Ogólnie rzecz biorąc, dlaczego kobiety mają tendencję do bycia dobrymi słuchaczami w porównaniu z mężczyznami? Jestem pewien, że spotkałeś więcej kobiet niż mężczyzn z dobrymi umiejętnościami słuchania i komunikacji. Co kryje się za różnicami w komunikacji między płciami?

W artykule Jak mężczyźni i kobiety inaczej postrzegają świat przyjrzeliśmy się różnicom w postrzeganiu wizualnym kobiet i mężczyzn.

Widzieliśmy również, jak dobrze te różnice między płciami pasowały do hipotezy łowcy-zbieracza, tj. przez większą część naszej ewolucyjnej historii mężczyźni odgrywali głównie rolę łowców, podczas gdy kobiety przyjmowały rolę zbieraczy.

W tym artykule zwracamy uwagę na inny system sensoryczny - system słuchowy. Czy powinniśmy spodziewać się różnic w sposobie, w jaki mózgi mężczyzn i kobiet przetwarzają dźwięk na podstawie ich różnych ewolucyjnych ról? Czy kobiety są lepszymi słuchaczami niż mężczyźni, czy też jest odwrotnie?

Nie chodzi o to, co powiedziałeś, ale o sposób, w jaki to powiedziałeś

Ponieważ kobiety przodków spędzały większość czasu na opiece nad dziećmi i zbieraniu pożywienia w zgranych grupach, musiały być dobre w komunikacji interpersonalnej.

Kluczową cechą posiadania dobrych umiejętności komunikacji interpersonalnej jest umiejętność wnioskowania o stanie emocjonalnym danej osoby na podstawie jej mimiki, gestów i tonu głosu.

Kobiety, w przeciwieństwie do mężczyzn, musiały być szczególnie wrażliwe na różne rodzaje płaczu i dźwięków wydawanych przez niemowlę i być w stanie dokładnie zrozumieć potrzeby dziecka. Rozciąga się to na zdolność wnioskowania o stanie emocjonalnym, motywacjach i postawach innych ludzi na podstawie ich tonu głosu.

Badania wykazały, że kobiety rzeczywiście mają większą wrażliwość niż mężczyźni w rozróżnianiu zmian tonu głosu, głośności i wysokości dźwięku.1 Potrafią czytać między wierszami i zrozumieć intencje mówcy, jego nastawienie lub emocje tylko na podstawie tonu głosu.

To dlatego kobiety, a nie mężczyźni, często mówią takie rzeczy:

"Nie chodzi o to, co powiedziałeś, ale o sposób, w jaki to powiedziałeś".

"Nie mów do mnie takim tonem".

"Nie mów do mnie w ten sposób".

"Było coś dziwnego w sposobie, w jaki to powiedział".

Kobiety mają również zdolność do oddzielania i kategoryzowania dźwięków oraz podejmowania decyzji dotyczących każdego dźwięku.2 Oznacza to, że podczas gdy kobieta rozmawia z tobą, monitoruje również rozmowy osób znajdujących się w pobliżu.

Gdy rozmawiasz z kobietą, ma ona możliwość reagowania na rozmowę, która toczy się między innymi osobami w pobliżu.

Zobacz też: Wyjaśnienie powstawania stereotypów

To kobiece zachowanie frustruje mężczyzn, ponieważ myślą, że kobieta nie zwraca na nich uwagi podczas rozmowy, co nie jest prawdą. Ona zwraca uwagę zarówno na swoją rozmowę, jak i rozmowę, która toczy się obok.

Przodkinie żyjące w jaskiniach musiały być wyczulone na płacz dziecka w nocy, ponieważ mógł on oznaczać, że dziecko jest głodne lub w niebezpieczeństwie. W rzeczywistości kobiety doskonale radzą sobie z rozpoznawaniem płaczu własnych dzieci już 2 dni po urodzeniu.3

Prawdopodobnie dlatego współczesne kobiety są zwykle alarmowane jako pierwsze, gdy w domu rozlegają się dziwne dźwięki, zwłaszcza w nocy.

Zobacz też: Jak zatrzymać powracające sny i koszmary?

W horrorach, gdy w nocy w domu rozlega się nietypowy dźwięk, zwykle pierwsza budzi się kobieta. Zaniepokojona budzi męża i mówi mu, że ktoś jest w domu i czy go słyszy.

Jest nieświadomy całej sprawy i mówi: "To nic, kochanie", dopóki duch / intruz nie zacznie ich terroryzować lub intensywność dźwięku nie wzrośnie.

Mężczyźni mogą powiedzieć, skąd dochodzą dźwięki

Mężczyźni wydają się być dobrzy w identyfikowaniu różnych rodzajów dźwięków w utworze muzycznym i skąd pochodzą poszczególne dźwięki - jakie instrumenty są używane itp.

Polowanie nie wymagało od przodków posiadania dobrych umiejętności komunikacji interpersonalnej ani umiejętności wnioskowania o stanie emocjonalnym innych osób na podstawie tonu ich głosu.

Zastanów się, jakie zdolności słuchowe są wymagane, aby być dobrym myśliwym.

Po pierwsze, powinieneś być w stanie wiedzieć, skąd pochodzą dźwięki, które słyszysz. Prawidłowo szacując lokalizację źródła dźwięku, możesz określić, jak blisko lub daleko znajduje się ofiara lub drapieżnik i odpowiednio podejmować decyzje.

Po drugie, powinieneś być w stanie zidentyfikować i rozróżnić różne odgłosy zwierząt, abyś mógł wiedzieć, jakie to zwierzę, drapieżnik czy ofiara, po prostu słysząc ich dźwięk z daleka, nawet jeśli nie są widoczne.

Badania wykazały, że mężczyźni są na ogół lepsi od kobiet w lokalizowaniu dźwięków4 , tj. w określaniu, skąd dochodzi dźwięk. Są również lepsi w identyfikowaniu i rozróżnianiu odgłosów zwierząt.

Tak więc, podczas gdy w horrorze to kobieta jest zwykle ostrzegana jako pierwsza przez nietypowy dźwięk, to zwykle mężczyzna jest w stanie powiedzieć, co wydaje dźwięk lub skąd pochodzi.

Referencje

1. Moir, A. P., & Jessel, D. (1997). Seks w mózgu Random House (UK).
2. Pease, A., & Pease, B. (2016). Dlaczego mężczyźni nie słuchają, a kobiety nie potrafią czytać map: jak dostrzec różnice w sposobie myślenia mężczyzn i kobiet Hachette UK.
3. Formby, D. (1967), Rozpoznawanie płaczu niemowlęcia przez matkę. Medycyna rozwojowa & neurologia dziecięca , 9 (3), 293-298.
4. McFadden, D. (1998), Różnice płciowe w układzie słuchowym. Neuropsychologia rozwojowa , 14 (2-3), 261-298.