Mimika twarzy jest wywoływana przez świadome i nieświadome interpretacje wydarzeń i sytuacji. Interpretacje te zwykle następują bardzo szybko i natychmiastowo, więc zdajemy sobie sprawę z własnej mimiki dopiero wtedy, gdy już ją wykonaliśmy.

Czasami w ogóle nie zdajemy sobie z nich sprawy, nawet jeśli utrzymują się na naszej twarzy od dłuższego czasu.

Coś dzieje się w otoczeniu; nasz umysł obserwuje to, interpretuje i reaguje na to. Reakcją jest emocja, a widoczną manifestacją tej emocji jest często wyraz twarzy.

Zwykle stajemy się świadomi dopiero pod koniec tego całego procesu, gdy zauważamy zmianę w naszym wyrazie twarzy. W tym momencie możemy świadomie zdecydować się na manipulowanie lub ukrywanie wyrazu twarzy.

Kontrolowanie mimiki twarzy

Nie jest tajemnicą, że niektórzy z nas są bardziej świadomi swojej mimiki niż inni. Niektórzy z nas są wysoce samoświadomi i mogą włamać się do tego procesu wyzwalania wyrazu twarzy na wcześniejszym etapie.

Na przykład osoba o wysokim poziomie świadomości może czasami być w stanie zmienić swoją interpretację sytuacji, gdy tylko zacznie się ona dziać, zapobiegając w ten sposób emocjom, a tym samym wyrazowi twarzy.

Innymi słowy, jego świadomość jest wystarczająco czujna i bystra, aby przeniknąć szybki proces wyzwalania wyrazu twarzy w celu spięcia całego procesu.

Naturalnie, tacy ludzie są często bardzo dobrzy w kontrolowaniu swoich emocji. Nie oznacza to, że mniej świadomi ludzie wśród nas nie mogą kontrolować swoich emocji lub wyrazu twarzy.

Osoby o stosunkowo niskim poziomie świadomości zazwyczaj kontrolują swoją mimikę, gdy już ją wykonają, ponieważ dopiero wtedy zdają sobie sprawę ze swoich emocji i wyrazu twarzy.

Do tego czasu cały proces obserwacji, interpretacji i generowania reakcji został już przeprowadzony.

Jak wspomniałem wcześniej, interpretacje te są zazwyczaj natychmiastowe, ale niektóre wydarzenia mogą trwać dłużej - na tyle długo, że możemy stać się świadomi tego procesu, a tym samym zakłócić go. W tego typu sytuacjach mniej świadomi ludzie mają szansę kontrolować swoją mimikę twarzy, zanim ją wykonają.

Mikroekspresje

Kontrolowanie mimiki twarzy po jej wywołaniu często skutkuje lekkim lub subtelnym wyrazem twarzy. Są to stosunkowo słabsze formy dobrze znanych wyrazów twarzy, takich jak szczęście, smutek, złość, strach, zaskoczenie itp.

Czasami kontrolowanie mimiki twarzy może skutkować jeszcze subtelniejszą mimiką, znaną jako mikroekspresja.

Mikroekspresje to bardzo krótkie wyrażenia, zwykle trwające tylko jedną piątą sekundy. Są ledwo zauważalne i może być konieczne nagranie i odtworzenie w zwolnionym tempie mowy osoby, aby wykryć jej mikroekspresje.

Zdrowy rozsądek mówi, że mikroekspresje powinny być wynikiem świadomy Tłumienie emocji - to prawda, ale nie zawsze.

Zobacz też: Jak działa reakcja zamrożenia?

Interesującą rzeczą w mikroekspresjach jest to, że czasami są one wynikiem nieprzytomny Tłumienie emocji oznacza, że to nie osoba świadomie decyduje się na tłumienie swoich emocji, ale robi to jej nieświadomy umysł.

W takim przypadku nieświadomy umysł osoby obserwuje i interpretuje zdarzenie. Na podstawie interpretacji zaczyna generować wyraz twarzy, ale następnie decyduje się go stłumić.

Wszystko to dzieje się poza świadomością danej osoby i trwa zaledwie jedną piątą sekundy lub krócej.

Jest to, nawiasem mówiąc, mocny dowód na to, że nasz nieświadomy umysł może myśleć niezależnie od naszego świadomego umysłu.

Te twarze wyglądają podobnie, ale tak nie jest. Przyjrzyj się uważnie, a poczujesz, że w twarzy po lewej stronie jest coś dziwnego. Podczas gdy prawa twarz jest neutralna, lewa twarz pokazuje mikroekspresję złości z powodu subtelnego obniżenia brwi nad nosem. Fakt, że taka mikroekspresja jest wyświetlana tylko przez mniej niż sekundę, czyni ją jeszcze trudniejszą do wykrycia.

Dokładna przyczyna mimiki twarzy

Mimika twarzy nie zdradza dokładnej przyczyny, która ją wywołuje. Mówi tylko o tym, jak dana osoba czuje się w danej sytuacji, a nie dlaczego tak się czuje.

Na szczęście jak zwykle ma większe znaczenie niż dlaczego Nawet jeśli wiesz, co czuje dana osoba, obserwując jej wyraz twarzy, nigdy nie powinieneś wyciągać pochopnych wniosków, przypisując przyczynę jej stanu emocjonalnego.

Aby być wykwalifikowanym czytelnikiem mimiki twarzy, musisz zebrać jak najwięcej dowodów i przetestować swoje osądy, kiedy tylko możesz.

Powiedzmy, że upominasz swojego pracownika za opóźnianie ważnego projektu i zauważasz gniewny wyraz jego twarzy. Choć może to być kuszące, nie powinieneś zakładać, że złość pracownika jest skierowana na ty .

Może być zły na siebie, że nie ukończył projektu w wyznaczonym czasie. Może być zły na żonę, która zmarnowała jego czas, prosząc go o towarzyszenie jej w zakupach. Może być zły na syna, że przez pomyłkę wyrzucił plik z projektem do kosza.

Może być wściekły na swojego psa za to, że załatwił się na jego dokumentację projektową. Może nawet być zły, bo przypomniał sobie niedawną kłótnię z przyjacielem, która nie miała nic wspólnego z projektem.

Chodzi mi o to, że trudno jest określić, jaka myśl spowodowała konkretny wyraz twarzy, ponieważ nie ma sposobu, aby zajrzeć do umysłu danej osoby.

Musisz założyć możliwe powody, a następnie zadawać pytania i przeprowadzać testy, aby wyodrębnić powód stojący za wyrazem twarzy.

Na szczęście większość sytuacji jest o wiele prostsza. Krzyczymy na kogoś, a on się wścieka. Żartujemy, a ktoś się śmieje. Przekazujemy komuś złe wieści, a on robi smutną minę.

W większości przypadków jest to 1+1 = 2 i można łatwo stwierdzić, dlaczego dana osoba użyła określonego wyrażenia.

Zobacz też: 5 Powodów podstawowego błędu atrybucji

Warto jednak pamiętać, że w psychologii 1+1 nie zawsze równa się 2.