Czy kiedykolwiek miałeś takie doświadczenie, w którym widzisz znajomego na ulicy i podchodzisz, aby go pozdrowić, tylko po to, by zdać sobie sprawę, że to zupełnie obca osoba? Czy kiedykolwiek pomyliłeś zupełnie obcą osobę ze swoją sympatią lub kochankiem?

Zabawne jest to, że czasami zdajesz sobie sprawę, że to ktoś obcy po Pozdrawiasz ich, a oni odwzajemniają twoje pozdrowienia.

Jeszcze zabawniej jest, gdy zupełnie obca osoba wita się z tobą niespodziewanie, a ty pozdrawiasz ją, nie mając pojęcia, kim ona jest!

W obu przypadkach, gdy jesteście już daleko za sobą, oboje myślicie: "Kto to do cholery był?".

W tym artykule zbadamy, dlaczego nasz umysł płata nam takie niezręczne i zabawne figle.

Myślenie, rzeczywistość i percepcja

Nie zawsze widzimy rzeczywistość taką, jaka jest, ale raczej postrzegamy ją przez pryzmat naszej własnej, unikalnej percepcji. To, co dzieje się w naszych umysłach, czasami wpływa na to, co postrzegamy.

Jest to szczególnie prawdziwe, gdy jesteśmy pod wpływem stanu emocjonalnego lub gdy myślimy o czymś obsesyjnie.

Na przykład, ze strachu możemy pomylić kawałek liny leżący na ziemi z wężem lub wiązkę nici z pająkiem, a z głodu możemy pomylić kolorowy okrągły plastikowy kubek z owocem.

Silne stany emocjonalne, takie jak gniew, strach, a nawet niepokój, mogą sprawić, że będziemy błędnie postrzegać rzeczywistość w sposób, który wzmacnia te emocje.

Nawet myślenie o czymś w sposób obsesyjny, z emocjami lub bez, może zniekształcić sposób, w jaki postrzegamy rzeczywistość.

Kiedy masz obsesję na czyimś punkcie, masz tendencję do częstego myślenia o tej osobie i prawdopodobnie mylisz innych ludzi z tą osobą.

Jest to często pokazywane w filmach: kiedy aktor został porzucony i pogrąża się w smutku, nagle zauważa swoją kochankę na ulicy. Ale kiedy do niej podchodzi, zdaje sobie sprawę, że to ktoś inny.

Sceny te nie zostały dodane tylko po to, by uczynić film bardziej romantycznym. Takie rzeczy zdarzają się również w prawdziwym życiu.

Chodzi o to, że aktor nieustannie myśli o swojej utraconej miłości, tak bardzo, że jego myślenie przenosi się teraz na jego rzeczywistość, że tak powiem.

Tak jak osoba obsesyjnie zakochana w kimś ma tendencję do widzenia tej osoby wszędzie, tak osoba umierająca z głodu będzie widzieć jedzenie tam, gdzie go nie ma, ponieważ obsesyjnie myśli o jedzeniu. Po obejrzeniu horroru osoba może pomylić płaszcz wiszący w szafie z bezgłowym potworem.

To dlatego, gdy ktoś jest przestraszony i szturchasz go od tyłu, wariuje i krzyczy lub gdy właśnie wyrzuciłeś dużego pająka, niewinne swędzenie na nodze powoduje, że uderzasz go i szarpiesz jak szaleniec!

Twoje obsesyjne myśli przelewają się do twojej rzeczywistości i podświadomie reagujesz na nie, zanim jeszcze masz szansę być w pełni świadomy i oddzielić fakty od wyobraźni.

Nadawanie sensu niekompletnym informacjom

Dlaczego spośród tak wielu osób, które widzimy na ulicy, błędnie postrzegamy tylko jedną konkretną osobę, a nie inne? Co jest takiego szczególnego w tym jednym nieznajomym? W jaki sposób jeden nieznajomy może wydawać się mniej dziwny niż inni nieznajomi?

To trochę tak, jakby zapytać, dlaczego błędnie postrzegamy linę jako węża, a nie płaszcz lub dlaczego błędnie postrzegamy płaszcz jako ducha, a nie linę.

Nasz umysł stara się nadać sens wszelkim niewielkim informacjom, których dostarczają mu nasze zmysły.

To "nadawanie sensu" oznacza, że umysł porównuje to, co wyczuwa, z tym, co już wie. Za każdym razem, gdy pojawiają się nowe informacje, myśli: "Co jest podobne do tego?" Czasami nawet przekonuje się, że podobne obiekty są takie same i mamy do czynienia z tak zwanymi błędami w postrzeganiu.

Powodem, dla którego podchodzisz do konkretnej osoby, aby się z nią przywitać, a nie do innych, jest to, że osoba ta w jakiś sposób przypomina twojego znajomego, przyjaciela, sympatię lub kochanka. Może to być rozmiar ich ciała, kolor skóry, kolor włosów, a nawet sposób, w jaki chodzą, mówią lub ubierają się.

Pomyliłeś nieznajomego z kimś, kogo znałeś, ponieważ mieli ze sobą coś wspólnego.

Umysł stara się nadać sens informacjom tak szybko, jak to możliwe, więc kiedy zauważył nieznajomego, sprawdził swoją bazę danych informacji, aby zobaczyć, kto to może być lub, mówiąc prościej, zadał sobie pytanie "Kto jest podobny? Kto tak wygląda?", a jeśli zdarzyło ci się ostatnio dużo myśleć o tej osobie, twoje szanse na błędne postrzeganie z pewnością wzrosną.

To samo dzieje się na poziomie słuchowym, gdy ktoś mówi ci coś niejasnego, czego nie jesteś w stanie zrozumieć.

"Co powiedziałeś?", odpowiadasz, zdezorientowany. Ale po pewnym czasie w magiczny sposób dowiadujesz się, co mówili: "Nie, nie, to nie ma z tym nic wspólnego". Początkowo informacje były niejasne, ale po pewnym czasie umysł nadał im sens, przetwarzając wszelkie uszkodzone informacje, które posiadał.