نگه داشتن دست در جیب یکی از آن حرکات زبان بدن است که می تواند معانی متعدد و به ظاهر متناقضی داشته باشد. در زبان بدن، معنای برخی از حرکات ساده است. شما فقط باید یک یا دو حرکت را مشاهده کنید تا به نتیجه برسید.

در موارد دیگر، مانند ژست «دست در جیب»، باید به بافت موقعیت و ژست‌های همراه نگاه کنید (خوشه ژست‌ها) ) برای رسیدن به یک نتیجه درست.

در این مقاله، من به معنای ژست «دست در جیب» و تغییرات آن بحث خواهم کرد. من همچنین دلایلی را برای معانی مختلف ارائه خواهم داد.

دست در جیب به معنی

ابتدا، ما دلایل غیر روانشناختی را حذف می کنیم که چرا افراد دست خود را در جیب خود قرار می دهند. برای مثال، احساس سرما یا چک کردن کلیدهای خود. مثال دیگر وضعیتی است که در آن شما هیچ کاری بهتر از این با دستان خود ندارید، مانند زمانی که منتظر کسی هستید.

ما نگران اینها نیستیم، اما باید آنها را در نظر داشته باشید.

اکنون، بیایید به روانشناسی دست در جیب خود نگاه کنیم.

با بدن ژست های زبانی که مبهم، مبهم، و تفسیر آنها سخت است، بهتر است به ژست مخالف نگاه کنید. معنی مقابل با معنای ژست مخالف، معنای اشاره مبهم خواهد بود.

بنابراین، برای درک وضعیت روانی فردی که دست در جیب خود دارد، بپرسید.خودتان:

«وقتی کسی دستش را در جیب ندارد، یعنی چه؟ به عنوان باز، قابل اعتماد و امن.

نشان دادن دست ها و حرکت آزادانه بازوهای خود در تعاملات اجتماعی، نشانگر باز بودن و اعتماد به نفس در بیان خود با بدنتان است.

زبان بدن دروغ نمی گوید. افرادی که باز و با اعتماد به نفس هستند به طور طبیعی با دست ها و بدن خود صحبت می کنند.

نشان دادن دست ها با نگه داشتن آنها در جیب، سیگنال مخالف را ارسال می کند. نشان دهنده حالت تدافعی و ناامنی است. این یک ژست زبان بدن "بسته" است. وقتی این ژست را فرض می کنید، دیگران را می بندید. شما خود را از دیگران پنهان می‌کنید.

کم کردن دست‌هایتان در جیب‌هایتان در یک زمینه اجتماعی این ارتباط را نشان می‌دهد:

"من نمی‌خواهم با شما درگیر شوم."

اضطراب اجتماعی

اضطراب اجتماعی احتمالاً اولین دلیلی است که کسی خود را از دیگران دور می کند.

اگر از نظر اجتماعی مضطرب هستید، ممکن است متوجه شده باشید که به سختی دست خود را در دستان خود نگه می دارید. جیب در یک موقعیت غیر تهدید کننده (مانند خانه شما). اما وقتی بیرون می‌روید، اضطراب اجتماعی شروع می‌شود و اغلب خودتان را با دست‌هایتان در جیب‌هایتان می‌بینید.

داشتن دست در جیب نشان‌دهنده ناراحتی است، و مردم می‌توانند آن را احساس کنند، حتی اگر نتوانند آن را بگذارند. انگشت روی آن وقتی با شما تعامل می کنند، این کار را خواهند کرداحساس کنید چیزی خاموش است.

برای آزمایش این موضوع، ببینید دفعه بعد که با کسی گفتگوی باز و دوستانه داشتید چه اتفاقی می‌افتد و ناگهان دست‌هایتان را در جیب‌هایتان بگذارید. به احتمال زیاد، مکالمه متوقف خواهد شد.

بسته شدن شما ممکن است باعث بسته شدن آنها شود. آنها ممکن است دست‌هایشان را هم در جیب‌هایشان بگذارند، یا فقط از نظر ذهنی از مکالمه عقب‌نشینی کنند.

تلاش برای آرامش

در زبان بدن، دسته‌ای از ژست‌ها به نام حرکات خود آرام‌بخش وجود دارد. وقتی مضطرب و عصبی هستیم، باید خودمان را از نظر جسمی آرام کنیم. یکی از راه‌های انجام آن، لمس کردن صورت است. دیگری فشار دادن دستان شماست.

وقتی در یک موقعیت اجتماعی احساس ناامنی و ناراحتی می کنید، گذاشتن دست ها در جیب شما احساس امنیت و راحتی می کند، مانند عقب نشینی در غار.

ارتباط برقرار می کند:

"من راحت و آسوده هستم."

بعضی از افرادی که شما را مشاهده می کنند ممکن است به این موضوع توجه کنند و متوجه نشوند که راحتی شما ناشی از ناراحتی است.

عدم تعامل و بی علاقگی

وقتی نمی خواهیم درگیر شویم، معمولاً علاقه ای نداریم.

این عدم علاقه به تعامل ممکن است ناشی از اضطراب اجتماعی باشد، اما ممکن است از اعتماد به نفس و تکبر نیز ناشی شود.

اگر فکر می‌کنید بهتر از اطرافیانتان هستید، می‌توانید با گذاشتن دست‌هایتان در جیب‌هایتان، آنها را قطع کنید و آنها را جدا کنید. این سیگنال را نشان می دهد:

"من خیلی خوب هستم که نمی توانم با شما ارتباط برقرار کنم."

به همین دلیل است که افرادی که تلاش می کنندبرای باحال به نظر رسیدن این ژست را نیز در نظر بگیرید. وقتی کسی را می بینید که در حال عکس گرفتن با دستانش در جیب است، در حال برقراری ارتباط است:

"من به شما بی علاقه هستم."

"هر چه باشد."

"من فقط به خودم و ظاهرم اهمیت می دهم زیرا باحال هستم."

وقتی طرفدارانی را می بینید که از افراد مشهور امضا می گیرند، چه کسی با چه کسی و تا چه حد در ارتباط است؟

البته، طرفداران بیشتر با سلبریتی درگیر می شوند زیرا آنها به دومی بیشتر از علاقه دومی به اولی علاقه دارند. در حالی که طرفداران از خوشحالی می پرند، خود را در میان جمعیت هل می دهند، و بارها برای فرد مشهور دست تکان می دهند، دومی فقط پد خود را امضا می کند و شاید یک یا دو بار به عقب تکان می دهد.

تصور کنید یک طرفدار با دست به یک فرد مشهور نزدیک می شود. در جیب آنها با تماشای این، ممکن است طرفدار را با افراد مشهور یا اقتدار اشتباه بگیرید. پنکه با کاهش درگیری، شکاف قدرت بین یک فن و یک فرد مشهور را کاهش می دهد. با دست در جیب، طرفدار بی تفاوتی را بیان می کند.

شما را نمی دانم اما اگر با معلمان (مقامات مسئول) دست در جیب صحبت می کردیم، در مدرسه خیلی سرزنش شدیم.

0>اگر به اطرافیان خود اهمیت می دهید و می خواهید بیشتر با آنها در ارتباط باشید، می توانید به سادگی با بیرون آوردن دستان خود از جیب خود، پیشرفت زیادی داشته باشید. همانطور که این فیلم کوتاه نشان می دهد:

تغییرها و ژست های همراه

اگر فردی را با دستانش می بینیدجیب دارید و در مورد معنی آن مطمئن نیستید، به زمینه، حرکات همراه و انواع ژست نگاه کنید.

یک نوع متداول حرکت دست در جیب این است که شست خود را در جیب قرار دهید و انگشتانتان را بیرون بگذارید. . این صفحه فاق معمولاً توسط مردان در حضور زنان یا مردان دیگری که می‌خواهند تهدیدشان کنند، تصور می‌کنند.

اگر فردی انگشتانش را در جیب خود داشته باشد و شست‌هایش بیرون آمده باشد، این یک ژست است که نشانه اعتماد به نفس بالاست انگشت شست قوی ترین رقم دست است و شست قدرت سیگنال را نشان می دهد.

راه رفتن با دست در جیب شما را کوچکتر نشان می دهد. در زبان بدن، زمانی که احساس می‌کنید کوچک‌تر می‌شوید، خود را از نظر فیزیکی کوچک‌تر می‌کنید.

شخصی که احساس کوچکی، عدم اعتماد به نفس و ناامنی می‌کند، ممکن است سرش را پایین بیاورد و شانه‌هایش را قوز کرده باشد.

دست‌ها را نگه دارید. در جیب‌هایتان با شانه‌های رها و چانه‌ای راست، سیگنال «من باحالم» را تقویت می‌کند.

هنگامی که با دست در جیب راه می‌روید، سرعت راه رفتن نقش کلیدی دارد. وقتی سرعت راه رفتن کم است، احتمالاً فرد آرام است. به پیاده روی آهسته در ساحل فکر کنید.

وقتی سرعت راه رفتن زیاد است، فرد ناخودآگاه سعی می کند از موقعیت فرار کند زیرا احساس ناراحتی می کند.

داشتن یک دست در جیب، تلاشی جزئی برای متارکه. ممکن است فرد تا حدی احساس ناراحتی کند. آنها ممکن است بین تمایل به اتصال در نوسان باشند(زیرا علاقه مند هستند) و خودداری می کنند (چون ناراحت هستند یا می خواهند باحال به نظر برسند یا هر دو).

راه رفتن با یک دست در جیب یک حرکت بسیار غالب است. شخص یک دست خود را آزاد کرده است تا درگیر شود و در عین حال جدا شدن را نیز حفظ کرده است. این ژست علامت می‌دهد:

"من می‌خواهم تعامل داشته باشم اما طبق شرایط خودم."

"من این مکان را اداره می‌کنم و به حرف شما گوش نمی‌دهم."