De been- en voetbewegingen kunnen de meest nauwkeurige aanwijzingen geven over iemands mentale toestand. Hoe verder een lichaamsdeel van de hersenen verwijderd is, hoe minder we ons bewust zijn van wat het doet en hoe minder controle we hebben over de onbewuste bewegingen ervan.

In feite kunnen de been- en voetbewegingen je soms nauwkeuriger vertellen wat iemand denkt dan gezichtsuitdrukkingen.

Dit komt omdat we ons veel meer bewust zijn van onze gezichtsuitdrukkingen en deze dus vrij gemakkelijk kunnen manipuleren, maar niemand denkt eraan om zijn been- en voetbewegingen te manipuleren.

De enkelsluiting

In een zittende houding zetten mensen soms hun enkels vast en trekken ze hun voeten onder de stoel. Soms kan deze enkelblokkering de vorm aannemen van het vastzetten van de voeten rond de poot van de stoel.

De knieën van mannen zijn meestal gespreid en ze kunnen hun handen omklemmen of de armleuning van de stoel stevig vasthouden terwijl ze hun enkels vastzetten. De benen van vrouwen zijn ook teruggetrokken, maar hun knieën zijn meestal dicht bij elkaar met de voeten aan één kant.

De persoon die dit gebaar maakt, houdt een negatieve reactie tegen. En achter een negatieve reactie zit altijd een negatieve emotie.

Iemand die dit gebaar maakt, heeft dus gewoon een negatieve emotie die hij niet uit. Hij kan bang, boos of onzeker zijn over wat er aan de hand is, maar heeft besloten dit niet te onthullen.

Teruggetrokken voeten geven de teruggetrokken houding aan van de persoon die dit gebaar maakt. Wanneer we meer in Tijdens het gesprek trekken onze voeten zich niet terug, maar worden ze 'betrokken' bij het gesprek. Ze strekken zich uit naar de mensen met wie we in gesprek zijn en verstoppen zich niet in de troosteloze spelonk onder de stoel.

Dit gebaar komt vaak voor bij verkopers omdat ze zichzelf onvermijdelijk moeten trainen om hun negatieve reacties op onbeschofte klanten in te houden. Ik weet niet hoe het met jou zit, maar als ik me een verkoper voorstel, stel ik me een man voor die formele kleren en een stropdas draagt, rechtop in de stoel zit en zijn enkels onder de stoel vastzet terwijl hij aan de telefoon "Ja, meneer!" zegt.

Hoewel zijn praten getuigt van respect en beleefdheid tegenover de klant, vertellen zijn geblokkeerde enkels een heel ander verhaal. Ze verraden duidelijk zijn echte houding die misschien iets weg heeft van...

"Wie denk je wel dat je bent, idioot? Ik kan ook onbeleefd zijn".

Dit gebaar kan ook worden waargenomen bij mensen die voor de tandartspraktijk wachten en bij verdachten tijdens politieverhoren om voor de hand liggende redenen.

Het touw voor de benen

De beentouw wordt door vrouwen gedaan als ze zich verlegen of verlegen voelen. De bovenkant van een voet sluit zich om het andere been onder de knie, zoals een struisvogel die zijn kop in het zand steekt. Het kan zowel zittend als staand worden gedaan. Vrouwen die schaars gekleed zijn, zie je dit gebaar vaak maken, vooral tijdens intieme scènes op tv of in de film.

Als de vrouw in de deuropening staat en dit gebaar maakt, richt de camera zich bewust op de benen omdat dit een van die onderdanige gebaren is waar mannen gek van kunnen worden.

Soms, als een vrouw zich defensief en verlegen voelt, kruist ze haar benen en doet tegelijkertijd de beentouw, zoals op de afbeelding hieronder...

Haar gezicht, omdat ze lijkt te glimlachen, vertelt één verhaal en haar benen vertellen een heel ander verhaal (nervositeit). Dus wat vertrouwen we?

Natuurlijk is het antwoord 'onderste deel van het lichaam' om de reden die ik eerder noemde. Dat is in feite een neplach. Hoogstwaarschijnlijk heeft ze de neplach opgezet om er goed uit te zien voor de foto. Kijk goed naar het gezicht en zie de angst die eronder verborgen zit... nee, serieus... ga je gang (herkennen van een neplach)

Het kniepunt

Dit gebaar is ook een kenmerk van vrouwen. Als ze zitten, wordt het ene been onder het andere gestoken en de knie van het gestrekte been wijst meestal naar de persoon die ze interessant vindt. Dit is een zeer informele en ontspannen houding en kan alleen worden aangenomen in de buurt van mensen bij wie je je op je gemak voelt.

Wiebelen/tikken met de voeten

In de post over angstgedrag heb ik gezegd dat elk schudgedrag aangeeft dat iemand weg wil lopen uit de situatie waarin hij zich bevindt. We schudden of tikken met onze voeten als we ons ongeduldig of angstig voelen in een situatie. Dit gebaar kan soms ook duiden op blijdschap en opwinding, dus houd de context in gedachten.

De positie van de sprinter

In de zittende houding worden de tenen van één voet tegen de grond gedrukt terwijl de hiel wordt opgetild, net zoals sprinters doen wanneer ze 'op hun plaats staan' voordat ze aan een race beginnen. Dit gebaar geeft aan dat de persoon klaar is voor een gehaaste actie of al bezig is met een gehaaste actie.

Dit gebaar zien we bij studenten als ze hun examens aan het schrijven zijn en weinig tijd over hebben. Stel je een werknemer voor die op een normaal tempo aan het werk is in zijn kantoor. Zijn collega komt binnenstormen met een dossier en zegt: "Hier, neem dit dossier, we moeten hier onmiddellijk aan werken. Dit is dringend!".

De medewerker aan het bureau werpt een snelle blik op het dossier terwijl zijn voet de positie van de sprinter inneemt. Hij is symbolisch klaar voor de 'snelle race', klaar om de dringende taak met spoed af te handelen.