W tym artykule omówimy znaczenie gestów mowy ciała związanych z głową, takich jak drapanie się po głowie, drapanie się lub pocieranie czoła oraz zaciskanie rąk za głową. Zacznijmy od drapania się po głowie lub włosach.

Kiedy drapiemy się po głowie, używając jednego lub więcej palców w dowolnym miejscu na czubku, z tyłu lub z boku głowy, sygnalizuje emocjonalny stan dezorientacji Obserwuj każdego ucznia próbującego rozwiązać trudny problem, a prawdopodobnie zaobserwujesz ten gest.

Nie ma lepszego miejsca do zaobserwowania tego gestu niż sala egzaminacyjna, gdzie studenci często są zdezorientowani, gdy otrzymują arkusz z pytaniami.

Jako nauczyciel, gdy próbujesz wyjaśnić uczniom jakąś koncepcję, a oni drapią się po głowie, powinieneś spróbować wyjaśnić ją w inny sposób.

Czasami, zamiast używać palców, uczeń może użyć przedmiotu, takiego jak długopis, ołówek lub linijka, aby podrapać się po głowie. Przekaz jest taki sam we wszystkich przypadkach - dezorientacja.

Drapanie lub pocieranie czoła

Drapanie, klepanie lub pocieranie czoła zwykle wskazuje na zapominalstwo. Często drapiemy się lub klepiemy po czole, gdy usilnie staramy się coś zapamiętać.

Jednak gest ten jest również wykonywany, gdy ktoś przechodzi jakikolwiek rodzaj dyskomfort psychiczny który wynika z angażowania się w jakąkolwiek trudną aktywność umysłową, taką jak intensywne myślenie.

Spójrzmy prawdzie w oczy: myślenie jest trudne dla większości z nas. To Bertrand Russel powiedział: "Większość ludzi prędzej umrze, niż pomyśli. W rzeczywistości tak właśnie robią".

Każda czynność wymagająca wysiłku umysłowego może zmusić osobę do drapania się po czole i to nie tylko wtedy, gdy próbuje sobie coś przypomnieć, co również może być trudne.

Na przykład, jeśli zadasz komuś trudne pytanie, może on podrapać się po włosach (dezorientacja) lub po czole. Jeśli zna odpowiedź i próbuje ją sobie przypomnieć, może podrapać się po czole. Jeśli musi się mocno zastanowić (dyskomfort psychiczny), aby znaleźć rozwiązanie, może również podrapać się po czole.

Należy pamiętać, że intensywne myślenie o problemie nie musi oznaczać stanu dezorientacji. Należy również pamiętać o kontekście sytuacji. Czasami drapiemy się po głowie tylko dlatego, że nas swędzi.

Dyskomfort psychiczny może również wynikać z irytacji lub zdenerwowania. Kiedy masz dość, drapiesz się po czole lub, co gorsza, fizycznie atakujesz źródło swojej irytacji i frustracji.

Jestem pewien, że zaobserwowałeś, przynajmniej w filmach, że gdy ktoś jest całkowicie wkurzony podczas rozmowy, drapie się trochę w czoło, zanim uderzy lub spoliczkuje irytującą osobę.

Jeśli więc rozmawiasz z kimś, a ta osoba często drapie się po czole, nic nie mówiąc, istnieje duże prawdopodobieństwo, że jej przeszkadzasz.

Zaciskanie rąk za głową

Gest ten jest prawie zawsze wykonywany w pozycji siedzącej i ma dwie odmiany: jedną z rozłożonymi łokciami i drugą z łokciami skierowanymi do przodu pod kątem około 90 stopni do płaszczyzny ciała.

Kiedy dana osoba trzyma rękę za głową z rozłożonymi łokciami, czuje się pewna siebie, dominująca i wyższa. Ten gest przekazuje wiadomość: "Jestem pewny siebie. Wiem wszystko. Mam wszystkie odpowiedzi. Ja tu rządzę. Jestem szefem".

Kiedy ktoś kończy trudne zadanie, na przykład przy komputerze, może przyjąć ten gest, siedząc. Może również pochylić się lekko do tyłu, aby zasygnalizować zadowolenie z dobrze wykonanej pracy. Przełożony może przyjąć ten gest, gdy podwładny prosi o radę.

Kiedy komplementujesz kogoś za jego świetną pracę, może on natychmiast przyjąć tę pozycję mowy ciała. Możesz być pewien, że twój komplement sprawił, że poczuł się dobrze.

Chociaż gest ten sygnalizuje pewność siebie, nie jest zalecany podczas rozmów kwalifikacyjnych, ponieważ może zagrozić wyższej pozycji rozmówcy. Grożenie rozmówcy jest ostatnią rzeczą, jaką chciałby zrobić każdy kandydat do pracy.

"To niewiarygodnie szokujące"

Kiedy zaciskamy ręce za głową z łokciami skierowanymi do przodu, sygnalizuje to niedowierzanie i nieprzyjemne zaskoczenie. Zaskoczenie tak wielkie, że jesteśmy skłonni do niedowierzania i zaprzeczania.

Przekazuje wiadomość: "To niewiarygodne. To nie może być prawda. Jestem szokująco rozczarowany".

Często towarzyszy temu opuszczenie lub odsunięcie górnej części ciała i zamknięcie oczu, ponieważ nieświadomie blokujemy szok lub zaskoczenie, które jest dla nas zbyt duże. Czasami ręce są zaciśnięte na czubku głowy zamiast z tyłu głowy.

Spójrzmy na ten gest z ewolucyjnego punktu widzenia. Wyobraź sobie, że jesteś myśliwym, który wpatruje się w ofiarę, idąc powoli w wysokiej trawie. Czekasz na odpowiedni moment do ataku, odpowiedni moment na rzucenie włócznią.

Nagle z pobliskiego drzewa skacze na ciebie lampart. Wyobraź to sobie i spróbuj zwizualizować, jaka byłaby twoja natychmiastowa reakcja. Tak, odchyliłbyś się od lamparta i zacisnął ręce za głową.

Ten gest chroni delikatny tył głowy, a łokcie zapobiegają wszelkim uszkodzeniom, które mogą wystąpić na twarzy od przodu. Uszkodzenia takie jak lampart zatapiający pazury w twarzy.

Dziś my, ludzie, rzadziej spotykamy się z takimi sytuacjami, ale w czasach naszych przodków było to dość powszechne. Tak więc ta reakcja jest zakorzeniona w naszej psychice i używamy jej za każdym razem, gdy napotykamy sytuację, która emocjonalnie nas szokuje, nawet jeśli nie stanowi ona prawdziwego fizycznego zagrożenia.

W dzisiejszych czasach gest ten jest wykonywany, gdy dana osoba słyszy szokujące wieści, takie jak śmierć ukochanej osoby. Kiedy osoba, która została ranna w wypadku, jest pędzona do szpitalnej izby przyjęć, możesz zobaczyć jej krewnego lub przyjaciela wykonującego ten gest w poczekalni.

Kiedy piłkarz nie trafia w bramkę, wykonuje ten gest, aby wyrazić swój szok i niedowierzanie: "To niemożliwe. Jak mogłem nie trafić? Byłem tak blisko".

Obejrzyj wideo z kompilacją straconych bramek, a zauważysz ten gest kilka razy, w tym dramatyczny gest trenera.

Co ciekawe, kibice wykonują ten gest nawet wtedy, gdy wspierana przez nich drużyna straci kluczową okazję lub dozna poważnego ciosu. Nie ma znaczenia, że są na trybunach lub oglądają mecz w telewizji w swoich salonach.

Kiedy oglądasz filmy sensacyjne, programy telewizyjne lub filmy dokumentalne i natkniesz się na scenę, która cię szokuje, możesz wykonać ten gest.