W tym artykule zbadamy funkcję emocji z perspektywy ewolucyjnej.

Wyobraź sobie, że jesteś w zoo i obserwujesz lwa w klatce. Jesteś rozbawiony, gdy majestatyczne zwierzę porusza się, od czasu do czasu rycząc i ziewając w jasnym słońcu. Mając nadzieję na jakąś reakcję, ryczysz na lwa.

Powiedzmy, że lew postrzega twoje zachowanie jako kpinę ze swojego stylu komunikacji i szarżuje w twoją stronę, rzucając się na klatkę, w której stoisz po przeciwnej stronie. Nieświadomie biegniesz kilka kroków do tyłu z sercem w ustach.

Najwyraźniej twój umysł wyzwolił w tobie emocję strachu, aby ochronić cię przed szarżującym lwem. Ponieważ emocje są generowane przez podświadomy umysł, świadoma wiedza o tym, że między tobą a zwierzęciem znajduje się stalowa klatka, nie zapobiegła wygenerowaniu reakcji strachu.

Wartość przetrwania emocji strachu w tym kontekście jest dość oczywista. Strach utrzymuje nas przy życiu.

Ewolucyjna funkcja emocji

Nasza podświadomość nieustannie skanuje nasze otoczenie w poszukiwaniu informacji, które potencjalnie mogą mieć wpływ na nasze przetrwanie i reprodukcję.

Odpowiednia kombinacja informacji (powiedzmy, lew szarżujący w naszym kierunku) aktywuje mechanizmy w mózgu, które generują określone emocje (w tym przypadku strach).

Podobnie, inne emocje mają inne rodzaje informacji, które działają jak "przełączniki", aby włączyć emocje, które motywują nas do wykonywania działań - działań, które zwykle mają na celu zapewnienie naszego przetrwania i reprodukcji.

Te programy emocji są zakodowane w naszych umysłach w procesie doboru naturalnego. Nasi przodkowie, którzy nie mieli żadnych mechanizmów psychologicznych ani programów emocji, aby odczuwać strach, gdy gonił ich drapieżnik, zostali zabici i nie przeżyli, aby przekazać swoje geny.

Dlatego w naszych genach zapisane jest odczuwanie strachu, gdy jesteśmy ścigani przez drapieżnika.

Nasze indywidualne doświadczenia z przeszłości również określają, w jaki sposób i kiedy nasze programy emocjonalne są aktywowane. Na przykład, gdy ryczysz na lwa kilka razy, a on za każdym razem na ciebie szarżuje, twoja podświadomość zaczyna przyswajać informacje, że lew nie jest tak naprawdę niebezpieczny.

To dlatego przy dziesiątej lub dwunastej próbie, gdy lew na ciebie szarżuje, możesz nie odczuwać strachu. Informacje, które otrzymałeś na podstawie swoich wcześniejszych doświadczeń, wpłynęły na aktywację twojego programu emocji.

Ewolucyjna perspektywa emocji

Patrząc z perspektywy ewolucyjnej, emocje, które wydają się kłopotliwe, można łatwo zrozumieć.

Istoty ludzkie są organizmami nastawionymi na osiąganie celów. Większość naszych celów życiowych bezpośrednio lub pośrednio wiąże się z poprawą szans na przetrwanie i reprodukcję. Emocje mają nas prowadzić, abyśmy mogli dokonywać wyborów, które pomogą nam osiągnąć nasze cele.

Powodem, dla którego czujesz się szczęśliwy, gdy otrzymujesz pensję lub rozmawiasz ze swoją ukochaną, jest to, że "szczęście" jest programem emocjonalnym wyewoluowanym w celu zmotywowania cię do wykonywania działań, które zwiększają twoje szanse na przetrwanie i reprodukcję.

Dobra pensja oznacza więcej zasobów i lepsze życie, a jeśli jesteś mężczyzną, może pomóc ci przyciągnąć uwagę kobiet. Jeśli masz już dzieci lub wnuki, więcej zasobów oznacza możliwość inwestowania w te genetyczne kopie.

Z drugiej strony, rozmowa z ukochaną osobą mówi mózgowi, że szanse na reprodukcję z nią w przyszłości wzrosły.

Powód, dla którego jesteś przygnębiony, gdy przechodzisz przez rozstanie, jest oczywisty. Właśnie straciłeś okazję godową. A jeśli twój partner miał wysoką wartość godową (tj. był bardzo atrakcyjny), będziesz bardziej przygnębiony, ponieważ straciłeś cenną okazję godową.

Nie powinno więc dziwić, dlaczego ludzie nie popadają w depresję, gdy zrywają z kimś, kto jest równie atrakcyjny lub mniej atrakcyjny od nich.

Powodem, dla którego czujesz się smutny i niespełniony, gdy jesteś samotny, jest fakt, że nasi przodkowie żyli w małych społecznościach, co pomogło im zwiększyć szanse na przetrwanie i reprodukcję.

Nie odniosłyby też sukcesu reprodukcyjnego, gdyby nie pragnęły kontaktów społecznych i komunikacji.

Wstyd i zażenowanie motywują do nieangażowania się w zachowania, które mogą prowadzić do ostracyzmu ze strony społeczności. Frustracja mówi ci, że twoje metody osiągania celów nie działają i że powinieneś je ponownie ocenić.

Złość mówi ci, że ktoś lub coś wyrządziło ci krzywdę i że musisz to naprawić.

Nienawiść motywuje cię do trzymania się z dala od ludzi i sytuacji, które mogą cię skrzywdzić, podczas gdy miłość kieruje cię w stronę ludzi i sytuacji, które przynoszą ci korzyści.

Kiedy robisz coś, co twoim zdaniem może ci zaszkodzić w przyszłości, czujesz się winny.

Kiedy przechodzisz obok śmierdzącej sterty śmieci, czujesz obrzydzenie, co motywuje cię do unikania zarażenia się chorobą.

Jak się czujesz po przeczytaniu tego artykułu?

Prawdopodobnie czujesz się dobrze i jesteś zadowolony, ponieważ zdobyłeś informacje, które zwiększyły Twoją wiedzę. Ludzie, którzy mają wiedzę, mają przewagę nad tymi, którzy jej nie mają. Mają większe szanse na osiągnięcie swoich celów życiowych.

Jest to więc w zasadzie podziękowanie dla umysłu za zwiększenie szans na przetrwanie i/lub reprodukcję.