Een polygraaf of leugendetectortest is een apparaat dat leugens zou detecteren. Poly' betekent 'veel', en 'grafiek' betekent 'schrijven of registreren'. Het apparaat heeft veel sensoren die de fysiologische reacties van een persoon registreren, zoals:

• Hartslag
• Bloeddruk
• Ademhalingsfrequentie
• Huidgeleiding (zweten)

Een duidelijke toename in de bovenstaande metingen duidt op arousal van het sympathische zenuwstelsel, een meer technische term voor stressrespons .

Het idee achter de werking van leugendetectors is dat mensen waarschijnlijk gestrest zijn als ze liegen. De stress wordt geregistreerd op de leugendetector en bedrog wordt gedetecteerd.

Daar ligt het probleem met leugendetectors. Ze worden verondersteld te werken op basis van twee foutieve veronderstellingen:

1. Stress is altijd veroorzaakt door liegen
2. Leugenaars zijn altijd gestrest als ze liegen

In de statistiek worden dit meetfouten genoemd. Er zijn twee soorten:

1. Vals positief (een effect waarnemen waar er geen is)
2. Vals negatief (geen effect waarnemen waar er wel een is)

Toegepast op leugendetectortests betekent dit dat een persoon die niet liegt kan zakken voor de test (vals positief) en dat een schuldig, liegend persoon kan slagen voor de test (vals negatief).

Polygraaftests zijn stressdetectoren, geen leugendetectoren. De sprong van 'gestrest zijn' naar 'liegen' is enorm en ongegrond. Daarom zijn polygraaftests niet nauwkeurig. Soms detecteren ze een leugen en soms niet.

Waarheden en leugens kunnen levensveranderende gevolgen hebben voor mensen. Het is een te ernstige zaak om over te laten aan een 50-50 kans, zoals polygraaftests doen.

Waarom onschuldigen zakken voor de leugendetectortest

Er zijn verschillende redenen waarom je niet slaagt voor een leugendetector ondanks dat je de waarheid vertelt. Ze hebben allemaal te maken met het feit dat leugendetectors stressdetectors zijn, geen leugendetectors. Denk na over de redenen waarom iemand stress zou kunnen hebben tijdens een leugendetectortest. Dat zijn de factoren die waarschijnlijk vals-positieve resultaten zullen opleveren.

Hier zijn er een paar:

1. Angst en nervositeit

Je wordt in een stoel gezet door een autoritaire figuur, draden en buizen zijn aan je lichaam bevestigd. Je lot staat op het punt te worden bepaald door een domme machine die waarschijnlijk het geesteskind is van een mislukte wetenschapper die wanhopig is om een impact op de wereld te hebben.

Hoe kun je niet bezorgd zijn in zo'n situatie?

Leugendetectie door polygraaftests is op zichzelf al een stressvolle procedure.

De stress die een onschuldig persoon ervaart, kan te wijten zijn aan de procedure zelf en niet aan het feit dat hij liegt.

Er is een geval van een onschuldige man die eerst zakte voor de test en de tweede keer slaagde. Hij gaf beide keren dezelfde antwoorden.

Waarschijnlijk zakte hij de eerste keer door de angst die de nieuwigheid van de situatie veroorzaakte. Toen hij de tweede keer de test probeerde, was zijn lichaam meer ontspannen. Er was meer vertrouwdheid.

Een andere grote reden voor nervositeit kan de angst zijn om te zakken voor de test. Veel mensen weten dat leugendetectors onnauwkeurig kunnen zijn. Er zit onzekerheid aan het apparaat vast.

Het is geen thermometer die je precieze temperatuurmetingen geeft, maar een mysterieuze doos uit de hel die je zomaar kan beschuldigen van leugenachtigheid.

2. Shock en verdriet

Beschuldigd worden van een misdaad die je niet begaan hebt kan iedereen in shock brengen. Het wordt nog erger als je beschuldigd wordt door een geliefde, iemand die je vertrouwde. De stress die ontdekt wordt door een polygraaf kan voortkomen uit het verdriet en de schok van beschuldigd worden van een gruwelijke misdaad.

3. Schaamte en verlegenheid

Beschuldigd worden van een gruwelijke misdaad is gênant en schaamteverwekkend. Deze emoties kunnen ook een stressreactie opwekken.

Sommige mensen voelen zich in verlegenheid gebracht of voelen zich schuldig bij het noemen van misdaden, zelfs als ze die niet hebben gepleegd. Net zoals je je gestrest voelt als je negatief nieuws ziet.

4. Je best doen om niet te falen

Misschien bedenk je manieren om de test te doorstaan als je onschuldig bent. Misschien heb je onderzoek gedaan naar het onderwerp.

Het probleem is: te hard proberen creëert stress.

Dus als je te hard probeert om je lichaam te ontspannen of positief te denken tijdens de test, kan dat een averechts effect hebben.

5. Overdenken en overanalyseren

We merken het misschien niet in ons dagelijks leven, maar mentale stress wordt weerspiegeld in ons lichaam.

Als je de vragen die je gesteld worden overdenkt en overanalyseert, kan dat geregistreerd worden bij een leugendetector. Zelfs het niet begrijpen van een vraag kan mentale stress veroorzaken.

Zelfs iets triviaals als de examinator een moeilijk te verstaan accent heeft, kan je al stress bezorgen.

6. Lichamelijk ongemak

Net als mentaal ongemak leidt ook fysiek ongemak tot een stressreactie in het lichaam. Misschien is de stoel waarin je zit ongemakkelijk. De draden en buizen die aan je lichaam vastzitten, kunnen je irriteren.

7. Herinneringen en associaties

Tot nu toe hebben we het gehad over de externe triggers van stress. Er zijn ook interne triggers.

Misschien doet het noemen van een misdaad je denken aan een soortgelijke misdaad die je hebt gezien of in een film hebt gezien. Misschien roept een vraag herinneringen op aan vervelende gebeurtenissen uit het verleden.

Misschien lijkt de persoon die je vragen stelt wel op een leraar die je strafte op school. De mogelijkheden zijn eindeloos.

8. Woede en woede

Als je onschuldig bent, kunnen sommige beschuldigende vragen boosheid of woede in je opwekken.

Valse negatieven

Schuldige mensen kunnen slagen voor de leugendetectortest, simpelweg omdat ze meer ontspannen zijn. Ook psychopaten, sociopaten en pathologische leugenaars kunnen liegen zonder een greintje stress te voelen.

Je kunt een leugendetector verslaan door jezelf psychologisch te trainen of door drugs te gebruiken.