چرا مردان پاهای خود را روی هم می گذارند (عجیب است؟)

 چرا مردان پاهای خود را روی هم می گذارند (عجیب است؟)

Thomas Sullivan

قطع کردن پاها در زبان بدن دو معنی دارد:

  1. تدافعی
  2. قفل شده

1. حالت تدافعی

قطع پاها، مانند روی هم زدن دست ها، تلاشی ناخودآگاه برای محافظت از اندام های حیاتی فرد است. در ضربدری بازوها، فرد سعی می کند از اندام های حیاتی بالاتنه مانند قلب و ریه ها محافظت کند. در پاهای متقاطع، فرد سعی می کند اندام تناسلی را بپوشاند.

مغز ما برای محافظت از اندام های حیاتی خود در هنگام احساس خطر سیم کشی شده است. این شانس بقا را برای اجداد ما افزایش داد. مغز از مکانیسم‌های مشابهی برای محافظت از ما در برابر انواع دیگر خطرات مانند خطر اجتماعی استفاده می‌کند.

بنابراین، وقتی در یک محیط عمومی (خطر اجتماعی) احساس ناراحتی و عصبی می‌کنید، مغز شما برای محافظت از اندام‌های حیاتی‌تان می‌شتابد. باعث می شود دست ها و پاهای خود را روی هم قرار دهید.

بنابراین ضربدری کردن پاها یک تکنیک دفاعی اولیه است.

افراد معمولاً زمانی که احساس ناراحتی و ناامنی می کنند پاهای خود را روی هم می زنند. این یک ژست زبان بدن "بسته" است که شما را از دیگران دور می کند.

تصور کنید که با شخصی با پاهای روی هم صحبت می کنید در مقابل صحبت کردن با شخصی که پاهایش را روی هم گذاشته اید. شما نمی توانید احساس نکنید که اولی سعی می کند چیزی را پنهان یا نگه دارد. اگر آنها هم به عقب خم می‌شوند، احتمالاً شما را منفی قضاوت می‌کنند.

2. Locked in

به ندرت در زبان بدن اتفاق می افتد که یک ژست دو معنای متضاد داشته باشد. این قطعا استدر مورد پاهای روی هم قرار گرفته است.

قطع کردن پاها همچنین می تواند به این معنی باشد که فرد احساس امنیت و راحتی می کند. ما از پاهای خود برای حرکت به سمت چیزی یا اجتناب از آن استفاده می کنیم. وقتی پاهایتان را روی هم می‌گذارید، علامت می‌دهید:

"من نمی‌خواهم حرکت کنم."

"من نمی‌خواهم به شما نزدیک شوم."

من راحت اینجا می مانم."

وقتی شخصی پاهایش را روی هم می زند، خودش را تا کرده و به نوعی خود را به نقطه ای می پیچد. همانطور که حیوانات هنگام استراحت یا خواب خود را جمع می کنند.

چرا یک فرد تمایلی به حرکت از نقطه ای ندارد؟

دلایل زیادی وجود دارد.

>آنها ممکن است در جایی که هستند احساس راحتی و امنیت کنند.

ممکن است درگیر یک مکالمه طولانی باشند و بدانند که برای مدتی جایی نمی‌روند.

ممکن است نسبت به آن شخص بی‌علاقه باشند. آنها در حال صحبت با آنها هستند (مایل به نزدیک شدن نیستند).

شما اغلب افرادی را می بینید که با پاهای ضربدری نشسته یا ایستاده اند در حالی که منتظر چیزی هستند، مانند قرار ملاقات با پزشک.

دفاع در مقابل قفل شدن

اگر پاهای ضربدری می تواند نشان دهنده ناراحتی و همچنین راحتی باشد، چگونه بین این دو تفاوت قائل می شوید؟

پاسخ این است: شما به زمینه و ژست های همراه نگاه می کنید.

من دو سناریو به شما می‌دهم که در آن یک مرد پاهایش را روی هم می‌گذارد، اما این ژست در هر سناریو معنای متفاوتی دارد.

تصور کنید که با برادرتان قدم می‌زنید. شما با یک دوست قدیمی آشنا می شوید. در حین احوالپرسی و صحبتبرای دوست قدیمی تان، متوجه می شوید که برادرتان پاهایش را روی هم گذاشته است.

سناریو 1: برادر شما احساس ناراحتی می کند

اگر اینطور باشد، برادر شما نیز احتمالاً دست هایش را روی هم گذاشته است. او از شما دو نفر دور خواهد شد. او احتمالاً علاقه زیادی به ملاقات با افراد جدید ندارد. شاید او اضطراب اجتماعی داشته باشد.

نگاه کردن «تصادفی» او به خیابان و افراد دیگر اصلاً تصادفی نیست. او سعی می کند تصادفی به نظر برسد زیرا ایده درگیر شدن با یک غریبه برای او ناراحت کننده است.

سناریو 2: برادر شما احساس راحتی می کند

اگر برادر شما در این موقعیت احساس راحتی می کند، او از طریق لبخند زدن و تماس چشمی، تمایل به مشارکت را نشان می دهد. مثل این است که او می‌خواهد درگیر شود اما فقط با این واقعیت که دوست شما را نمی‌شناسد متوقف می‌شود.

بنابراین، او چاره‌ای ندارد جز اینکه منتظر بماند تا مکالمه شما تمام شود. او چاره ای ندارد جز اینکه پاهایش را روی هم قفل کند و منتظر بماند.

اگر به خیابان و افراد دیگر نگاه کند، فعالانه از تماس چشمی خودداری نمی کند. واقعا تصادفی است درصد خوبی از نگاه او به شما دو نفر می افتد تا بررسی کند که آیا کارتان تمام شده است یا نه.

همچنین ببینید: معنی زبان بدن دست های کوبیده

مردانی که پاهای خود را روی هم می گذارند

بعضی از مردم فکر می کنند که این کار برای مردان عجیب است که پاهای خود را روی هم بگذارند.

من می‌بینم که از کجا می‌آید.

زن‌ها معمولاً وقتی می‌نشینند و با افراد مقابل دوربین صحبت می‌کنند، پاهای خود را روی هم می‌زنند. آنها این کار را به چند دلیل انجام می دهند.

اول، پای ضربدری نشستنشکل پاهای آنها را آشکار می کند و آنها را جذاب می کند.

دوم، این تلاشی ناخودآگاه برای زنانه تر جلوه دادن خود است.

همچنین ببینید: زبان بدن: به معنای عبور از بازوها

زنانگی با کوچکی و ضعف همراه است.

وقتی مردانی که سعی می‌کنند مردانه‌تر به نظر برسند، پاهای خود را باز می‌کنند، فضای بیشتری را اشغال می‌کنند تا این تصور را ایجاد کنند که بزرگ‌تر از آنچه هستند هستند. چیزهای بزرگتر فضای بزرگ تری را اشغال می کنند.

به طور مشابه، وقتی زنان هنگام نشستن پاهای خود را روی هم می زنند، سعی می کنند خود را کوچکتر و زنانه تر نشان دهند. این به جذابیت آن‌ها می‌افزاید.

به همین دلیل، وقتی می‌بینید مردان پاهای خود را روی هم می‌بینند، ممکن است احساس عجیبی داشته باشید.

معمولاً، مردانی که با جنبه‌های زنانه‌شان راحت هستند، این ژست را تصور می‌کنند. شما خواهید دید که راحتی آنها با زنانگی از راه های دیگر بیرون می آید، مانند اینکه چقدر بیانگر هستند و چگونه در مورد احساسات خود صحبت می کنند. مطمئن، راحت و با کلاس

البته ارتباط با جنبه های زنانه شما چیز بدی نیست. این می تواند یک مرد را امن تر، باکلاس تر و پیچیده تر نشان دهد. اما شما به عنوان یک مرد نمی خواهید در این کار زیاده روی کنید و باید حواستان به زمینه موقعیت باشد.

اگر موقعیتی ایجاب می کند که قدرتمند به نظر برسید، نمی توانید پاهای خود را روی هم بگذارید.

به عنوان مثال، اگر شما یک مدیر عامل هستید و با پاهایتان روی هم می‌نشینیدملاقات، ممکن است مردم را به روشی اشتباه مالش دهید. مردم بیشتر از رهبران زنانه مردانه می خواهند.

اگر با دوست دختر خود دلسرد هستید، هیچ فشاری برای قدرتمند نشان دادن ندارید. شما می توانید با پاهای روی هم در چنین موقعیت های معمولی بنشینید.

«چه کسی اهمیت می دهد؟ بیایید هر طور که می خواهیم بنشینیم.»

بعضی افراد به اشتباه فکر می کنند که زبان بدن چیز مهمی نیست. همانطور که دیدید، یک حرکت ساده زبان بدن مانند روی هم زدن پاها می تواند معانی مختلفی در زمینه های مختلف داشته باشد. اگر به مدیریت تاثیر اهمیت می دهید، باید به زبان بدن توجه کنید.

اگر فکر می کنید که برای مردان درست است که پاهای ضربدری بنشینند و قدرت یا مردانگی آنها را کاهش نمی دهد، این را در نظر بگیرید:

چطور به ندرت مردان قدرتمندی مانند کشتی گیران، سربازان و حتی شخصیت های خیالی را با پاهای روی هم می بینید؟

من به دنبال تصویری از سوپرمن که با پاهای روی هم نشسته بود را به صورت آنلاین جستجو کردم و چیزی پیدا نکردم. برای سرگرمی، از یک نرم افزار هوش مصنوعی خواستم که تصویری از سوپرمن که با پاهایش روی هم نشسته است، بکشد. این چیزی است که آن را ساخته است:

حالا این یک سوپرمن بی دست و پا است! من از این مثال افراطی برای اثبات یک نکته استفاده کردم. شما نمی توانید احساس کنید که این سوپرمن از سوپرمنی که به دیدنش عادت کرده اید قدرت کمتری دارد. شما نمی توانید روی او به عنوان یک نجات دهنده حساب کنید.

Thomas Sullivan

جرمی کروز یک روانشناس و نویسنده با تجربه است که به کشف پیچیدگی های ذهن انسان اختصاص دارد. جرمی با اشتیاق به درک پیچیدگی‌های رفتار انسانی، بیش از یک دهه است که به طور فعال در تحقیق و تمرین شرکت داشته است. او دارای مدرک دکتری است. در روانشناسی از یک موسسه مشهور، جایی که او در روانشناسی شناختی و عصب روانشناسی تخصص داشت.جرمی از طریق تحقیقات گسترده خود بینش عمیقی نسبت به پدیده های روانشناختی مختلف از جمله حافظه، ادراک و فرآیندهای تصمیم گیری ایجاد کرده است. تخصص او همچنین در زمینه آسیب شناسی روانی با تمرکز بر تشخیص و درمان اختلالات سلامت روان گسترش می یابد.اشتیاق جرمی به اشتراک گذاری دانش باعث شد تا او وبلاگ خود را با نام «درک ذهن انسان» تأسیس کند. او قصد دارد با گردآوری مجموعه وسیعی از منابع روانشناسی، بینش های ارزشمندی را در مورد پیچیدگی ها و تفاوت های ظریف رفتار انسانی در اختیار خوانندگان قرار دهد. از مقالات تامل برانگیز گرفته تا نکات کاربردی، جرمی یک پلتفرم جامع برای هر کسی که به دنبال افزایش درک خود از ذهن انسان است ارائه می دهد.جرمی علاوه بر وبلاگ خود، زمان خود را نیز به تدریس روانشناسی در یک دانشگاه برجسته اختصاص می دهد و ذهن روانشناسان و محققان مشتاق را پرورش می دهد. سبک تدریس جذاب و تمایل واقعی او برای الهام بخشیدن به دیگران، او را به استادی بسیار محترم و مورد تقاضا در این زمینه تبدیل کرده است.مشارکت جرمی در دنیای روانشناسی فراتر از دانشگاه است. او مقالات تحقیقاتی متعددی را در مجلات معتبر به چاپ رسانده و یافته های خود را در کنفرانس های بین المللی ارائه کرده و در توسعه این رشته مشارکت داشته است. جرمی کروز با فداکاری قوی خود برای پیشبرد درک ما از ذهن انسان، همچنان به الهام بخشیدن و آموزش خوانندگان، روانشناسان مشتاق و محققان همکار در سفرشان به سوی کشف پیچیدگی های ذهن ادامه می دهد.