Jim was een werknemer bij een verkoopbedrijf die pas in dienst was gekomen. Hij gedroeg zich normaal tegenover iedereen en niemand kon hem ooit als 'arrogant' bestempelen.

Na twee maanden begon hij zich - tot ieders verbazing - arrogant te gedragen. Hij richtte zijn arrogantie vooral op zijn junioren, die hij voorheen vriendelijk behandelde.

Wat heeft hem in hemelsnaam van houding doen veranderen?

Wie is arrogant?

Arrogantie kan worden gedefinieerd als de persoonlijkheidstrek waarbij een persoon een onaangenaam hoog gevoel van eigenwaarde heeft. Een arrogant persoon is iemand die doet alsof hij superieur, meer waard en belangrijker is dan anderen. Daarom hebben ze de neiging om anderen niet te respecteren en neer te zetten.

Tegelijkertijd willen ze bewondering en respect van anderen. Ze willen gewaardeerd worden voor de geweldige dingen die ze gedaan hebben en voor hun speciale kwaliteiten en vaardigheden.

Redenen achter arrogantie

Als je arrogant bent, kan dat de volgende redenen hebben...

1) Je hebt geweldige dingen gedaan

In veel gevallen wordt iemand arrogant als hij dingen bereikt die zijn leeftijdsgenoten niet konden bereiken. Iets buitengewoons doen wat niemand anders kon, geeft een enorme boost aan je eigenwaarde.

Als we merken dat anderen lang niet zoveel bereikt hebben, hebben we de neiging om op hen neer te kijken.

Dat komt omdat ons onderbewustzijn ons leven altijd vergelijkt met dat van leeftijdsgenoten om onze vooruitgang te meten in de dingen die belangrijk voor ons zijn.

Weet dat het feit dat je iets geweldigs hebt gedaan, niet betekent dat je een supermens bent. Je hebt ook zwakke punten en dat weet je. Weet dat anderen niet minder waard zijn omdat ze nooit hebben gedaan wat jij kon.

Misschien proberen ze het, misschien zijn ze in veel andere dingen veel beter dan jij en misschien geven ze niet eens om de prestaties die jij hebt geleverd.

Ik zou nog wel even door kunnen gaan met het geven van redenen. Het punt is: je hebt nauwelijks een reden om arrogant te zijn en anderen onwaardig te vinden, zelfs als je iets opmerkelijks hebt gedaan.

2) Je hebt niets groots gedaan in het leven

Net zoals het doen van iets opmerkelijks kan leiden tot arrogantie, kan het ook niet doen van iets opmerkelijks leiden tot arrogantie. Je hebt deze zin vast wel eens gehoord: "Hij heeft niets bereikt, waarom is hij zo arrogant?" Dit toont aan dat veel mensen die arrogant zijn ook onderpresteerders zijn.

Hier komt arrogantie voort uit iemands behoefte om meer waard te lijken dan hij is om de acceptatie van mensen te krijgen. Als iemand een lage eigenwaarde heeft, is het veel gemakkelijker om arrogant te lijken in plaats van zijn eigenwaarde op de juiste manier op te bouwen door prestaties te leveren.

Deze strategie misleidt andere mensen om te denken dat je waardig bent. Daardoor vragen ze zich af waar je arrogantie vandaan komt. Degenen die je goed kennen weten dat er geen basis is voor je arrogantie, ze doorzien je. Maar het kan werken bij vreemden die bijna niets over je weten.

Arrogantie kan dus een bewuste of onbewuste strategie zijn van mensen die zich onwaardig voelen om indruk te maken op anderen, vooral vreemden.

3) Arrogantie als verdedigingsmechanisme

Een andere veel voorkomende reden achter arrogantie is dat je je ego en eigenwaarde probeert te beschermen. Je kunt je arrogant gedragen om je onzekerheid, minderwaardigheid en gebrek aan zelfvertrouwen te verbergen.

Als je onzeker bent en bang bent voor afwijzing door andere mensen, dan kun je je arrogant gedragen tegenover hen. Arrogantie helpt je in dit geval om anderen af te wijzen vóór zij Een preventieve aanval.

Omdat je al weet dat je minderwaardig bent, maak je je zorgen dat anderen daar achter zullen komen en je daarom niet zullen accepteren. Je bent er zo zeker van dat ze je zullen afwijzen dat je eerst afwijzing laat zien voordat ze de kans krijgen om het je te laten zien en je te kwetsen.

Op deze manier kun je je ego beschermen. Zelfs als ze je later afwijzen, kun je zeggen dat je nooit echt om hun acceptatie hebt gegeven. Je kunt zeggen dat je nooit echt veel om ze hebt gegeven omdat je ze al had afgewezen.

De waarheid is echter dat je veel om hun goedkeuring gaf en bang was voor hun afwijzing.

Dit is de reden waarom mensen de neiging hebben om zich arrogant te gedragen tegenover vreemden en mensen die ze nauwelijks kennen. Vrienden en familieleden accepteren je, dat weet je. Maar wie weet hoe een vreemde zou kunnen reageren? Laten we hen afwijzen voordat zij ons kunnen afwijzen.

Het komt zo vaak voor dat arrogante mensen anderen benaderen met een frons of met een rare uitdrukking - gewoon om te laten zien dat het ze niets kan schelen.

4) Je wilt aandacht

Ondanks wat op het eerste gezicht lijkt, geven arrogante mensen veel om de goedkeuring van anderen. Als ze dat niet deden, aan wie zouden ze hun arrogantie dan laten zien? Soms kan arrogantie het gevolg zijn van het proberen aandacht te krijgen omdat geen enkele andere manier van aandacht krijgen voor jou heeft gewerkt.

Dit geldt voor mensen die geleerd hebben dat arrogant zijn hen in het verleden veel aandacht opleverde. Daarom raakten ze gemotiveerd om dit gedrag voort te zetten (zie klassieke en operante conditionering).

Zodra ze merken dat hun arrogantie hen niet langer aandacht oplevert, zullen ze dit gedrag laten varen.

Tekenen dat iemand arrogant is

Hieronder volgen de tekenen die aangeven dat iemand arrogant kan zijn. Hoewel mensen sommige van deze tekenen van tijd tot tijd vertonen, is er reden tot bezorgdheid als deze tekenen overheersen in je leven.

1) Eigenwaarde verhogen

Zoals hierboven vermeld, heeft de arrogante persoon een buitensporige behoefte om zichzelf boven anderen te verheffen. Ze blijven opscheppen over hun prestaties en praten non-stop over hoe ze beter zijn dan anderen.

Ze associëren of identificeren zich met mensen, dingen, gebeurtenissen en plaatsen die ze waardevol vinden in een poging hun eigenwaarde te verhogen.

2) Te veel geven om wat anderen denken

Hoewel het natuurlijk is dat we ons zorgen maken over wat anderen denken, is het voor een arrogant persoon een kwestie van leven of dood. Ze kunnen irrationele dingen doen om indruk te maken op anderen, wat vaak wanhopig overkomt.

Arrogante mensen gaan tot het uiterste om in goed blaadje te staan bij mensen die ze boven zichzelf beschouwen. Genegeerd of afgekeurd worden door deze mensen kan neerkomen op vernedering.

3) Hoog concurrentievermogen

Omdat winnen een manier is om je eigen waarde te verhogen, zijn arrogante mensen vaak extreem competitief. Of het nu gaat om winnen op het werk, in relaties of zelfs in ruzies.

Arrogante mensen geven meer om winnen dan om vriendschap. Ze zijn voortdurend op zoek naar mogelijkheden om hun concurrenten te overtreffen.1

4) Anderen naar beneden halen

Omdat arrogante mensen zo veel om concurrentie geven, zul je ze vaak anderen zien kleineren, vooral hun concurrenten. Ze zullen hun concurrenten de schuld geven, bekritiseren, beledigen en tot zondebok maken om vooruit te komen.

Ze zijn bereid om elke grens te overschrijden om hun concurrenten in een kwaad daglicht te stellen, omdat winnen voor hen een kwestie van leven of dood is.

5) Intellectuele arrogantie

Wie arrogant is, is waarschijnlijk ook intellectueel arrogant. Intellectuele arrogantie is de neiging van mensen om een overtuiging als waar te beschouwen, gewoon omdat het hun eigen overtuiging is.2

Net zoals arrogante mensen competitief zijn op andere gebieden van het leven, zijn ze dat ook als het om overtuigingen gaat. Hun overtuigingen zijn als hun waardevolle bezittingen die ze nauwelijks willen opgeven.3

Mensen met intellectuele arrogantie identificeren zich met hun overtuigingen. Hun gekoesterde overtuigingen dragen bij aan hun gevoel van eigenwaarde. Ze verliezen zou dus betekenen dat ze hun identiteit en waardigheid verliezen. En arrogante mensen vrezen niets meer.

Hoe zit het met Jim?

Jim, de werknemer waar ik het aan het begin van dit artikel over had, was erg hardwerkend. Hij deed zijn werk ijverig en verwachtte dat anderen, vooral zijn leidinggevenden, hem daarvoor zouden waarderen. Maar zijn leidinggevenden gaven hem nooit enige waardering en negeerden hem.

Kortom, ze behandelden hem alsof hij niet bestond en alsof zijn bijdragen heel weinig voorstelden. Dit deed Jim duidelijk veel pijn en hij moest een manier vinden om zijn verloren eigenwaarde terug te winnen.

Dus werd hij arrogant - niet tegenover zijn senioren, maar tegenover zijn junioren. Hij wist dat arrogantie tonen tegenover zijn senioren zou betekenen dat hij zichzelf voor de gek zou houden, omdat het hen toch niets kon schelen.

Dus richtte hij zich op de onschuldige junioren die wel iets om zijn goedkeuring gaven. Door hen te mishandelen, kreeg Jim zijn eigenwaarde terug en voelde hij zich weer goed over zichzelf.

Referenties:

1. Fetterman, A. K., Robinson, M. D., & Ode, S. (2015). Interpersoonlijke arrogantie en de incentive salience van macht versus affiliatie cues. Europees Tijdschrift voor Persoonlijkheid , 29 (1), 28-41.
2. Gregg, A. P., & Mahadevan, N. (2014). Intellectuele arrogantie en intellectuele nederigheid: een evolutionair-epistemologische verklaring. Tijdschrift voor psychologie en theologie , 42 (1), 7-18.
3. Abelson, R. P. (1986). Overtuigingen zijn als bezittingen. Tijdschrift voor de theorie van sociaal gedrag .