als we ergens humor in vinden, lachen we om het ongeluk, de onhandigheid, de domheid, het morele of culturele defect dat plotseling bij iemand anders aan het licht komt, aan wie we ons meteen superieur voelen omdat wij op dat moment niet ongelukkig, onhandig, dom, moreel of cultureel defect zijn."

Hoewel grappen allemaal leuk en aardig lijken, onthullen ze eigenlijk de donkere kant van de menselijke natuur. De kant van de menselijke natuur die zich verheugt over het ongeluk van anderen en zich koestert in plotselinge superioriteit.

Mensen vinden verschillende dingen grappig

Hoewel er dingen zijn die mensen universeel grappig vinden, zijn er ook dingen die alleen sommige mensen grappig vinden. Voor sommige grappen hebben mensen een bepaald intelligentieniveau nodig om ze te begrijpen.

Dus als je iemand aan het lachen wilt maken, helpt het om te weten wat voor soort humor hij of zij leuk vindt. Veel mensen zijn niet zelfbewust genoeg om je te vertellen welke dingen ze grappig vinden. Daar moet je misschien zelf achter zien te komen. Dat doe je door allerlei grappen naar ze te gooien en te kijken waar ze op reageren.

Een goede vriend van me raadde me eens een tv-programma aan met de naam South Park Ik hou van satire, maar ik hou niet van toilethumor. Er zat veel van dat laatste in de show en ik kon er gewoon niet tegen. Ik hou ook niet van slapstick en volwassen humor. Ik bedoel, die grappen moeten echt heel grappig zijn om mij te laten grinniken.

Ik hou meer van slimme en creatieve humor zoals sarcasme, ironie, woordspelingen en satire.

Het punt is dat je veel meer moeite zult moeten doen om me aan het lachen te krijgen als je geen grappen maakt die overeenkomen met mijn favoriete soort humor.

Hoe maak je iemand aan het lachen

Laten we nu eens kijken naar een aantal specifieke tactieken om mensen aan het lachen te maken die in lijn zijn met de theorieën over lachen.

1. Grappige verhalen

Grappige verhalen hebben een opzet die spanning opbouwt en een clou die de spanning oplost. De vaardigheid ligt in het opzetten van de opzet en het opbouwen van de spanning. Hoe effectiever je dat doet, hoe effectiever je clou zal zijn.

Een van de beste voorbeelden van effectieve spanningsopbouw die ik ooit heb gezien was in de film Cache uit 2005. Bekijk de clip vanaf het begin tot 2 minuten 22 seconden:

Stel je voor dat de spreker op magische wijze in een hond was veranderd bij de clou. Het 'onschuldige' deel van de 'onschuldige schok' zou zijn verwijderd en de mensen zouden hebben gegild van angst en shock, niet van het lachen.

2. Sarcasme en ironie

Sarcasme is het tegenovergestelde zeggen van wat waar is. Sarcasme en ironie moeten gepaard gaan met een sarcastische toon of gezichtsuitdrukking (rollende ogen) zodat mensen het begrijpen, anders wordt het letterlijk genomen.

Als je sarcastisch bent, wijs je mensen op hun domheid. Hierdoor voelen jij en de toeschouwers zich tijdelijk superieur aan het object van sarcasme. Sarcasme kan dus beledigend zijn voor het object van sarcasme. Gebruik alleen sarcasme als je weet dat ze er tegen kunnen of het net zo amusant zouden vinden.

Ironie is iets zeggen of laten zien dat tegenstrijdig is. De tegenstrijdigheid schokt de hersenen onschadelijk. Hier is een voorbeeld van ironie:

3. Woordspelingen en grappige opmerkingen

Een woordspeling is een grap die gebruik maakt van verschillende betekenissen van een woord of een zin of van het feit dat verschillende woorden op elkaar lijken maar verschillende betekenissen hebben. Hier zijn enkele voorbeelden van woordspelingen:

"Mijn nichtje noemt mij enkel; ik noem haar knieën. Wij zijn een gezamenlijke familie."

"Ik ben een grote fan van whiteboards, ik vind ze heel opmerkelijk."

En hier zijn er een paar van mezelf (Ja, ik ben er trots op):

"Ik ontsla mijn massagetherapeut omdat hij me tegen de haren instrijkt."

"Een jongen nodigde me uit om te voetballen. Ik zei dat ik niet kon schieten, dus ik pas."

"Een boer die ik ken is te bang om fruit te kweken. Serieus, hij moet een peer kweken."

Op het eerste gezicht lijken woordspelingen en grappige opmerkingen niets te maken te hebben met plotselinge superioriteit. Maar onthoud dat de superioriteitstheorie van humor zegt dat we lachen als we ons superieur voelen aan iemand of als we ons beter voelen dan iemand anders. iets .

Woordspelingen volgen meestal de typische structuur van een grap. Eerst wordt de basis gelegd voor de woordspeling om context te bieden en spanning op te bouwen. Soms creëert het woord of de zin die in de woordspeling zelf wordt gebruikt spanning in je hoofd omdat het meerdere betekenissen heeft.

Als je je realiseert dat de woordspeler de situatie met dubbele betekenis opzettelijk heeft gecreëerd, is de spanning weg en moet je lachen.

4. Onderschattingen

Je gebruikt een understatement door iets groots kleiner te laten lijken of iets ernstigs minder ernstig te laten lijken. Dit creëert een komisch effect omdat je het patroon doorbreekt. Je presenteert bekende dingen op een onbekende manier.

Stel dat er een orkaan in jouw gebied is en je zegt zoiets als:

"De planten krijgen tenminste water."

Het is grappig omdat niemand zo'n natuurramp ziet.

5. Overdrijvingen

Deze worden ook wel hyperbool genoemd en zijn het tegenovergestelde van understatements. Je maakt iets groter dan het in werkelijkheid is of ernstiger dan het in werkelijkheid is. Nogmaals, ze doorbreken de patronen van mensen door het bekende op een onbekende manier te presenteren.

Toen ze gingen eten, pakten mijn tante en haar kinderen de zakken koekjes zonder het eerst aan anderen te vragen en begonnen ze ze op te eten.

Mijn moeder had een uitstekende manier om dit gedrag te beschrijven: ze zei:

"Ze hadden hun hoofd in de zakken."

Deze zin deed me rollen en ik vroeg me af waarom ik hem zo hilarisch vond.

Natuurlijk hadden ze hun hoofd niet in de zak, maar door het zo te zeggen, communiceer je je teleurstelling over hun vee-achtige gedrag. Het schetst een levendig maar betreurenswaardig beeld van het gedrag in je gedachten. Jij bent superieur en zij zijn inferieur. Je kunt om ze lachen.

6. Terugbellen

Dit is een geavanceerde techniek die vaak wordt gebruikt door professionele komieken. Je zegt X tegen iemand, waardoor er een gedeelde context ontstaat tussen jullie twee. Later in het gesprek verwijs je naar X. Dat je naar X verwijst is onverwacht en doorbreekt het patroon.

Als mensen verwijzen naar films of series die ze hebben gezien, gebruiken ze callback humor.

Stel je naam is John en je bent aan het eten met een vriend. Ze vragen om wat van jouw eten en jij zegt: 'John deelt geen eten'. Je vriend zal niet lachen als hij niet heeft gezien Vrienden .

7. Relateerbare waarheden

Wat maakt relativerende grappen grappig?

Soms kan een komisch effect worden bereikt door de dingen te observeren zoals ze zijn, zonder een extra laag sarcasme of ironie. Wanneer iemand je een relateerbare waarheid vertelt, moet je lachen omdat niemand die observatie eerder heeft uitgesproken. Dit schendt je verwachtingen.

Anderen hebben waarschijnlijk dezelfde situaties meegemaakt, maar ze dachten er niet aan om het te delen of te beschrijven. Dus alleen al het delen of beschrijven van een situatie die normaal niet gedeeld of beschreven wordt, maakt het onverwacht en humoristisch.

8. Dingen nieuw maken

Je kunt alles grappig maken door er een soort nieuwigheid in te injecteren. Iets dat de verwachtingen van je publiek schendt. Hiervoor moet je weten wat ze verwachten en vervolgens hun verwachtingen tarten.

Je hebt geen van de bovengenoemde tactieken nodig om het te doen. Je kunt een situatie nieuw maken door gewoon iets belachelijks of onmogelijks te zeggen.

Stel dat het hard regent en iemand vraagt je hoe hard het regent, dan zeg je:

"Volgens mij zag ik een ark met dieren voorbij komen."

Natuurlijk gebruikt het ook callback. Wie niet bekend is met het bijbelse verhaal zal alleen maar in de war raken van dat antwoord.

9. Indrukken doen

Als je impressies doet van een beroemdheid, vinden mensen dat grappig omdat ze verwachten dat de beroemdheid zich ook zo gedraagt. Als komieken impressies doen van anderen, hebben ze ook de neiging om degenen die ze imiteren belachelijk te maken. Dit voegt een laagje superioriteit toe aan de grap om hem grappiger te maken.

10. Slapstickhumor

We kunnen verwachtingen niet alleen schenden met woorden, maar ook met daden. Dit is waar slapstickkomedie, practical jokes, capriolen en pranks om de hoek komen kijken. Er is veel van dit soort dingen op sociale media en mensen lijken ervan te houden.

Veel slapstickhumor bestaat uit mensen die vallen of uitglijden. Mensen moeten lachen als ze iemand anders in een inferieure positie zien, wat de superioriteitstheorie versterkt.

De humor van Charlie Chaplin en de grappige films van Robin Williams vallen onder deze categorie.

Een opmerking over zelfspottende humor

Het is je misschien opgevallen dat ik zelfspot niet in de bovenstaande lijst heb opgenomen. Daar is een reden voor. Zelfspot, oftewel humor waarbij je jezelf belachelijk maakt, kan lastig zijn.

Het werkt omdat het je in een inferieure positie plaatst en de luisteraar zich superieur laat voelen. Ook is het onverwacht dat mensen zichzelf belachelijk maken.

Het risico van jezelf naar beneden halen is echter dat mensen je minder respecteren. Zelfspottende humor werkt alleen in bepaalde situaties.

Hier is een eenvoudige matrix die laat zien wanneer je zelfspottende humor kunt gebruiken en wanneer je anderen naar beneden kunt halen:

Zoals je ziet is zelfspot alleen aan te raden als anderen al weten dat je een persoon met een hoge status bent, dus als ze al veel respect voor je hebben. In zulke gevallen kun je zelfs nederig of sportief overkomen.

Als je echter nog geen hoge status hebt, loop je het risico het respect van anderen te verliezen als je zelfspottende humor probeert. Als je niet zeker bent van je sociale status, gebruik zelfspottende humor dan spaarzaam.

Je kunt echter vrijelijk de draak steken met andere mensen met een hoge status. Je hebt niets te verliezen. De mensen waar je de draak mee steekt zijn de mensen waar je publiek jaloers op is en zich graag superieur aan voelt (aka beroemdheden).

Vermijd ten slotte zoveel mogelijk het belachelijk maken van mensen met een lage status: mensen die arm, ziek of op de een of andere manier ongelukkig zijn. Je komt dan ongevoelig over.

Als je de slachtoffers van een recente aardbeving belachelijk maakt, zullen mensen zeggen: "Te vroeg!", zelfs als ze het gevoel hebben dat ze moeten lachen vanwege de plotselinge superioriteit (ze zijn gelukkig in vergelijking).

Toch beseffen ze dat het ongevoelig is om zo'n grap te maken in zo'n vroeg stadium, wanneer de 'ongelukkigen' hun wonden nog aan het helen zijn. Naarmate de tijd verstrijkt en het niet langer 'te vroeg' is, mag je min of meer de draak met ze steken.

Laatste woorden

Humor is een vaardigheid zoals elke andere. Als je denkt dat sommige mensen van nature grappig zijn en jij niet, dan zul je het niet eens proberen. Zoals bij elke vaardigheid zul je in het begin waarschijnlijk vaak falen voordat je er goed in wordt. Het is een spel van nummers.

Je moet het risico nemen om grappen te maken en het niet erg vinden als ze mislukken. Eén goede grap kan 10 slechte goedmaken, maar je moet bereid zijn om eerst de slechte te maken om bij de goede te komen.