Przez większość naszej ewolucyjnej historii jako Homo sapiens żyliśmy jako łowcy-zbieracze. Mężczyźni byli głównie łowcami, podczas gdy kobiety były głównie zbieraczkami.

Jeśli mężczyźni i kobiety pełnili różne role, to ma sens, że ich ciała ewoluowały inaczej, a zatem wyglądają inaczej. Ciała mężczyzn są bardziej przystosowane do polowania, podczas gdy ciała kobiet są bardziej przystosowane do zbieractwa.

Gdy spojrzymy na męskie i kobiece ciała, różnice między płciami są oczywiste. Mężczyźni są zazwyczaj wyżsi, mają większą masę mięśniową i większą siłę górnych partii ciała niż kobiety.

Pomogło to naszym męskim przodkom skutecznie bronić się przed drapieżnikami, które mogły zaatakować ich podczas polowań.

Ponadto mężczyźni mają grubszą i twardszą skórę na plecach, w przeciwieństwie do kobiet, co mogło umożliwić im obronę przed atakami drapieżników od tyłu.

Podczas gdy te fizyczne różnice między płciami są widoczne i łatwe do zaobserwowania, to co nie jest oczywiste, to różnice w poznaniu mężczyzn i kobiet - w jaki sposób percepcja wzrokowa mężczyzn i kobiet ewoluowała inaczej, odzwierciedlając ich role jako odpowiednio łowców i zbieraczy.

Wizualna percepcja mężczyzn i kobiet

Zadaj sobie pytanie, jakie są wizualne zdolności percepcyjne wymagane do bycia skutecznym łowcą i skutecznym zbieraczem żywności?

Mężczyźni mają wąski, tunelowy wzrok, który pozwala im to robić, podczas gdy kobiety mają szersze widzenie peryferyjne, które jest bardziej pomocne podczas zbierania owoców i jagód z wielu kierunków w bliskiej odległości.

To właśnie dlatego współczesne kobiety z łatwością odnajdują przedmioty w domu, podczas gdy mężczyźni czasami mają problemy ze znalezieniem przedmiotu, który znajduje się tuż przed nimi.

Zwykle to mężczyźni wściekają się na kobiety za "przemieszczanie" rzeczy i ciągle na to narzekają, podczas gdy kobiety wydają się być w stanie z łatwością odzyskać każdy "zagubiony" przedmiot.

Ogólnie rzecz biorąc, mężczyźni wypadają lepiej niż kobiety w badaniach, które sprawdzają ich zdolność do śledzenia szybko poruszających się obiektów i dostrzegania szczegółów z dużej odległości. Są również lepsi w dokładnym postrzeganiu i szacowaniu rozmiarów celów w dalekiej przestrzeni.

Wręcz przeciwnie, kobiety lepiej niż mężczyźni radzą sobie z ostrością widzenia z bliska.

Są również lepsze w rozróżnianiu kolorów, co musiało umożliwić przodkom kobiet dostrzeżenie szerokiej gamy owoców, jagód i orzechów podczas zbierania.

Kupując nową sukienkę, kobieta może być zdezorientowana, jaki kolor wybrać spośród siedmiu kolorów, które dla mężczyzny wyglądają jak "czerwony".

Ponieważ geny komórek stożka siatkówki, które są odpowiedzialne za postrzeganie kolorów, znajdują się na chromosomie X, a kobiety mają dwa chromosomy X, może to wyjaśniać, dlaczego kobiety potrafią opisywać kolory bardziej szczegółowo niż mężczyźni.

Oczy ujawniają wszystko

Oczy mężczyzn są zazwyczaj mniejsze niż oczy kobiet i mają mniejszy biały obszar wokół źrenicy. Im więcej białego obszaru, tym bardziej pozwala on na ruch oka i kierunek spojrzenia, które są kluczowe dla komunikacji twarzą w twarz u ludzi. Więcej białego obszaru pozwala na wysyłanie i odbieranie większej liczby sygnałów wzrokowych w kierunku, w którym poruszają się oczy.

Jednym z powodów, dla których oczy są uważane za okna duszy, są większe białe obszary w ich oczach, których brakuje innym naczelnym (i innym gatunkom zwierząt). Inne naczelne polegają bardziej na mowie ciała niż na komunikacji twarzą w twarz.

Oczy kobiet są bardziej białe niż oczy mężczyzn, ponieważ osobista komunikacja na bliskim dystansie jest integralną częścią kobiecej więzi. Dlatego oczy kobiet są bardziej wyraziste i wydaje się, że mogą "mówić" swoimi oczami.

Kiedy podróżujesz autobusem i na zewnątrz dzieje się coś dziwnego, to zazwyczaj mężczyźni, którzy zauważają to jako pierwsi, komentują to, co się dzieje. Wyobraź sobie, że masz ukrytą kamerę, dzięki której możesz zobaczyć, na co patrzą mężczyzna i kobieta, gdy są sami w pokoju.

Najprawdopodobniej mężczyzna przeskanuje układ pomieszczenia w poszukiwaniu możliwych wyjść. Podświadomie szuka dróg ucieczki, gdyby doszło do ataku drapieżnika.

Niektórzy mężczyźni przyznają, że gdy znajdują się w miejscu publicznym, czasami wizualizują sobie, jak mogliby uciec i pomóc innym w ucieczce, gdyby wybuchł pożar lub nastąpiło trzęsienie ziemi.

W międzyczasie kobieta, która jest sama w pokoju, prawdopodobnie będzie nieustannie wpatrywać się w nic, prawdopodobnie wyrażając znudzenie swoimi oczami. W miejscu publicznym jest bardziej zainteresowana tym, co dzieje się w jej pobliżu - jak wszyscy się czują i kto kogo lubi.